Ο Θεός της αγάπης

Λουκάς ιε:20

Και σηκωθείς ήλθε προς τον πατέρα αυτού. Ενώ, δε απείχεν έτι μακράν, είδεν αυτόν ο πατήρ αυτού και εσπλαγχνίσθη, και δραμών επέπεσεν επί τον τράχηλον αυτού και κατεφίλησεν αυτόν.

Ίσως να μην υπάρχει κάποιο χαρακτηριστικό, κάποια από τις ιδιότητες του Θεού που να είναι τόσο σημαντική για μας, όσο το ότι ο Θεός είναι αγάπη. 

Για παράδειγμα, στην Α΄ Ιωάν.δ:8 και 16 διαβάζουμε, «Οστις δεν αγαπά, δεν εγνώρισε τον Θεόν, διότι ο Θεός είναι αγάπη . . . Και ημείς εγνωρίσαμεν και επιστεύσαμεν την αγάπην, την οποίαν έχει ο Θεός προς ημάς. Ο Θεός είναι αγάπη, και όστις μένει εν τη αγάπη, εν τω Θεώ μένει, και ο Θεός εν αυτώ.»

Όλοι έχουμε ανάγκη βαθιά στην ψυχή μας, να ξέρουμε ότι κάποιος μας αγαπάει. Γιατί αν είμαστε σίγουροι πως κάποιος μας αγαπάει, τότε αυτό το πρόσωπο γίνεται καταφύγιο, παρηγοριά, ελπίδα, ενθάρρυνση. Νοιώθουμε άνετα, χαλαροί, δε φοβόμαστε μην παρεξηγηθούμε, λέμε αυτά που σκεφτόμαστε. Ανοίγουμε την καρδιά μας. Αν είμαστε βεβαιωμένοι για την αγάπη κάποιου, τότε μόνο δεχόμαστε ν' ακούσουμε υπόδειξη και έλεγχο για τα λάθη μας. Αλλιώς και δίκιο να έχει ο άλλος αμφισβητούμε το κίνητρό του και διαγράφουμε τα όσα είπε. Το να μας αγαπούν είναι από τις πιο βασικές μας ανάγκες.

Αν λοιπόν είμαι σίγουρος πως όχι κάποιος σαν εμένα, αλλά ο ασύλληπτος, αναλλοίωτος, πανταχού παρών, άγιος, αιώνιος, Θεός με αγαπάει, αυτό από μόνο του είναι μεγάλο γιατρικό. Τι λέει ο λόγος του Θεού;

Iωάν.ις: 27 «διότι αυτός ο Πατήρ σας αγαπά, επειδή σεις ηγαπήσατε εμέ και επιστεύσατε ότι εγώ παρά του Θεού εξήλθον»

A΄ Iωάν.γ:1 «Ίδετε οποίαν αγάπην έδωκεν εις ημάς ο Πατήρ, ώστε να ονομασθώμεν τέκνα Θεού. Διά τούτο ο κόσμος δεν γνωρίζει ημάς, διότι δεν εγνώρισεν αυτόν»

Pωμ.η:38, 39 «Επειδή είμαι πεπεισμένος ότι ούτε θάνατος ούτε ζωή ούτε άγγελοι ούτε αρχαί ούτε δυνάμεις ούτε παρόντα ούτε μέλλοντα ούτε ύψωμα ούτε βάθος ούτε άλλη τις κτίσις θέλει δυνηθή να χωρίση ημάς από της αγάπης του Θεού της εν Χριστώ Ιησού τω Κυρίω ημών»

Αποκ.α:5β-6 «Εις τον αγαπήσαντα ημάς και λούσαντα ημάς από των αμαρτιών ημών με το αίμα αυτού, και όστις έκαμεν ημάς βασιλείς και ιερείς εις τον Θεόν και Πατέρα αυτού, εις αυτόν είη η δόξα και το κράτος εις τους αιώνας των αιώνων· αμήν»

Ο Θεός σε αγαπάει και με αγαπάει! Δεν μας αγάπησε απλά, στο παρελθόν. Μας αγαπάει σήμερα. Και αυτό είναι η πιο σημαντική αλήθεια για τον άνθρωπο. Είναι πηγή δύναμης και παρηγοριάς.

