Ρωμ.δ:1-22
Στα παραπάνω εδάφια, έχουμε μια πολύ σπουδαία και υποδειγματική ανάλυση που κάνει ο Παύλος, σχετικά με την ανακήρυξη του Αβραάμ σαν δίκαιου εκ πίστεως και τα επακόλουθα αυτής της τακτοποίησης.
Αυτή η ανάλυση μπορεί να εφαρμοστεί στον καθένα που ανακηρύσσεται από το Θεό δίκαιος εκ πίστεως, με μεγαλειώδη επακόλουθα εξαιτίας αυτής της τακτοποίησης.
Τα στοιχεία που έλαβε υπόψη του ο Παύλος σ’ αυτή την ανάλυση είναι:
1. Η αποκάλυψη του θείου σχεδίου προς τον Αβραάμ για το άτομό του.
2. Οι δυσκολίες που υπερνίκησε ο Αβραάμ για να πιστέψει στην επαγγελία.
3. Ο νέος ορίζοντας στον οποίο υψώθηκε με την πίστη του.
4. Η δόξα που έδωσε στο Θεό πιστεύοντας στο σχέδιο που είχε γι’ αυτόν.
5. Η ανακήρυξη του σαν δίκαιου από το Θεό.
6. Η νέα ζωή που ο Θεός του έδωσε σαν συνέπεια της δικαίωσης, με την οποία νικήθηκε η νέκρωση και πραγματοποιήθηκαν οι υποσχέσεις.
1. Η γνωστοποίηση του σχεδίου της σωτηρίας στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού.
Όπως ο Θεός αποκάλυψε στον Αβραάμ το σχέδιο που είχε γι’ αυτόν, έτσι και σήμερα, με το Ευαγγέλιο, ο Θεός σου αποκαλύπτει το σχέδιό Του.
Σου γνωστοποιείται δηλαδή, ότι ο Θεός της ηθικής τάξης, μέσα από την άπειρη αγάπη Του, κανόνισε μια για πάντα με τον εξιλασμό, το τεράστιο εμπόδιο της αμαρτίας που υπήρχε ανάμεσα σ’ Αυτόν και σ’ εσένα.
Ακόμα, ότι σε ανακηρύττει «δίκαιο», πάλι εξαιτίας του εξιλασμού και το απέδειξε αναστήνοντας τον Ιησού από τους νεκρούς. Στη συνέχεια, ο Θεός, εξαιτίας αυτής της τακτοποίησης, σε ανύψωσε σαν δικαιωμένο στη σφαίρα της επουράνιας δόξας Του και σε κάθισε στα επουράνια στο πρόσωπο του Ιησού, ο Οποίος μπήκε εκεί πρωτοπόρος και δικός σου εκπρόσωπος.
Αυτό το θαυμαστό σχέδιο, απ’ την αρχή μέχρι το τέλος του είναι για σένα, γίνεται όμως κτήμα σου όταν πιστέψεις και υπακούσεις σ’ αυτό μέσα από την καρδιά σου. Το σχέδιο αυτό δεν εξαρτάται από τα καλά σου έργα, τα οποία ποτέ δεν σου ζήτησε ο Θεός, αλλά είναι έκφραση ασύλληπτης αγάπης και χάρης εκ μέρους του Θεού προς εσένα!
2. Δυσκολίες στο να πιστέψεις το Ευαγγέλιο – Εσωτερική πάλη.
