Αυτό είναι το μεγάλο μας φταίξιμο!

Το να διαβάσει κανείς σωστά τις μέρες μας και να καταλάβει σωστά το τι συμβαίνει γύρω μας, καθώς και το γιατί όλων αυτών, είναι νομίζουμε δύσκολη και κρίσιμη υπόθεση. 

Πολλοί προβληματίζονται, αρκετοί καταγράφουν ή και αναλύουν τα γεγονότα, τις εξελίξεις γύρω μας και μερικοί τολμούν να προτείνουν λύσεις ή να μοιράζουν κάποτε και ευθύνες. 

Το γιατί των ημερών μας ελάχιστοι μπορούν να το αντιληφθούν και να μας πείσουν ότι το κατέχουν. Αυτό όμως είναι το κρισιμότερο όλων. Από αυτό κρέμονται οι λύσεις, οι σωστές κατευθύνσεις, τα ακριβή συμπεράσματα και η εκτίμηση των προεκτάσεων και των συνεπειών.

Το Ευαγγέλιο στην προς Γαλάτας: δια της χάριτος μόνο

Γιατί πρέπει να μελετούμε την επιστολή προς Γαλάτες;

Η ανθρώπινη καρδιά λαχταρά τη σωτηρία. Αν και είμαστε καλοί στο να καταστέλλουμε αυτή την επιθυμία με το άνετο σπίτι μας, την καλή θέση εργασίας και τις ευχάριστες δραστηριότητες μας, σε στιγμές που είμαστε περισσότερο ειλικρινείς, αναγνωρίζουμε ότι τα πράγματα δεν είναι σωστά. Η ζωή δεν είναι όπως θα έπρεπε να είναι. Αυτό είναι πάντα το δίλημμα της ανθρωπότητας. Στην ιστορία του κόσμου, οι άνθρωποι πάντα με λυγισμένα γόνατα και υψωμένα χέρια, προσπαθούν να επικαλεστούν, να κατευνάσουν και να ικανοποιήσουν όποιον και ό, τι θεωρούν Θεό.

Σε παρακαλώ, άφησε τον Ιησού να σε σώσει.

Φίλε, φίλη

πέρα από όσα έχουμε πει, θα ήθελα να σου πω μερικά πράγματα πραγματικά μέσα από την καρδιά μου.

Υπάρχει μόνο ένας Θεός

Μάρκ.ιβ:29 Ο δε Ιησούς απεκρίθη προς αυτόν ότι πρώτη πασών των εντολών είναι· Άκουε Ισραήλ, Κύριος ο Θεός ημών είναι εις Κύριος·

Δεν το έκανα…

Πιστεύω ότι όλοι έχουμε κάποια περίπτωση που ενώ μας δόθηκε η ευκαιρία να μιλήσουμε για τον Χριστό, δεν το κάναμε. Και ίσως, αυτός ο άνθρωπος, μετά από λίγο να πέθανε!

Ίσως, επειδή αυτό το άτομο ήταν πολύ καλός άνθρωπος, να θεώρησες ότι υπάρχει κάποιο είδος πίσω πόρτας. Όμως, αυτό δεν είναι τίποτε παραπάνω από μια προβολή των επιθυμιών μας, και αυτή η γνώση κρεμάει από πάνω μας έναν μαύρο ίσκιο τρόμου.

ΚΗΡΥΞΕ ΤΟ ΛΟΓΟ

Το Ευαγγέλιο του Χριστού δεν είναι μια... ειδησούλα μαζί με τις άλλες, τις ποικίλες που κάποτε ακούστηκαν στον πλανήτη μας στο διάστημα της μακραίωνης ιστορίας του. Το Ευαγγέλιο είναι η είδηση, η πιο μεγάλη είδηση, διότι δεν πήγασε απ' τη Γη αλλά απ' τον Ουρανό.

