Γένεση β:8-15,
Α΄ Κορ.ς:12-20
Α΄ Κορ.ς:12-20
Εισαγωγή
Συνεχίζοντας τη σειρά μας πάνω στο γάμο, σαν πρώτη σκέψη θα ήθελα να πω το εξής. Σίγουρα όλους μας δεν μας αφορά άμεσα. Δηλαδή κάποιοι από εμάς δεν είναι παντρεμένοι. Όμως όλους μας αφορούν αυτά τα θέματα για τους εξής λόγους. Όπως πολλές φορές έχουμε πει, ο Θεός μας έχει βάλει μέσα στο σώμα του Χριστού. Δεν ζούμε σε πνευματική απομόνωση. Αυτό σημαίνει πως καθώς ζούμε σε μια κοινότητα θα χρειαστεί και να μιλήσουμε, και να συμβουλέψουμε άλλους, συνήθως πιο νέους. Χρειάζεται λοιπόν, να γνωρίζουμε το θέλημα του Θεού, ώστε να μπορούμε να βοηθήσουμε.
Επίσης σαν χριστιανοί ο Θεός θέλει να ξέρουμε όλη τη βουλή Του. Όλο το θέλημά του. Μπορεί αυτή τη στιγμή, ή αυτή την περίοδο στη ζωή μας να μην μας αφορά το συγκεκριμένο θέμα, αλλά ο λόγος του Θεού και ο Νόμος του Θεού είναι σημαντικό να κατοικούν μέσα μας πλούσια (Κολ.γ:16).
Αν ξέρουμε τι έχει πει ο Θεός στο λόγο Του, θα μπορούμε με τη χάρη Του να σταθούμε σαν χριστιανοί σε μια παρέα, σε μια συντροφιά και να πούμε τι είναι σωστό μέσα από το λόγο του Θεού. Ζούμε σε μια εποχή που ο καθένας είναι ελεύθερος να πιστεύει ό,τι θέλει. Και δεν είναι κακό αυτό.
Ταυτόχρονα όμως οι άνθρωποι πιστεύουν πως κάθε άποψη είναι εξίσου σωστή. Το αποτέλεσμα αυτής της συλλογιστικής είναι πως "ό,τι πιστεύω εγώ είναι σωστό για μένα και ότι πιστεύεις εσύ είναι σωστό για σένα." Η δική μας ανθρώπινη γνώμη, δηλαδή, είναι το μέτρο της αλήθειας. Είναι σημαντικό, όμως, σαν χριστιανοί να μπορούμε να σταθούμε και να πούμε: "Η γνώμη της Αγίας Γραφής για το θέμα αυτό είναι η εξής..."
Έχουμε ανάγκη λοιπόν, για τη δική μας ζωή και για τους άλλους να ξέρουμε όλη τη βουλή του Θεού. Με αυτές τις σκέψεις θα προχωρήσουμε παρακάτω.
Στην Α’ Θες.δ:3 διαβάζουμε, "Επειδή τούτο είναι το θέλημα του Θεού, ο αγιασμός σας, να απέχησθε από της πορνείας."
Πιστεύω όμως πως για να καταλάβουμε γιατί ο Θεός λέει αυτό το "όχι," πρέπει να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή και να μελετήσουμε τι διδάσκει ο λόγος του Θεού για το γάμο και το σεξ. Και με αυτό τον τρόπο να καταλάβουμε γιατί ο Θεός έβαλε αυτό τον περιορισμό.
Έχω πλήρη συναίσθηση του ότι μπορεί να νοιώθουμε περίεργα. Κι εγώ νοιώθω περίεργα πιστέψτε με. Ο λόγος αυτής της δυσκολίας που έχω είναι πως η Γραφή μας ζητάει να είμαστε σεμνοί. Αυτό σημαίνει πως ό,τι πούμε θα πρέπει πάντα να είναι μέσα σε αυτό το πλαίσιο της σεμνότητας.
Όμως, δεν μπορώ να παραγνωρίσω το γεγονός πως ο λόγος του Θεού έχει πολλά να πει στο θέμα αυτό, πάνω στο γάμο και το σεξ. Και δεν θα είμαι πιστός ούτε σε εσάς, ούτε στο Θεό αν δεν τα αγγίξουμε και αυτά τα θέματα. Αν ο Θεός μας που είναι απόλυτα άγιος και δίκαιος και τέλειος, τα έβαλε στο λόγο του, δεν είμαστε εμείς περισσότερο άγιοι και περισσότερο σοφοί, ώστε να τα αφήσουμε απέξω.
Επιπλέον, όπως ήδη αναφέραμε, το χρωστάμε και στον εαυτό μας να ξέρουμε τι ο λόγος του Θεού έχει να πει, γιατί η υπακοή μας στις θεϊκές εντολές, αδελφοί, μας γλιτώνει από περισσότερο πόνο. Μην ξεχνάμε πως ο νόμος του Θεού είναι νόμος που μας φέρνει σε μεγαλύτερη ελευθερία και σαν πιστοί ο Θεός λέει πως είμαστε μακάριοι όταν τον εκτελούμε.
Διαβάζουμε στον Ιάκωβο α:25: "Όστις όμως εγκύψη εις τον τέλειον νόμον της ελευθερίας και επιμείνει εις αυτόν, ούτος γενόμενος ουχί ακροατής επιλήσμων, αλλ' εκτελεστής έργου, ούτος θέλει είσθαι μακάριος εις την εκτέλεσιν αυτού." Η ευλογία, η μακαριότητα που ο Θεός υπόσχεται, έρχεται στη ζωή μας, όχι με την απλή γνώση του λόγου του Θεού, αλλά με την υπακοή μας στο λόγο του Θεού. Η "εκτέλεση" των εντολών φέρνει την μακαριότητα. Ας μελετήσουμε λοιπόν, τις εντολές αυτές, για να τις ξέρουμε με σκοπό να τις εφαρμόσουμε.