Όταν ακούσεις το Ευαγγέλιο («Μετανοήσατε, καί άς βαπτισθή έκαστος υμών εις τό όνομα τού Ιησού Χριστού εις άφεσιν αμαρτιών, καί θέλετε λάβει τήν δωρεάν τού Αγίου Πνεύματος» Πράξ.β:38), θα συμβεί και σ’ εσένα κάτι ανάλογο μ’ αυτό που συνέβη στον Αβραάμ. Λαμβάνοντας υπόψη σου την καθημερινή πείρα της ζωής σου, θα δυσκολευτείς να πιστέψεις το θαυμαστό περιεχόμενο αυτού του σχεδίου. Θα δυσκολευτείς ίσως να παραδεχτείς τη σωματική ανάσταση του Χριστού από τους νεκρούς. Πιθανόν ακόμα να μη μπορείς να δεχτείς το γεγονός ότι υπακούοντας αυτό το Ευαγγέλιο της σωτηρίας σου οι αμαρτίες σου συγχωρούνται τέλεια και αιώνια, με το αίμα του Ιησού Χριστού κι ότι ανακηρύσσεσαι δίκαιος έτσι απλά, με την πίστη και την υπακοή σου μόνο!
Μέσα σου αρχίζουν να παλεύουν δύο μεγάλοι παράγοντες, όπως και στον Αβραάμ: το Ευαγγέλιο και η πείρα σου. Τι θα κάνεις σ’ αυτή την περίπτωση; Θα δεχτείς την καθημερινή σου πείρα που σου λέει ότι ποτέ δεν έχει αναστηθεί νεκρός για να μας πει τι γίνεται μετά το θάνατο, ότι δεν υπάρχει αιώνια ζωή, ότι εδώ πληρώνονται όλα και τα παρόμοια; Θα δεχτείς ίσως τη γνώμη ότι είσαι τόσο αμαρτωλός που είσαι ανάξιος να μπεις τόσο πανηγυρικά στον ουρανό, ή παρόλη την απελπισία που σου υπαγορεύει η καθημερινή σου πείρα, όπως υπαγόρευε και στον Αβραάμ η νέκρωση του σώματός του, θα πιστέψεις στο Ευαγγέλιο, θεωρώντας ότι ο Θεός ζωοποιεί τους νεκρούς και καλεί τα μη όντα σαν όντα, όπως πίστεψε και ο Αβραάμ;
3. Ο θρίαμβος της πίστης:
Εγκατάλειψη του «Εγώ» - Αποδοχή του Ευαγγελίου
Αν ενδιαφερθείς και ζητήσεις να μάθεις τους λόγους που συνηγορούν στην ιστορική αλήθεια του Ευαγγελίου του Ιησού Χριστού, δεν θα παρασυρθείς από τη φωνή της σημερινής σου πείρας, όπως δεν παρασύρθηκε και ο Αβραάμ, αλλά θα σταματήσεις να αμφιβάλεις και να διχάζεσαι ανάμεσα στο Ναι και στο Όχι. Θα ολοκληρωθείς μέσα σου, παραδεχόμενος πλήρως ότι ο Θεός μέσα στο έλεός Του και τη φιλανθρωπία Του σε αγαπά άπειρα «εν Χριστώ». Με άλλα λόγια θα πιστέψεις στο Ευαγγέλιο.
Πίστη στο Ευαγγέλιο σημαίνει υπακοή. Χρειάζεται να μετανοήσεις, χρειάζεται να βαπτιστείς στο όνομα του Ιησού Χριστού, χρειάζεται να ζητήσεις και να πάρεις το Άγιο Πνεύμα. Χρειάζεται να εγκαταλείψεις τη μαρτυρία του αμαρτωλού «Εγώ» σου, όπως εγκατέλειψε ο Αβραάμ τη μαρτυρία της νέκρωσής του και να τοποθετηθείς δια πίστεως στην κορυφή του Ευαγγελίου!
Όπως ο Αβραάμ, έτσι κι εσύ θα θεωρείς τον εαυτό του να κατέχει απ’ εδώ και στο εξής τις θαυμαστές διακηρύξεις του θείου σχεδίου, την άφεση των αμαρτιών σου βεβαιωμένη με την ανάσταση του Χριστού από τους νεκρούς. Θα θεωρείς σαν τελειωμένο το θαύμα της ανύψωσής σου στα επουράνια σαν δίκαιου, όπως ο Αβραάμ δια πίστεως έβλεπε τον εαυτό του «Πατέρα πολλών Εθνών» και «Κληρονόμο της Βασιλείας», μη δίνοντας σημασία στη νέκρωση του σώματός του.
