Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Πέμπτη 11 Οκτωβρίου 2012

Το πράο και ησύχιο πνεύμα

Θα ήθελα να συζητήσουμε για ένα αρκετά παραμελημένο “γυναικείο” εδάφιο. Και είναι παραμελημένο επειδή συνήθως όλων η προσοχή σταματά στο προηγούμενο. Να λοιπόν και τα δύο εδάφια μαζί:

«Των οποίων (γυναικών) ο στολισμός ας είναι ουχί ο εξωτερικός, ο του πλέγματος των τριχών και της περιθέσεως των χρυσίων, ή της ενδύσεως των ιματίων, αλλ’ ο κρυπτός άνθρωπος της καρδίας κεκοσμημένος με την αφθαρσίαν του πράου και ησυχίου πνεύματος, το οποίον ενώπιον του Θεού είναι πολύτιμον»  Α΄Πετρ.γ:3,4.
            
 Εύχομαι ο Θεός να φωτίσει μέσα σας και να ξεχωρίσει τα δύο επίθετα πράο και ησύχιο που πρέπει να χαρακτηρίζουν το πνεύμα της χριστιανής γυναίκας. Συνήθως γίνεται λόγος για τα μαλλιά και τα κοσμήματα αλλά τούτη τη φορά ας σκεφτούμε γι’ αυτά τα τελευταία. Τι σημαίνει πράος; Τι σημαίνει ησύχιος;

            
 Αν ψάξουμε στα λεξικά θα διαβάσουμε Πράος: μαλακός, ήπιος, ήμερος, μειλίχιος, ο καταπραύνων, τιθασεύων, πράος άνθρωπος στους τρόπους του.  Ησύχιος: ήμερος, ήρεμος, ο κατά τον χαρακτήρα και τους τρόπους προσηνής, μαλακός.
             
Ποιος αλήθεια θα μπορούσε να μην σταθεί για να θαυμάσει μια γυναίκα που φέρει αυτά τα ανεκτίμητα στολίδια; Υπάρχει ωραιότερο κόσμημα από την γλυκύτητα και την πραότητα;
            
 Αυτά ήταν τα στολίδια των “αγίων γυναικών” όπως διαβάζουμε στο παρακάτω εδάφιο του Πέτρου: «Διότι ούτω ποτέ και αι άγιαι γυναίκες, αι ελπίζουσαι επί τον Θεόν, εστόλιζαν εαυτάς υποτασσόμεναι εις τους άνδρας αυτών» (γ:5).
            
 Αντίθετα απ’ αυτές, μια άλλη γυναίκα, η Ιεζάβελ η προσωποποίηση της αμαρτίας, χρησιμοποιούσε οποιαδήποτε άλλα στολίδια για να πετύχει τους αμαρτωλούς σκοπούς της.  «Έβαψε τους οφθαλμούς, εκαλώπισε την κεφαλήν, και διέκυψε δια του παραθύρου» Β΄Βασ.θ:30. Παράλληλα όμως μας αναφέρεται και το τραγικό της τέλος καθώς οι σκύλοι έγλυψαν το αίμα της.
           
Ας ξανάρθουμε όμως στα δικά μας. Ηρεμία, πραότητα και υποταγή είναι ακριβώς αντίθετα από την ανησυχία, το άγχος και την έπαρση, που χαρακτηρίζουν το πλήθος των γυναικών του κόσμου και έντονα καλλιεργούνται από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και τα γυναικεία κινήματα.
             
Όμως αυτό το χαρακτήρα δεν τον αποκτούμε απ’ τη μια μέρα στην άλλη! Χρειάζεται μια διαδικασία που θα δούμε αμέσως:


  1. Πρώτα πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι μας λείπει.
  2. Μετά να ποθήσουμε την απόκτησή του.
  3. Με όλη μας την καρδιά να στραφούμε στο Θεό, “τον δοτήρα παντός αγαθού”.

             
Με πολλή προσευχή πρέπει να αφήσουμε το Άγιο Πνεύμα να εργαστεί μέσα μας και να μορφώσει το Χριστό.  Εκείνος ήταν γλυκύς και πράος. Όταν λοιπόν κατοικεί και κυριαρχεί μέσα μας ο Χριστός, είναι επόμενο κι η δική μας συμπεριφορά να αντανακλά τις δικές Του ιδιότητες.
             
Οι αφορμές για να νευριάσουμε και να οργιστούμε δεν θα πάψουν να υπάρχουν. Όμως η αντιμετώπισή τους θα είναι εντελώς διαφορετική.  Τα παιδιά και πάλι θα τσακώνονται, οι δουλειές θα είναι εξ ίσου πολλές και επείγουσες, ο σύζυγος πιθανόν κουρασμένος και απαιτητικός. Όμως εσείς καθώς θα θυμόσαστε πως σας θέλει ο Κύριος, με πολλή υπομονή και σιωπηλή προσευχή θ’ αντιμετωπίσετε όλα αυτά με δύναμη Πνεύματος Αγίου!
            
 Μια χαρούμενη και γλυκομίλητη μητέρα ή σύζυγος έχει πολλά να κερδίσει απ’ αυτή της τη συμπεριφορά. Τα παιδιά της, ζώντας σ’ ένα ήρεμο και ειρηνικό περιβάλλον, θα γίνουν κι αυτά ήρεμα και υπάκουα, αφού η μητέρα δεν θα τους μεταδίδει το δικό της εκνευρισμό.
             
Εφ’ όσον αφήνει όλη της τη μέριμνα στον Κύριο και δεν φορτώνεται περισσότερο από το βάρος της ημέρας, κι αυτό το σώμα θα έχει λιγότερες πιθανότητες ν’ αρρωστήσει, κι οι δουλειές της θα γίνονται πιο γρήγορα και πιο άνετα.
             
Ας κοιτάξουμε τον εαυτό μας στο φως του λόγου του Θεού και στον καθρέπτη του σπιτιού μας, κι ας δούμε εσωτερικά και εξωτερικά (είναι το ίδιο σπουδαίο) αν μας κοσμούν πραότητα, σεμνότητα, ταπείνωση και ηρεμία.
            
 Αν ο Θεός όταν θέλησε να γεννήσει το Γιο Του διάλεξε τη σεμνή και ταπεινή Μαρία, τώρα που θέλει να κατοικεί μόνιμα μέσα μας δεν είναι λογικό να έχει ανάλογη απαίτηση;
             
Η Γραφή μας λέει ότι κατοικεί μετά του συντετριμμένου την καρδίαν και του ταπεινού το πνεύμα (Ησ.νζ:15)

- Ας αποκτήσουμε λοιπόν το <πράο και ησύχιο πνεύμα> όπως ταιριάζει σε ΑΓΙΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ.