«Και είπεν ο Κύριος, Είδον την ταλαιπωρίαν του λαού μου... και ήκουσα την κραυγήν αυτών... και κατέβην δια να ελευθερώσω αυτούς... και ν αναβιβάσω αυτούς εκ της γης εκείνης εις γη καλήν και ευρύχωρον εις γη ρέουσαν γάλα και μέλι... (Βιβλίο Εξόδου γ’ 7-9)
Στις μέρες μας η Εκκλησία του Ιησού Χριστού, το σώμα Του, περισσότερο από ποτέ, έχει ανάγκη αυτής της πνευματικής γης, της γης της καλής και της ευρύχωρης,της γης που θρέφεται από την παρουσία του Κυρίου. Η εκκλησία του Ιησού Χριστού που προχωρά προς τον σκοπό αυτό, που ζει με την ελπίδα της φυγής από καταστάσεις που φέρνουν τέλμα στην πνευματική της ζωή, που ζει με την προσδοκία για την εξεύρεση αυτής της καλύτερης πνευματικής γης μοιάζει με «στρατόπεδο» έτοιμο να κινηθεί.
Οι σχέσεις των ανθρώπων που απαρτίζουν το στρατόπεδο αυτό, η αφοσίωση σε Αυτόν που μας έκανε κοινωνούς της ελπίδας αυτής και η βαθιά πίστη ότι ο σκοπός αυτός θα έχει νικηφόρο τέλος μόνο με την αφιέρωση σε Εκείνον είναι η βάση για μια πρώτη καταγραφή των ορίων αυτού του στρατοπέδου. Λέγοντας μια πρώτη καταγραφή εννοούμε τα μέχρι σήμερα γνωστά όρια μας, βάσει της μέχρι σήμερα πίστης μας, της γνώσης μας, της αποκάλυψής μας και πάνω απ’ όλα της αφιέρωσής μας στον Θεό που είναι το κομβικό σημείο για την εξερεύνηση του θελήματός Του και πραγματική πνευματική αύξηση ώσπου να φτάσουμε στη γη της Υπόσχεσης, στη δική μας γη της επαγγελίας εκεί που δεν θα υπάρχει θλίψη δάκρυ ή πόνος (Αποκ.κα 4). Κάτω από αυ-τές τις συνθήκες γεννήθηκε η «Εκκλησία της Εξόδου». Είναι μια βιβλική αγιαστική κίνηση που σκοπό της έχει να εξιχνιάσει τον χαρακτήρα και το θέλημα του Θεού.
Ιώβ θ:10 - Ιώβ ια:7 - Ψαλμ.ρμε:3 - Εκκλ.γ:11 - Ης.μ:28 - Ρωμ.ια:33 - Εφες.γ:8 (να κατορθώσουν ….. ..το αδύνατο!)
Με τα λεγόμενά τους, θέλουν να πουν ότι βρισκόταν στην Αίγυπτο, κάτω από το πνεύμα του Φαραώ, σε πνευματικό τέλμα και ότι ο Θεός είδε την ταλαιπωρία τους και τους είπε να βγουν από εκεί!
Κάπως έτσι θα αισθανόταν και ο Κορέ με τους 250 ονομαστούς Ισραηλίτες και όλους του άλλους που στασίασαν εναντίον του Μωυσή. Όμως ο Κύριος είχε διαφορετική άποψη! (Αριθ.ις:1-15,32). Μεγάλα λόγια!
Όταν ξέρεις το παρελθόν αυτών που τα εκστομίζουν και τα γεγονότα, αυτά τα λόγια χάνουν τη δύναμή τους!
«Εάν δε και αγωνίζηταί τις, δεν στεφανούται, εάν νομίμως δεν αγωνισθή» (Β΄Τιμ.β:5)
ΕΡΩΤΗΣΗ:
Άραγε τι έγινε η «Εκκλησία της Εξόδου»;
Άραγε τι έγινε η «Εκκλησία της Εξόδου»;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
Μάλλον θα βρήκε τη γη της Υπόσχεσης. Τη γη την καλή και την ευρύχωρη, τη γη που θρέφεται από την παρουσία του Κυρίου, αυτή την «καλύτερη πνευματική γη» που ψάχνανε σαν «αγιαστική κίνηση» που ήταν!
Μακριά από «αρρώστιες», θλίψη δάκρυ ή πόνο.
Έπρεπε να περάσει τόσος καιρός για να καταλάβουν ότι τελικά εκεί ανήκουν, αυτό είναι το «νικηφόρο τέλος», η «δική τους γη της επαγγελίας».
