Μάθημα 1
ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ
Α. ΣΤΗΝ ΚΑΔΗΣ - ΒΑΡΝΗ
Όταν ο λαός Ισραήλ έφτασε για πρώτη φορά στην Κάδης, ο Θεός διέταξε το Μωυσή να στείλει δώδεκα άντρες, έναν από κάθε φυλή, για να κατασκοπεύσουν την Υποσχόμενη γη. Αυτοί οι δώδεκα κατάσκοποι βάδισαν για 40 μέρες βόρεια μέχρι τη Ρεώβ (Αριθ.ιγ:21, 25, 26). Όταν επέστρεψαν, όλοι συμφώνησαν ότι η γη ήταν εύφορη, αλλά μόνο ο Χάλεβ κι ο Ιησούς του Ναυή υποστήριξαν ότι ο Ισραήλ μπορούσε να κατακτήσει τη γη Χαναάν με τη βοήθεια του Θεού. Οι υπόλοιποι δέκα κατάσκοποι ισχυρίστηκαν ότι θα ήταν αδύνατο να κατακτήσουν τη γη.
Όταν ο λαός άκουσε και πίστεψε στα λεγόμενα των δέκα κατασκόπων, ο Θεός απείλησε ν’ αφανίσει τον Ισραήλ. Ωστόσο, ο Μωυσής μεσίτευσε και ο Θεός άλλαξε την φύση της τιμωρίας. Είπε λοιπόν ο Θεός ότι ολόκληρο το έθνος θα παρέμενε στην έρημο συνολικά για σαράντα χρόνια, ένα χρόνο για κάθε μέρα που οι κατάσκοποι έμειναν στη γη Χαναάν και κανείς Ισραηλίτης από είκοσι χρονών και πάνω, με εξαίρεση τον Χάλεβ και τον Ιησού του Ναυή, δεν θα έμπαινε στην Υποσχόμενη Γη (Αριθ.ιδ:20-35).
Ο Ισραήλ μετά άρχισε να περιπλανιέται μέσα στην έρημο για τριάντα εφτά και μισό χρόνια. Κατά τη διάρκεια αυτών των χρόνων περιπλανήθηκαν σε μια περιορισμένη ακτίνα, πηγαίνοντας νότια μέχρι τη βόρεια άκρη του Κόλπου της Άκαμπα, περίπου 137 χλμ. απόσταση. Κάπου 16 σημεία στάσης αναφέρονται μέσα σ’ αυτή την περιοχή. Πιθανόν τον περισσότερο χρόνο τον πέρασαν στην Κάδης - Βαρνή. Βρίσκονταν οπωσδήποτε στην Κάδης στις αρχές του τεσσαρακοστού χρόνου, επειδή εκεί πέθανε η Μαριάμ (Αριθ.κ:1).
Κατ’ αυτή την περίοδο της περιπλάνησης, 1.200.000 άνδρες και γυναίκες έπρεπε να πεθάνουν. Αυτό σημαίνει ότι είχαν 85 κηδείες κατά μέσο όρο κάθε μέρα. Μ’ αυτό τον τρόπο συνεχώς τους υπενθυμιζόταν η κρίση του Θεού που ήταν πάνω τους εξαιτίας της απιστίας.
Β. Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΜ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΑΡΩΝ
Στην κρίση του Θεού πάνω στον Ισραήλ, ο Θεός έκανε εξαίρεση μόνο για τον Χάλεβ και τον Ιησού του Ναυή. Αυτό σήμαινε ότι ακόμα και τα μέλη της ηγετικής οικογένειας έπρεπε να πεθάνουν πριν να κατακτηθεί η Χαναάν. Ωστόσο, στη Μαριάμ, στον Ααρών και στο Μωυσή, επιτράπηκε να ζήσουν μέχρι τον τελευταίο χρόνο της περιπλάνησης στην έρημο. Η Μαριάμ πέθανε τον πρώτο μήνα του τεσσαρακοστού χρόνου στην Κάδης (Αριθ.κ:1) και ο Ααρών πέθανε πέντε μήνες αργότερα στο όρος Ωρ σε ηλικία 123 χρονών (Αριθ.λγ:38). Ο Θεός διέταξε το Μωυσή να συνοδεύσει τον Ααρών και τον Ελεάζαρ, το γιο του Ααρών και διάδοχο, στην κορυφή του βουνού. Έβγαλε τα ιερατικά ρούχα του Ααρών, έντυσε τον Ελεάζαρ και μετά οι δυο τους μόνοι κατέβηκαν το βουνό. Ο Ααρών έμεινε και πέθανε στην κορυφή του βουνού. Ο λαός θρήνησε τον Ααρών 30 ημέρες.
