Όλοι μας έχουμε ακούσει σύγχρονους κήρυκες που κηρύττουν ότι «ο Θεός θέλει ο κάθε πραγματικός Χριστιανός να είναι υγιής και πλούσιος»! Και στην πατρίδα μας συναντούμε συχνά ανθρώπους που έχουν ασπαστεί αυτή τη φιλοσοφία. Όμως μια τέτοια άποψη παρουσιάζει πολλά προβλήματα.
Πρώτο, αγνοεί την καθαρή διδασκαλία του ευαγγελίου σε σχέση με το θέμα αυτό και αγνοεί επίσης την πραγματικότητα, το αυταπόδεικτο γεγονός της ύπαρξης φτωχών και άρρωστων κι όμως γνήσιων Χριστιανών, όχι μόνο στις μέρες μας, αλλά από την αρχή της ίδρυσης της χριστιανικής εκκλησίας μέχρι σήμερα.
Πρώτο, αγνοεί την καθαρή διδασκαλία του ευαγγελίου σε σχέση με το θέμα αυτό και αγνοεί επίσης την πραγματικότητα, το αυταπόδεικτο γεγονός της ύπαρξης φτωχών και άρρωστων κι όμως γνήσιων Χριστιανών, όχι μόνο στις μέρες μας, αλλά από την αρχή της ίδρυσης της χριστιανικής εκκλησίας μέχρι σήμερα.
Τρίτο, παρουσιάζει το Θεό σαν τυφλό όργανο στα χέρια του κάθε Χριστιανού, για την εκπλήρωση κάθε επιθυμίας του.
Τέταρτο, μετατοπίζει το κέντρο της προσοχής απ' το πρόσωπο του Ιησού Χριστού, τον δότη, στα δώρα Του. Στρέφει τις επιθυμίες από τα πνευματικά σε υλικά πράγματα.
Μα δεν θεραπεύει ο Θεός; μπορεί να ρωτήσει κάποιος. Δεν καλύπτει τις ανάγκες μας; Σίγουρα, ναι. Το να αμφισβητεί κανείς τη δύναμη ή τις υποσχέσεις του Θεού είναι βλασφημία. Σίγουρα ο Θεός έχει τη δύναμη να θεραπεύει και να καλύπτει τις ανάγκες μας και το κάνει κάθε φορά που Εκείνος κρίνει ότι πρέπει να γίνει. Όμως δεν το κάνει κατά τις δικές μας απαιτήσεις και κατά τη δική μας ελλιπή γνώση του τί είναι πραγματικά καλό για μας ή τί είναι πραγματικά καλό για την εκπλήρωση των δικών Του σχεδίων στην κάθε περίπτωση. Δεν το κάνει χωρίς να λάβει υπόψη Του το προσωπικό αιώνιο καλό μας, αλλά φυσικά ούτε και παραβλέποντας τα δικά Του αιώνια σχέδια.
Δεν πρέπει να συγχέουμε τις επιθυμίες μας ή την πλεονεξία μας με τις πραγματικές μας ανάγκες. Δεν πρέπει ν' ανεβάζουμε τη φυσική υγεία σε τέτοιο επίπεδο, που να τη θεωρούμε σπουδαιότερη απ' την πνευματική ολοκλήρωση.
Το ενδιαφέρον του Θεού στρέφεται περισσότερο στη μεταμόρφωση του χαρακτήρα μας για να τον κάνει σύμμορφο με το χαρακτήρα του Ιησού Χριστού, παρά να κάνει τη ζωή μας εύκολη. Εμείς όμως έχουμε εθιστεί τόσο πολύ στην ύλη, ώστε ο πλούτος και οι ανέσεις να μας φαίνονται όχι σαν πολυτέλειες αλλά σαν ανάγκες!
Ο Κύριος μας δίδαξε ότι στον κόσμο αυτό θα έχουμε θλίψεις κι ότι φτωχοί θα υπάρχουν πάντοτε ανάμεσά μας. Η παρηγοριά μας δεν είναι ότι Αυτός πάντοτε θα μεταβάλει τις δυσάρεστες και ανεπιθύμητες καταστάσεις της ζωής μας, αλλά ότι θα είναι πάντοτε μαζί μας μέσα σ' όλες τις περιστάσεις βοηθός και συμπαραστάτης μας!
Το δικό μας χρέος δεν είναι να επιδιώκουμε μια άνετη ζωή, αλλά να παραμένουμε πιστοί σ' Αυτόν μέσα σ' όλες τις περιστάσεις. Ποτέ δεν μας υποσχέθηκε ότι θα μας χαρίσει μια ζωή καλοπέρασης, αλλά μας υποσχέθηκε να είναι πάντοτε μαζί μας.
Το να έχουμε το Χριστό παντοτινό μας σύντροφο και συμπαραστάτη μέσα στην αρρώστια, μέσα στη φτώχεια, είναι ασύγκριτα καλύτερο από την ψευδοδιδασκαλία που υπόσχεται πλούτο και υγεία, αλλά μας αφήνει μ' ένα μεγάλο ερωτηματικό, με μια αναπάντητη απορία, όταν τα στερούμαστε και τα δύο.
Αν έχεις αφθονία υλικών αγαθών, ευχαρίστησε το Θεό και ζήτησέ Του σοφία να τα διαχειριστείς καλύτερα. Αν είσαι υγιής, δόξασέ Τον! Αλλά μην ξεχνάς επίσης, ότι, μέχρι ένα βαθμό, εμείς οι ίδιοι συντελούμε στη διατήρηση της καλής υγείας ή την απόκτηση υλικών αγαθών με τις επιλογές που κάνουμε για τον τρόπο της ζωής μας. Όλοι μας μπορούμε να είμαστε υγιέστεροι ή πλουσιότεροι αν διαχειριστούμε σωστά αυτά που ήδη μας έχει δώσει ο Θεός.
Μετριέται άραγε η πραγματική επιτυχία στη ζωή με όρους όπως: σπίτια, κτήματα, καταθέσεις ή σιδερένια υγεία, ή βρίσκεται στην πιστότητα και την αφιέρωση στον Ιησού Χριστό;
Η έμφαση του κηρύγματος του αποστόλου Παύλου δεν επικεντρωνόταν στην υγεία και τον υλικό πλούτο, αλλά στη σωτηρία και τον πνευματικό πλουτισμό πλούσιων και φτωχών, υγιών και αρρώστων. Ας ακούσουμε τον απόστολο Παύλο: Α' Κορ.ιε:1-4 «Σας φανερόνω δε, αδελφοί, το ευαγγέλιον το οποίον εκήρυξα προς εσάς, το οποίον και παρελάβετε, εις το οποίον και ίστασθε δια του οποίου και σώζεσθε, τίνι τρόπω σας εκήρυξα αυτό, αν φυλάττητε αυτό εκτός εάν επιστεύσατε ματαίως. Διότι παρέδωκα εις εσάς εν πρώτοις εκείνο, το οποίον και παρέλαβον, ότι ο Χριστός απέθανε δια τας αμαρτίας ημών κατά τας γραφάς, και ότι ετάφη, και ότι ανέστη την τρίτην ημέραν, κατά τας γραφάς»
Ας επικεντρώσουμε λοιπόν την προσοχή μας όχι στο τί έχουμε ή στο πώς αισθανόμαστε, αλλά σε Ποιον ανήκουμε, για πού προοριζόμαστε και τί πρόκειται να γίνουμε τελικά χάρη στο Χριστό και στο αληθινό ευαγγέλιο που πιστεύουμε και υπακούμε.
