Όταν ο Θεός ήθελε να βγάλει το λαό Του από την Αίγυπτο, έστειλε το δούλο του Μωυσή και τον Ααρών στο Φαραώ να του ζητήσουν ν’ αφήσει τους Ισραηλίτες να φύγουν.
Όμως ο Φαραώ, αν και ήρθε πρόσωπο με πρόσωπο με το λόγο του Θεού, με την αλήθεια, αντί να υποταχθεί, σκλήρυνε την καρδιά του και αντιστάθηκε. Ο Θεός προσπάθησε με διάφορους τρόπους (πληγές) να κάνει το Φαραώ να καταλάβει, αλλά αυτός δεν κατάλαβε με τα γνωστά αποτελέσματα.
Μάλιστα, κάλεσε τους μάγους του, για να υποστηρίξει τη θέση του, ότι ο Μωυσής δεν ήταν άνθρωπος του Θεού, ή ότι ο Θεός του Μωυσή δεν ήταν ο αληθινός Θεός.
Είναι σημαντικό να καταλάβουμε την πραγματική φύση της αντίστασης αυτών των μάγων εναντίον του Μωυσή (Β’ Τιμ.γ:1-9). Οι μάγοι του Φαραώ δεν ήταν σαν αυτούς που πήγαν να προσκυνήσουν τον Ιησού στη γέννησή Του, αλλά ήταν ανακατεμένοι με δαιμονικές δυνάμεις.
Ο Ιαννής και ο Ιαμβρής αντιστάθηκαν με το να μιμηθούν - όσο ήταν στην εξουσία τους - ό,τι έκανε ο Μωυσής. Δεν προσπαθούν να αποδώσουν τις ενέργειες του Μωυσή σε κάποια πονηρή δύναμη, αλλά μάλλον ζητούσαν να εξουδετερώσουν την ενέργειά τους στη συνείδηση, με το να κάνουν τα ίδια, ώστε να μην υπάρχει μεγάλη διαφορά. Έτσι, τα θαύματά τους, ήταν εξίσου καλά με αυτά του Μωυσή. Αν ο Μωυσής έκανε θαύματα για να βγάλει το λαό από την Αίγυπτο, κι αυτοί κάνανε θαύματα για να κρατήσουν το λαό στην Αίγυπτο. Που λοιπόν η διαφορά;
Απ’ όλα αυτά μαθαίνουμε ότι η πιο σατανική αντίσταση στη μαρτυρία της αλήθειας του Θεού στον κόσμο, προέρχεται απ’ αυτούς που αν και μιμούνται τις ενέργειες της αλήθειας, δεν έχουν παρά μόνο «μορφήν ευσεβείας» και «αρνούνται την δύναμιν αυτής» (Β’ Τιμ.γ:5).
Αυτοί οι άνθρωποι μπορούν να κάνουν τα ίδια πράγματα, να υιοθετούν τις ίδιες συνήθειες, να χρησιμοποιούν την ίδια γλώσσα, και να διακηρύττουν τις ίδιες γνώμες όπως οι πραγματικοί Χριστιανοί. Αν ο αληθινός Χριστιανός, ωθούμενος από την αγάπη του Χριστού, δίνει τροφή σ’ αυτόν που πεινά, ρούχα στο γυμνό, επισκέπτεται τους αρρώστους, μοιράζει Γραφές, φυλλάδια, προσεύχεται, ψάλλει, υπερασπίζεται και κηρύττει το ευαγγέλιο και ο τυπικός Χριστιανός μπορεί να κάνει τα ίδια πράγματα!
Ας το θυμόμαστε αυτό καλά, αυτός είναι ο ιδιαίτερος χαρακτήρας της αντίστασης στην αλήθεια «εν ταις εσχάταις ημέραις». Αυτό είναι το πνεύμα του Ιαννή και του Ιαμβρή.
Είναι πολύ σημαντικό να θυμόμαστε ότι «καθ’ όν τρόπον ο Ιαννής και Ιαμβρής αντέστησαν εις τον Μωυσήν, ούτω» και οι κατ’ όνομα Χριστιανοί, που αγαπούν τους εαυτούς τους, τον κόσμο και τις απολαύσεις «ανθίστανται εις την αλή-θειαν». Βέβαια, δεν θέλουν να μένουν χωρίς μια μορφή ευσέβειας! Δέχονται τη μορφή της, επειδή έτσι συνήθισαν, αλλά μισούν την δύναμίν της επειδή έχει σαν συνέπεια την άρνηση του εαυτού τους.
Η «δύναμις της ευσέβειας» συνεπάγεται την αναγνώριση των δικαιωμάτων του Θεού, την εγκατάσταση της Βασιλείας Του στην καρδιά, και κατά συνέπεια τη φανέρωση αυτής της κατάστασης σ’ όλους τους τομείς της ζωής.
Ο τυπικός Χριστιανός όμως τα αγνοεί όλα αυτά. Η «δύναμις της ευσέβειας» δεν μπορεί να συμφωνήσει με κανένα από τους απαίσιους χαρακτήρες που περιγράφονται στα εδάφια Β’ Τιμ.γ:1-4, αλλά «η μορφή» της, αν και προσπαθεί να τους κρύψει, τους αφήνει να υπάρχουν.
Έτσι, δεν προσπαθεί να περιορίσει τις επιθυμίες του, να εμποδιστούν οι ηδονές του, να δαμάσει τα πάθη του, να τακτοποιήσει τα αισθήματά του, να αγνίσει την καρδιά του. Αυτό που θέλει είναι μια θρησκεία που θα του επιτρέπει να απολαμβάνει όσο το δυνατόν περισσότερο αυτό τον κόσμο, αλλά και τον μέλλοντα. Δεν ξέρει ότι αν θέλει να κερδίσει τη ζωή πρέπει να τη χάσει!
Εξετάζοντας τις διάφορες μορφές αντίστασης του Σατανά στην αλήθεια του Θεού, βλέπουμε ότι αρχικά αντιστέκεται με τη βία προσβάλλοντάς την ανοικτά κι όταν αυτός ο τρόπος αποτύχει, τη διαφθείρει με κάποια απομίμηση. Στην αρχή προσπάθησε να θανατώσει το Μωυσή (Έξοδ.β:15) κι όταν δεν τα κατάφερε, δοκίμασε να μιμηθεί τα έργα του.
Το ίδιο συνέβη και με την αλήθεια που ο Θεός εμπιστεύθηκε στην εκκλησία Του. Οι πρώτες προσπάθειες του Σατανά εκδηλώθηκαν με την οργή των αρχιερέων και των πρεσβυτέρων του λαού, με τα δικαστήρια, τις φυλακίσεις, το σπαθί.
Όμως, στα εδάφια της Β’ Τιμοθέου επιστολής δεν αναφέρονται παρόμοια μέσα. Η φανερή επίθεση έδωσε τη θέση της σε περισσότερο επιτήδεια και επικίνδυνα μέσα, τη μάταιη ομολογία, την ευσέβεια χωρίς όμως δύναμη, στην ανθρώπινη παραποίηση. Ο διάβολος «ντύθηκε» Χριστιανός. Ομολογεί και μιμείται αυτό που κάποτε πολεμούσε και προς το παρών πετυχαίνει τρομακτικά πλεονεκτήματα.
Είναι φυσικό, ο άνθρωπος μετά την πτώση του, να είναι εγωιστής, πλεονέκτης, αλαζόνας, υπερήφανος, βέβηλος, φιλήδονος μάλλον παρά φιλόθεος. Όμως, το να είναι όλα αυτά, με την ωραία εμφάνιση μιας «μορφής ευσέβειας», φανερώνει Σατανική δραστηριότητα αντίστασης στην αλήθεια στις έσχατες ημέρες.
Το να φανερώνει ο άνθρωπος απροκάλυπτα όλες αυτές τις έξεις, επιθυμίες και πάθη, που είναι αποτέλεσμα της απομάκρυνσής του από την πηγή της αγιότητας, είναι πολύ φυσικό. Αλλά όταν βλέπει κανείς το άγιο όνομα του Κυρίου Ιησού, ενωμένο με τη διαφθορά και την τρομερή κακία των ανθρώπων κάτω από μια μορφή ευσέβειας, τότε μπορεί να καταλάβει το έργο της αντίστασης του Ιαννή και Ιαμβρή των τελευταίων ημερών.
Τίποτα δεν βοηθά περισσότερο στο να αδυνατίσει η δύναμη της αλήθειας, όσο το γεγονός ότι άνθρωποι που δεν έχουν καμία σχέση μ’ αυτή, κάνουν ακριβώς τα ίδια πράγματα μ’ αυτούς που αγωνίζονται γι’ αυτήν επειδή την αγαπούν.
Έτσι εργάζεται ο Σατανάς στις μέρες μας. Θέλει να παρουσιάσει όλους τους ανθρώπους σαν Χριστιανούς, με αποτέλεσμα ο υπηρέτης του Χριστού, ο μάρτυρας της αλήθειας να περιστοιχίζεται από το πνεύμα του Ιαννή και Ιαμβρή. Δεν πρέπει όμως να ξεχνάει ότι όλα αυτά είναι σατανική απομίμηση του πραγματικού έργου του Θεού. Είναι άνθρωποι που κάνουν πράγματα φαινομενικά καλά και δίκαια, οι οποίοι όμως δεν έχουν ούτε τη ζωή του Χριστού, ούτε την αγάπη του Θεού, ούτε τη δύναμη του λόγου της αλήθειας.
«Αλλά» προσθέτει ο απόστολος Παύλος «δεν θέλουσι προκόψει πλειότερον διότι η ανοησία αυτών θέλει γίνει κατάδηλος εις πάντας καθώς και η εκείνων έγινε».
Πραγματικά, η ανοησία τους φανερώθηκε γιατί δεν μπόρεσαν ν’ ακολουθήσουν τα θαύματα του Μωυσή και του Ααρών. Το ίδιο, θα φανερωθεί η ανοησία όλων εκείνων που δεν έχουν παρά τη μορφή της ευσέβειας.
Τα αποτελέσματα της δύναμης της ευσέβειας θα φανερώνονται από το γεγονός ότι «θα μένωμεν εις εκείνα τα οποία εμάθαμεν» (Β’ Τιμ.γ:14).
Αυτοί που θα παραμείνουν είναι εκείνοι που διδάχτηκαν απ’ το Θεό.
Υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι. Υπάρχουν αυτοί που η συνείδησή τους έχει καθαριστεί με το αίμα του «Αμνού του Θεού» (Ιωάν.α:29) και ευφραίνονται στη μακάρια ελπίδα να Τον δουν όπως είναι και να είναι αιώνια μαζί Του.
Γιατί τα λέμε όλα αυτά;
Κάποιοι ενασχολούμενοι με το διαδίκτυο, πέρασαν και από την προηγούμενη σελίδα μας www.epistoli.gr και δέστε τι κατάλαβαν απ’ όλα αυτά που υπάρχουν γραμμένα μέσα σ’ αυτήν:
Λόγιος (00:40:56) :Μία επίσης κρυφοπεντηκοστιανή ιστοσελίδα που χρησιμοποιεί παρόμοιες τακτικές στην παραποίηση κειμένων είναι η ”http://www.epistoli.gr “.
Στέλιος (09:39:07) :Καλημέρα. Έριξα μια ματιά, μάλλον πρέπει να είναι αντιτριαδικοί πεντηκοστιανοί.
egolpion (10:58:48) :Καλημέρα!
Αντιτριαδικοί και φανεροί. Δείτε και τις συνδέσεις τους και βγάλτε τα συμπεράσματά σας
egolpion (11:04:19) :Και εδώ αποδείξεις περί του ότι η σωτηρία δεν μπορεί να χαθεί… Υψηλή θεολογία λέμε!http://kainidiathiki.blogspot.com/2010/10/blog-post.html#more
Στέλιος (11:20:13) :Καταλυτική απάντηση στο επιχείρημα της δήθεν επινόησης του Τριαδικού δόγματος μετά την σύνοδο της Νίκαιας, βρήκα στο άρθρο του κου Καλομοίρη εδώ.
http://www.oodegr.com/oode/theos/triada1.htm
Χωρίς εκτενείς αναλύσεις, ΜΟΝΟ από παράθεση αρχαίων εκκλησιαστικών συγγραφέων και απολογητών ΠΡΙΝ την Οικουμενική Σύνοδο της Νίκαιας, που ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΟΥΝ ότι η Εκκλησία ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ πίστευε ΚΑΙ στην θεότητα του Χριστού μας, αλλά και στο δόγμα της Αγίας Τριάδας.
Υγ. Εγκόλπιο, και αυτοί ”γλωσσολαλούν”…..
Λόγιος (15:26:34) :Αγαπητέ μου Egolpion, η συγκεκριμένη ομάδα είναι κρυφοπεντηκοστιανοί. Δεν παραδεχονται την φανερή ιδιότητα τους ως πεντηκοστιανοί αλλά και ως αντιτριαδικοί αφού όπως λένε στα σχόλια τους είναι “Μονοθεϊστές χριστιανοί” και όχι αντιτριαδικοι πεντηκοστιανοί. Διαβάστε τη στήλη ειδήσεις για να καταλάβετε περί τίνος πρόκειται .
tertilianos (16:44:34) :Εγω πάντως που έριξα μια ματιά διαπίστωσα κάτι συγκλονιστικό!
“Η θεωρία της Τριάδας έχει την καταγωγή της στο Νεβρώδ της αρχαίας Βαβυλώνας”
Κάπου εδώ θυμήθηκα τον “φίλο” μας Άγγελο που μας έλεγε ότι οι αντιτριαδιστές είναι αδέλφια μας… Ειλικρινά έχει χάσει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα! Η παρατήρηση του Στέλιου για άλλη μια φορά καταλυτική. Ομιλούν και αυτοί ξένες γλώσσες… Άσχετα αν δεν πιστεύουν στην Αγία Τριάδα…
Έχουν κι αυτοί τη δική τους αλήθεια όπως και ο Ιωακειμίδης…
“Η γαρ αγνοούντας διδάξομεν, ή κακουργούσιν ουκ επιτρέψομεν”
Μέγας Βασίλειος
Κι αυτό ήδη έγινε, γιατί προσέξτε τι πιστεύουν και τι διαδίδουν:
Αποσπάσματα των Διδαχών του αγίου Κοσμά του Αιτωλού
[…]Κύριος ημών Ιησούς Χριστός και Θεός, αδελφοί μου…εκατεδέχθη και έγινε τέλειος άνθρωπος εκ Πνεύματος Αγίου και από τα καθαρώτατα αίματα της Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας, δια να μας κάμη υιούς και κληρονόμους της βασιλείας Του.
[…]Τώρα σας συμβουλεύω να κάμετε από κομβολόγι μικροί και μεγάλοι και να το κρατήτε με το αριστερό χέρι, και με το δεξιό να κάμνετε τον σταυρόν σας και να λέγετε : Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ και Λόγε του Θεού του ζώντος, διά της Θεοτόκου και πάντων των Αγίων ελέησόν με τον αμαρτωλόν και ανάξιον δούλον σου. Ο Πανάγαθος Θεός μας εχάρισε τον τίμιον Σταυρόν με τον οποίον να ευλογώμεν, και τα Άχραντα Μυστήρια. Με τον σταυρόν να διώκωμεν τους δαίμονας . αλλά πρέπει να έχωμεν το χέρι μας καθαρόν από αμαρτίας, και τότε κατακαίεται ο διάβολος και φεύγει. Όθεν, αδελφοί μου, ή τρώγετε ή πίνετε ή δουλεύετε, να μη σας λείπη αυτός ο λόγος και ο σταυρός. και καλόν και άγιον είναι να προσεύχεσθε πάντοτε την αυγήν, το βράδυ και τα μεσάνυχτα.
