Η προετοιμασία του Αντίχριστου

Ο Κύριος μας είπε πως για την ημέρα της έλευσής Του "κανένας δεν γνωρίζει, μήτε ο Υιός, μα ο Πατέρας μόνον" (Ματθαίος κδ:36, Μάρκος ιγ:32).

Μα έδωσε σημεία πολλά, τόσα πολλά, που παρακολουθώντας αυτά, αντιλαμβάνεσαι την εξέλιξη των γεγονότων. 

Βέβαια, προηγείται ο αντίχριστος και η βασιλεία του και αυτά που είναι πιο κοντά σε μας θα παίξουν το ρόλο τους. Όσοι προσέχουν το λόγο του Θεού, τα αντιλαμβάνονται.

Ο αντίχριστος θα έχει μια παγκόσμια κυριαρχία και εξουσία. Όλοι θα του δώσουν τιμή και δόξα και αυτός θα κυριαρχήσει σαν απόλυτος μονάρχης μέσα στις ιαχές του πλήθους: "τις όμοιος με το θηρίον;"

Για να φτάσουμε όμως στο σημείο αυτό, πρέπει να προηγηθούν πολλά άλλα, που θα προετοιμάσουν το έδαφος. Όλα όσα ιστορούνται για τις μέρες του αντίχριστου δεν θα γίνουν μέσα σε μια στιγμή ούτε από τη μια ώρα στην άλλη. Θα έχουν κάποιο στάδιο προετοιμασίας. Μια λέξη, ένας όρος που ταιριάζει στις μέρες αυτές είναι η λέξη "παγκοσμιότητα".

Αυτά τα οποία θα συμβαίνουν, θα έχουν έναν παγκόσμιο χαρακτήρα. Αυτό είναι που προετοιμάζεται τώρα.

Είμαστε μοιρασμένοι και διηρημένοι σε έθνη. Βέβαια, πολλές από τις εθνικές διαφορές που υπήρχαν έχουν μειωθεί. Κάτι εργάζεται που εξαλείφει αυτές τις διαφορές και έτσι, τα διάφορα διεθνή θέματα που θα παρουσιάζονται, θα έχουν αυτόν τον παγκόσμιο χαρακτήρα.

Η Αμερική και η Ρωσία συναντήθηκαν. Υπέγραψαν συμφωνίες. Θα υπογράψουν κι άλλες. Το συμφέρον τους δείχνει πως πιο καλό είναι να βρίσκονται σε συνεννόηση παρά σε συγκρούσεις. Και ακολουθούν και οι άλλες ανατολικές χώρες και η Κίνα. Η ΕΕ προχωρεί και αναπτύσσεται. Είναι ήδη ένα κράτος με κοινά συμφέροντα, κοινή πορεία, κοινούς στόχους. 

Η παγκοσμιοποίηση είναι γεγονός. Τις ίδιες αρρώστιες έχουν όλες οι χώρες. Ανεργία. Πληθωρισμό. Αδυναμία επενδύσεων. Δημοσιονομικά και εμπορικά ελλείμματα. Το ίδιο είναι σε παγκόσμια κλίμακα.

Στον θρησκευτικό τομέα παρακολουθήσαμε τη συνάντηση του Πατριάρχη και Πάπα και των άλλων θρησκευτικών ηγετών. Γίνονται συσκέψεις Μωαμεθανών και Ινδουϊστών, που δείχνουν έναν αγώνα συνεννόησης και προετοιμασία για μια παγκοσμιοποίηση.

Όλα είναι προγραμματισμένα και βαδίζουν βάσει σχεδίου. Συμπληρώνεται κάθε μέρα που περνάει η εικόνα, έως ότου αποκαλύψει τον εαυτό του. Και δεν είναι μακριά.

Τα μηνύματα αυτά έχουν και άλλη όψη. Να ετοιμαζόμαστε, να σηκώσουμε τα κεφάλια μας ψηλά, να λύσουμε τα "παλαμάρια" που μας δένουν με τον κόσμο της ανομίας, της αμαρτίας. Ο άγιος και καθαρός πιστός του Χριστού ας προετοιμάζεται με πρόοδο και αύξηση για τα μένοντα, τα αιώνια. Την ίδια ώρα στο βούρκο της ανομίας θα βουλιάζουν όλο και περισσότερο όσοι αρνήθηκαν τη χάρη του Θεού στη ζωή τους.
             

