«Και όστις δεν ευρέθη γεγραμμένος εν τω βιβλίω της ζωής, ερρίφθη εις την λίμνην του πυρός» (Αποκάλυψη κ:15).
Αυτό το εδάφιο μιλάει για σένα, όπως τόσα άλλα μέσα στην Αγία Γραφή. Ο Θεός έγραψε αυτά τα εδάφια στο λόγο Του, χρησιμοποιώντας τις λέξεις «πάντες» ή «όστις». Αυτό σημαίνει ότι δεν αφήνει κανένα απ’ έξω. Αυτά τα εδάφια που θα διαβάσεις παρακάτω μιλάνε για σένα!
Στα παρακάτω εδάφια, όπου υπάρχουν αποσιωπητικά, (………) γράψε το όνομά σου και θα δεις τι ο Θεός έχει να πει προσωπικά σ’ ΕΣΕΝΑ. Αν δεν είσαι σίγουρος/η ότι το όνομά σου έχει γραφτεί στο Βιβλίο της Ζωής, σε παρακαλώ πολύ, πάρε λίγο χρόνο να διαβάσεις τα παρακάτω λόγια, βάζοντας το όνομά σου στα κενά, με το ανάλογο άρθρο.
Εδάφιο 1 από 6
«δεδομένου ότι, ο/η……….. αμάρτησε, και στερείται τη δόξα τού Θεού» (Ρωμαίους γ:23)
Υπάρχει αμαρτία; Ο Θεός λέει ότι υπάρχει. Ποιος έχει την εξουσία για να ορίσει τα κριτήρια και να αποφασίσει αν τα τηρούμε; Μόνο ο Θεός. Όταν ο Θεός έδωσε τις εντολές Του, είπε: «Θα προσέχετε, λοιπόν, να κάνετε, όπως σας πρόσταξε ο Κύριος ο Θεός σας δεν θα ξεκλίνετε δεξιά ή αριστερά» (Δευτερονόμιο ε:32). «Καθένας που πράττει την αμαρτία, πράττει και την ανομία επειδή, η αμαρτία είναι η ανομία» (Α΄ Ιωάννου γ:4). Γιατί ο Θεός έδωσε νόμους που ήξερε ότι ποτέ δεν θα τους κρατούσαμε; Έδωσε το νόμο για να μπορούμε να βλέπουμε πόσο συχνά, στην πραγματικότητα, αμαρτάνουμε. «Και ο νόμος παρεμβλήθηκε για να περισσεύσει το αμάρτημα» (Ρωμαίους ε:20).
Εσύ έχεις αμαρτήσει; Θεός λέει ότι έχεις αμαρτήσει. Στην επιστολή προς Ρωμαίους γ:19 λέει: «Και ξέρουμε ότι όσα λέει ο νόμος, μιλάει προς εκείνους που είναι κάτω από τον νόμο ώστε να φράξει κάθε στόμα, και ολόκληρος ο κόσμος να γίνει υπόδικος στον Θεό». Στον Εκκλησιαστή ζ:20 προσθέτει: «Επειδή, δεν υπάρχει άνθρωπος δίκαιος επάνω στη γη, που να πράττει το καλό, και να μη αμαρτάνει». Ακόμα, στην πρώτη επιστολή του Ιωάννη α:8: «Αν πούμε ότι δεν έχουμε αμαρτία, εξαπατούμε τον εαυτό μας και η αλήθεια δεν υπάρχει μέσα μας».
Το να ισχυρίζεσαι ότι δεν έχεις αμαρτήσει σημαίνει ότι προσπαθείς να βγάλεις το Θεό ψεύτη! Βέβαια, έχουμε συνηθίσει τόσο πολύ την αμαρτία, που έχουμε χάσει την αίσθηση των άγιων κριτηρίων του Θεού. Αμαρτία δεν είναι μόνο ο φόνος ή η πορνεία, αμαρτία είναι και το να λες ψέματα. Στον Ιάκωβο δ:17 λέει: «Σ' αυτόν, λοιπόν, που ξέρει να κάνει το καλό, και δεν το κάνει, σ' αυτόν είναι αμαρτία». Στις Παροιμίες κδ:9 προσθέτει: «Η μελέτη τής αφροσύνης είναι αμαρτία και ο χλευαστής, είναι βδέλυγμα στους ανθρώπους». Ναι, όλοι έχουμε αμαρτήσει.