Τι είναι το σεξ;
Α. Μέσον αναπαραγωγής μόνο;
Τι είναι το σεξ λοιπόν; Η ερώτηση ακούγεται απλή αλλά αυτή η φαινομενική απλότητα είναι επικίνδυνη. Αν στραφούμε στον κόσμο ξέρουμε τι απαντήσεις θα πάρουμε. Δεν υπάρχει άλλη εποχή, και δεν υπάρχει άλλη γενιά ανθρώπων που να έχουν ακούσει περισσότερα για το σεξ από την γενιά τη δική μου και τους πιο μικρούς.
Απλοί άνθρωποι αλλά και επιστήμονες θα πουν πως το σεξ είναι το μέσον για την αναπαραγωγή.. Και είναι αλήθεια αυτό, αλλά δυστυχώς έχει και αρνητικές επιπτώσεις. Γιατί αν περιοριστούμε σε αυτόν τον ορισμό, αυτό θα γίνει δικαιολογία για να πετάξουμε σαν άνθρωποι από επάνω μας κάθε άλλου είδους περιορισμό. Θα εξηγήσω αμέσως τι εννοώ.
Πριν από μερικά χρόνια είχε γίνει μια δίκη για τον βιασμό κάποιας κοπέλας και καλέστηκε να μιλήσει ένας επιστήμονας ανθρωπολόγος. Αυτός υποστήριξε πως έχει έρθει ο καιρός τώρα πια να φέρουμε την ηθική μας, τους περιορισμούς μας σε συμφωνία με τη βιολογία. Δηλαδή, το σεξ είναι μια ανθρώπινη ανάγκη και όσο πιο γρήγορα το καταλάβουμε τόσο πιο εύκολα θα περιορίσουμε, ή μάλλον θα προσαρμόσουμε την ηθική μας. Θα πρέπει δηλαδή και εμείς να ακολουθήσουμε την συμπεριφορά των ζώων. Και μάλιστα να την μιμηθούμε. Δεν έχει σημασία με ποιον έχεις σεξ, γιατί το σεξ είναι μια φυσική, βιολογική ανάγκη που πρέπει να ικανοποιείται όπως όλες οι άλλες ανάγκες μας.
Αλλά αυτό δεν είναι καν επιστημονικό. Όσοι ασχολούνται με τα ζώα, κτηνίατροι, ζωολόγοι, επιστήμονες που κάνουν έρευνα, έχουν ανακαλύψει πως όλα τα είδη των ζώων που αναπαράγονται και τα μικρά τους χρειάζονται χρόνο μέχρι να γίνουν ανεξάρτητα. Αυτά τα ζώα έχουν την τάση να μένουν μαζί σαν οικογένεια. Υπάρχουν άλλα ζώα που όταν γεννούν μικρά, τα μικρά είναι ανεξάρτητα από την πρώτη στιγμή. Σε αυτές τις περιπτώσεις, το αρσενικό και το θηλυκό δεν αναπτύσσουν κανένα άλλο δεσμό.
Όμως σε όσα ζώα τα μικρά που γεννιούνται χρειάζονται χρόνο, αυτά τα ζώα έχουν την τάση να μένουν μαζί και να μην πηγαίνουν αλλού να ζευγαρώσουν. Τα πουλάκια μάλιστα, συνεχίζουν και αφού πεθάνει το ένα από τα δύο, να αρνούνται να ζευγαρώσουν με κάποιο άλλο. Γιατί άραγε; Μήπως πήγαν και αυτά σε κάποιον μπροστά και έδωσαν υποσχέσεις; Μήπως υπέγραψαν σε κάποιο δήμαρχο ή δικαστή ή ιερέα το συμφωνητικό του γάμου; Όχι βέβαια. Πως θα μείνουν πιστά σε αυτό το δεσμό; Ο Θεός τα έχει φτιάξει έτσι. Είναι μέσα στη φύση τους.
Προσπαθώ με απλά λόγια να δείξω το σχέδιο του Θεού. Και πόση προσοχή χρειάζεται να έχουμε σαν γονείς σε οτιδήποτε τα παιδιά ακούν ή διαβάζουν, και υποτίθεται είναι επιστημονικό. Δηλαδή, ακόμη και στο ζωικό βασίλειο, η διαδικασία της αναπαραγωγής αποτελεί παράγοντα ενότητας και ζευγαρώματος. Και αυτή η διαδικασία επαφής των ζώων τα φέρνει τόσο κοντά που στο τέλος γίνονται μονογαμικά.
Β. Μέσον για απόλαυση μόνο;
Η άλλη επικρατούσα άποψη, μαζί με την πρώτη πως το σεξ υπάρχει μόνο για αναπαραγωγή, είναι πως το σεξ είναι μόνο για διασκέδαση. Και αυτή είναι η πιο δυνατή φωνή στις μέρες μας. Και δυστυχώς πιστεύουμε πως ο Θεός στο θέμα αυτό, θέλει να μας κλέψει τη χαρά. Δεν θέλει να ζήσουμε και να απολαύσουμε τη ζωή όπως όλοι οι άλλοι. Και τι να κάνουμε τώρα, εμείς οι χριστιανοί, θα πληρώσουμε το κόστος για την αιώνια ζωή, με το να ζήσουμε εδώ χωρίς να απολαύσουμε ό,τι έχουν οι άλλοι.
Γ. Η άποψη της Αγίας Γραφής
Αυτό λοιπόν, που θέλω να κάνουμε σήμερα, είναι να δούμε από την θετική πλευρά τι έχει ο λόγος του Θεού να μας πει. Όπως έχω πολλές φορές πει, ο Θεός δεν προσπαθεί να μας περιορίσει και να μας απαγορεύσει να απολαύσουμε τη ζωή.
Αντίθετα, θέλει να την απολαύσουμε και να την χαρούμε στο μέγιστο βαθμό, και μάλιστα χωρίς να πληγωθούμε. Θέλει να χαρούμε τη ζωή χωρίς τους περιορισμούς της αμαρτίας! Διαβάστε το Ιωάν.ι:10, "εγώ ήλθον δια να έχωσιν ζωήν, και να έχωσιν αυτήν εν αφθονία".