[…] Ακούσατε, αδελφοί μου, πώς πρέπει να γίνεται ο σταυρός και τι σημαίνει. Πρώτον όπως η Αγία Τριάς δοξάζεται εις τον ουρανόν από τους Αγγέλους, ούτω και συ να σμίγης τα τρία σου δάκτυλα της δεξιάς χειρός και μη δυνάμενος να αναβής εις τον ουρανόν να προσκυνήσης, βάνεις την χείραν σου εις την κεφαλήν σου (διότι η κεφαλή σημαίνει τον ουρανόν) και λέγεις : Καθώς οι Άγγελοι δοξάζουσι την Αγίαν Τριάδα εις τον ουρανόν, έτσι και εγώ ως δούλος δοξάζω και προσκυνώ την Αγίαν Τριάδα και καθώς τα δάκτυλα είναι τρία, είναι ξεχωριστά, είναι και μαζί, έτσι και η Αγία Τριάς είναι τρία πρόσωπα, αλλ’ εις Θεός.
[…]Ήθελα ακόμα χριστιανοί μου, να είμαι πάντοτε μαζί σας, να σας λέγω πότε το ένα, πότε το άλλο μα τι να κάμω, οπού είναι χιλιάδες χώρες, οπού δεν ήκουσαν λόγον Θεού ποτέ και με περιμένουν. Διά τούτο σας παρακαλώ, άγιοι ιερείς, και σας παραγγέλω να φροντίσητε διά τους κοσμικούς πώς να σωθώσι και εκείνοι και σεις. Ομοίως πάλιν οι κοσμικοί να τιμάτε τους ιερείς σας και αν τύχη ένας ιερεύς και ένας βασιλεύς τον ιερέα να προτιμήσης και αν τύχη ένας ιερεύς και ένας άγγελος, τον ιερέα να προτιμήσης διότι ο ιερεύς είναι ανώτερος από τους Αγγέλους. Ο δε ιερεύς οπού θέλει το καλόν του, να διαβάση τον Νόμον, να καταλάβη το χρέος του. Διά τους αγίους ιερείς δεν έχω να σας πω τίποτε. Εγώ έχω χρέος όταν απαντήσω ιερέα να σκύψω να του φιλήσω τα χέρια και να τον παρακαλέσω να παρακάλι τον Θεών δια τας αμαρτίας μου. Διότι όλος ο κόσμος να παρακάλεση τον Θεών δεν δύναται να τελειώσουν τα Άχραντα Μυστήρια, και ένας ιερεύς, έστω και αμαρτωλός, δύναται με την χάριν του Αγίου Πνεύματος να τα τελειώση.
[…]Να έχετε ευλάβειαν εις όλους τους Αγίους της Εκκλησίας, και περισσότερον εις την Δέσποιναν Μαρίαν, διότι όλοι οι Άγιοι είναι δούλοι του Χριστού, η δε Θεοτόκος είναι Βασίλισσα του ουρανού και της γης, ήτις παρακαλεί τον εύσπλαχνον Χριστόν διά τας αμαρτίας μας. Διά τούτο πρέπει και ημείς να τιμώμεν την Δέσποινάν μας με νηστείας και ελεημοσύνας.
[…]Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός και Θεός, αδελφοί μου, ο γλυκύτατος Δεσπότης, ο ποιητής των Αγγέλων, παρακινούμενος από την ευσπλαχνίαν Του και πολλήν αγάπην οπού έχει εις το γένος μας, σιμά εις τα άπειρα χαρίσματα οπού μας εχάρισε και μας χαρίζε καθ’ εκάστην ημέραν, ιδού οπού μας ηξίωσε και απόψε και τον εδοξάσαμεν και ετιμήσαμεν και την Δέσποινά μας Θεοτόκον, και άμποτε ο Κύριος διά πρεσβειών της να συγχωρήση τα αμαρτήματά μας, και να μας αξιώση της βασιλείας Του, να προσκυνούμεν και να δοξάζωμεν την Παναγίαν Τριάδα και να χαιρώμεθα και ευφραινώμεθα πάντοτε.
[…]Διά τούτο, χριστιανοί μου, όταν εξομολογήσθε, να λέγετε όλα σας τα αμαρτήματα καθαρά και πρώτον να ειπής του πνευματικού σου: Πνευματικέ μου, θα κολασθώ, διότι δεν αγαπώ τον Θεόν και τους αδελφούς μου με όλην μου την καρδίαν ωσάν τον εαυτόν μου. Και να ειπής εκείνα οπού σε τύπτει η συνείδησίς σου
[…]Και αν ημπορήτε να εξομολογήσθε καθ’ εκάστην ει και δεν ημπορείτε καθ’ ημέραν, ας είναι μία φορά την εβδομάδα και μία φορά τον μήνα ή το λιγότερον τέσσαρας φοράς τον χρόνον. Και συνηθίζετε τα τέκνα σας από μικρά εις τον καλόν δρόμον, να εξομολογούνται. Εκείνα οπού σας δίδουν οι πνευματικοί, σαρανταλείτουργα, μετανοίας, νηστείας και άλλα, δεν είναι ιατρικά, αλλά διά να μη τύχη και πέσετε άλλην φοράν εις την αμαρτίαν.
