Γέν.ιδ:18 Και ο Μελχισεδέκ βασιλεύς Σαλήμ έφερεν έξω
άρτον και οίνον· ήτο δε ιερεύς του Θεού του Υψίστου.
Κατά τη διάρκεια της παραμονής του Αβραάμ στη Χαναάν, αυτός
ο ιερέας και βασιλιάς τον συνάντησε, και του φέρθηκε φιλόξενα (Γέν.ιδ:18-20). Υπάρχει
πολύ μυστήριο σχετικά με αυτή τη διακεκριμένη προσωπικότητα. Διάφορες θεωρίες
έχουν γραφτεί σχετικά μ’ αυτόν. Ορισμένοι ισχυρίζονται ότι ήταν ο Θεός ο Παντοδύναμος.
Αυτό δεν μπορεί να είναι σωστό, γιατί ήταν «ο ιερέας του Υψίστου Θεού» (Γέν.ιδ:18).
Άλλοι ισχυρίζονται ότι ήταν ο Ιησούς Χριστός. Αυτό δεν μπορεί να είναι σωστό,
γιατί ήταν «αφωμοιωμένος με τον Υιόν του
Θεού» (Εβρ.ζ:3). Η Γραφή διαβεβαιώνει ότι ήταν άνθρωπος (Εβρ.ζ:14). Αν θεωρείς
ότι οι Γραφές ασχολούνται μαζί του, υπό την επίσημη ιδιότητά του, οι δυσκολίες
και τα μυστήρια που τον περιβάλλουν, αμέσως θα εξαφανιστούν. Ας το δούμε λίγο
καλύτερα. Η ιστορία του κόσμου, από Βιβλική άποψη, διαιρείται φυσικά σε τρεις
διαφορετικές περιόδους, που θα μπορούσαμε να τις ονομάσουμε:
· η οικονομία των πατριαρχών
· η Εβραϊκή οικονομία
· η οικονομία του χριστιανισμού
Κάθε οικονομία χαρακτηρίζεται από τη δική της ιδιαίτερη
ιεροσύνη. Δεν υπήρχε καμία κανονική ιερατική γραμμή από την παράβαση μέχρι που
δόθηκε ο νόμος του Μωυσή. Υπό μία γενική έννοια, μπορεί να υποστηριχθεί ότι
κάθε άνθρωπος ήταν ιερέας (Γέν.δ:1-4, Γέν.ιβ:7-8, Γέν.ιε:8-18, Γέν.κς:19-25,
Γέν.λα:43-55, Γέν.λε:1-15, Γέν.μς:1).
Αυτή την περίοδο εμφανίστηκε ο Μελχισεδέκ. Ήταν βασιλιάς της
Σαλήμ και ιερέας του Ύψιστου Θεού. Δεν γνωρίζουμε τίποτα για τα καθήκοντά του ή
τα προνόμια σαν ιερέας ή βασιλιάς. Γνωρίζουμε ότι δεν ανήκε σε οποιαδήποτε
ειδική ιερατική τάξη. Η ιερατική διακονία του ήταν ανεξάρτητη από όλους τους
άλλους ανθρώπους. Στην Εβρ.ζ:3 μας λέει ότι ήταν «απάτωρ, αμήτωρ, αγενεαλόγητος». Δεν υπάρχει καμία αναφορά της
τοποθέτησής του σαν ιερέας, των επίσημων πράξεων του, ή του θανάτου του. Έτσι, όσον
αφορά την Γραφική αναφορά, ήταν «μη έχων
μήτε αρχήν ημερών μήτε τέλος ζωής».
Στο ξεκίνημα της δεύτερης οικονομίας, μια ολόκληρη
οικογένεια ξεχωρίστηκε για να ιερατεύει και η διακονία αυτή παρέμεινε σ’ αυτή
την οικογένεια και μεταδιδόταν από πατέρα σε γιο και από γενιά σε γενιά μέχρι
το θάνατο του Χριστού (Έξοδ.κθ:1, κθ:29, Αριθ.ιζ, Αριθ.ιη:1-7, Εβρ.ζ:11, ζ:23-28).
Ο Δαβίδ πρόβλεψε ότι ένας ιερέας θα σηκωνόταν κατά την τάξη Μελχισεδέκ
(Ψαλμ.ρι:4). Αυτό έχει επανειλημμένα επιβεβαιωθεί από την προς Εβραίους
επιστολή. Η ιεροσύνη της χριστιανικής οικονομίας είναι κατά την τάξη
Μελχισεδέκ, και όχι κατά την τάξη Ααρών. Ο Ιησούς έγινε αρχιερέας όταν μπήκε
στον ουρανό με το δικό του αίμα (Εβρ.η:1-4, ι:11-12). Η ιεροσύνη Του είναι
ανεξάρτητη. Δεν είχε κανένα προκάτοχό, και δεν θα έχει κανέναν διάδοχο. Θα
παραμείνει στον ουρανό και θα λειτουργεί σαν αρχιερέας, μέχρι το έργο της
λύτρωσης να τελειώσει.
Μια τελευταία σκέψη
Μελέτησε πόσο προσεκτικά ο Θεός έχει αποκαλύψει τον εαυτό
Του καθ’ όλη την ιστορία της χάρης Του. Τίποτα δεν έχει συμβεί ή θα συμβεί κατά
λάθος.