Γ. Η ΑΜΑΡΤΙΑ ΤΟΥ ΚΤΥΠΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΠΕΤΡΑΣ ΓΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗ ΦΟΡΑ
Αριθ.κ:2-13
Στην Κάδης ο λαός στερήθηκε το νερό για άλλη μια φορά. Όταν διαμαρτυρήθηκαν στο Μωυσή, εκείνος έφερε το θέμα μπροστά στο Θεό. Ο Μωυσής διατάχθηκε να βγάλει νερό απ’ την πέτρα όπως είχε κάνει και στην Ραφιδείν (Εξοδ.ιθ:1-16). Όμως, αυτή τη φορά διατάχθηκε να μιλήσει στην πέτρα, δεν του ειπώθηκε τίποτα σχετικά με το να την χτυπήσει.
Προφανώς η υπομονή του Μωυσή είχε εξαντληθεί, επειδή έκανε κάτι πολύ ανόητο. Αντί να μιλήσει στην πέτρα, χτύπησε την πέτρα δύο φορές και έκραξε στο λαό, «Να σας εκβάλωμεν ύδωρ εκ της πέτρας ταύτης;». Όμως μ’ αυτό που έκανε δυσαρέστησε πάρα πολύ το Θεό, που τον τιμώρησε με το να μην του επιτρέψει να μπει στην Υποσχόμενη Γη.
Πρέπει να καταλάβουμε τη σοβαρότητα της αμαρτίας που έγινε απ’ το Μωυσή. Μ’ αυτή την ενέργειά του ήταν ένοχος για τα παρακάτω:
1. Στάθηκε ανυπάκουος μπροστά στον Θεό.
2. Έκανε να φανεί ότι μπορούσε να φέρει νερό με τις δικές του ανθρώπινες προσπάθειες.
3. Έσπασε τον τύπο. Ο Χριστός σαν η πέτρα (Α’ Κορ.ι:4), χτυπήθηκε μόνο μια φορά στο Γολγοθά. Τώρα ο οποιοσδήποτε μπορεί μόνο να Του μιλήσει για να λάβει το νερό της ζωής.
Θα πρέπει να θυμόμαστε ότι μπορεί να πέσουμε σε παρόμοια αμαρτία και σήμερα (Εβρ.ς:4-6).
Δ. ΤΟ ΑΙΤΗΜΑ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΔΩΜ ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΤΑΙ
Αριθ.κ:14-22
Στην Κάδης, ο Μωυσής έστειλε αγγελιοφόρους στο βασιλιά της Εδώμ, ζητώντας άδεια για να περάσουν μέσα απ’ τη χώρα του. Το σχέδιό του ήταν να ταξιδέψουν γύρω απ’ τα νότια παράλια της Νεκράς θάλασσας και να βαδίσουν βόρεια στην ανατολική μεριά του ποταμού Ιορδάνη. Ο Μωυσής υποσχέθηκε να περάσουν απ’ τη Βασιλική λεωφόρο, ένα γνωστό αρχαίο δρόμο. Αυτή θα ήταν μια ευκολότερη και συντομότερη πορεία, αλλά ο βασιλιάς της Εδώμ αρνήθηκε. Εξαιτίας της άρνησής του, ο Ισραήλ έπρεπε να ταξιδέψει νότια και μετά βόρεια. Έχει υπολογιστεί ότι ο λαός Ισραήλ ταξίδεψε περίπου 290 χλμ. παραπάνω.