Το πρόβλημα με εμάς τους ανθρώπους είναι πως ικανοποιούμαστε πολύ εύκολα. Και δυστυχώς δεν στοχεύουμε στη μεγαλύτερη δυνατή απόλαυση της ζωής. Είμαστε ευχαριστημένοι με το "λίγο" που ο κόσμος έχει να προσφέρει και δεν επιθυμούμε την "άφθονη ζωή" που ο Θεός μας υπόσχεται. Πουλάμε τον εαυτό μας ακριβά για να κερδίσουμε πολύ λίγο.
Το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν έκανε μια έρευνα πάνω στο θέμα της σεξουαλικής επαφής στην τηλεόραση και το συμπέρασμα ήταν το εξής: Στην τηλεόραση το 94% των περιπτώσεων που βλέπουμε δύο ανθρώπους να έχουν σεξουαλική επαφή, σε κάποιο έργο, ή διαφήμιση ή αλλού, αυτή η επαφή είναι εκτός γάμου. Επιπλέον, στις πλείστες των περιπτώσεων η ερωτική επαφή έρχεται την πρώτη κιόλας φορά που βρίσκονται μαζί. Τέλος μας δίνεται να καταλάβουμε πως αυτή η ερωτική επαφή από την πρώτη φορά είναι πολύ ρομαντική και καταπληκτική εμπειρία.
Κανένας από αυτούς τους παραγωγούς ή τους ηθοποιούς, όμως δεν έχουν στη ζωή τους μια φυσιολογική σχέση. Καμιά φορά ακούμε για κάποιον που είναι για χρόνια παντρεμένος και του παίρνουν συνέντευξη για το πως τα κατάφερε. Και βλέπουμε πως άνθρωποι με κατεστραμμένες σχέσεις διασκεδάζουν εσένα και εμένα, μαθαίνοντας μας ταυτόχρονα το πως να απολαύσουμε τη ζωή μας.
Για να γίνει αυτό όμως πρέπει να ακολουθήσουμε τις οδηγίες του "κατασκευαστή." Και ο κατασκευαστής είναι ο ίδιος ο Θεός. Γεμάτη είναι η Γραφή από εικόνες και διδασκαλία για το θέμα αυτό. Και θυμηθείτε, η Αγία Γραφή είναι σεμνή, αλλά δεν είναι σεμνότυφη.
Στις Παροιμίες 5 διαβάζουμε τις συμβουλές ενός πατέρα στο γιο του. Και με την ευκαιρία, να πω πως, εμείς οι γονείς είμαστε υπεύθυνοι να μιλήσουμε και να διδάξουμε στα παιδιά μας σωστά για την σεξουαλικότητά τους. Χωρίς ντροπή και μάλιστα με τη Γραφή στο χέρι. Διαβάζουμε στις παροιμίες ε:18-20, "Η πηγή σου ας είναι ευλογημένη, και ευφραίνου μετά της γυναικός της νεότητός σου. Ας ήναι εις σε ως έλαφος ερασμία, και δορκάς κεχαριτωμένη, ας σε ποτίζωσιν οι μαστοί αυτής εν παντί καιρώ, ευφραίνου πάντοτε εις την αγάπην αυτής."
Αν θέλετε, επίσης διαβάστε το Άσμα Ασμάτων για να δείτε με τι γλώσσα και ποίηση περιγράφει ο λόγος του Θεού την προσμονή και τη χαρά της σχέσης των νεόνυμφων! Μέσα στο λόγο του Θεού όλα αυτά! Για αυτό, καθίστε με τα παιδιά σας καθώς μεγαλώνουν και διδάξτε τα με την Γραφή ανοιχτή ό,τι χρειάζονται να ξέρουν για την σεξουαλική τους διαπαιδαγώγηση.
Πριν από καιρό πήραν συνέντευξη από τον Paul Newman, και τον ρωτούσαν πως τα κατάφερε και έχει μείνει με την Joan Woodwork. Είναι παντρεμένοι για 40 χρόνια και ακόμη ερωτευμένοι. Ξέρετε τι απάντησε; "Έχω μια μπριζόλα σπίτι, γιατί να πάω για χάμπουργκερ;" Αυτό ακριβώς που λένε τα εδάφια στις Παροιμίες. Ο Θεός έχει για μας το καλύτερο να απολαύσουμε μέσα στο γάμο μας. Γιατί να ικανοποιηθούμε στο σεξουαλικό τομέα, με τρόπο που είναι έξω από το θέλημα του Θεού;
Και υπάρχει και μια ακόμη μελέτη που θέλω να φέρω στην προσοχή σας. Το θέμα της μελέτης ήταν γιατί να έχουμε τόσο πολλούς ανθρώπους που έχουν κολλήσει αρρώστιες που σχετίζονται με το σεξ, τι στιγμή που έχουμε τόσα προγράμματα, τόση γνώση, τόση εκπαίδευση για να προφυλαχτούμε; Γιατί περισσότεροι από τους μισούς ανθρώπους, από 25 χρονών και επάνω, που έχουν σχέσεις με άλλους, έχουν κολλήσει κάποιο αφροδισιακό νόσημα και πολλοί από αυτούς χωρίς θεραπεία; Είναι τόσοι πολλοί που κυριολεκτικά φτάνει τα όρια της επιδημίας!
Γιατί; Γιατί μετά από τόση μόρφωση; Ακούστε τι είπαν οι γυναίκες που ρωτήθηκαν. Είπαν πως αισθανόντουσαν άσχημα να ρωτήσουν τους ερωτικούς τους συντρόφους για τις πιθανότητες να κολλήσουν κάποια αρρώστια. Ήταν πιο εύκολο να έχουν σεξ! Μια τυπική απάντηση ήταν: "Μου ήταν δύσκολο να ρωτήσω γιατί δεν ήξερα το σύντροφό μου πολύ καλά!!"
Αυτό είναι το σχέδιο του Θεού; Βλέπετε; Έχουμε μάθει να είμαστε ευχαριστημένοι με το "λίγο" των ανθρώπων, και όχι με το "πολύ" του Θεού. Μας χρειάζεται να μάθουμε να εννοούμε πολλά, κάνοντας λίγα. Να μάθουμε να δείχνουμε την αγάπη μας προς αυτόν/αυτήν που ερωτευθήκαμε με το να κρατάμε τα χέρια, να κοιτάμε ο ένας τον άλλον στα μάτια, να περπατάμε, να μιλήσουμε, να προσευχηθούμε μαζί, να ψάλλουμε μαζί, ώστε να εννοούμε απείρως περισσότερα με κάτι παραπάνω, όταν θα έρθει η ώρα για αυτό το παραπάνω. Να μάθουμε να λέμε πιο πολλά με το να φάμε μαζί, ή να φιληθούμε. Ώστε να εννοούμε απείρως περισσότερα με το σεξ μετά τον γάμο.