Δεν μπορεί ο Θεός απλά να δικαιολογήσει μερικές αμαρτίες; Όχι, εξαιτίας της απόλυτης αγιότητάς Του, δεν μπορεί να παραβλέψει ή να δικαιολογήσει την αμαρτία. Ο Ψαλμός ε:4 δηλώνει: «Επειδή, εσύ δεν είσαι Θεός, που θέλεις την ασέβεια ο πονηρευόμενος δεν θα κατοικεί κοντά σου». Στην Αποκάλυψη κα:27 προσθέτει: «Και μέσα σ' αυτή δεν θα μπει τίποτε που μολύνει και προξενεί βδέλυγμα, και ψέμα αλλά, μονάχα οι γραμμένοι μέσα στο βιβλίο τής ζωής τού Αρνίου».
Οι αμαρτίες μας πρέπει να πληρωθούν, να τακτοποιηθούν, να απομακρυνθούν.
Εδάφιο 2 από 6
Αποκρίθηκε ο Ιησούς και του είπε: Σε διαβεβαιώνω απόλυτα, αν ο/η………… δεν αναγεννηθεί, ο/η…………… δεν μπορεί να δει τη βασιλεία τού Θεού. (Ιωάννης γ:3)
Να αναγεννηθεί; Ο Νικόδημος, ο άνθρωπος στον οποίο ο Ιησούς είπε αυτά τα λόγια, ήταν δάσκαλος και «άρχοντας των Ιουδαίων». Ήταν πολύ θρησκευόμενο άτομο, αλλά ο Ιησούς του είπε ότι πρέπει να «αναγεννηθεί», αν θέλει να δει τη Βασιλεία του Θεού. Ο Νικόδημος απάντησε: «Πώς μπορεί ένας άνθρωπος να γεννηθεί ενώ είναι γέροντας; Μήπως μπορεί να μπει μια δεύτερη φορά στην κοιλιά τής μητέρας του και να γεννηθεί;». Ο Ιησούς ξεκαθάρισε ότι δεν μιλούσε για μια δεύτερη φυσική γέννα, αλλά για μια ΝΕΑ γέννηση – μια πνευματική γέννηση. Συνεχίζοντας, του είπε: «Εκείνο που έχει γεννηθεί από τη σάρκα είναι σάρκα και εκείνο που έχει γεννηθεί από το Πνεύμα, είναι πνεύμα.» (Ιωάννης γ:6).
Γιατί πρέπει να αναγεννηθούμε; Όπως λέει ο απόστολος Παύλος, «Επειδή, ξέρω ότι μέσα μου (δηλαδή, μέσα στη σάρκα μου) δεν κατοικεί αγαθό επειδή, το να θέλω, βρίσκεται κοντά μου, το να κάνω, όμως, το καλό, δεν το βρίσκω» (Ρωμαίους ζ:18). Όλοι έχουμε γεννηθεί με αμαρτία. Η φύση μας είναι να αμαρτάνουμε και να μην υπακούμε στο Θεό. «Η καρδιά είναι απατηλή περισσότερο απ' όλα, και υπερβολικά διεφθαρμένη ποιος μπορεί να τη γνωρίσει;» (Ιερεμίας ιζ:9). Ο Ιησούς δίδαξε ότι: «από την καρδιά βγαίνουν πονηροί συλλογισμοί, φόνοι, μοιχείες, πορνείες, κλοπές, ψευδομαρτυρίες, βλασφημίες» (Ματθαίος ιε:19).
Δεν μπορούμε απλά να «αναζωπυρωθούμε»; Κάποιοι άνθρωποι νομίζουν ότι ο καθένας έχει μέσα του μια «θεία σπίθα» καλοσύνης, που απλά χρειάζεται να μεγαλώσει. Όμως, όταν κοιταχτούμε, όπως ο Θεός μας βλέπει, βλέπουμε ότι «Όλοι, πραγματικά, γίναμε σαν ένα ακάθαρτο πράγμα, και όλη η δικαιοσύνη μας είναι σαν ένα ρυπαρό ιμάτιο» (Ησαίας.ξδ:6). Ακόμα οι πράξεις μας που μας φαίνονται καλές, για το Θεό είναι «ρυπαρό ιμάτιο».