Ο Θεός την έστειλε στους ανθρώπους με σκοπό να τους ενημερώσει γύρω από ορισμέ­νες αλήθειες που πρέπει να μάθουν. Άσχετα αν θα τις δεχτούν ή όχι. Άσχετα αν θα τις αγα­πήσουν και θα τις υπηρετήσουν ή θα τις μισή­σουν και θα τις πολεμήσουν. Ο Θεός ενδια­φέρεται αυτή η είδηση να γίνει ακουστή, γνω­στή, αν είναι δυνατό πιστευτή. Αυτή η είδηση που την ονομάζουμε Ευαγγέλιο είναι κάτι που μέσα του κρύβει όχι απλά δύναμη, αλλά τον Ίδιο το Θεό.

ΤΟ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ

Α. ΟΡΙΣΜΟΣ

Ματθ.κδ:14 Και θέλει κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη, προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη και τότε θέλει ελθεί το τέλος

Λουκ.κδ:47 Και να κηρυχθή εν τω ονόματι αυτού μετάνοια και άφεσις αμαρτιών εις πάντα τα έθνη, γινομένης αρχής από Ιερουσαλήμ.

Πραξ.β:42 Και ενέμενον εν τη διδαχή των αποστόλων και εν τη κοινωνία...

Το ευαγγέλιο είναι “τα καλά νέα” της σωτηρίας. Η λέξη “αποστολικό” απλά αναφέρεται στους αποστόλους. Ωστόσο, ο όρος, “αποστολικό ευαγγέλιο” σημαίνει τα καλά νέα της σωτηρίας που κήρυξαν οι απόστολοι.

Στο Ματθ.κδ:14 ο Ιησούς μίλησε για “τούτο το ευαγγέλιο της βασιλείας” που θα κηρυχτεί σ’ όλο τον κόσμο. Μετά, ξαναείπε ότι “η μετάνοια και η άφεσις των αμαρτιών” θα κηρυχτεί στ’ όνομά Του μεταξύ των εθνών. Μπορούμε να καταλήξουμε, ότι το “ευαγγέλιο της βασιλείας” είναι το μήνυμα της “μετάνοιας και άφεσις των αμαρτιών” που πρέπει να κηρύττεται στ’ όνομα του Ιησού Χριστού. Αυτό είναι το μήνυμα που οι απόστολοι κήρυξαν και γι’ αυτό είναι το αποστολικό ευαγγέλιο.

Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Α. Η ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Ματθ.κδ:14 “Και θέλει κηρυχθεί τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη, προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη, και τότε θέλει ελθεί το τέλος.”

Η σπουδαιότητα αυτής της αποστολής δεν έχει ανάγκη να υπερτονιστεί. Ο Ιησούς είπε ότι το ευαγγέλιο της Βασιλείας θα κηρυχθεί σ’ όλο τον κόσμο για μαρτυρία σ’ όλα τα έθνη. Η αποστολή, “Υπάγετε εις όλον τον κόσμο, και κηρύξατε το ευαγγέλιον εις όλην την κτίσην” (Μάρκ.ις:15) είναι διαταγή κι εξουσιοδότηση. Η Εκκλησία δεν έχει άλλη εκλογή απ’ το να υπακούσει.

Ο Κύριος έχει αναθέσει στην Εκκλησία να κάνει ένα συγκεκριμένο έργο. Αυτή η αποστολή έχει μεγάλη ευθύνη κι απαιτεί την ανάλογη εξουσία. Πρέπει να θυμόμαστε ότι η ευθύνη κι η εξουσία συνδέονται στενά μεταξύ τους και δεν είναι δυνατόν να ξεχωριστούν.

Η ευθύνη της Εκκλησίας είναι:

Το Ευαγγέλιο

"Ούτω πρόθυμος είμαι... να κηρύξω το ευαγγέλιον" (Ρωμ.α:15)

Για τον κάθε αναγεννημένο χριστιανό, για τον κάθε αδύναμο και κλονισμένο πιστό, για τον κάθε άνθρωπο που νοιώθει μέσα του μια φουρτούνα ταραχής καθώς αισθάνεται την ενοχή του ενώπιον του Θεού, υπάρχει μια γλυκιά λέξη: Ευαγγέλιο!

