Κατά καιρούς επανέρχεται στο θρησκευτικό
προσκήνιο η «μαγική» λέξη ΑΝΑΖΩΠΥΡΩΣΗ. Αλλά τι είναι η «Αναζωπύρωση»;
Η λέξη «αναζωπύρωση» (ή «αναζωπύρησις»)
προέρχεται από το σχετικό ρήμα που σημαίνει «Ανάπτω εκ νέου σβεσθείσαν πυράν ή
ενδυναμώνω κινδυνεύουσαν να σβεσθή» (Λεξικό «Πρωίας»), και όταν εφαρμόζεται στο
θρησκευτικό χώρο έχει την έννοια ότι υπάρχει μια εκκλησιαστική πραγματικότητα
που έχει πάψει – ή κινδυνεύει να πάψει – να ζει, και με κάποιο τρόπο
προσπαθούμε να την αναζωογονήσουμε ή και να την επαναφέρουμε στην ζωή.
(1) Στην Αγία Γραφή δεν
υπάρχει διδασκαλία για «Αναζωπύρωση». Η μόνη φορά που απαντάται λέξη σχετική
είναι στο Β' Τιμ.α:6 «Διά την οποίαν αιτίαν σε υπενθυμίζω να
αναζωπυρής το χάρισμα του Θεού, το οποίον είναι εν σοι διά της επιθέσεως των
χειρών μου», όμως και αυτή η μόνη αναφορά δεν έχει καμία σχέση με ό,τι συνήθως
περιγράφεται ως «αναζωπύρωση» από τους σχετικούς κύκλους, ούτε και με τον τρόπο
που αυτή «έρχεται».
(2) Όταν μιλάμε για «αναζωπύρωση»
είναι σαν να έχουμε παραδεχτεί ότι η Εκκλησία ήδη έχει «σβήσει» ή «κινδυνεύει
να σβήσει». Αυτό όμως είναι ανακόλουθο με το λόγο του Χριστού που βεβαιώνει για
την Εκκλησία Του, ότι «πύλαι άδου δεν θέλουσιν ισχύσει κατ’ αυτής»
(Ματθ.ις:18).