Ο ρόλος του σεξ στη διαθήκη του γάμου
Ας συνεχίσουμε, όμως τώρα να δούμε ποιος ακριβώς είναι ο ρόλος του σεξ μέσα στο γάμο. Ο Θεός έβαλε το σεξ στο γάμο να είναι ένα μέσο "επίκλησης." Αυτό που επικαλούμαστε είναι η παρουσία του Θεού. Του ζητάμε να μας κρατήσει υπόλογους στη σχέση διαθήκης με την γυναίκα μας, ή τον άντρα μας. Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή τα πράγματα.
Μιλήσαμε προηγουμένως και είπαμε πως ο γάμος είναι μια διαθήκη. Είναι μια τριγωνική σχέση. Φανταστείτε πως στις δύο γωνίες που βρίσκονται κάτω, στη μία βρίσκεται ο άντρας και στην άλλη η γυναίκα. Και στην κορυφή του τριγώνου βρίσκεται ο Θεός σαν μάρτυρας της διαθήκης αυτής. Ο Θεός είναι ο μάρτυρας της διαθήκης όταν ξεκινάει, και συνεχίζει να είναι ο μάρτυρας σε όλα τα υπόλοιπα χρόνια επιβλέποντας αν οι όροι της διαθήκης αυτής τηρούνται.
Είπαμε πως η διαθήκη δεν είναι συμβόλαιο, επειδή ακριβώς υπάρχει η άμεση ανάμιξη του Θεού. Είναι μια σχέση που τη διαλέξαμε, και έχει υποχρεώσεις και προνόμια. Και στη διαθήκη αυτή υποσχόμαστε, με τον Θεό μάρτυρα, πως θα κάνουμε το μέρος μας.
Για να επικυρωθεί αυτή η διαθήκη χρειαζόταν και κάποιος όρκος, κάποια υπόσχεση. Μιλήσαμε ήδη την προηγούμενη φορά για το τι είπε ο Αδάμ, όταν ο Θεός του πήγε την Εύα. Διαβάσαμε από την Γέν.β:23 "Και είπεν ο Αδάμ, Τούτο είναι τώρα οστούν εκ των οστέων μου και σαρξ εκ της σαρκός μου, αύτη θέλει ονομασθεί ανδρίς, διότι εκ του ανδρός αύτη ελήφθη."
Αυτά τα ίδια λόγια, είδαμε, χρησιμοποιούνταν και αλλού για την ορκωμοσία της διαθήκης. Προσκαλούν το Θεό να είναι μάρτυρας. Αυτό που είπε ο Αδάμ, στην πραγματικότητα ήταν "Θεέ μου, αν ποτέ κάνω κάτι που να πληγώσει αυτή τη γυναίκα, κάνε να είναι τόσο οδυνηρό, όπως αν κάποιος έρθει και μου βγάλει το πλευρό μου. Και μάλιστα χωρίς αναισθησία αυτή τη φορά."
Οι όρκοι στη δημιουργία των διαθηκών
Θα προχωρήσουμε τώρα ένα βήμα παρακάτω για να πούμε πως οι διαθήκες αυτές στην Αρχαία Μέση Ανατολή επικυρώνονταν με κάποιο σημάδι που επιβεβαίωνε τον όρκο. Και όταν το σημάδι αυτό δινόταν, καθιστούσε τους όρους της διαθήκης υποχρεωτικούς. Και πάρα πολλοί μελετητές και σχολιαστές που διαβάζουν την Γραφή δεν μπορούν να δεχτούν πως ο γάμος είναι μια διαθήκη, γιατί ισχυρίζονται πως πολύ απλά δεν υπάρχει πουθενά το σημάδι του όρκου με τον οποίο η διαθήκη του γάμου επικυρώνεται. "Που είναι οι υποσχέσεις και η πράξη," λένε "που θα πρέπει να κάνουμε στην παρουσία του Θεού και θα μας δέσουν με το άλλο πρόσωπο;"
Οι όρκοι των διαθηκών, οι περισσότεροι όρκοι τουλάχιστον, δεν ήταν λεκτικοί. Οι διαθήκες επικυρώνονταν όχι με λόγια, αλλά με κάποια πράξη. Δεν έλεγες κάτι, έκανες κάτι. Για αυτό και όλοι οι όρκοι ήταν συμβολικοί. Συμβόλιζαν κάποιο στοιχείο της πιστότητας και της αφοσίωσης στην διαθήκη. Μερικές φορές οι όρκοι θα έδειχναν την κρίση, την καταδίκη, την τιμωρία που θα ερχόταν πάνω σου αν παρέβαινες τους όρους. Ένας τέτοιος όρκος ήταν η περιτομή. Το κόψιμο της σάρκας συμβόλιζε δύο πράγματα.
Πρώτον, συμβόλιζε τον αποχωρισμό σου από τους εθνικούς. Συμβόλιζε (θετικά) πως όπως το κομμάτι της σάρκας σου ξεχωρίστηκε από το υπόλοιπο σώμα, έτσι και εσύ ξεχωρίστηκες από τον ειδωλολατρικό κόσμο για να ταυτιστείς με το λαό του Θεού. Δεύτερον, το κόψιμο της σάρκας συμβόλιζε (αρνητικά) πως θα αποκοπείς από την κοινότητα του Θεού αν δεν γινόσουν πιστός όταν μεγαλώσεις. Αν δεν γινόταν πραγματική περιτομή (στην καρδιά σου), η περιτομή στο σώμα σου συμβόλιζε πως βρίσκεσαι εκτός της διαθήκης του Θεού.
