Την ώρα που ο έσχατος εχθρός καταχωνιασμένος κάπου στις εσχατιές του σύμπαντος ξαφνικά εισβάλει και παραβιάζει το βασίλειο σου τότε όλα ανατρέπονται. Είναι η ώρα που πλέον γίνεται η πρώτη είδηση και το κυρίαρχο πρόσωπο της ζωής σου.
Από μια απόμακρη και ξεχασμένη φιγούρα για σένα και τον μικρόκοσμο σου παρόλα όσα ακούς καθημερινά γι' αυτόν (πχ. 100.000 άνθρωποι νεκροί κάθε μέρα από πείνα, ατυχήματα , πόλεμοι, άρρωστοι, σεισμοί κλπ) νοιώθεις ότι σε απειλεί. Απειλεί να σου αφαιρέσει όχι μόνο αυτά που φανερά έχει βάλει στόχο, αλλά και τη ιδεολογία σου και ότι για χρόνια ολόκληρα θεωρείς ακλόνητα θεμέλια και έχεις κτίσει πάνω τους το δικό σου βασίλειο.
Την ώρα που οι θεωρίες και οι βεβαιότητες της ζωής σου είναι πλέον παρελθόν ξεπερασμένο και που εκτός από απορία ίσως σου προκαλούν θυμό οργή απόγνωση και τον οίκτο των γύρω σου. Είναι η ώρα που το ακλόνητα δεδομένα γίνονται απλά ενδεχόμενα. Η και ανύπαρκτες οντότητες και αστεία πλέον και για σένα ακόμη επιχειρήματα..
Όταν όλα γύρω σου σκοτεινιάζουν. Και τα στηρίγματα που πας να πιαστείς μοιάζουν τόσα σαθρά έτοιμα να τσακιστούν από μόνα τους. Πόσο μάλλον να αντέξουν και το δικό σου ασήκωτο φορτίο... Και εσένα το ίδιο..... Και τότε ήρθε η ώρα.. Νοιώθεις μόνος. Απόλυτα μόνος. Και κανείς δεν φαίνεται να νοιώθει και να σε καταλαβαίνει.... Όταν όλα είναι εναντίον σου. Τίποτα δεν σου βγαίνει.... Οι αρνητικές συγκυρίες σε κυνηγούν.. Οι άσχημες ειδήσεις έρχονται η μια πίσω από την άλλη. Η σκοτεινή πλευρά της ζωής σου γνέφει. Η ολική έκλειψη φαντάζει πλέον μόνιμη. Δεν είναι ένα εξωτερικό εντυπωσιακό θέαμα λίγων λεπτών.. Αλλά μοιάζει πλέον σαν αιωνιότητα που γεμίζει την ίδια σου την ύπαρξη. Σαν να χάθηκε ο ήλιος. Και ο θάνατος μοιάζει λύτρωση. Ποθείς την ανυπαρξία.
Σου θυμίζουν τίποτα αυτά; Έχεις περάσει από παρόμοια μονοπάτια; Έστω και λίγο από αυτά; Μάθε σήμερα ότι δεν είσαι μόνος. Δεν είσαι ο πρώτος που τα διαβαίνεις. Μάλλον μόλις τώρα αρχίζεις να το νοιώθεις. Συνταξιδιώτες σου είναι εκατοντάδες εκατομμύρια συνανθρώπων σου. Δεκάδες δισεκατομμύρια από κτίσεως κόσμου. Δεν είναι αυτό το τέλος. Απλά αλλάζεις επίπεδο. Ανεβαίνεις επίπεδο. Κάποιος με προσοχή σε παρακολουθεί. Ρυθμίζει και σταθμίζει τα γεγονότα έτσι ώστε να νοήσεις και να καταλάβεις και να μπεις σε μια νέα θεώρηση των πραγμάτων.... Μια προσεκτική και παρατεταμένη ματιά θα δεις ότι ό δρόμος αυτός είναι παλιός. Τον περπάτησαν και δεν απόκαμαν μυριάδες αγίων. Θλίψεις κακουχίες πόνοι βασανισμοί θάνατοι εξευτελισμοί ταπεινώσεις αρρώστιες, είναι άλλα ονόματα του ίδιου δρόμου που κάπου όμως σε βγάζει.
Καλώς όρισες στην ερημο. Στη αρένα του Θεού. Πρόσεξε να μην κολλήσεις όμως. Οι κίνδυνοι είναι πολλοί. Και κατά την ταπεινή άποψη μας όλοι θα περάσουμε από αυτό.... Είναι η ώρα για αναθεώρηση. Η ώρα του κοσκινίσματος . Τώρα όλα βγαίνουν στο φως..... Καθώς σβήνουν τα φώτα που είχες συνηθίσει άλλα φώτα πιο δυνατά έρχονται και ψάχνουν μέχρι τα μύχια της ψυχής σου. Εδώ τώρα όλα βγαίνουν μπροστά στα μάτια σου. Κρυμμένες θεωρίες θέσεις αντιλήψεις παλεύουν σκληρά και αδυσώπητα με το πανίσχυρο προβολέα που στο δυνατό και καθαρό φώς του φαίνονται σαν να καίγονται όλα.... Και νοιώθεις ότι τίποτα δεν θα μείνει πλέον όρθιο. Και ίσως ψάχνεις για καταφύγιο πάλι. Σαν το παλιό που είχες αλλά πλέον κατέρρευσε. Ιδεολογία, θρησκεία, πολιτική, προσωπικές αντιλήψεις, λανθασμενες αντιλήψεις περι του σχεδίου του Θεού, και κοσμοθεωρίες φαντάζουν τόσο λίγα και ρηχά μπροστά στο μυστήριο που σε περιβάλλει.... Σαν ποντίκια και έντομα μέσα στα σκοτεινά κελάρια που ξαφνικά μετά χρόνια ανάβει φώς και τρέχουν να κρυφτούν έτσι νοιώθεις έντρομος να σε εγκαταλείπουν τα παλιά δεδομένα σου....
Στο νέο φώς τρέχουν να εξαφανιστούν. Πλέον όμως δεν σου χρειάζονται. Το Φως ήρθε για να μείνει αυτή τη φορά. Και σιγά σιγά με αυτό να δεις και να τακτοποιήσεις το δωμάτιο της ψυχής σου. Η ανακαίνιση ξεκινά . Μες στο άπλετο φως ότι είναι άχρηστο θα πεταχτεί. Και νέα πολύτιμα υλικά θα αντικαταστήσουν τα άχρηστα του παρελθόντος.... Και έχουμε μαζέψει όλοι μας δυστυχώς τόσα πολλά θεωρώντας τα μάλιστα πολύτιμα .
(πηγη airetikos.gr)