[…]Πρέπει και ημείς οι ευσεβείς χριστιανοί να νηστεύωμεν πάντοτε, μα περισσότερον την Τετάρτην, διότι επωλήθη ο Κύριος, και την Παρασκευήν, διότι εσταυρώθη. Ομοίως έχομεν χρέος να νηστεύωμεν και ταςΤεσσαρακοστάς, καθώς εφώτισε το Άγιον Πνεύμα τους αγίους Πατέρας της Εκκλησίας και ενομοθέτησαν να νηστεύωμεν, διά να νεκρώσουμεν τα πάθη και να ταπεινώνωμεν το σώμα, και μάλιστα με τα ολίγα ζώμεν με ευκολίαν.
[…]Είναι πολλοί παπάδες εδώ; Κάμνετε τον κόπον, άγιοι ιερείς, να σηκωθήτε επάνω να ιδώ, είσθε πολλοί; Άγιοι ιερείς, μου κάμνετε μίαν χάριν, να διαβάσωμεν ένα άγιον Ευχέλαιον, να χρισθούν οι χριστιανοί οι αδελφοί μας;
[…]Όταν επήγεν η Δέσποινα Θεοτόκος τριών χρονών, εθυμήθηκε το χρέος του ο Ιωακείμ και η Άννα, οπού την είχον αφιερωμένην εις τον Ναόν, και επήραν την Κυρίαν Θεοτόκον και την υπήγαν εις την εκκλησίαν, οπού ήτο ο προφήτης Ζαχαρίας ο αρχιερεύς, ο πατέρας του τιμίου Προδρόμου, και ευθύς εγνώρισεν ο αρχιερεύς πως εκείνη μέλλει να γεννήση τον Υιόν και Λόγον του Θεού, τον Ιησούν Χριστόν, εκ Πνεύματος Αγίου, χωρίς άνδρα παρθένος να γεννήση, και πάλιν μετά την γέννησιν παρθένος ν’ απομείνη. Και την επήρε και την εφίλησεν ο Ζαχαρίας, και την έβαλε μέσα εις το άγιον Βήμα, διότι εγνώρισε πως μέλλει να γίνη η Δέσποινα θρόνος του Κυρίου μας. Και έκαμε δώδεκα χρόνους η Θεοτόκοςμέσα εις το άγιον Βήμα και κανείς εκεί δεν επήγαινε παρά ο αρχιερεύς μίαν φοράν τον χρόνον και την έβλεπε. Και ετρέφετο με ουράνιον άρτον και εγένετο πλέον καλυτέρα από τους Αγγέλους.
[…] Λοιπόν, αδελφοί μου, το άγιον Βήμα φανερώνει τον θρόνον του Θεού, το καθολικόν φανερώνει τον παράδεισον και ο νάρθηκας φανερώνει την θύραν του παραδείσου. Να χαίρεσθε και αν ευφραίνεσθε και η αγιωσύνη σας, άγιοι ιερείς, οπού σας εχάρισεν ο Θεός το άγιον Βήμα, οπού είναι ο θρόνος του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Να απέχετε, αδελφοί μου, οι κοσμικοί να μη εμβαίνετε μέσα εις το άγιον Βήμα. Δεν πρέπει να εμβαίνη κανείς άλλος από τον παπά οπού λειτουργεί και ο διάκονος.
[…] Και εμβαίνετε, αδελφοί μου, άνδρες και γυναίκες, μέσα εις την εκκλησίαν με φόβον και τρόμον και να μη κάμνετε κουβέντες και να μη εμβαίνετε μέσα εις την εκκλησίαν, διά να βλέπετε οι άνδρες τας γυναίκας και αι γυναίκες τους άνδρας, αλλά να κάμνετε τον σταυρόν σας με φόβον και τρόμον, να ακούετε την θείαν Λειτουργίαν, να φωτίζεσθε και να καθαρίζεσθε από τας αμαρτίας σας.
[…]Λέγω μόνον ότι όστις θέλει να γινή ιερεύς, πρέπει να είναι καθαρός ως άγγελος να ηξεύρη γράμματα να εξηγή το άγιον Ευαγγέλιον. Και όταν γίνη 30 χρονών και τον παρακαλέσουν οι κοσμικοί και ο Δεσπότης, τότε να γίνεται ιερεύς, χωρίς να δώση χρήματα.
[…]Μας έδωκε τα αυτιά, να ακούωμεν την θείαν Λειτουργίαν οπού ιερουργεί ο ιερεύς μέσα εις την εκκλησίαν. Μας έδωκε το στόμα, να δοξάζωμεν τον Κύριόν μας, να λέγωμεν το «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ και Λόγε του Θεού του ζώντος, διά της Θεοτόκου και πάντων των Αγίων ελέησόν μας και συγχώρησόν μας τους αμαρτωλούς και αναξίους δούλους σου», και να εξομολογούμεθα με πίστιν καθαράν, και να μεταλαμβάνωμεν τα Άχραντα Μυστήρια με πίστιν καθαράν και φόβον και τρόμον.