Άλλες φορές οι όρκοι αποτύπωναν την αφοσίωση στους όρους, όπως για παράδειγμα το σφίξιμο των χεριών. Σήμερα δίνουμε τα χέρια και αυτό δεν σημαίνει και πολλά. Στις παλαιότερες γενιές, όμως, όταν κάποιος έλεγε, "δώσαμε τα χέρια" αυτό σήμαινε ότι κλείσαμε την συμφωνία και δεν κάνουμε πίσω πια. Την εποχή του Χριστού το δόσιμο των χεριών σήμαινε πολλά. Έχουμε την μαρτυρία του Ιώσηπου του ιστορικού που λέει πως όταν οι Πάρθοι έδιναν το χέρι, δεν υπήρχε περίπτωση να κάνουν πίσω. Ο βασιλιάς Σεδεκίας έκανε το ίδιο με το Ναβουχοδονόσορ. Η κίνηση έκφραζε ενότητα, φυσική ένωση, συμβόλιζε πως είμαστε τώρα ένα, μαζί.
Επίσης το να φας μαζί με κάποιον ήταν το ίδιο σημαντικό. Σήμερα, το να φάμε μαζί δεν σημαίνει τίποτα. Πάμε σε ένα εστιατόριο και τρώμε μαζί με ένα σωρό ανθρώπους που δεν τους ξέρουμε ούτε τους είδαμε, και μπορεί και να μην τους ξαναδούμε ποτέ. Στον βιβλικό κόσμο όμως έτρωγες μαζί μόνο με την οικογένεια σου. Όταν η εκκλησία μετά την εντολή του Χριστού έκανε το δείπνο, έτρωγαν όλοι μαζί. Φανταστείτε πόσο αντίθετο ήταν για την κοινωνία της εποχής! Ακούστε τους ανθρώπους να λένε, "Τι τρώτε εσείς όλοι μαζί; Οικογένεια είστε;" Ναι, οικογένεια είμαστε! Όταν μοιραζόμαστε αυτό το φαγητό μαζί, το δείπνο, ορκιζόμαστε ότι αγαπούμε ο ένας τον άλλον, ότι είμαστε πιστοί ο ένας στον άλλον. Ορκιζόμαστε ότι βλέπουμε ο ένας τον άλλον σαν μέλη της ίδιας οικογένειας.
Γράφει ο απόστολος Παύλος στην Α΄ Κορ.ι:16-17, "Το ποτήριον της ευλογίας το οποίον ευλογούμε, δεν είναι κοινωνία του αίματος του Χριστού; Ο άρτος τον οποίον κόπτομεν, δεν είναι κοινωνία του σώματος του Χριστού;"
Όλοι παίρνουμε ένα κομμάτι από το ίδιο ψωμί. Και αποτυπώνουμε έτσι με αυτό το συμβολικό τρόπο την ενότητά μας.
Και ας μην ξεχνούμε πως είτε παίρνουμε τη συμμετοχή μας στο δείπνο σοβαρά, είτε όχι, ο Θεός μας κρατάει υπόλογους. Ακόμη και όταν εμείς το κάνουμε παίρνουμε μέρος με ελαφρότητα. Δεν έχει σημασία τι εσύ νομίζεις όταν συμμετέχεις στο Δείπνο. Σημασία έχει τι ο Θεός έχει πει για την τελετή αυτή. Ο Θεός παίρνει πολύ σοβαρά τη δήλωσή σου καθώς συμμετέχεις, άσχετο αν εσύ το δέχεσαι ή όχι.
Οι Κορίνθιοι έπαιρναν μέρος στο δείπνο, συμμετείχαν στο σύμβολο και δεν έπαιρναν σοβαρά υπόψη τους τις απαιτήσεις του Θεού. Κι όμως αυτό δεν είχε καμία σημασία. Γιατί ο Θεός είχε άλλη άποψη. Διαβάζουμε στην Α΄ Κορ.ια:29-31, "Διότι ο τρώγων και πίνων αναξίως, τρώγει και πίνει κατάκρισιν εις εαυτόν, μη διακρίνων το σώμα του Κυρίου. Διά τούτο υπάρχουσι μεταξύ σας πολλοί ασθενείς και άρρωστοι, και αποθνήσκουσιν ικανοί. Διότι έαν διεκρίνομεν εαυτούς, δεν ηθέλομεν κατακρίνεσθαι."
Ο Θεός τους κρατούσε υπόλογους για αυτά που διακήρυτταν με τη συμμετοχή τους στο Δείπνο, ανεξάρτητα από το τι νόμιζαν εκείνοι!
Το σεξ σαν ο όρκος που επικυρώνει τη διαθήκη του γάμου
Τα ίδια ισχύουν με τη σεξουαλική ένωση. Ο Θεός θεωρεί αυτήν την πράξη σημαντική ακόμη και αν εμείς δεν το πιστεύουμε αυτό, και μας κρατάει υπόλογους. Ο Θεός θεωρεί πως το σεξ είναι ο όρκος με τον οποίο (1) υποσχόμαστε πίστη στη σύζυγό μας, ή στο σύζυγό μας και είναι το μέσον με το οποίο (2) ανανεώνουμε την πιστότητα μας στη διαθήκη αυτή. Οι συνέπειες από αυτή τη διαπίστωση είναι τρομερές.
Υπάρχει όμως περαιτέρω βιβλική βάση για αυτό; Ή μήπως στηριζόμαστε μόνο στους συσχετισμούς με τις άλλες διαθήκες, στις οποίες αναφερθήκαμε;
Πιστεύω πως υπάρχει. Σκεφτείτε, κατ' αρχήν το λεξιλόγιο της Γραφής. Διαβάζουμε στην Γέν.δ:1 (και 25) πως ο Αδάμ "γνώρισε" την γυναίκα του. Η Εύα έμεινε έγκυος και γέννησε τον Κάϊν. Πολλοί νομίζουν πως λέξη "γνώρισε" είναι ένας ευφημισμός για το σεξ. Η Γραφή όμως είναι πολύ απλή στο θέμα αυτό, δεν χρησιμοποιεί ευφημισμούς.