Ο Μωυσής δεν ανακατεύτηκε με τους Εδωμίτες και πέρασε γύρω από την χώρα τους. Επίσης παρέλειψε και τη γη του Μωάβ. Μετά ζήτησε άδεια να περάσει διαμέσου της γης του Σηών (Αρ.κα:21). Όταν ο βασιλιάς της Σηών αρνήθηκε, ο Μωυσής στον πόλεμο που έγινε τον νίκησε και κατέλαβε αυτή την περιοχή μέχρι τον ποταμό Ιαβόκ. Ο Μωυσής μετά πήρε επιθετική στάση και νίκησε τον Ωγ, βασιλιά της Βασάν, ο οποίος κυβερνούσε βόρεια μέχρι το όρος Χερμών. Αυτές οι νίκες έδωσαν στον Ισραήλ τον έλεγχο του μεγαλύτερου μέρους της γης ανατολικά του Ιορδάνη ποταμού, από τον Μωάβ νότια, μέχρι το όρος Χερμών στα βόρεια, μια απόσταση 209 χλμ.
Ε. Ο ΒΑΛΑΑΜ
Αριθ.κ:22-27
Μ’ αυτές τις νίκες, ο Μωυσής συγκέντρωσε τον Ισραήλ κοντά στον Ιορδάνη ποταμό απέναντι απ’ την Ιεριχώ. Ο Βαλάκ, βασιλιάς του Μωάβ, άρχισε να ανησυχεί και έστειλε αγγελιοφόρους στο Βαλαάμ, ένα προφήτη που ζούσε μακριά προς το βορρά. Ζήτησε από το Βαλαάμ να έρθει νότια και να καταραστεί τον Ισραήλ.
Ο Βαλαάμ αρχικά αρνήθηκε να πάει αλλά τελικά πείστηκε. Ωστόσο, αντί να καταραστεί το λαό του Θεού, ο Βαλαάμ ευλόγησε τον Ισραήλ. Καθώς ο Βαλαάμ δεν μπόρεσε να καταραστεί τον Ισραήλ, συμβούλευσε τον Βαλάκ πώς ο Ισραήλ θα μπορούσε να διαλυθεί και να αποδυναμωθεί. Μέσω της συμβουλής του οι Ισραηλίτες μυήθηκαν στην λατρεία του Βέελ φεγώρ (κε:3). Το αποτέλεσμα ήταν να τιμωρήσει ο Θεός τον Ισραήλ στέλνοντας μια πληγή που σκότωσε 24.000 ψυχές. Η πληγή σταμάτησε μόνο όταν ο Φινεές, ο γιος του αρχιερέα Ελεάζαρ, διαπέρασε με το δόρυ του ένα Ισραηλίτη άνδρα και μια Μαδιανίτισα γυναίκα μέσα σε μια σκηνή (Αριθ. κε:8). Ο Μωυσής μετά έστειλε στρατό από 12.000 άνδρες οι οποίοι νίκησαν τους Μαδιανίτες και ο ίδιος ο Βαλαάμ σκοτώθηκε.
Οι ακόλουθες γραφές στην Κ. Διαθήκη έχουν να κάνουν με τον Βαλαάμ:
1. Η πλάνη του Βαλαάμ (Ιούδ. 11). Αναφέρεται στην αμαρτία της χρήσης του χαρίσματος του Θεού για υλική εκμετάλλευση, την πώληση του χαρίσματος του Θεού και το να γίνει κάποιος ένα ποταπό όργανο κάποιου άλλου.
2. Η διδασκαλία του Βαλαάμ (Αποκ.β:14). Εδώ μιλάει για την αμαρτία του να παρασύρει κάποιος τα παιδιά του Θεού να διαπράξουν πορνεία.