Δεν μπορούμε να καθαριστούμε ΕΞΩΤΕΡΙΚΑ προκειμένου να ευχαριστήσουμε το Θεό. Πρέπει να καθαριστούμε ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ. «Ελάτε τώρα, και ας διαδικαστούμε, λέει ο Κύριος αν οι αμαρτίες σας είναι σαν το πορφυρούν, θα γίνουν άσπρες σαν χιόνι αν είναι ερυθρές σαν κόκκινο, θα γίνουν σαν άσπρο μαλλί» (Ησαίας.α:18). Πρέπει να πάμε στο Θεό, ομολογώντας τις αμαρτίες μας, εμπιστευόμενοι τον Ιησού Χριστό σαν Σωτήρα μας: «με τον οποίο έχουμε την απολύτρωση διαμέσου τού αίματός του, την άφεση των αμαρτημάτων, σύμφωνα με τον πλούτο τής χάρης του» (Εφεσίους α:7). Όταν καταλάβουμε ότι είμαστε χαμένοι αμαρτωλοί, μετανοήσουμε, βαπτιστούμε στο νερό στο όνομα του Ιησού, πάρουμε το Άγιο Πνεύμα – όπως είπε ο απόστολος Πέτρος – τότε έχουμε αναγεννηθεί: «Και ο Πέτρος είπε σ' αυτούς: Να μετανοήσετε, και κάθε ένας από σας να βαπτιστεί στο όνομα του Ιησού Χριστού, σε άφεση αμαρτιών και θα λάβετε τη δωρεά τού Αγίου Πνεύματος» (Πράξεις β:38).
Εδάφιο 3 από 6
Επειδή, ο Υιός τού ανθρώπου ήρθε να ζητήσει και να σώσει τον/την……………. τον/την χαμένο/η. (Λουκάς ιθ:10).
Δεν ήρθε ο Ιησούς για να κρίνει; Όχι, δεν ήρθε γι’ αυτό. «Δεδομένου ότι, ο Θεός δεν απέστειλε τον Υιό του στον κόσμο, για να κρίνει τον κόσμο, αλλά για να σωθεί ο κόσμος διαμέσου αυτού» (Ιωάννης γ:17). «Και αν κάποιος ακούσει τα λόγια μου, και δεν πιστέψει, εγώ δεν τον κρίνω επειδή, δεν ήρθα για να κρίνω τον κόσμο, αλλά για να σώσω τον κόσμο» (Ιωάννης ιβ:47).
Όμως, υπάρχει μια συγκεκριμένη μέρα που ο Ιησούς θα κρίνει τον κόσμο. Ο Ιησούς είπε, «Εκείνος που αθετεί εμένα, και δεν δέχεται τα λόγια μου, έχει αυτόν που τον κρίνει ο λόγος που μίλησα, εκείνος θα τον κρίνει κατά την έσχατη ημέρα» (Ιωάννης ιβ:48). Είμαστε υπόλογοι στο Θεό όσο αφορά στο έργο και την κλήση του Ιησού. «Παραβλέποντας, λοιπόν, ο Θεός όμως καιρούς όμως άγνοιας, παραγγέλλει τώρα σε όλους όμως ανθρώπους, οπουδήποτε και αν είναι, να μετανοούν επειδή, προσδιόρισε ημέρα, κατά την οποία πρόκειται να κρίνει την οικουμένη με δικαιοσύνη, διαμέσου όμως άνδρα, που τον διόρισε, και έδωσε γι’ αυτό βεβαίωση σε όλους, ανασταίνοντάς τον από τους νεκρούς» (Πράξεις ιζ:30,31).