Ας δούμε πρώτα τι σημαίνει να "γνωρίζω." Σημαίνει δύο πράγματα. Σημαίνει, πρώτον "διανοητική" γνώση, και δεύτερον, σημαίνει να γνωρίζω κάποιον μέσα από κάποια σχέση, συγκεκριμένα τη σχέση της διαθήκης. Με αυτή την έννοια, "γνωρίζω" σημαίνει "αναγνωρίζω" πως ο άλλος είναι ο σύντροφος της διαθήκης μου. Ο Αδάμ, λοιπόν, γνωρίζοντας την Εύα, έχοντας σεξ μαζί της, την αναγνώρισε σαν το άλλο μέλος της διαθήκης.
Ας διαβάσουμε στον Αμώς γ:1,2α, "Ακούσατε τον λόγον τούτον, τον οποίον ελάλησεν ο Κύριος εναντίον σας, υιοί Ισραήλ, εναντίον παντός του γένους το οποίον ανεβίβασα εκ γης Αιγύπτου, λέγων, Εσάς μόνον εγνώρισα εκ πάντων των γενών της γης..." Τι σημαίνει πως ο Θεός μόνο το λαό Ισραήλ γνώρισε από όλες τα άλλα έθνη; Δεν σημαίνει πως ο Θεός δεν ξέρει πως υπήρχαν οι Ασσύριοι, οι Αιγύπτιοι, οι Χαναναίοι. Σημαίνει πως εσάς μόνο λαέ Ισραήλ, "αναγνώρισα" σαν το άλλο μέλος της διαθήκης μου. Μόνο με εσάς μπήκα σε διαθήκη.
Αν θέλετε διαβάστε τον Ιεζεκιήλ και τον Ωσηέ. Στα βιβλία αυτά όπου περιγράφεται η σχέση του Θεού με τον Ισραήλ μεταφορικά σαν γάμος, η λέξη "γνωρίζω" χρησιμοποιείται για να περιγράψει τη δημιουργία της διαθήκης (του Θεού με τον Ισραήλ) στο όρος Σινά.
Όταν, λοιπόν, ο Αδάμ γνώρισε την γυναίκα του και η γυναίκα του έμεινε έγκυος, αυτό σημαίνει όχι μόνο ότι κοιμήθηκε μαζί της, αλλά κάνοντας αυτό την αναγνώρισε σαν τον άνθρωπο με τον οποίο έχει δεθεί σε διαθήκη.
"Γνωρίζω", λοιπόν, δεν σημαίνει απλά κοιμάμαι ή έχω σεξ με κάποιον, αλλά τον αναγνωρίζω σαν το άλλο μέλος της διαθήκης του γάμου μου.
Ελάτε να διαβάσουμε επίσης στο Δευτ.κα:10-13, "Όταν εξέλθεις να πολεμήσεις τους εχθρούς σου, και Κύριος ο Θεός σου παραδώση αυτούς εις τας χείρας σου, και λάβης εξ αυτών αιχμαλώτους, και ίδης μεταξύ των αιχμαλώτων γυναίκα ευειδή, και επιθυμήσεις αυτήν, δια να λάβης αυτήν εις σεαυτόν γυναίκα, τότε θέλεις φέρει αυτήν εις την οικίαν σου, και θέλει ξυρίσει την κεφαλήν αυτής, και περιονυχίσει τους όνυχας αυτής και θέλει εκδυθεί τα ενδύματα της αιχμαλωσίας αυτής επάνωθεν αυτής, και θέλει καθήσει εν τη οικία σου, και κλαύσει τον πατέρα αυτής και την μητέρα αυτής ολόκληρον μήνα, και μετά ταύτα θέλεις εισέλθει προς αυτήν και θέλεις είσθαι ανήρ αυτής και εκείνη θέλει είσθαι γυνή σου."
Όταν εισέρχεσαι προς αυτή, τότε γίνεσαι άντρας της. Δεν υπάρχουν στάδια στην ολοκλήρωση του γάμου. Ο υποψήφιος σύζυγος, απλά πηγαίνει στην γυναίκα, δηλαδή έχει σεξ μαζί της και έτσι γίνεται άντρας της.
Το ίδιο σκεπτικό βρίσκουμε και στο Δευτ.κε:5 όπου μας περιγράφεται η περίπτωση του λεβιρατικού γάμου. Σύμφωνα με το συγκεκριμένο νόμο, όταν κάποιος πεθάνει άτεκνος, τότε η γυναίκα του δεν θα παντρευτεί κάποιον ξένο. Θα παντρευτεί τον αδελφό του, ώστε το παιδί που θα γεννηθεί θα ονομαστεί με το όνομα του αδελφού που πέθανε και θα τον κληρονομήσει. Αυτό ονομαζόταν το χρέος του ανδραδέλφου.
Διαβάζουμε, λοιπόν, στο εδάφιο 5, "Εάν συγκατοικώσιν αδελφοί και αποθάνη εις εξ αυτών, και δεν έχη τέκνα, η γυνή του αποθανόντος δεν θέλει υπανδρευθή με ξένον, ο αδελφός του ανδρός αυτής θέλει εισέλθη προς αυτήν και θέλει λάβη αυτήν εις εαυτόν γυναίκα, και εκπληρώσει το χρέος του ανδραδέλφου προς αυτήν." Το ίδιο λεξιλόγιο λοιπόν υπάρχει και εδώ.
Προσοχή όμως! Οι περιγραφές αυτές είναι πολύ σύντομες και περιορισμένες. Ως εκ τούτου δεν αποκλείεται το γεγονός να υπήρχαν και κάποιες τελετές που συνόδευαν το γάμο. Αλλά, αυτό που πρέπει να προσέξουμε είναι πως το νομικό βάρος για την δημιουργία του γάμου βρίσκεται στην σεξουαλική ένωση.
Μια τρίτη περικοπή βρίσκουμε στην Γέν.λη:8. Μάλιστα η περικοπή αυτή στη Γένεση είναι ένα παράδειγμα για το πως εφαρμόζεται ο νόμος από το Δευτ.κε:5. Διαβάζουμε στη Γένεση πως "Είπε δε ο Ιούδας προς τον Αυνάν, είσελθε προς την γυναίκα του αδελφού σου, και νυμφεύθητι αυτήν, και ανάστησον σπέρμα εις τον αδελφόν σου." Νομίζω πως ακόμη και η χρονική σειρά που μας δίνεται είναι σημαντική στις δύο περικοπές. Η κοπέλα γίνεται γυναίκα του καθώς αυτός "εισέρχεται προς αυτήν." Δεν την παίρνει πρώτα και μετά εισέρχεται προς αυτήν. Αλλά η σεξουαλική πράξη καθαυτή, συνιστά γάμο.