Για τους πρώτους, το ευαγγέλιο και η αξία του είναι κάτι που το έχουν ήδη ανακαλύψει και γευθεί· αυτοί έχουν χαρά γνωρίζοντας ότι έχουν αποκτήσει και κατέχουν την από Θεού αιώνια ζωή. Δεν είναι παράξενο που η λέξη αυτή τους προκαλεί μόνο ευχαρίστηση.

Για τους δεύτερους, ισχύουν τα ίδια. Μπορεί να περνάνε από μια ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο σε μία συγκεκριμένη χρονική συγκυρία, μπορεί αγκάθια να φράζουν το στενό τους πέρασμα αλλά η σκέψη και μόνο του ευαγγελίου τους κάνει να ξεχνούν τα γρατσουνίσματα.

Προς Ρωμαίους (003)

Πρόλογος (α:1-17)

Το εισαγωγικό τμήμα της προς Ρωμαίους επιστολής του Παύλου, αποτελείται από ένα εκτεταμένο χαιρετισμό, μια σύντομη αναφορά στα σχέδιά του σχετικά με τα ταξίδια του και το σκοπό της συγγραφής αυτού του γράμματος, καθώς και μια δυναμική δήλωση όσο αφορά το θέμα της επιστολής.

Α. Χαιρετισμός

Η προς Ρωμαίους ξεκινάει μ’ ένα χαιρετισμό όπως κάθε υποδειγματικό γράμμα εκείνης της εποχής. Αρχίζει με το όνομα του αποστολέα, το όνομα του αποδέκτη κι ένα χαιρετισμό. Ο Παύλος έκτεινε περισσότερο αυτό το μέρος και του έδωσε ένα χριστιανικό χαρακτήρα με τη φρασεολογία του.

Ρωμ.α:1 Παύλος, δούλος Ιησού Χριστού, προσκεκλημένος απόστολος, κεχωρισμένος διά το ευαγγέλιον του Θεού, 

ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΟΥ ΗΣΑΙΑ

             Ησαΐας με:22

1. Προσωπική πρόσκληση: «Εις εμέ»

ΝΑΥΑΓΙΟ Ή ΣΩΤΗΡΙΑ;

Το κεφ. κζ των Πράξεων είναι θαυμαστό, όχι μόνο για τη συγκλονιστική ναυτική περιπέτεια που διηγείται, αλλά και για τα πνευματικά του μηνύματα. Ένας κορυφαίος της πίστης με τον έξοχο ρόλο του, το μεταβάλει από θλιβερή διήγηση χαμού και θρήνων, σε ευλογημένη μαρτυρία του τι μπορεί να κατορθώσει η πίστη ενός μόνου ανθρώπου, μέσα σ’ ένα άβουλο και ξεστρατισμένο πλήθος. Ας δούμε λίγα πνευματικά του σημεία:

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΘΑΡΡΟΣ

1. Να κηρύττουν αλήθειες, πού το θρησκευτικό κατεστημένο καταδίκαζε και απαγόρευε 

      Πράξ.δ:2 αγανακτούντες διότι εδίδασκον τον λαόν και εκήρυττον διά του Ιησού την εκ νεκρών ανάστασιν·

2. Να ελέγχουν πνευματικά ανθρώπους ψηλά ιστάμενους 

     Πράξ.δ:11 Ούτος είναι ο λίθος ο εξουθενηθείς εφ' υμών των οικοδομούντων, όστις έγεινε κεφαλή γωνίας.
Πράξ.ε:30 Ο Θεός των πατέρων ημών ανέστησε τον Ιησούν, τον οποίον σεις εθανατώσατε κρεμάσαντες επί ξύλου·