Πως εκδηλώνεται η αγάπη του Θεού; Πως καταλαβαίνουμε ότι ο Θεός μας αγαπάει. Τι κάνει για να μας το δείξει; Ένα από τα πράγματα που αντιμετωπίζει συχνά κάποιος όταν μιλά με ανθρώπους είναι η αμφισβήτηση της αγάπης του Θεού. «Σιγά που μ' αγαπάει ο Θεός», θα πουν. «Αν με αγαπούσε, δε θα ήμουν εδώ». Ή «Ο Θεός είναι μακριά. Δε μπορεί να νοιάζεται για μένα». «Αν ο Θεός είναι αγάπη όπως λες, γιατί υπάρχει κακό στον κόσμο». Μήπως δεν είναι αγάπη; Μήπως δεν είναι παντοδύναμος;

Πως φανερώνεται η αγάπη του Θεού; Εφες.β:4: Ο Θεός, όμως, επειδή είναι πλούσιος σε έλεος, εξαιτίας της πολλής του αγάπης, με την οποία μας αγάπησε... Πως βλέπει κάποιος αυτή την πολλή αγάπη;

Οι βασικές πτυχές της αγάπης του Θεού προς εμάς είναι:

(1) η αγαθοσύνη, (2) η χάρη, (3) το έλεος, και (4) η μακροθυμία.

Η αγαθοσύνη είναι μια βασική διάσταση της αγάπης του Θεού. Ο Ιησούς, σε κάποιον που Τον αποκάλεσε «διδάσκαλο αγαθό», απάντησε: «Τι με λέγεις αγαθόν; ουδείς αγαθός ειμή εις, ο Θεός» (Ματθ.ιθ:17).

Η αγάπη του Θεού εκδηλώνεται με το ότι είναι αγαθός προς εμάς. Η αγαθότητα Του, αναφέρεται στο ζήλο και το ενδιαφέρον Του για την ευημερία όλων αυτών που αγαπά.

Από τις πάμπολλες βιβλικές περικοπές, το Ιωάν.γ:16 είναι μάλλον το πιο γνωστό: «Διότι τόσον ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε έδωκε τον Υιόν Αυτού τον μονογενή, δια να μη απολεσθή πας ο πιστεύων εις Αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον»

Όταν λέμε ότι ο Θεός αγαπάει και είναι αγαθός, αυτό σημαίνει ότι δίνει, προσφέρει, για το καλό μας.

Δηλώσεις της αγαθοσύνης του Θεού δεν υπάρχουν μόνο στην Καινή Διαθήκη. Στο Δευτ.ζ:7-8 διαβάζουμε, «Δεν προετίμησεν εσάς Κύριος, ουδέ έκλεξεν εσάς, διότι είσθε πολυπληθέστεροι παρά πάντα τα έθνη, επειδή σεις είσθε οι πλέον ολιγάριθμοι παρά πάντα τα έθνη. Αλλ' επειδή ο Κύριος σας ηγάπησε και διά να φυλάξη τον όρκον τον οποίον ώμοσε προς τους πατέρας σας, σας εξήγαγεν ο Κύριος εν χειρί κραταιά.»

Η αγαθοσύνη του Θεού, η πραγματική Του φροντίδα για εκείνους που αγαπά, φαίνεται με διάφορους τρόπους. Ο Θεός φροντίζει για όλη τη δημιουργία.

Ο ψαλμωδός έγραψε, «Ανοίγεις την χείρα Σου, και χορταίνεις την επιθυμία παντός ζώντος» (Ψαλμ.ρμε:16).

Ο Ιησούς δίδαξε ότι ο Πατέρας ταΐζει τα «πετεινά του ουρανού» και ντύνει «τα άνθη του αγρού»: «Εμβλέψατε εις τα πετεινά του ουρανού, ότι δεν σπείρουσιν ουδέ θερίζουσιν ουδέ συνάγουσιν εις αποθήκας, και ο Πατήρ σας ο ουράνιος τρέφει αυτά· σεις δεν είσθε πολύ ανώτεροι αυτών;» (Ματθ.ς:26), και πιο κάτω, «Παρατηρήσατε τα κρίνα του αγρού πως αυξάνουσι· δεν κοπιάζουσιν ουδέ κλώθουσι» (Ματθ.ς:28).