Τα αποσπάσματα των Διδαχών του αγίου μας είναι από τη σελίδα μας
Χωρίς εκτενείς αναλύσεις, ΜΟΝΟ από παράθεση αρχαίων εκκλησιαστικών συγγραφέων και απολογητών ΠΡΙΝ την Οικουμενική Σύνοδο της Νίκαιας, που ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΟΥΝ ότι η Εκκλησία ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ πίστευε ΚΑΙ στην θεότητα του Χριστού μας, αλλά και στο δόγμα της Αγίας Τριάδας.
Υγ. Εγκόλπιο, και αυτοί ”γλωσσολαλούν”…..
Λόγιος (15:26:34) :Αγαπητέ μου Egolpion, η συγκεκριμένη ομάδα είναι κρυφοπεντηκοστιανοί. Δεν παραδεχονται την φανερή ιδιότητα τους ως πεντηκοστιανοί αλλά και ως αντιτριαδικοί αφού όπως λένε στα σχόλια τους είναι “Μονοθεϊστές χριστιανοί” και όχι αντιτριαδικοι πεντηκοστιανοί. Διαβάστε τη στήλη ειδήσεις για να καταλάβετε περί τίνος πρόκειται .
tertilianos (16:44:34) :Εγω πάντως που έριξα μια ματιά διαπίστωσα κάτι συγκλονιστικό!
“Η θεωρία της Τριάδας έχει την καταγωγή της στο Νεβρώδ της αρχαίας Βαβυλώνας”
Κάπου εδώ θυμήθηκα τον “φίλο” μας Άγγελο που μας έλεγε ότι οι αντιτριαδιστές είναι αδέλφια μας… Ειλικρινά έχει χάσει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα! Η παρατήρηση του Στέλιου για άλλη μια φορά καταλυτική. Ομιλούν και αυτοί ξένες γλώσσες… Άσχετα αν δεν πιστεύουν στην Αγία Τριάδα…
Έχουν κι αυτοί τη δική τους αλήθεια όπως και ο Ιωακειμίδης…
“Η γαρ αγνοούντας διδάξομεν, ή κακουργούσιν ουκ επιτρέψομεν”
Μέγας Βασίλειος
Αλλά, όπως λέει ο απόστολος Παύλος, «δεν θέλουσι προκόψει πλειότερον διότι η ανοησία αυτών θέλει γίνει κατάδηλος εις πάντας καθώς και η εκείνων έγινε».
Κι αυτό ήδη έγινε, γιατί προσέξτε τι πιστεύουν και τι διαδίδουν:
Αποσπάσματα των Διδαχών του αγίου Κοσμά του Αιτωλού
[…]Κύριος ημών Ιησούς Χριστός και Θεός, αδελφοί μου…εκατεδέχθη και έγινε τέλειος άνθρωπος εκ Πνεύματος Αγίου και από τα καθαρώτατα αίματα της Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας, δια να μας κάμη υιούς και κληρονόμους της βασιλείας Του.
[…]Τώρα σας συμβουλεύω να κάμετε από κομβολόγι μικροί και μεγάλοι και να το κρατήτε με το αριστερό χέρι, και με το δεξιό να κάμνετε τον σταυρόν σας και να λέγετε : Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ και Λόγε του Θεού του ζώντος, διά της Θεοτόκου και πάντων των Αγίων ελέησόν με τον αμαρτωλόν και ανάξιον δούλον σου. Ο Πανάγαθος Θεός μας εχάρισε τον τίμιον Σταυρόν με τον οποίον να ευλογώμεν, και τα Άχραντα Μυστήρια. Με τον σταυρόν να διώκωμεν τους δαίμονας . αλλά πρέπει να έχωμεν το χέρι μας καθαρόν από αμαρτίας, και τότε κατακαίεται ο διάβολος και φεύγει. Όθεν, αδελφοί μου, ή τρώγετε ή πίνετε ή δουλεύετε, να μη σας λείπη αυτός ο λόγος και ο σταυρός. και καλόν και άγιον είναι να προσεύχεσθε πάντοτε την αυγήν, το βράδυ και τα μεσάνυχτα.
[…] Ακούσατε, αδελφοί μου, πώς πρέπει να γίνεται ο σταυρός και τι σημαίνει. Πρώτον όπως η Αγία Τριάς δοξάζεται εις τον ουρανόν από τους Αγγέλους, ούτω και συ να σμίγης τα τρία σου δάκτυλα της δεξιάς χειρός και μη δυνάμενος να αναβής εις τον ουρανόν να προσκυνήσης, βάνεις την χείραν σου εις την κεφαλήν σου (διότι η κεφαλή σημαίνει τον ουρανόν) και λέγεις : Καθώς οι Άγγελοι δοξάζουσι την Αγίαν Τριάδα εις τον ουρανόν, έτσι και εγώ ως δούλος δοξάζω και προσκυνώ την Αγίαν Τριάδα και καθώς τα δάκτυλα είναι τρία, είναι ξεχωριστά, είναι και μαζί, έτσι και η Αγία Τριάς είναι τρία πρόσωπα, αλλ’ εις Θεός.