Αν διαβάσει κάποιος την συνέχεια του 18ου κεφαλαίου της Γένεσης, θα δει την ιστορία του Ιούδα με την γυναίκα αυτή. Στο εδάφιο 18 διαβάζουμε πως ο Ιούδας "εισήλθε προς αυτήν και συνέλαβεν εξ αυτού." Η πράξη του αυτή ήταν αρκετή για να νομιμοποιήσει τη σχέση του με την πρώην νύφη του. Μάλιστα τα δίδυμα παιδιά που γεννήθηκαν (ιη:27-30), ο Φαρές και ο Ζαρά ήταν αναγνωρισμένα σαν νόμιμα παιδιά του Ιούδα. Επίσης διαβάζουμε στο 18:26 πως ο Ιούδας "Και έτι πλέον δεν εγνώρισεν αυτήν." Ό,τι και να σημαίνει αυτή η δήλωση, σίγουρα προϋποθέτει την ύπαρξη γάμου ανάμεσα στον Ιούδα και την Θάμαρ. Ένα γάμο που επικυρώθηκε όταν κοιμήθηκε μαζί της!
Σαν τελευταίο παράδειγμα θα αναφέρουμε την πιο χαρακτηριστική περίπτωση. Την ιστορία του Ιακώβ με το Λάβαν. Ο Ιακώβ αφού συμπλήρωσε τα επτά χρόνια εργασίας που υποσχέθηκε είπε στο Λάβαν (Γέν.κθ:21), "Δος μοι την γυναίκα μου, διότι επληρώθησαν αι ημέραι μου, δια να εισέλθω προς αυτήν." Η σεξουαλική ένωση, λοιπόν, δεν ήταν απλώς ένα χαρακτηριστικό του γάμου, αλλά ήταν το τελικό στάδιο της περιόδου του αρραβώνα και ως εκ τούτου, συνιστούσε γάμο.
Αν δούμε το τέλος της ιστορίας, που είναι σε όλους μας γνωστή, ο Ιακώβ ανακαλύπτει το επόμενο πρωί πως ο Λάβαν τον κορόιδεψε. Ο Ιακώβ είχε σεξ με την Λεία. Το επόμενο πρωί όμως, ο Ιακώβ μπορεί να παραπονιέται για την απάτη του Λάβαν, αλλά σε κανένα σημείο δεν αμφισβητεί την εγκυρότητα του γάμου του με την Λεία, ενός γάμου που δημιουργήθηκε με την σεξουαλική ένωση.
Τέλος θα ήθελα να σκεφτούμε τι γινόταν στα χρόνια του Χριστού. Πολλές φορές δεν υπήρχαν ούτε τα λόγια του όρκου. Ιδιαίτερα στα χρόνια του Χριστού, στη ρωμαϊκή περίοδο. Το ζευγάρι απλώς ζούσε μαζί. Ήταν κοινοί γάμοι, ήταν γάμοι στους οποίους το ζευγάρι ζούσε μαζί και είχαν την σφραγίδα του δήμου. Το μόνο που γινόταν ήταν να πάνε στα γραφεία της πόλης, ας πούμε, και να δηλώσουν πως η κοπέλα αλλάζει τόπο κατοικίας. Υπήρχαν τελετές και γάμοι. Αλλά κάτω από την Ρωμαϊκή κυριαρχία πολλές φορές δεν υπήρχαν ιδιαίτερα έξω από την Παλαιστίνη. Και όμως ο Χριστός δεχόταν αυτούς τους γάμους. Όταν ρώτησαν τη γνώμη του στο Ματθαίο ιθ, ακούστε τι απάντησε: Ματθ.ιθ:4-5, "Ο δε αποκριθείς είπε προς αυτούς, Δεν ανεγνώσατε ότι ο πλάσας απ' αρχής άρσεν και θήλυ έπλασεν αυτούς; Και είπεν, 'Ένεκεν τούτου θέλει αφήσει άνθρωπος τον πατέρα και την μητέρα, και θέλει προσκολληθή εις την γυναίκαν αυτού, και θέλουσιν είσθαι οι δύο εις σάρκαν μίαν;" Δεν πήγαιναν ούτε στο ραββίνο, ούτε στον ποιμένα της εκκλησίας. Ούτε στα χρόνια του αποστόλου Παύλου γινόταν αυτό. Και όμως ο Θεός λέει τους έχει ενώσει, και ως εκ τούτου ο Χριστός δέχεται τους γάμους αυτούς.
Πότε έγινε αυτό; Πότε τους ένωσε ο Θεός; Σε ποιο σημείο; Πότε πραγματοποιείται το εδάφιο 6; "Ώστε δεν είναι πλέον δύο, αλλά μία σαρξ. Εκείνο λοιπόν το οποίον ο Θεός συνέζευξεν, άνθρωπος ας μη χωρίζη." Όταν στάθηκαν μπροστά στο ραβίνο ή μπροστά στον ποιμένα σήμερα. Τι γίνεται αν δεν υπήρξε θρησκευτική τελετή; Σημαίνει πως δεν σε ένωσε ο Θεός; Όχι βέβαια. Σημαίνει το ακριβώς αντίθετο, δηλαδή πως σε ένωσε ο Θεός με τη γυναίκα σου τη νύχτα που κοιμήθηκες μαζί της.
Μερικές σκέψεις σχετικές με την εφαρμογή των όσων μελετήσαμε
Τι σημαίνει αυτό πρακτικά για κάποιον που μπορεί να μην είχε θρησκευτικό γάμο; Ή κάποιοι άλλοι μπορεί να παντρεύτηκαν ενώ ήταν σε χώρα που ήταν μουσουλμανική και μετά ήρθαν σε κάποια χριστιανική χώρα και τώρα είναι ελεύθεροι. Ευλόγησε ο Θεός το γάμο αυτό; Βεβαίως και τον ευλόγησε! Βεβαίως και ήταν παρών. Ήταν παρών στο ταξίδι του μέλιτος!! Ήταν παρών στην πρώτη νύχτα του γάμου. Εκείνος μας έπλασε έτσι!