 Το πνεύμα του Αντιχρίστου      Α΄ Ιωάννου δ:3

Όπως υπάρχει το Πνεύμα το Άγιο του Θεού, έτσι υπάρχει και το Πνεύμα του αντιχρίστου και όπως το Πνεύμα το Άγιο εργάζεται για την εκκλησία του Χριστού, έτσι και το πνεύμα του αντιχρίστου υπάρχει και εργάζεται σήμερα στον κόσμο μας παραπλανώντας τους ανθρώπους και πλασάροντας τις ψευδείς διδασκαλίες και θεωρίες, που δυστυχώς έχουν μεγάλη έκταση και διάδοση, και δύσκολα αντιλαμβάνεται κανείς ότι πρόκειται περί έργου σατανικού, εκτός εάν έχει ειδική πληροφορία από το Πνεύμα του Θεού.

Το πνεύμα του αντιχρίστου, σύμφωνα με το λόγο του Θεού, είναι σε δράση και δουλεύει όχι μόνο μεταξύ των απίστων. Τι να κάνει με αυτούς, αφού είναι έτσι κι αλλιώς δικοί του; Η σκέψη του είναι στους πιστούς. Αυτούς προσπαθεί να ξεγελάσει και να παραπλανήσει με ψεύτικες απόψεις και διδασκαλίες, που δήθεν αναφέρονται μέσα στο Ευαγγέλιο.

Έχει στρατιές ολόκληρες οργάνων, που κανένας δεν μπορεί να υποψιαστεί και να παραδεχτεί πως είναι όργανα δικά του. Μέσα στην Αγία Γραφή αναφέρονται σαν ψευδόχριστοι, ψευδοπροφήτες, ψευτοδιδάσκαλοι.

Οι άνθρωποι αυτοί κινούνται μεταξύ μας. Και δεν γίνονται αντιληπτοί. Και ασφαλώς, πολλοί από αυτούς ούτε καν το γνωρίζουν. Ίσως, μάλλον πιθανό, πιστεύουν πως υπηρετούν το Χριστό και το Ευαγγέλιό Του. Μα δυστυχώς το ακριβώς αντίθετο κάνουν, και αυτό είναι τρομερό να το σκεφτείς.

Οι άνθρωποι αυτοί κρατούν το Ευαγγέλιο.

Οι άνθρωποι αυτοί μιλούν από το λόγο του Θεού.

Οι άνθρωποι αυτοί φαίνονται πως ενδιαφέρονται για τη σωτηρία ψυχών.

Μα το Ευαγγέλιο που προσφέρουν δεν είναι σωστό, δεν είναι πλήρες, δεν είναι αυτό που μας παρέδωσε ο Κύριος.

Και η σωτηρία που προσφέρουν είναι μια κατ' επίφαση σωτηρία, πλημμυρισμένη από κοσμικό πνεύμα και πλημμυρισμένη, δέσμια, από κοσμικές και σαρκικές επιθυμίες.

Και τα αποτελέσματα δεν μπορούν να είναι διαφορετικά από τη σπορά που κάνουν.

Είναι άνθρωποι να τους λυπάσαι.

Λέξεις όπως αγιασμός, καθαρότητα καρδιάς, τελειότητα ζωής, που είναι γραφικότατες, απουσιάζουν από τα λόγια τους και τα κείμενά τους. Δεν υπάρχουν γι' αυτούς. Όχι μόνο, μα ειρωνεύονται και όσους ασχολούνται με τέτοια θέματα.

Είναι άνθρωποι μορφωμένοι και καμώνονται πως υπηρετούν την υπόθεση του Χριστού με απολογητικές και με επιχειρηματολογία που μπορεί να προκαλεί θαυμασμό, μα δεν έχει καμία θέση και σχέση με το Χριστό και τη δύναμη του Πνεύματος διά του Ευαγγελίου.

Να αναφέρουμε μερικά παραδείγματα.