ΠΑΡΑΔΟΞΑ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Έτυχε ποτέ να πας κάπου κι όταν κάποιοι δικοί σου ή φίλοι σε ρώτησαν τι είδες και πώς τα πέρασες, ν’ απάντησες, «τι να σας πω, παράξενα πράγματα άκουσα και είδα»; Κάτι τέτοιο συνέβηκε και με τ’ ακροατήριο του Χριστού μια φορά. Στο τέλος απ’ όσα είδαν και άκουσαν, είπαν «είδομεν παράδοξα σήμερον» (Λουκ.ε:26). Ας δούμε λοιπόν, κάποια απ’ αυτά τα παράδοξα κι εμείς, στο περιστατικό που ο Λουκάς μας περιγράφει στην περικοπή του ε:17-26:

Άγνοια του Ευαγγελίου του Ιησού Χριστού.

Αυτή η χώρα δεν έχει σκληρύνει προς το Ευαγγέλιο. Έχει άγνοια του Ευαγγελίου και γι’ αυτό φταίνε αυτοί που λένε ότι κηρύττουν το ευαγγέλιο.

Το νόσημα σ’ αυτή τη χώρα δεν είναι οι πολιτικοί, ή οτιδήποτε άλλο. Είναι ο αποκαλούμενος Πεντηκοστιανός ποιμένας της εποχής μας και ο κήρυκας της εποχής μας και ο ευαγγελιστής της εποχής μας. Εκεί βρίσκεται το νόσημα. Δεν ξέρουν το Ευαγγέλιο. Έχουν πάρει το ένδοξο Ευαγγέλιο του ευλογημένου Θεού μας και το έχουν μειώσει σε μια μικρή «προληπτική» προσευχή στο τέλος και αν κάποιος την επαναλάβει μετά από αυτούς με αρκετή ειλικρίνεια, αυτοί σαν τον Πάπα τους βεβαιώνουν ότι είναι αναγεννημένοι.

Κατανοώντας και υπακούοντας το Ευαγγέλιο.

Αν κάποιος ήδη έχει σωθεί, όπως περιγράφουμε σ’ αυτό το blog, ελπίζουμε να καταλαβαίνει τη σπουδαιότητα και την ανάγκη αυτών που έλαβε. Ακόμα θα καταλάβει ακριβώς τι του συνέβη και γιατί. Αν κάποιος δεν έχει βαπτιστεί στο όνομα του Ιησού ή δεν έχει λάβει το Άγιο Πνεύμα, θα τον παρακαλούσαμε να διαβάσει με ανοιχτό το μυαλό, την καρδιά και τη Βίβλο του. Σκοπός μας δεν είναι να ελαττώσουμε ή να αρνηθούμε όσα ο Θεός έχει ήδη κάνει στη ζωή του, αλλά θέλουμε να δει τη σπουδαιότητα της γέννησης εξ ύδατος και Πνεύματος. Είναι Βιβλικό, είναι για μας σήμερα κι ο Θεός θέλει ο καθένας να έχει αυτή την εμπειρία. Η αναγέννηση δεν είναι κάτι παράξενο, ή δύσκολο, μάλλον είναι ένα προνόμιο, που ο καθένας που πιστεύει στο λόγο του Θεού, μπορεί και πρέπει να απολαύσει.

ΜΙΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΕΡΩΤΗΣΗ

«Τι πρέπει να κάμωμεν, άνδρες αδελφοί;» (Πράξ.β:37)
 

«Κύριοι, τι πρέπει να κάμω δια να σωθώ;» (Πράξ.ις:30)

Κάθε άνθρωπος είναι αμαρτωλός κι έχει ανάγκη από σωτηρία. Δια μέσου των αιώνων, πολλοί άνθρωποι έχουν καταλάβει αυτό το γεγονός κι έχουν αναρωτηθεί «Πως μπορώ να σωθώ;». Ο χριστιανισμός διακηρύττει ότι ο Θεός έχει προμηθεύσει τη σωτηρία δια Ιησού Χριστού. Ωστόσο, το ερώτημα παραμένει:

«Πως εγώ μπορώ να λάβω τη σωτηρία που ο Ιησούς Χριστός προμηθεύει;».
 

Μια υποδεέστερη νέα γέννηση.

