Λουκάς ιε:11-32
Η πολύ γνωστή παραβολή του άσωτου γιου. Αλλά, όπως συνήθως
συμβαίνει, με ότι είναι γνωστό, στεκόμαστε σ’ αυτό που ήδη ξέρουμε και δεν
προσέχουμε να δούμε και άλλες μεγάλες αλήθειες που υπάρχουν και βγαίνουν μέσα
από τον λόγο του Θεού. Συνήθως, οι χριστιανοί, πιστεύουν ότι αυτή η παραβολή
δεν έχει να πει τίποτα γι’ αυτούς, γιατί την διαβάζουν με τον τρόπο που τους
βολεύει. Πιστεύουν ότι το θέμα της παραβολής είναι η συμπεριφορά ενός άσωτου
γιου.
Όμως, αυτή η παραβολή έχει σκοπό, βρίσκεται μέσα σ’ ένα
πλαίσιο που καλά θα κάνουμε να το επανεξετάσουμε, με την ελπίδα να εμπνευστούμε
από το σκοπό της.
Η παραβολή αυτή είναι η ανταπόκριση του Ιησού σε μια παρατήρηση των Φαρισαίων (ιε:1). Οι Φαρισαίοι παραπονιόταν επειδή ο Ιησούς είχε επαφή με αμαρτωλούς. Ο σκοπός λοιπόν της παραβολής είναι να απαντήσει στους Φαρισαίους και να εξηγήσει το γιατί, χρησιμοποιώντας εικόνες της καθημερινότητας. Με τη σειρά των παραβολών που τους λέει, ο Ιησούς προσπαθεί να τους κάνει να καταλάβουν ότι είναι εκεί για να βρει το χαμένο πρόβατο, την χαμένη δραχμή, τον χαμένο άνθρωπο!