Για τα πουλιά μάλιστα είπε ο Χριστός πως Δύο στρουθία δεν πωλούνται δι' εν ασσάριον; και εν εξ αυτών δεν θέλει πέσει επί την γην άνευ του θελήματος του Πατρός σας. (Ματθ.ι:29).

Αυτά μας αφορούν, και ο Κύριος τα είπε για να δείξει ότι η αγαθότητα του Θεού που αγγίζει τη δημιουργία Του, πολύ περισσότερο αγγίζει εμάς, τους ανθρώπους, τα παιδιά Του. Επειδή η αγάπη του Θεού τον οδηγεί να είναι αγαθός και να φροντίζει όλη τη δημιουργία, πολύ περισσότερο φροντίζει εσένα και εμένα που είμαστε πλασμένοι κατ' εικόνα Του.

Εμβλέψατε εις τα πετεινά του ουρανού, ότι δεν σπείρουσιν ουδέ θερίζουσιν ουδέ συνάγουσιν εις αποθήκας, και ο Πατήρ σας ο ουράνιος τρέφει αυτά· σεις δεν είσθε πολύ ανώτεροι αυτών; (Ματθ.ς:26).

Το επαναλαμβάνει για τα λουλούδια: «Αλλ' εάν τον χόρτον του αγρού, όστις σήμερον υπάρχει και αύριον ρίπτεται εις κλίβανον, ο Θεός ενδύη ούτω, δεν θέλει ενδύσει πολλώ μάλλον εσάς, ολιγόπιστοι;» (Ματθ.ς:30).

Πως ξέρεις ότι ο Θεός σε αγαπάει; Κοίτα γύρω σου! Κοίτα τη φύση. Βλέπεις πως ο Θεός κάθε μέρα τη φροντίζει με πιστότητα. Επειδή τη φροντίζει με την αγαθότητά του, πολύ παραπάνω θα φροντίσει τις δικές σου ανάγκες. Γιατί σε αγαπάει. Δύο στρουθία δεν πωλούνται δι' εν ασσάριον; και εν εξ αυτών δεν θέλει πέσει επί την γην άνευ του θελήματος του Πατρός σας. Υμών δε και αι τρίχες της κεφαλής είναι πάσαι ηριθμημέναι. Μη φοβηθήτε λοιπόν· πολλών στρουθίων διαφέρετε σεις (Ματθ.ι:29-31).

Αν και τείνουμε να νομίζουμε ότι αυτές οι υποσχέσεις ισχύουν αποκλειστικά για τους πιστούς, η Βίβλος δείχνει ότι ο Θεός είναι καλός προς όλη την ανθρωπότητα. Η αγαθότητα της αγάπης του Θεού επεκτείνεται προς όλους τους ανθρώπους. Εκείνος «ανατέλλει τον ήλιον Αυτού επί πονηρούς και αγαθούς, και βρέχει επί δικαίους και αδίκους» (Ματθ.ε:45). Ο Παύλος είπε στους κατοίκους της Λύστρας ότι ο Θεός δεν άφησε τον εαυτό Του χωρίς μαρτυρία, αγαθοποιώντας, δίνοντάς μας από τον ουρανό βροχές και καρποφόρες εποχές, γεμίζοντας με τροφή και ευφροσύνη τις καρδιές μας (Πράξ.ιδ:17).

Σήμερα το πρωί ξυπνήσαμε, γιατί ο ήλιος ανέτειλε σε όλους. Αυτό σημαίνει πως ο Θεός μας αγαπάει. Δε μας καταστρέφει. Δίνει στα χωράφια καρπό. Στέλνει τη βροχή. Παρόλο που η ανθρωπότητα Τον πρόδωσε, ο Θεός συνεχίζει και ευεργετεί. Η απλή καθημερινή ζωή και ρουτίνα που ζούμε, είναι απόδειξη της αγάπης Του.