Κάποιοι υποστηρίζουν ότι μπορεί κανείς να αναγεννηθεί, χωρίς να συμμορφωθεί απόλυτα με το αποστολικό πρότυπο. Για να υποστηρίξουν αυτή τη θέση, αναφέρονται σε παραδείγματα που ο Θεός έσωσε ανθρώπους μέσα στο σχέδιό Του για τις μέρες τους, αλλά με ένα ασυνήθιστο και απρόσμενο τρόπο.

Παραδείγματα από την Π.Δ. είναι της Ιεριχούς, του Βαλαάμ και της Νινευή. Επίσης, ο ληστής πάνω στο σταυρό σώθηκε κάτω από το Νόμο, αλλά με τον Ιησού να είναι ιερέας και θυσία γι’ αυτόν. Αυτό δείχνει ότι ο Θεός έχει την ελευθερία να εκπληρώσει το σχέδιό Του δε δικούς Του τρόπους, αλλά εμείς δεν πρέπει να μένουμε πολύ σ’ αυτό το παράδειγμα, εφόσον συνέβη σε μια μοναδική περίπτωση και χρονική στιγμή.

«Τι το σημείον;»

Η περιοχή των σημείων, τα «σημεία των καιρών», όπως είναι γνωστά, είναι δύσκολη και χρειάζεται προσοχή. Ποια σημάδια, πόσο βαραίνουν, ποια τα στοιχεία αξιολόγησής τους; Δεν είναι καθόλου σταθερή βάση, όπως πιστεύουν μερικοί. Παίζουν πάντα ρόλο υποβοηθητικό, στηρίζουν γεγονότα, πλαισιώνουν με την παρουσία τους τις ιστορικές εξελίξεις.

Το ποια σημεία επιλέγουμε σαν βαρύνοντα στη μελέτη μας είναι υποκειμενικό στοιχείο και συχνά αμφισβητούνται από τρίτους οι προτεραιότητες που δίνουμε εμείς και οι αξιολογήσεις που κάνουμε.

Σώζουσα πίστη και Ευαγγέλιο

Έχουμε δει, ότι σώζουσα πίστη σημαίνει αποδοχή του Ευαγγελίου του Ιησού Χριστού σαν το μόνο μέσο σωτηρίας και ιδιοποίηση αυτού του Ευαγγελίου στη ζωή μας. Είδαμε ακόμα ότι το Ευαγγέλιο είναι ο θάνατος, η ταφή και η ανάσταση του Ιησού Χριστού. Ιδιοποιούμαστε αυτό το Ευαγγέλιο στη ζωή μας με τη μετάνοια (θάνατος ως προς την αμαρτία), με το βάπτισμα στο νερό (ταφή) και το βάπτισμα του Αγίου Πνεύματος (νέα ζωή εν Χριστώ). Μ’ αυτό τον τρόπο ταυτιζόμαστε προσωπικά με το λυτρωτικό έργο του Ιησού. Υπακούμε το Ευαγγέλιο, εκπληρώνοντας αυτές τις εντολές. Αυτό το μήνυμα προεικονίστηκε σαν σκιά στην Παλιά Διαθήκη και κηρύχτηκε απ’ όλους τους κήρυκες της Καινής Διαθήκης.

Το Ευαγγέλιο τυπολογικά

Αφού ζούμε κάτω από την καινούρια οικονομία, είναι φυσικό ν’ αναγνωρίσουμε και να εδραιώσουμε το μήνυμα του Ευαγγελίου από τα εδάφια της Καινής Διαθήκης. Ωστόσο, η Παλαιά Διαθήκη είναι ο παιδαγωγός που μας φέρνει στο Χριστό (Γαλ.γ:24) και περιέχει πολλούς τύπους, σκιές και εικόνες του σχεδίου της σωτηρίας (Κολ.β:17 & Εβρ.ι:1). Ας δούμε πολύ σύντομα κάποιες προοιωνίσεις του Ευαγγελίου της Καινής Διαθήκης.