Σ. ΕΝΑ ΑΙΤΗΜΑ ΠΟΥ ΑΠΑΝΤΗΘΗΚΕ
Αριθ.λβ
Αφού είχε κατακτηθεί η γη ανατολικά του Ιορδάνη και είδαν ότι είναι καλή και γόνιμη, οι φυλές του Ρουβήν και Γαδ (και αργότερα, η μισή φυλή Μανασσή) ζήτησαν άδεια να παραμείνουν εκεί. Στην αρχή ο Μωυσής δεν συμφώνησε. Όταν αυτές οι φυλές τον διαβεβαίωσαν ότι οι άνδρες τους θα πολεμούσαν μαζί τους για την κατάκτηση της Χαναάν, υποχώρησε. Ξεκαθάρισε όμως ότι όλοι οι άνδρες που βρίσκονταν σε ηλικία πολέμου θα έπρεπε να διαπεράσουν τον Ιορδάνη και να βοηθήσουν στην κατάκτηση της Υποσχόμενης Γης. Όταν οι δύο πλευρές συμφώνησαν, άρχισαν να προετοιμάζουν την περιοχή για τις οικογένειές τους ενώ οι άνδρες βρίσκονταν στον πόλεμο.
Ζ. ΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ
Στην προετοιμασία για την κατάκτηση, ο Μωυσής έκανε μια δεύτερη απογραφή (Αριθ.κς). Η πρώτη απογραφή είχε γίνει πριν 39 χρόνια στο όρος Σινά. Κατά τη διάρκεια αυτών των 39 χρονών περίπου 1.200.000 άτομα είχαν πεθάνει κι έπρεπε να ξέρει τη δύναμη του Ισραήλ καθώς αντιμετώπιζε την πρόκληση για την Χαναάν. Η απογραφή φανέρωσε ότι υπήρχαν 601.730 άνδρες από 20 χρονών και πάνω.
Σ’ αυτά τα 39 χρόνια, εφτά φυλές είχαν αυξηθεί αριθμητικά ενώ πέντε φυλές είχαν μειωθεί. Η φυλή που είχε αυξηθεί περισσότερο ήταν του Μανασσή, που από 32.200 έγιναν 52.700 ενώ η φυλή που μειώθηκε περισσότερο ήταν του Συμεών, που έφτασαν 22.200 από 59.300.
Κανένας δεν θα είχε ξεπεράσει την ηλικία των 58-59 χρονών εκτός από τον Χάλεβ (79 χρονών), τον Ιησού του Ναυή (πιθανόν 90 χρονών) και το Μωϋσή (120 χρονών).
Η. Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΜΩΥΣΗ
Δευτερ. λδ
Καθώς πλησίαζε ο καιρός για να πεθάνει ο Μωυσής, ένας νέος ηγέτης έπρεπε να εκλεχτεί. Η επιλογή του Θεού ήταν ο Ιησούς του Ναυή (Αριθ.κζ:15-23). Όπως ο Θεός διέταξε το Μωυσή, ο Ιησούς ήρθε μπροστά στον Ελεάζαρ και τοποθετήθηκε σαν ο νέος ηγέτης.
Την πρώτη ημέρα του ενδέκατου μήνα του τεσσαρακοστού χρόνου, ο Μωυσής έλαβε προφορικά τα σημαντικά μηνύματα του Δευτερονομίου. Αυτό συνέβη μόνο δύο μήνες και δέκα ημέρες πριν ο Ισραήλ περάσει τον Ιορδάνη ποταμό.
Έχοντας τελειώσει το ηγετικό και συγγραφικό του έργο, ο Μωυσής τώρα ήταν έτοιμος να πεθάνει. Ήταν 120 χρονών, αλλά η όρασή του δεν είχε αμαυρωθεί κι ούτε η φυσική του δύναμη είχε μειωθεί. Ανέβηκε στην κορυφή Φασγά και ατένισε την Χαναάν. Ο Θεός τον διαβεβαίωσε ότι αυτή ήταν η Υποσχόμενη Γη, μετά πέθανε και ο Κύριος τον έθαψε σε άγνωστο μέρος σε μια κοντινή κοιλάδα.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