[…]Ήθελα ακόμα χριστιανοί μου, να είμαι πάντοτε μαζί σας, να σας λέγω πότε το ένα, πότε το άλλο μα τι να κάμω, οπού είναι χιλιάδες χώρες, οπού δεν ήκουσαν λόγον Θεού ποτέ και με περιμένουν. Διά τούτο σας παρακαλώ, άγιοι ιερείς, και σας παραγγέλω να φροντίσητε διά τους κοσμικούς πώς να σωθώσι και εκείνοι και σεις. Ομοίως πάλιν οι κοσμικοί να τιμάτε τους ιερείς σας και αν τύχη ένας ιερεύς και ένας βασιλεύς τον ιερέα να προτιμήσης και αν τύχη ένας ιερεύς και ένας άγγελος, τον ιερέα να προτιμήσης διότι ο ιερεύς είναι ανώτερος από τους Αγγέλους. Ο δε ιερεύς οπού θέλει το καλόν του, να διαβάση τον Νόμον, να καταλάβη το χρέος του. Διά τους αγίους ιερείς δεν έχω να σας πω τίποτε. Εγώ έχω χρέος όταν απαντήσω ιερέα να σκύψω να του φιλήσω τα χέρια και να τον παρακαλέσω να παρακάλι τον Θεών δια τας αμαρτίας μου. Διότι όλος ο κόσμος να παρακάλεση τον Θεών δεν δύναται να τελειώσουν τα Άχραντα Μυστήρια, και ένας ιερεύς, έστω και αμαρτωλός, δύναται με την χάριν του Αγίου Πνεύματος να τα τελειώση.
[…]Να έχετε ευλάβειαν εις όλους τους Αγίους της Εκκλησίας, και περισσότερον εις την Δέσποιναν Μαρίαν, διότι όλοι οι Άγιοι είναι δούλοι του Χριστού, η δε Θεοτόκος είναι Βασίλισσα του ουρανού και της γης, ήτις παρακαλεί τον εύσπλαχνον Χριστόν διά τας αμαρτίας μας. Διά τούτο πρέπει και ημείς να τιμώμεν την Δέσποινάν μας με νηστείας και ελεημοσύνας.
[…]Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός και Θεός, αδελφοί μου, ο γλυκύτατος Δεσπότης, ο ποιητής των Αγγέλων, παρακινούμενος από την ευσπλαχνίαν Του και πολλήν αγάπην οπού έχει εις το γένος μας, σιμά εις τα άπειρα χαρίσματα οπού μας εχάρισε και μας χαρίζε καθ’ εκάστην ημέραν, ιδού οπού μας ηξίωσε και απόψε και τον εδοξάσαμεν και ετιμήσαμεν και την Δέσποινά μας Θεοτόκον, και άμποτε ο Κύριος διά πρεσβειών της να συγχωρήση τα αμαρτήματά μας, και να μας αξιώση της βασιλείας Του, να προσκυνούμεν και να δοξάζωμεν την Παναγίαν Τριάδα και να χαιρώμεθα και ευφραινώμεθα πάντοτε.
[…]Διά τούτο, χριστιανοί μου, όταν εξομολογήσθε, να λέγετε όλα σας τα αμαρτήματα καθαρά και πρώτον να ειπής του πνευματικού σου: Πνευματικέ μου, θα κολασθώ, διότι δεν αγαπώ τον Θεόν και τους αδελφούς μου με όλην μου την καρδίαν ωσάν τον εαυτόν μου. Και να ειπής εκείνα οπού σε τύπτει η συνείδησίς σου
[…]Και αν ημπορήτε να εξομολογήσθε καθ’ εκάστην ει και δεν ημπορείτε καθ’ ημέραν, ας είναι μία φορά την εβδομάδα και μία φορά τον μήνα ή το λιγότερον τέσσαρας φοράς τον χρόνον. Και συνηθίζετε τα τέκνα σας από μικρά εις τον καλόν δρόμον, να εξομολογούνται. Εκείνα οπού σας δίδουν οι πνευματικοί, σαρανταλείτουργα, μετανοίας, νηστείας και άλλα, δεν είναι ιατρικά, αλλά διά να μη τύχη και πέσετε άλλην φοράν εις την αμαρτίαν.
[…]Πρέπει και ημείς οι ευσεβείς χριστιανοί να νηστεύωμεν πάντοτε, μα περισσότερον την Τετάρτην, διότι επωλήθη ο Κύριος, και την Παρασκευήν, διότι εσταυρώθη. Ομοίως έχομεν χρέος να νηστεύωμεν και ταςΤεσσαρακοστάς, καθώς εφώτισε το Άγιον Πνεύμα τους αγίους Πατέρας της Εκκλησίας και ενομοθέτησαν να νηστεύωμεν, διά να νεκρώσουμεν τα πάθη και να ταπεινώνωμεν το σώμα, και μάλιστα με τα ολίγα ζώμεν με ευκολίαν.