Ο λόγος του Θεού λέει: "έλθετε προς Με πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι και Εγώ θέλω σας αναπαύσει" (Ματθαίος ια:28, 29). Αυτό είναι σωστό και αληθινό. Μα είναι η μισή αλήθεια. Και η μισή αλήθεια δεν είναι καν αλήθεια.

Ο Κύριός μας συνεχίζει και λέει: "Άρατε τον ζυγόν Μου εφ' υμάς. Ο ζυγός Μου είναι καλός και το φορτίον Μου ελαφρόν". Αυτό δεν το λένε. Ούτε τολμούν να το πουν. Ούτε διανοηθήκανε ποτέ να μιλήσουν για το ζυγό του Χριστού.

Προσπαθούν με ανθρώπινη επιχειρηματολογία να κερδίσουν τις ψυχές. Μα απελευθέρωση χωρίς το ζυγό του Κυρίου δεν έρχεται. Έτσι η σωτηρία που προσφέρουν, χωρίς ζυγό, ζυγό Χριστού, μένει χωρίς αποτέλεσμα.

Ο λόγος του Θεού λέει: "όστις θέλει οπίσω Μου ελθείν απαρνησάσθω εαυτόν, αράτω τον σταυρόν αυτού και ας Με ακολουθή" (Μάρκος η:34). Δυστυχώς τίποτα από αυτά δεν αναφέρουν. Τα θεωρούν ότι πηγαίνουν κόντρα προς τα όσα αυτοί λένε. Δεν λέμε στους ανθρώπους να αρνηθούν τον εαυτό τους. Ακολουθούν κουβαλώντας μαζί τους τον εαυτό τους, τον άθλιο εαυτό τους, που είναι διαβρωμένος από την επιθυμία, τη σάρκα, την αμαρτία, και με αυτό τον τρόπο θέλουν να σώσουν τις ψυχές. Μα σωτηρία είναι η απαλλαγή από τον εαυτό μας. Και εφ' όσον αυτό δεν λέγεται, δεν υπάρχει καρπός του Πνεύματος.

Τα αποτελέσματα είναι τραγικά. Τα προσφερόμενα δεν φέρνουν αποτέλεσμα.

Έτσι έχουμε μια σωτηρία χωρίς Χριστό.

Έτσι έχουμε ένα Ευαγγέλιο χωρίς δύναμη.

Έτσι έχουμε ένα σταυρό χωρίς ανάσταση.

Και τα πράγματα είναι τραγικά.

Η άρνηση του εαυτού μας είναι βασικό στοιχείο. Γι' αυτό πέθανε ο Χριστός στο σταυρό. "Δια να μην ζώμεν δι' εαυτούς οι ζώντες, αλλά διά τον αποθανόντα και αναστάντα υπέρ ημών" (Β΄ Κορ.ε:15). Απαρνούμαστε τον άθλιο και αμαρτωλό εαυτό μας, τον αποστρεφόμαστε, για να γεμίσει την ύπαρξή μας το Πνεύμα του Θεού.

Το απαρνούμαι σημαίνει άδειασμα του εαυτού μας.

Το απαρνούμαι σημαίνει καταδίκη του εαυτού μας.

Το απαρνούμαι σημαίνει αποστροφή του εαυτού μας.

Σημαίνει άρνηση πεποιθήσεων που έχουμε μέσα μας, για μια πλήρη υποταγή στο θέλημά Του.

Σημαίνει άρνηση συνηθειών και επιλογών, που έχουμε από πολύ παλιά θησαυρισμένες μέσα μας.

Σημαίνει εγκατάλειψη σχεδίων και ονείρων, για να εγκολπωθώ του Θεού την αιώνια βουλή και προδιάθεση για μένα.

Μπαίνοντας μέσα στο χώρο της Βασιλείας Του εγκαταλείπουμε τον εαυτό μας, σαν τις αποσκευές μας, και μπαίνουμε και παραδινόμαστε στην αγάπη και στην πρόνοια του Θεού.

Εάν ρωτήσουμε τους σύγχρονους χριστιανούς, που ομολογούν και λένε πως πήγαν στο Χριστό, αν έχουν αρνηθεί τον εαυτό τους, το λιγότερο θα πέσουν απ' τα σύννεφα.

Αλήθεια, πόσο έχουμε ξεφύγει από τα αιώνια πράγματα του Θεού