Τα θαύματα πάντα εντυπωσιάζουν τους ανθρώπους. Πολλές φορές όμως προσπερνάμε θαύματα που ούτε καν τα προσέχουμε.
Οι άνθρωποι ψάχνουν για εντυπωσιακά μεγάλα φαινόμενα ενώ την ίδια στιγμή θαυμάσια πράγματα συμβαίνουν μπροστά στα μάτια σας. Η λέξη αύξηση για μένα είναι μια από τις πιο σημαντικές. Μ' αρέσει να καλλιεργώ φυτά.
Φύτεψα λίγους μικρούς σπόρους στον κήπο μου. Ξεπετάχτηκε ένας βλαστός που εξελίχθηκε σ' ένα αναρριχόμενο φυτό που έβγαλε πολλά άνθη. Σήμερα είδα ένα μεγάλο καρπούζι να βρίσκεται κρυμμένο μέσα στα φύλλα.
Έπιασα τον εαυτό μου να παραφράζει τα λόγια, που είπε ο Χριστός και είπα: «Κοιτάξτε τα καρπούζια πως μεγαλώνουν. Καμιά επιστήμη σ' όλη της τη δόξα δεν μπορεί να κάνει κάτι σαν αυτό».
Κοιτώντας αυτά τα καρπούζια δεν χρειαζόμουνα καν ένα άλλο θαύμα για να πιστέψω στο θαύμα της δημιουργίας. Πώς μπορεί αυτός ο μικρός σπόρος να κάνει το εξής: Να τραβήξει από το έδαφος τον ήλιο και τη βροχή και να κάνει ένα φυτό που παράγει αρκετά καρπούζια και που κάθε ένα από αυτά είναι χιλιάδες φορές μεγαλύτερο και βαρύτερο από το σπόρο.
Κι αυτό το θαύμα γίνεται αθόρυβα και αόρατα. Αυτό το μεγάλο καρπούζι ήταν άραγε πάντα κλεισμένο μέσα σ' αυτό το μικρό σπόρο περιμένοντας τη στιγμή να ξεπεταχτεί; Πώς μπορούμε να βλέπουμε το καρπούζι και να μην μένουμε άφωνοι από θαυμασμό! Η αύξηση είναι ένα μυστήριο στη φύση και στη ζωή και αναφέρεται συχνά στο λόγο του Θεού Μάρκ.δ:26-28. «Και έλεγε ούτως είναι η βασιλεία του Θεού ως εάν άνθρωπος ρίψη το σπόρον επί της γης και κοιμάται και σηκώνηται νύκτα και ημέρα και ο σπόρος βλαστάνη και αυξάνη καθώς αυτός δεν ηξεύρει. Διότι αφ' εαυτής η γη καρποφορεί πρώτον χόρτον έπειτα αστάχυον έπειτα πλήρη σίτον εν τω ασταχύω».
Ο σπόρος φαίνεται σαν ένα μικρό ξεκίνημα. Και πόσο μικρό φαίνεται το ξεκίνημα της θείας χάρης στην καρδιά του ανθρώπου. Όμως πόσο μπορεί ν' αυξηθεί και να γιγαντώσει στη ζωή του. Η αύξηση της πνευματικής ζωής είναι μυστηριώδης όπως η αύξηση του καρπουζιού.
Όπως δεν μπορώ να καταλάβω τι συμβαίνει στου ανθρώπου το πνεύμα που τον κάνει να παράγει ένα χαρακτήρα θεοσεβή με καλοσύνη συμπόνια γενναιοδωρία και έλεος. Σαν μια μικρή βόμβα ο σπόρος πέφτει στη γη, και εκρήγνυται. Χώμα, νερό και ηλιαχτίδα ανασταίνεται σ' ένα γευστικότατο φρούτο.
Έτσι η δύναμη του Πνεύματος, ο λόγος του Θεού, ανασταίνει την ευγένεια στην ανθρώπινη ύπαρξη. Δεν το ξέρω εγώ αλλά ο λόγος του Θεού που επισημαίνει το γεγονός ότι ο πνευματικός νόμος συμβολίζεται από το φυσικό. Μάρκ.δ:28 «Διότι αφ' εαυτής η γη καρποφορεί, πρώτον χόρτον, έπειτα αστάχυον έπειτα πλήρη σίτον εν των ασταχύω».
Τα θαυμαστά έργα του Θεού που παράγονται κάθε χρόνο στους αγρούς μας πρέπει να μας γεμίζουν θαυμασμό για το τι μπορεί να κάνει Αυτός γι' αυτούς που Τον αγαπούν. Ο Ιησούς μας λέει ότι δεν πρέπει να μας ανησυχεί το μυστήριο της Απολύτρωσης. Δεν μπορούμε να αναλύσουμε αυτό το έργο του Δημιουργού.
Ο άνθρωπος που σπέρνει λέει ο Χριστός στην παραβολή του, ξέρει ότι η ανάπτυξη του φυτού συμβαίνει, το έργο όμως είναι του Θεού. Η γη παράγει τον καρπό αυτής είπε ο Χριστός. Δεν χρειάζεται βοήθεια και στην πραγματικότητα δεν υπάρχει δυνατότητα βοήθειας. Φυσικά έχουμε κι εμείς έργο. Φύτεψα το σπόρο του καρπουζιού, το πότισα, το σκάλισα, το καθάρισα από τα ζιζάνια και έβαλα στηρίγματα, στους βλαστούς του.
Η Γραφή αναφέρει τη συνεργασία του Θεού με τον άνθρωπο. Είμαστε συνεργοί Αυτού. Αλλά ποτέ ο άνθρωπος δεν μπορεί να κάνει το θαύμα του σπόρου να γίνει φυτό. Αυτό είναι το θεϊκό έργο. Κατά τον ίδιο τρόπο δεν μπορούμε ν’ αναλύσουμε το έργο της θείας Χάρης. Είναι κι αυτό ένα θαυμαστό έργο του Θεού. Ένα από τα σπουδαιότερα σημεία αυτού του θέματος είναι ότι η αύξηση είναι πάντοτε σχετική με το χρόνο
Δεν φύτεψα το σπόρο τη μια μέρα και μάζεψα το καρπούζι την άλλη. Ο Θεός κάνει θαύματα, όχι μαγικά κόλπα. Είμαι βέβαιος ότι εάν ήθελε μπορούσε να πει στο σπόρο αυτό να γίνει καρπούζι αμέσως και θα γινότανε. Και αν αυτό ήταν απόλυτη ανάγκη πιστεύω ότι θα το έκανε. Αλλά δεν είναι αυτός ο τρόπος που συνήθως εργάζεται παρόλο που το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Δεν είναι εύκολο για κάποιον να βλέπει μπροστά του ένα μεγάλο καρπούζι και να μην μπορεί να το κόψει επειδή πρέπει να περιμένει μέχρι να ωριμάσει.
Έτσι κι εμείς περιμένουμε από τους νέους χριστιανούς να ωριμάσουν σε μια βδομάδα. Αλλά η πνευματική αύξηση χρειάζεται χρόνο. Ο γεωργός, λέει η Βίβλος, περιμένει για τον πολύτιμο καρπό της γης με υπομονή Ιακ.ε:7. Κι εμείς πρέπει να είμαστε υπομονετικοί με όλους τους πιστούς, χωρίς να εξαιρούμε τον εαυτό μας, που βρίσκονται στο δρόμο της ωριμότητας.