Κι αν ο Ιησούς δεν ήρθε ποτέ; Κάποιοι νομίζουν ότι θα ήταν καλλίτερα αν ο Ιησούς δεν είχε έρθει ποτέ. Τίποτα δεν θα μπορούσε να είναι πιο μακριά από την αλήθεια. Αν ο Ιησούς δεν είχε έρθει, δεν θα υπήρχε καμία ελπίδα για όλους εμάς. Θα ήμασταν χαμένοι στο σκοτάδι χωρίς κανένα φως. «Ο Ιησούς, λοιπόν, μίλησε πάλι όμως όμως, λέγοντας: Εγώ είμαι το φως όμως κόσμου όποιος ακολουθεί εμένα, δεν θα περπατήσει στο σκοτάδι, αλλά θα έχει το φως όμως ζωής» (Ιωάννης η:12). «Επειδή, ο Χριστός, όταν εμείς ήμασταν ακόμα ασθενείς, πέθανε κατά τον ορισμένο καιρό για χάρη των ασεβών» (Ρωμαίους ε:6).
Ο Ιησούς ήρθε να ψάξει και να σώσει ΕΣΕΝΑ. Όλοι ήμαστε σαν χαμένα πρόβατα που έχουν απομακρυνθεί από το βοσκό. «Όλοι εμείς πλανηθήκαμε σαν πρόβατα στραφήκαμε κάθε όμως στον δικό του δρόμο ο Κύριος, όμως, έβαλε επάνω σ’ αυτόν την ανομία όλων όμως» (Ησαΐας νγ:6). Ο Ιησούς γεννήθηκε για να πεθάνει πάνω στο σταυρό του Γολγοθά για να σώσει ΕΣΕΝΑ από όμως αμαρτίες ΣΟΥ. «Επειδή, και ο Χριστός έπαθε μια φορά για πάντα για όμως αμαρτίες, ο δίκαιος για χάρη των αδίκων, για να όμως φέρει στον Θεό, ο οποίος, ενώ μεν θανατώθηκε κατά τη σάρκα, ζωοποιήθηκε όμως διαμέσου όμως Πνεύματος» (Α΄Πέτρου γ:18).
Εδάφιο 4 από 6
Ο Θεός, όμως, δείχνει τη δική του αγάπη στον/στην ………………, επειδή, ενώ ο/η…………… ήταν ακόμα αμαρτωλός/η, ο Χριστός πέθανε για χάρη του/της …………………. (Ρωμαίους ε:8).
Πραγματικά, ο Θεός με αγαπάει; Δεν υπάρχει μεγαλύτερη έκφραση αγάπης, από το να δώσει κάποιος τη ζωή του για κάποιον άλλο. Ο Ιησούς είπε, «Μεγαλύτερη από τούτη την αγάπη δεν έχει κανένας, το να βάλει κάποιος την ψυχή του για χάρη των φίλων του» (Ιωάννης ιε:13). Αυτό που έκανε ο Θεός, να δώσει το μονογενή Γιο Του, τον Ιησού Χριστό, να γίνει περίγελος, να βασανιστεί και να πεθάνει για μας, είναι η μεγαλύτερη έκφραση αγάπης που μπορεί να υπάρξει. Δεν ήμασταν ούτε καν φίλοι Του, κι όμως έβαλε τη ζωή Του για μας! «Κι εσάς, που ήσασταν κάποτε απαλλοτριωμένοι, και εχθροί στη διάνοια με τα πονηρά έργα τώρα, όμως, σας συμφιλίωσε προς τον εαυτό του, διαμέσου τού σώματος της σάρκας του, διαμέσου τού θανάτου, για να σας παραστήσει μπροστά του αγίους και χωρίς ψεγάδι και χωρίς κατηγορία» (Κολοσσαείς α:21,22). «Επειδή, αν, ενώ ήμασταν εχθροί, συμφιλιωθήκαμε με τον Θεό διαμέσου του θανάτου τού Υιού του, πολύ περισσότερο, εφόσον συμφιλιωθήκαμε, θα σωθούμε με τη ζωή του» (Ρωμαίους ε:10).
Γιατί πέθανε ο Χριστός; Ο Θεός έχει ξεκαθαρίσει, ότι υπάρχει μόνο ένας τρόπος να καλυφτεί η αμαρτία. Ο λόγος Του λέει: «χωρίς χύση αίματος δεν γίνεται άφεση (αμαρτιών)» (Εβραίους θ:22). Άφεση σημαίνει συγχώρεση. Πρέπει να προσφερθεί μια άγια θυσία για να απομακρυνθούν οι αμαρτίες μας. Υπάρχει μόνο ένα πρόσωπο που έχει τα προσόντα να προσφέρει αυτή τη θυσία: ο άνθρωπος Ιησούς Χριστός. Ήταν απόλυτα αναμάρτητος, ήταν η μοναδική θυσία που μπορούσε να δεχτεί ο Θεός. «Αλλά, αυτός, αφού πρόσφερε μία θυσία υπέρ των αμαρτιών, κάθησε για πάντα στα δεξιά τού Θεού» (Εβραίους ι:12).
