Ένα ερώτημα που ίσως όλοι μας κάποτε το συναντήσαμε. Ο Ιησούς
Χριστός είναι εύκολη ή δύσκολη υπόθεση; Μπορεί να πάει ο καθένας στον Ιησού
Χριστό και να πάρει τη σωτηρία Του; Μπορούν όλοι να φτάσουν στη Βασιλεία Του,
να αποκτήσουν αιώνια ζωή και δόξα Ουρανού; Θα μπορούσαμε να απαντήσουμε κάπως
γενικά και θεωρητικά ίσως. Ναι, ο Χριστός προσφέρεται σε όλους τους αμαρτωλούς
ανθρώπους χωρίς διάκριση και περιορισμούς.
Μεγάλη υπόθεση, μεγάλο κεφάλαιο, μεγάλο και αποτελεσματικό
όπλο στα χέρια του εχθρού μας του σατανά, το κλειστό Ευαγγέλιο. Να μη
διαβάζουμε, να μη φωτιστούμε, να μην ανοίξουν τα μάτια του ανθρώπου, να μην
προβληματιστεί για την κατάστασή του. Να χάσει την ψυχή του αιώνια μακριά από
την αλήθεια και το φως του Θεού.
Πριν πάμε όμως στο λόγο του Θεού ας δούμε ένα παράδειγμα από
την καθημερινή ζωή μας. Υπάρχουν στοιχεία οικεία σε μας που θα μας βοηθήσουν.
Μπορούν όλοι να σπουδάσουν στο Πανεπιστήμιο; Και βέβαια όλοι μπορούν, είναι μία
απλή απάντηση. Η πραγματικότητα όμως που βιώνουμε όλοι, διαφέρει. Για να μπεις
στο Πανεπιστήμιο πρέπει όχι μόνο να διαβάσεις, όχι μόνο να διαβάσεις πολύ, όχι
μόνο να γράψεις καλά, αλλά να γράψεις και καλύτερα από τους άλλους, πολύ
καλύτερα.
Ο στόχος είναι ένας, για όλους τους ανθρώπους, η Βασιλεία του
Θεού, η Βασιλεία των Ουρανών. Γι’ αυτό πέθανε ο Ιησούς Χριστός στο σταυρό του
Γολγοθά, γι’ αυτό αναστήθηκε, γι’ αυτό μας προσφέρει σωτηρία δωρεάν και κατά
χάριν. Έξω από τη Βασιλεία Του είναι η αιώνια καταδίκη, ο αιώνιος θάνατος. Ο
Ιησούς Χριστός μας μίλησε για το κεφαλαιώδες αυτό θέμα αναλυτικά και σε βάθος.
Να γιατί είπαμε πιο πάνω ότι «…χαρά μεγάλη γίνεται στον κόσμο του Σατανά για
κάθε μέρα που ο λόγος του Θεού μένει κλειστός και οι άνθρωποι συνεχίζουν τους
δρόμους τους στο σκοτάδι…», (Απόσπασμα από το ευαγγέλιο του Σατανά που
κυκλοφορεί ευρέως ανάμεσά μας). Να μην καταλάβει ο άνθρωπος την πραγματική του
κατάσταση, την ανάγκη του, τη φύση της αγάπη του Θεού και της προσφοράς
Του.
Σαν άνθρωποι βιαστικοί, επιφανειακοί και επιπόλαιοι που
είμαστε πολλές φορές, αν προσθέσει κανείς και το πόσο κουρασμένοι και
φορτωμένοι είμαστε στις δύσκολες μέρες που βιώνουμε και το πόσο λίγο πρόθυμοι
είμαστε να καταβάλουμε το κόστος της γνήσιας ζωής του Ιησού Χριστού, είμαστε
έτοιμοι να περιγράψουμε τη ζωή της πίστης και της αγάπης μας στο πρόσωπο του
Κυρίου με ένα απλό σκαρίφημα των 2 ή 3 το πολύ γραμμών: πηγαίνω στην εκκλησία,
προσέχω τα μάτια μου, το στόμα μου όσο γίνεται βέβαια, βάζω το χέρι στην τσέπη
και βοηθάω, δε λέω ψέματα, διαβάζω την Αγία μου Γραφή όσο μπορώ… Κάπως έτσι
μπορούμε να περιγράψουμε εύκολα και απλά τη ζωή του Χριστού όπως τη βιώνουμε
και μάλιστα την βαθμολογούμε και με καλό έως ικανοποιητικό βαθμό…, αν όχι
άριστα.