4. Ο Θεός δοξάζεται όταν πιστεύουμε στο Ευαγγέλιο.
Εκφράζοντας την πίστη σου με την υπακοή σου, ουσιαστικά υψώνεις το Θεό μέσα στη συνείδησή σου και Τον δοξάζεις όπως πραγματικά Του αξίζει. Τον θεωρείς δηλαδή σαν Θεό άπειρου ελέους και χάρης προς εσένα. Σαν Θεό που δεν σου φέρθηκε - αν και σου άξιζε - κατά τα έργα σου, αλλά σε αγάπησε με αγάπη αιώνια και σε λύτρωσε με το θάνατο του Γιου Του. Σε κάλεσε και σε κάθισε στα επουράνια μαζί με τον Ιησού!
Με την πίστη αυτή κι όχι με την αμφιβολία δοξάζεται ο Θεός, όπως και ο Αβραάμ δόξασε το Θεό με την πίστη του.
5. Η πίστη είναι κατά χάρη και ικανή να τακτοποιήσει τα πάντα.
Ικανοποιημένος ο Θεός της ηθικής τάξης από τη δόξα που Του έδωσες με την υπακοή της πίστης σου, σε ανακηρύσσει δίκαιο, όπως έκανε και στον Αβραάμ. Χωρίς να σου ζητήσει δόξα από την τήρηση του Νόμου των εντολών – κάτι που δεν μπορείς να κάνεις – θεωρεί κατά χάρη την πίστη σου ισοδύναμη με την εκτέλεση όλων των εντολών Του, όπως και ο Αβραάμ θεωρήθηκε δίκαιος πριν κάνει οποιοδήποτε έργο. Σε ανακηρύσσει δίκαιο, με όλες τις ευλογημένες συνέπειες αυτής της τακτοποίησης με την οποία μπαίνεις στο σχέδιο της ένδοξης βουλής Του.
6. Το θαύμα της πνευματικής ανάστασης του πιστού.
Το θαύμα που έρχεται από το Θεό σαν επακόλουθο της τακτοποίησης αυτής, είναι η νέα πνευματική ζωή. Όπως ο Θεός εμφύτευσε στον Αβραάμ νέα φυσιολογική ζωή κι έτσι τον ανάστησε από το φυσιολογικό θάνατο, κατά τον ίδιο τρόπο εμφυτεύει ο Θεός στην καρδιά του αληθινού πιστού νέα Πνευματική ζωή, τη ζωή του Πνεύματος, κι έτσι τον ανασταίνει από τον πνευματικό θάνατο στον οποίο βρισκόταν πριν από την δια πίστεως δικαίωσή του.
Η ζωή αυτή δεν είναι προϊόν της ανθρώπινης φύσης, αλλά είναι δώρο από το Θεό (Ρωμ.ς:23 Α’ Ιωάν.ε:13). Αυτή η ζωή πρέπει να διατηρείται και να αυξάνει (Ρωμ.ς-η)!
«Ο Θεός όμως πλούσιος ών εις έλεος, διά τήν πολλήν αγάπην αυτού μέ τήν οποίαν ηγάπησεν ημάς, καί ενώ ήμεθα νεκροί διά τά αμαρτήματα, εζωοποίησεν ημάς μετά τού Χριστού κατά χάριν είσθε σεσωσμένοι καί συνανέστησε καί συνεκάθισεν εν τοίς επουρανίοις διά Ιησού Χριστού» (Εφες.β:4-6)
«Διότι κατά χάριν είσθε σεσωσμένοι διά τής πίστεως καί τούτο δέν είναι από σάς, Θεού τό δώρον ουχί εξ έργων, διά νά μή καυχηθή τις. Διότι αυτού ποίημα είμεθα, κτισθέντες εν Χριστώ Ιησού πρός έργα καλά, τά οποία προητοίμασεν ο Θεός διά νά περιπατήσωμεν εν αυτοίς» (Εφες.β:8-10).