Γιατί ο Χριστός πέθανε για ΜΕΝΑ; Αυτό είναι ένα θέμα πέρα από κάθε κατανόηση—γιατί ο Γιος του Θεού υπέφερε για τις αμαρτίες μου; Γιατί γεύτηκε θάνατο στη δική μου θέση; Δεν υπάρχει άλλη απάντηση εκτός απ’ την μεγάλη αγάπη Του. «Με τούτο φανερώθηκε η αγάπη τού Θεού σε μας, επειδή ο Θεός τον Υιό του τον μονογενή απέστειλε στον κόσμο για να ζήσουμε διαμέσου αυτού. Σε τούτο βρίσκεται η αγάπη, όχι ότι εμείς αγαπήσαμε τον Θεό, αλλ' ότι αυτός μας αγάπησε και απέστειλε τον Υιό του ως μέσον εξιλασμού για τις αμαρτίες μας» (Α΄Ιωάννου δ:9,10).
Εδάφιο 5 από 6
Αυτός, όμως, τραυματίστηκε για τις παραβάσεις του/της …………….. ταλαιπωρήθηκε για τις ανομίες του/της ……………….. η τιμωρία, που έφερε την ειρήνη, στον/στην …………………. ήταν επάνω σ' αυτόν και διαμέσου των πληγών του ο/η ……………………. γιατρεύτηκε (Ησαΐας νγ:5)
Τι υπέφερε ο Χριστός; Διαβάζουμε στα Ευαγγέλια τι υπέφερε ο Χριστός στα χέρια των ανθρώπων –το σκληρό μαστίγωμα που πολλές φορές τα θύματα πέθαιναν από τον πόνο, τα κτυπήματα, τις φτυσιές, το τράβηγμα των γενιών Του, το ακάνθινο στεφάνι που τρυπούσε το μέτωπό Του. Μετά, διαβάζουμε για τους στρατιώτες που Τον κάρφωσαν στο σταυρό με μεγάλα καρφιά στα χέρια και τα πόδια.
Αυτό ήταν το χειρότερο; Σε καμία περίπτωση. Διαβάζουμε ότι ο Θεός έβαλε πάνω στον Ιησού την κρίση των δικών μας αμαρτιών. Τότε, για τρεις ώρες, ενώ ήταν μεσημέρι, ο ήλιος αρνήθηκε να δώσει το φως του. Μετά, διαβάζουμε ότι: «ο Ιησούς αναβόησε με δυνατή φωνή, λέγοντας: «Ηλί, Ηλί, λαμά σαβαχθανί;», δηλαδή, «Θεέ μου, Θεέ μου, για ποιον σκοπό με εγκατέλειψες;» (Ματθαίος κζ:46). Πόσο φοβερό ήταν γι’ αυτόν «που δεν γνώρισε αμαρτία» να αισθάνεται το Θεό «να του έχει γυρίσει την πλάτη», αφού «τον έκανε για χάρη μας αμαρτία» (Β΄Κορινθίους ε:21).
Γιατί το έκανε; Επειδή δεν υπήρχε άλλος τρόπος. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να σωθούμε, να αναγεννηθούμε, να έχουμε αιώνια ζωή, εκτός μέσω του αίματος του Ιησού. «Ο Ιησούς λέει σ' αυτόν: Εγώ είμαι ο δρόμος, και η αλήθεια, και η ζωή κανένας δεν έρχεται στον Πατέρα, παρά μόνον διαμέσου εμού» (Ιωάννης ιδ:6). Το προηγούμενο βράδυ της σταύρωσης, ο Ιησούς ζήτησε από τον Πατέρα αν μπορούσε να αποφύγει αυτή την ώρα. Αλλά δεν υπήρχε άλλος τρόπος. Έτσι, εξαιτίας της μεγάλης Του αγάπης και «εξαιτίας τής χαράς που ήταν μπροστά του, υπέφερε σταυρό, καταφρονώντας τη ντροπή, και κάθησε στα δεξιά τού θρόνου τού Θεού» (Εβραίους ιβ:2).