Εδώ ακριβώς είναι που έρχεται το Άγιο Πνεύμα του Κυρίου να
μας ταρακουνήσει, γιατί ο κίνδυνος και η απειλή για μια τέτοια ζωή είναι
μεγάλος. «Εάν δεν περισσεύση η δικαιοσύνη
σας πλειότερον της των γραμματέων και Φαρισαίων, δεν θέλετε εισέλθει εις την
Βασιλείαν των Ουρανών». Πολύ λίγο έχουμε καταλάβει την αξία του πόνου της
αγάπης του Θεού για εμάς. Πολύ λίγο έχουμε ίσως καταλάβει τι σημαίνει το άγιο αίμα που κύλησε στο Γολγοθά
από αγάπη για τον αμαρτωλό άνθρωπο. Πολύ λίγο έχουμε καταλάβει τις απαιτήσεις
του άγιου και δίκαιου Θεού της αγάπης από το λυτρωμένο παιδί Του. Απόδειξη το
…σκαρίφημα που λέγαμε πριν, τα 2–3 πραγματάκια που μ’ αυτά καθησυχάζουμε και
βολευόμαστε.
Ο Κύριος μάς το δίνει πολύ καθαρά μέσα στον άγιο λόγο Του.
Δεν ζητάει από εμάς πολλά, δύσκολα, ξεχωριστά έργα να κάνουμε. Τα θέλει όλα!
Πολύ παραπάνω από την ευσέβεια που την έχουν και άλλοι ίσως γύρω μας, και τη
στοιχειώδη ηθική ζωή που σε μερικούς υπάρχει γιατί έτσι έμαθαν από μικροί, και
κάποια πίστη και κάποια δράση. Δεν Του λένε τίποτα όλα αυτά του Κυρίου, αν
σταματήσουμε εκεί.
Με βοηθάει πολύ στην πνευματική μου ζωή και υπηρεσία να
φτιάχνω διαλόγους για την ώρα που θα
σταθούμε όλοι μπροστά στο βήμα του Κυρίου. Μπορεί και να μην ισχύουν έχουν όμως
αλήθεια και γνησιότητα προθέσεων τουλάχιστον. Για να σκεφτούμε την ώρα που
περιγράφουμε τα καλύτερα και τα πιο δυνατά της ζωής μας στον Κύριο, τα πιο
«εντυπωσιακά» που θα’ χουμε διαλέξει να γυρίσει και να μας πει, «..μα όλα αυτά
που μου λες τόση ώρα τα κάνουν και οι γραμματείς και Φαρισαίοι. Τι παραπάνω
έκανες εσύ για Μένα; Πού φαίνεται στη ζωή σου ότι Με έβαλες πρώτον και πάνω από
όλους και όλα; Μίλησέ Μου για το παραπάνω της δικαιοσύνης σου, το πλεόνασμα της
αγάπης σου, το περίσσευμα της πίστης σου, της υπηρεσίας, της θυσίας, του
κόστους που κατέβαλες από αγάπη για μένα…». Είμαστε έτοιμοι να
απαντήσουμε; Έχουμε τι να πούμε;
Υπάρχουν στη ζωή μας παραδείγματα, έργα που φανερώνουν και πείθουν για αυτήν
την παραπάνω αγάπη και πίστη μας στο πρόσωπό Του;
Αν διαβάσετε λίγα εδάφια πιο κάτω, στο ίδιο κεφάλαιο του
Ματθαίου (ε΄) θα συναντήσετε το
«φιλιώθητι» και «ειρήνευσον» με τον αντίδικό σου και τον εχθρό σου χωρίς να
εξετάσεις ποιος έχει δίκιο, ποιος φταίει, ποιος ξεκίνησε πρώτος… Λίγο παρακάτω