[…]Είναι πολλοί παπάδες εδώ; Κάμνετε τον κόπον, άγιοι ιερείς, να σηκωθήτε επάνω να ιδώ, είσθε πολλοί; Άγιοι ιερείς, μου κάμνετε μίαν χάριν, να διαβάσωμεν ένα άγιον Ευχέλαιον, να χρισθούν οι χριστιανοί οι αδελφοί μας;
[…]Όταν επήγεν η Δέσποινα Θεοτόκος τριών χρονών, εθυμήθηκε το χρέος του ο Ιωακείμ και η Άννα, οπού την είχον αφιερωμένην εις τον Ναόν, και επήραν την Κυρίαν Θεοτόκον και την υπήγαν εις την εκκλησίαν, οπού ήτο ο προφήτης Ζαχαρίας ο αρχιερεύς, ο πατέρας του τιμίου Προδρόμου, και ευθύς εγνώρισεν ο αρχιερεύς πως εκείνη μέλλει να γεννήση τον Υιόν και Λόγον του Θεού, τον Ιησούν Χριστόν, εκ Πνεύματος Αγίου, χωρίς άνδρα παρθένος να γεννήση, και πάλιν μετά την γέννησιν παρθένος ν’ απομείνη. Και την επήρε και την εφίλησεν ο Ζαχαρίας, και την έβαλε μέσα εις το άγιον Βήμα, διότι εγνώρισε πως μέλλει να γίνη η Δέσποινα θρόνος του Κυρίου μας. Και έκαμε δώδεκα χρόνους η Θεοτόκοςμέσα εις το άγιον Βήμα και κανείς εκεί δεν επήγαινε παρά ο αρχιερεύς μίαν φοράν τον χρόνον και την έβλεπε. Και ετρέφετο με ουράνιον άρτον και εγένετο πλέον καλυτέρα από τους Αγγέλους.
[…] Λοιπόν, αδελφοί μου, το άγιον Βήμα φανερώνει τον θρόνον του Θεού, το καθολικόν φανερώνει τον παράδεισον και ο νάρθηκας φανερώνει την θύραν του παραδείσου. Να χαίρεσθε και αν ευφραίνεσθε και η αγιωσύνη σας, άγιοι ιερείς, οπού σας εχάρισεν ο Θεός το άγιον Βήμα, οπού είναι ο θρόνος του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Να απέχετε, αδελφοί μου, οι κοσμικοί να μη εμβαίνετε μέσα εις το άγιον Βήμα. Δεν πρέπει να εμβαίνη κανείς άλλος από τον παπά οπού λειτουργεί και ο διάκονος.
[…] Και εμβαίνετε, αδελφοί μου, άνδρες και γυναίκες, μέσα εις την εκκλησίαν με φόβον και τρόμον και να μη κάμνετε κουβέντες και να μη εμβαίνετε μέσα εις την εκκλησίαν, διά να βλέπετε οι άνδρες τας γυναίκας και αι γυναίκες τους άνδρας, αλλά να κάμνετε τον σταυρόν σας με φόβον και τρόμον, να ακούετε την θείαν Λειτουργίαν, να φωτίζεσθε και να καθαρίζεσθε από τας αμαρτίας σας.
[…]Να προσέχετε, αδελφοί μου, οι κοσμικοί και μη κατηγορήτε τους παπάδες σας, να μη τους υβρίζετε και να μη τους παραμελήτε, διότι βάνετε φωτιά και καίεσθε διότι οι παπάδες είναι ανώτεροι και από τους Αγγέλους και από τους βασιλείς. Εγώ, αδελφοί μου, η γνώμη μου έτσι με λέγει να κάμω. Εάν απαντώ ένα παπά και ένα βασιλέα, με φαίνεται εύλογον τον παπά να βάλω να καθήση υψηλότερα από τον βασιλέα και εάν απαντήσω ένα παπά και έναν άγγελον, πρώτα θα χαιρετήσω τον παπά και έπειτα τον άγγελον.Διότι, αδελφοί μου, είναι ανώτερος και από την αγίαν Τράπεζαν, ανώτερος και από το άγιον Ποτήριον διότι το άγιον Ποτήριον είναι άψυχον, μα ο ιερεύς μεταλαμβάνει τα Άχραντα Μυστήρια καθ’ εκάστην ημέραν, το τίμιον σώμα και αίμα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και Θεού. Εγώ, αδελφοί μου, δεν έχω καμμίαν κατηγορίαν να κάμω των παπάδων, διότι είναι παπάδες και έχουν τον Χριστόν οπού τους παιδεύει και ότι σφάλμα κάμουν οι παπάδες, έχει ο Χριστός μας ράβδον σιδηράν δι’ αυτούς.
[…]Λέγω μόνον ότι όστις θέλει να γινή ιερεύς, πρέπει να είναι καθαρός ως άγγελος να ηξεύρη γράμματα να εξηγή το άγιον Ευαγγέλιον. Και όταν γίνη 30 χρονών και τον παρακαλέσουν οι κοσμικοί και ο Δεσπότης, τότε να γίνεται ιερεύς, χωρίς να δώση χρήματα.
[…]Μας έδωκε τα αυτιά, να ακούωμεν την θείαν Λειτουργίαν οπού ιερουργεί ο ιερεύς μέσα εις την εκκλησίαν. Μας έδωκε το στόμα, να δοξάζωμεν τον Κύριόν μας, να λέγωμεν το «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ και Λόγε του Θεού του ζώντος, διά της Θεοτόκου και πάντων των Αγίων ελέησόν μας και συγχώρησόν μας τους αμαρτωλούς και αναξίους δούλους σου», και να εξομολογούμεθα με πίστιν καθαράν, και να μεταλαμβάνωμεν τα Άχραντα Μυστήρια με πίστιν καθαράν και φόβον και τρόμον.
Τα αποσπάσματα των Διδαχών του αγίου μας είναι από τη σελίδα μας