Το σεξ λοιπόν είναι ο όρκος που επιβεβαιώνει τη διαθήκη.
Διαβάστε μαζί μου στην Α΄ Κορ.ς:15-16, "Δεν εξεύρετε ότι τα σώματά σας είναι μέλη του Χριστού; Να λάβω λοιπόν τα μέλη του Χριστού και να κάμω αυτά μέλη πόρνης; Μη γένοιτο! Ή δεν εξεύρετε ότι ο προσκολλώμενος με την πόρνην, είναι εν σώμα; διότι 'θέλουσιν είσθαι' λέγει, 'οι δύο εις σάρκαν μίαν.'" Αυτοί οι δύο που έχουν τη σεξουαλική επαφή γίνονται μία σάρκα. Κανένας δεν παντρεύεται την πόρνη. Κανένας δεν πηγαίνει μπροστά στον ιερέα, ή στον ποιμένα, ή στο ραββίνο. Δεν υπάρχει γάμος με αυτή την έννοια. Στα μάτια του Θεού, όμως, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Η αμαρτία της πορνείας είναι σοβαρή γιατί στα μάτια του Θεού η σεξουαλική πράξη είναι ο όρκος με τον οποίο σφραγίζεις τη διαθήκη με το σύντροφο σου.
Και αν έρθει κάποιο ζευγάρι στο γραφείο για συμβουλευτική δεν πρόκειται να τους ζητήσω ποτέ αντίγραφο του γάμου.
Ειλικρινά δεν έχει σημασία τι υποσχέθηκαν μπροστά στους καλεσμένους. Μπορεί να υποσχέθηκαν να αγαπάτε ο ένας τον άλλον μέχρι να βαρεθούν! Ή μπορεί να υποσχέθηκαν να είναι πιστοί ο ένας στον άλλον για τα πρώτα 10 χρόνια. Δεν με νοιάζει τι υποσχέθηκαν. Μπορεί να μην ήθελαν να είναι υποκριτές και να υποσχέθηκαν πως θα αγαπιούνται όσο είναι υγιείς, πλούσιοι και χωρίς προβλήματα. Δεν έχει σημασία.
Αυτό που έχει σημασία είναι ο όρκος που έδωσαν όταν κοιμήθηκαν μαζί, στην παρουσία του Θεού. Αυτός ο όρκος ακυρώνει τους προηγούμενους όρκους. Η σεξουαλική ένωση είναι ανώτερος όρκος.
Τώρα ο Θεός τους κρατάει υπόλογους στους όρους της διαθήκης του γάμου γιατί έχουν γίνει μια σάρκα.
Επίσης η πράξη αυτή μάς βοηθάει να ανανεώνουμε τις υποσχέσεις που δώσαμε. Βοηθάει να φρεσκάρει την αγάπη μας, το πως ερωτευτήκαμε ο ένας τον άλλον. Ανανεώνει την αγάπη μας. Όπως ακριβώς και στο Κυριακό Δείπνο. Με την συμμετοχή μας στο Δείπνο ανανεώνουμε την αγάπη μας για τους άλλους και για το Χριστό. Θυμόμαστε πως είμαστε δικοί Του. Και για αυτό καλούμαστε να κάνουμε την αυτοεξέτασή μας, κάθε φορά. Ώστε να συμμετέχουμε επάξια. Επίσης έχουμε ανάγκη να τελούμε με κάποια συχνότητα το Δείπνο για πολλούς λόγους. Για να διακηρύττουμε το θάνατο του Χριστού, για να υπενθυμίζουμε στον εαυτό μας το δεύτερο ερχομό του, για να θυμόμαστε πως είμαστε ένα σώμα. Δεν παίρνουμε μέρος στο Δείπνο μια φορά μόνο. Το κάνουμε συχνά και ανανεώνουμε τις υποσχέσεις που δώσαμε στον Κύριό μας, και στους αδελφούς μας.
Με τους συζύγους μας, το ίδιο. Με την σεξουαλική ένωση διακηρύττω πως αγαπώ τον άντρα μου, την γυναίκα μου όπως την πρώτη φορά. Λέω στο Θεό, "Κύριε εδώ στέκομαι και σου ζητώ να με ευλογήσεις και να μας ευλογήσεις καθώς ανανεώνουμε ο ένας την πιστότητα του στον άλλον." Έχουμε σαν ζευγάρια την ανάγκη να φρεσκάρουμε την πιστότητα μας ο ένας στον άλλον, τη διαθήκη που έχουμε κάνει. Και ο Θεός έχει προμηθεύσει το μέσο για αυτή την ανανέωση. Αυτό σημαίνει πως όπως στο Δείπνο εξετάζουμε τους εαυτούς μας, με τον ίδιο τρόπο πρέπει να εξετάσουμε τους εαυτούς μας όταν ενωνόμαστε ερωτικά με τον/την σύζυγό μας. Πρέπει να σκεφτούμε, οι άντρες για παράδειγμα: "Αγαπώ τη σύζυγό μου σαν τη σάρκα μου, σαν τα κόκαλα μου, σαν το σώμα μου; Είμαι πιστός στη διαθήκη μου μαζί της;"
Επίλογος
Τι είναι το σεξ λοιπόν; Και γιατί ο Θεός το έβαλε μόνο μέσα στο γάμο; Το σεξ είναι ο όρκος που δίνουμε και με τον οποίο σφραγίζουμε την διαθήκη του γάμου. Για αυτό και ο Θεός λέει "όχι" στη σχέση αυτή έξω από το γάμο. Ας το βάλουμε καλά στο μυαλό μας. Ο Θεός αγίασε το γάμο. Και αγίασε την ένωση των συζύγων. Και όταν υπακούμε στην εντολή αυτή θα έρθει μεγάλη ευλογία στη ζωή μας και στο γάμο μας, όπως και όταν υπακούμε σε κάθε άλλη εντολή.