Όταν για διάφορους λόγους δυσκολεύουν τα πράγματα στη ζωή μας, η σκέψη που εύκολα μπαίνει στο μυαλό είναι «που είναι ο Θεός»; Προκύπτει μια οικονομική δυσκολία, ή κάτι με τα παιδιά και ο Σατανάς θα θελήσει να μας κάνει να δεχτούμε την κατηγορία: «Σ΄ αγαπάει ο Θεός;» Ναι, ο Θεός συνεχίζει να σε αγαπάει.

Το γεγονός ότι σηκώνεσαι το πρωί και μπορείς να πας στη δουλειά σου. Το ότι έχεις δουλειά. Ότι γυρνάς πίσω και βρίσκεις την οικογένειά σου. Ότι στις χαρές και στις λύπες υπάρχουν άνθρωποι γύρω σου που σε νοιάζονται, το μέτρο υγείας που έχεις. Όλα αυτά είναι αποδείξεις της αγαθότητας και της αγάπης του Θεού για σένα. Μην αμφιβάλεις για την αγάπη του. Είσαι εδώ σήμερα, επειδή σ' αγαπάει.

Η αγάπη του Θεού, πάνω απ' όλα φανερώθηκε στο Χριστό. Ο απόστολος Ιωάννης λέει, «Εν τούτω ειναι η αγάπη, ουχί ότι ημείς ηγαπήσαμεν τον Θεόν, αλλ' ότι Αυτός ηγάπησεν ημάς, και απέστειλεν τον Υιόν Αυτού ιλασμόν περί των αμαρτιών ημών» (Α΄ Ιωαν.δ:10).

Η αγάπη του Θεού όταν έστειλε το Γιο Του να μας σώσει δεν είχε σαν κίνητρο τη δική μας πρωτύτερη αγάπη γι' Αυτόν. Αυτός μας αγάπησε πρώτος. Ολόκληρη η παράγραφος στη Ρωμ.ε:6-10 αναπτύσσει το ίδιο θέμα. «Αλλ' ο Θεός δεικνύει την Εαυτού αγάπην προς ημάς, διότι, ενώ ημείς ήμεθα έτι αμαρτωλοί, ο Χριστός απέθανεν υπέρ ημών» (Ρωμ.ε:8) και «εχθροί όντες εφιλιώθημεν με τον Θεόν»(Ρωμ. ε:10).

Η σωτηρία μας, με άλλα λόγια, δείχνει την αγαθότητά Του. Eφες.β:6 & 7 «και συνανέστησε και συνεκάθισεν εν τοις επουρανίοις διά Ιησού Χριστού, διά να δείξη εις τους επερχομένους αιώνας τον υπερβάλλοντα πλούτον της χάριτος αυτού διά της προς ημάς αγαθότητος εν Χριστώ Ιησού»

Αυτή η θεία αγάπη δεν λειτούργησε μόνο στην αρχή της δημιουργίας, αλλά μας εκζητά διαρκώς. Στο Λουκά ιε υπάρχουν τρεις συνεχόμενες παραβολές, που τονίζουν εμφατικά αυτή την αλήθεια. Και οι τρεις απαντούν στο γογγυσμό των Φαρισαίων και των Γραμματέων γιατί ο Χριστός δεχόταν αμαρτωλούς και έτρωγε μαζί τους. Και τι κάνει ο Χριστός; Τους δείχνει την καρδιά του Θεού!

Η πρώτη είναι η παραβολή του χαμένου πρόβατου (Λουκ.ιε:4-7). Ο βοσκός αφήνει τα ενενήνταεννιά πρόβατα που είναι ασφαλή στη στάνη και βγαίνει να αναζητήσει το χαμένο πρόβατο, παρόλο που τίποτα στην περιγραφή του χαμένου προβάτου δεν υποδεικνύει ότι είχε κάποιο ιδιαίτερο προτέρημα. Υπήρχε ένας λόγος μόνο. Ήταν δικό του πρόβατο. Και ο βοσκός ψάχνει να το βρει.