λέει ο Κύριος «βγάλε το μάτι που σε σκανδαλίζει και κόψε το χέρι που σε
πειράζει και καλύτερα να το χάσεις…». Ας σκεφτούμε να μας ρωτήσει ο Κύριος, «πότε
έβγαλες το μάτι σου για Μένα; Πότε απέρριψες, μίσησες, καταδίκασες, αποχωρίστηκες
κάτι δικό σου που αγαπούσες για χάρη Μου,
επειδή σε οδηγούσε σε αμαρτία ή σε κρατούσε στην αμαρτία;» Έχουμε να Του
πούμε κάποια τέτοια περιστατικά ο καθένας μας που να αποδεικνύουν πόσο μεγάλη
ήταν η αγάπη μας και η πίστη μας στο πρόσωπό Του; Πόσο ψηλά Τον είχαμε στην
καρδιά μας και στη ζωή μας;
Όταν λέει «κόψε το χέρι σου ή βγάλε το μάτι σου» που σε
σκανδαλίζει, εννοεί να στερηθείς, να αποχωριστείς, να χάσεις, να σου κοστίσει,
να πονέσεις, να θυσιάσεις από αγάπη και πίστη για Εκείνον. Μήπως όλα όσα εκδηλώνει
μέχρι τώρα η ζωή μας είναι επιπέδου γραμματέων και Φαρισαίων; Στον Ουρανό της
Βασιλείας Του γραμματείς και Φαρισαίοι είναι βέβαιο ότι δεν μπαίνουν. Ούτε οι
ισοβαθμίσαντες μπαίνουν. Εμάς γιατί να μας βάλει ο Κύριος στη Βασιλεία Του, γιατί να μας χαρίσει την
κληρονομιά Του; Το αξίζει η ζωή μας, ζήσαμε άξια και ανάλογα;
Με πλησίασε κάποιος , όταν άκουσε αυτές τις σκέψεις να μου
θυμίσει το εδάφιο της Αγίας Γραφής, «Λινάριον καπνίζον δεν θα το αφήσει να
σβήσει», εννοώντας ότι μάλλον βαραίνουμε τα πράγματα και κάνουμε δύσκολο το
δρόμο του Κυρίου με τέτοιες σκέψεις. Λυπάμαι, αλλά πρέπει να το πω ότι δεν
είναι σωστή αυτή η προσέγγιση. Ναι, δεν θα προσπεράσει ο Κύριος το λινάρι που
είναι έτοιμο να σβήσει, αλλά θα το φροντίσει, θα το περιποιηθεί, θα του χαρίσει
ζωή και δύναμη να προχωρήσει, αλλά γιατί; Εδώ είναι το κρίσιμο σημείο που
δυστυχώς πολλοί κάνουν λάθος. Για να ζωηρέψει η φλόγα.., να ζωντανέψει, να
φουντώσει, να ζήσει αυτήν την όμορφη και πλούσια ζωή της αγάπης και πίστης στον
Κύριό του και Θεό του. Για να ζήσει μια ζωή που η δικαιοσύνη της, η άγια
πορεία, η υπακοή θα περισσεύει «της των γραμματέων και Φαρισαίων». Μόνο από
αυτόν τον δρόμο θα καταλήξει στην αιώνια δόξα του Ουρανού «το λινάριο το
καπνίζον», το καλάμι που τσάκισε από το βάρος
της αμαρτίας, ο άσωτος γιός που γύρισε στο σπίτι του Πάτερα, ο
συγχωρημένος τελώνης, η γιατρεμένη αιμορροούσα.
Έτσι όρισε να λειτουργεί η Βασιλεία Του ο Θεός και είναι συμφέρον μας να
το προσέξουμε και να το σεβαστούμε!
