εμένα δεν με μέλει /
Δεσπότης είμαι και καλοπερνώ /
με ζάχαρη και μέλι. /
Κι αν ο ραγιάς τραβάει δεινά, βάσανα σαν βελόνες /
εγώ περνάω μπέικα /
με άσπρα και κοκόνες!"
(Σε ελεύθερη μετάφραση, ο Δεσπότης των ραγιάδων, όπως περιγράφεται σε κείμενο της εποχής Ελληνική Νομαρχία).