Η δεύτερη παραβολή είναι η παραβολή της χαμένης δραχμής (Λουκ.ιε:8-10). Η γυναίκα είχε χάσει τη δραχμή της και την αναζητούσε επίμονα. Τι αξία θα πει κάποιος έχει μια δραχμή; Έχει για αυτόν που είναι δική του. Οι φίλες της δεν θα έψαχναν. Όπως και οι άλλοι βοσκοί δε θα έψαχναν για το χαμένο πρόβατο. Τι αξία έχει ένα πρόβατο μέσα στα 100; Τι αξία μια δραχμή μέσα στις 10; Έχει αξία για αυτόν που το χάνει. Ψάχνουμε όταν χαθεί κάτι επειδή δε θέλουμε να χάσουμε την υπηρεσία που αυτό το κάτι μας προσφέρει. Ο Θεός σε ψάχνει επειδή είσαι δικός Του!

Η τρίτη παραβολή είναι η παραβολή του άσωτου γιου (Λουκ.ιε:11-32). Ο άσωτος πρόδωσε τον πατέρα του. Πρόδωσε την αγάπη και τη φροντίδα του. Τη στιγμή που πήγε και του ζήτησε την περιουσία του, την οποία κανονικά θα έπαιρνε μετά το θάνατο του πατέρα, ουσιαστικά έλεγε στον πατέρα του, καλύτερα να μας είχες ήδη αδειάσει τη γωνιά. Δε με νοιάζεις εσύ. Τα λεφτά θέλω. Και ο πατέρας του τα έδωσε.

Ο πατέρας του άσωτου περίμενε ανυπόμονα την επιστροφή του. Πήρε την πρωτοβουλία να τον καλωσορίσει στο σπίτι του και πάλι σαν γιό του, δίνοντας του την καλύτερη φροντίδα και πανηγυρίζοντας κιόλας τον γυρισμό του. Η παραβολή αυτή έχει τη μοναδική εικόνα που ο πατέρας από την αγάπη του και τη χαρά του όταν επιστρέφει ο αμαρτωλός πίσω, τρέχει να τον συναντήσει! Και ενώ ακόμα απείχε μακριά, ο πατέρας του τον είδε, και τον σπλαχνίστηκε· και τρέχοντας, έπεσε επάνω στον τράχηλό του και τον καταφίλησε (Λουκ.ιε:20).

Έτσι σε αγαπάει ο Θεός. Σε κοιτάει από μακριά και σε περιμένει να γυρίσεις. Σε σπλαχνίζεται. Για άλλους μπορεί να είμαστε ένα πρόβατο από τα 100. Μια χαμένη δραχμή που δεν έχει αξία. Ποιος ασχολείται μαζί της; Υπάρχουν κι άλλες.

Η καρδιά του Θεού είναι το εντελώς αντίθετο. Για το Θεό, έχεις αξία. Μας έπλασε κατ' εικόνα Του. Και θέλει να μας μάθει να ζούμε σύμφωνα με αυτή την εικόνα. Θέλει να μας χαρίσει τον εαυτό Του, που είναι ότι πιο καταπληκτικό υπάρχει. Μην τον σπρώχνεις μακριά απ' τη ζωή σου. Μην τον κρατάς σε απόσταση. Θέλει να τρέξει ο Θεός σε σένα και να σε αγκαλιάσει.

Μπορεί να είσαι πιστός χρόνια, ή μπορεί να σώθηκες πρόσφατα. Ο Θεός σε αγαπάει και σε καλεί στον εαυτό Του. Για χρόνια σε έχει φροντίσει. Για χρόνια κάθε πρωί ξυπνάς και είσαι καλά. Όλα αυτά τα χρόνια σε έχει φυλάξει και σε έχει προστατέψει από κινδύνους που άλλους ήξερες, άλλους μπορεί να μην τους κατάλαβες. Σ' αγαπάει.