Τι είδους χαρά είναι αυτή; Είναι η χαρά της γνώσης ότι δια μέσου της θυσίας Του, εμείς θα μπορούσαμε να σωθούμε και να είμαστε αιώνια μαζί Του. «…γίνεται χαρά μπροστά στους αγγέλους τού Θεού για έναν αμαρτωλό που μετανοεί» (Λουκάς ιε:10).
Εδάφιο 6 από 6
Επειδή, με τέτοιον τρόπο αγάπησε ο Θεός τον/την ……………., ώστε έδωσε τον Υιό του τον μονογενή, για να μη χαθεί ο/η………………. όταν πιστέψει σ' αυτόν, αλλά να έχει αιώνια ζωή (Ιωάννης γ:16).
Τι σημαίνει «να πιστέψει»; Πιστεύω στον Ιησού προς σωτηρία, είναι κάτι περισσότερο από το να ξέρω απλά γεγονότα σχετικά μ’ Αυτόν. Πιστεύω στον Ιησού σημαίνει ότι αποδέχομαι το έργο που έκανε για μένα, αναγνωρίζω ότι ήμουν αμαρτωλός και ανίκανος να κάνω κάτι για τη σωτηρία της ψυχής μου και Τον εμπιστεύομαι απόλυτα γι’ αυτό το σκοπό, υπακούοντας στο ευαγγέλιό Του. Ο Ιωάννης έγραψε ότι «Τούτα, όμως, γράφτηκαν, για να πιστέψετε ότι ο Ιησούς είναι ο Χριστός, ο Υιός τού Θεού, και πιστεύοντας να έχετε ζωή στο όνομά του» (Ιωάννης κ:31).
Για να πιστέψει κάποιος, πρώτα απ’ όλα πρέπει να έχει κάποιο βαθμό γνώσης ή κατανόησης του αντικειμένου της πίστης του. Πρέπει να ξέρει τι διατείνεται ότι πιστεύει. Η σώζουσα πίστη δεν απαιτεί να καταλάβουμε τα πάντα περί Θεού και ζωής, αλλά απαιτεί να καταλάβουμε την ανάγκη μας για σωτηρία κι ότι ο Ιησούς είναι ο μόνος σωτήρας.
Δεύτερο, για να πιστέψει κάποιος, πρέπει να συγκατατεθεί ή να αποδεχτεί διανοητικά το θέμα. Η γνώση δεν είναι αρκετή, γιατί μπορεί να το καταλαβαίνει, αλλά να μην το πιστεύει. Ακόμα, εκτός απ’ το να το καταλαβαίνει, χρειάζεται και η γνώση ότι αυτό που υποστηρίζεται είναι σωστό.
Τελικά, το άτομο, χρειάζεται να οικειοποιηθεί αυτό που πιστεύει. Με άλλα λόγια, να υπάρξει μια πρακτική εφαρμογή της αλήθειας. Ο μόνος τρόπος να πιστέψουμε ένα άλλο πρόσωπο, είναι με το να δεχτούμε και ν’ ακολουθήσουμε το λόγο του. Η σώζουσα πίστη λοιπόν, στον Ιησού Χριστό, περιέχει κάτι περισσότερο από το να ξέρουμε διανοητικά ότι είναι Σωτήρας. Πρέπει να οικειοποιηθούμε αυτή την αλήθεια με τρόπο ώστε να διοικεί και να χαρακτηρίζει τη ζωή μας. Αυτό μπορεί να συμβεί, υπακούοντας στο ευαγγέλιο του Ιησού, ταυτιζόμενοι με Αυτόν με πλήρη υποταγή και εδραιώνοντας μια σχέση πλήρους εμπιστοσύνης, προσκόλλησης και ανάπαυσης πάνω Του.