Επειδή ο Θεός είναι αιώνιος, η αγάπη Του είναι αιώνια. Επειδή είναι άπειρος η αγάπη του δεν έχει αρχή ούτε τέλος. Δεν υπάρχουν λόγια πιστεύω να περιγράψει κάποιος την ατελείωτη αγάπη του Θεού, που είναι πιο βαθειά από τους ωκεανούς.

Μη σπρώχνεις μακριά την αγάπη Του. Όλα αυτά τα χρόνια σε περιμένει. Ξέρεις πως; Σαν τον πατέρα του άσωτου.

Το Α΄ Κορ.ιγ, είναι το κεφάλαιο της αγάπης. Μαθαίνουμε εκεί πως να αγαπούμε εμείς ο ένας τον άλλον. Γράφτηκε όμως το κεφάλαιο αυτό, επειδή ο Θεός μας αγαπάει έτσι: «Η αγάπη μακροθυμεί, αγαθοποιεί, . . . δεν φθονεί, δεν αυθαδιάζει, δεν επαίρεται, δεν ασχημονεί, δεν ζητεί τα εαυτής, δεν παροξύνεται, δεν διαλογίζεται το κακόν, δεν χαίρει εις την αδικίαν, συγχαίρει . . . εις την αλήθειαν. Πάντα ανέχεται, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει.» Αυτός είναι ο Θεός της αγάπης.

Ο Ιησούς πέθανε για όλους, παρόλο που δεν θα έπαιρνε τίποτε σαν αντάλλαγμα. Αυτός είπε, «Μεγαλητέραν ταύτης αγάπην δεν έχει ουδείς, του να βάλη τις την ψυχήν αυτού υπέρ των φίλων αυτού» (Ιωάν.ιε:13). Όμως ο Ιησούς δεν θυσίασε τη ζωή Του μόνο για τους φίλους Του, για εκείνους δηλαδή που Τον αγαπούσαν και εκτιμούσαν το έργο Του. Έδωσε τη ζωή Του και για τους εχθρούς Του, για εκείνους που Τον περιφρόνησαν και Τον αψήφησαν.

Ένας εργοδότης μπορεί να ενδιαφέρεται για το καλό ενός υπαλλήλου επειδή ο υπάλληλος μπορεί να κάνει κάποια πράγματα γι' αυτόν. Η υγεία του υπαλλήλου είναι σημαντική, επειδή ένας υγιής υπάλληλος είναι πιο παραγωγικός από έναν άρρωστο. Ο Ιησούς όμως είναι φίλος. Ενδιαφέρεται για το καλό μας απλά επειδή μας αγαπά, όχι επειδή μπορεί να πάρει κάτι από μας. Ο Θεός δεν μας έχει ανάγκη. Είναι παντοδύναμος και αυτάρκης. Μπορεί να πετύχει τους σκοπούς Του χωρίς εμάς, αν και έχει διαλέξει να εργαστεί μέσα από μας. Η αγάπη Του για μας και για τα άλλα δημιουργήματα Του είναι εντελώς αφιλοκερδής.

Ο Ιησούς περισσότερο από τον καθένα ενδιαφέρεται και ζητά τη δική μας ευτυχία. Η αληθινή ζωή, η αληθινή ευτυχία βρίσκεται μόνο στο Χριστό. Και σήμερα σε προσκαλεί ο Θεός, να σου δώσει συγχώρεση, να σου φανερώσει πόσο σε αγαπάει, πόσο σε θέλει.

Και αν είσαι του Χριστού και μέσα σου κάπου αμφιβάλεις για την αγάπη Του, μην αμφιβάλεις! Ο Θεός σε αγαπάει. Η φροντίδα Του κάθε μέρα είναι απόδειξη ότι σε αγαπάει. Η συγχώρεσή Του όταν του ζητάς συγνώμη είναι απόδειξη ότι σε αγαπάει. Το έλεός Του, η μακροθυμία Του δείχνουν την αγάπη του. Ο Θεός, όμως, δείχνει τη δική του αγάπη σε μας, επειδή, ενώ εμείς ήμασταν ακόμα αμαρτωλοί, ο Χριστός πέθανε για χάρη μας (Ρωμ.ε:8).