Όπως είδαμε, οι λέξεις πίστη και πιστεύω, δίνουν έμφαση σ’ αυτό ακριβώς το τρίτο στοιχείο, χωρίς το οποίο δεν υπάρχει σώζουσα πίστη. Πολλοί ομολογούν τον Ιησού Κύριο και Σωτήρα κι όμως παραδέχονται ότι δεν έχουν υπακούσει το ευαγγέλιο. Αν κι έχουν τη γνώση, έχουν συμφωνήσει, δεν έχουν οικειοποιηθεί το ευαγγέλιο στη ζωή τους. Δεν έχουν ενεργήσει σύμφωνα με την αλήθεια. Δεν έχουν υποταχθεί στο Χριστό, ή δεν έχουν ταυτιστεί μαζί Του. Σα συμπέρασμα, η σώζουσα πίστη είναι ενεργητική εξάρτηση απ’ το Θεό και το λόγο Του. Δεν μπορούμε να την ξεχωρίσουμε από την εμπιστοσύνη, την υπακοή και την υποταγή.
Τι σημαίνει «να μην χαθεί»; Κάποιοι έχουν λανθασμένη εντύπωση σχετικά με το τι σημαίνει να χαθεί κάποιος. Νομίζουν ότι αν πάνε στην κόλαση, θα καταναλωθούν αμέσως, δεν θα υπάρχουν πια, άρα δεν θα υποφέρουν. Όμως, αυτό δεν είναι αλήθεια! Έχεις μια αθάνατη ψυχή κι αν απορρίψεις τη σωτηρία του Θεού, θα ριχτείς στη λίμνη με τη φωτιά και το θειάφι και θα βασανίζεσαι μέρα και νύχτα στους αιώνες των αιώνων (Αποκάλυψη κ:10,15).
Τι είναι η αιώνια ζωή; Απ’ την άλλη μεριά, αν σαν χαμένος και αβοήθητος αμαρτωλός, εμπιστευτείς τον Ιησού Χριστό σαν σωτήρα σου, Αυτός σου υπόσχεται «αιώνια ζωή». Αυτή η ζωή δεν έχει απλά την έννοια ότι θα ζεις για πάντα. Αιώνια ζωή σημαίνει αιώνια κοινωνία με το Θεό. Η αιώνια ζωή είναι πολύ πιο μακριά απ’ ότι εμείς μπορούμε να φανταστούμε: «Εκείνα που μάτι δεν είδε, και αυτί δεν άκουσε, και σε καρδιά ανθρώπου δεν ανέβηκαν, τα οποία ο Θεός ετοίμασε γι' αυτούς που τον αγαπούν». (Α΄Κορινθίους β:9). Ο Ψαλμωδός είπε, «Μου φανέρωσες τον δρόμο της ζωής χορτασμός ευφροσύνης είναι το πρόσωπό σου τερπνότητες βρίσκονται στα δεξιά σου, παντοτινά» (Ψαλμός ις:11).
Έχεις ακούσει τη φωνή του Θεού;
Έχεις ακούσει το Θεό να ΣΟΥ μιλάει; Έχεις ακούσει τη φωνή Του να ΣΕ καλεί; Έχεις δει ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ μέσα σ’ όλες σου τις αμαρτίες, να στέκεται στην άγια παρουσία Του; Έχεις καταλάβει ότι ΕΣΥ δεν μπορείς να κάνεις τίποτα για ν’ απαλλαγείς έστω κι από μία αμαρτία; Έχεις δει τον Κύριο της δόξας, τον Ιησού Χριστό, να υποφέρει για τις ΔΙΚΕΣ ΣΟΥ αμαρτίες πάνω στο σταυρό του Γολγοθά;
Σε καλεί με το όνομά σου!
Πρόσεξε, στέκομαι στη θύρα και κρούω αν ο/η ……………… ακούσει τη φωνή μου, και ανοίξει τη θύρα, θα μπω μέσα στον/στην …………….., και θα δειπνήσω με τον/την ……………κι αυτός/αυτή μαζί μου. (Αποκάλυψη γ:20).
Απάντησε σ’ αυτή την κλήση.
Όταν εμπιστευτείς τον Ιησού Χριστό, υπακούσεις και αναγεννηθείς, το όνομά σου θα γραφτεί στο βιβλίο της ζωής στον ουρανό. «Αυτά τα έγραψα σε σας που πιστεύετε στο όνομα του Υιού τού Θεού, για να γνωρίζετε ότι έχετε αιώνια ζωή, και για να πιστεύετε στο όνομα του Υιού τού Θεού» (Α΄Ιωάννου ε:13).
