Γέν.ς:9 Αύτη είναι η γενεαλογία του Νώε. Ο Νώε
ήτο άνθρωπος δίκαιος, τέλειος μεταξύ των συγχρόνων αυτού· μετά του Θεού
περιεπάτησεν ο Νώε.
Τέλειος: στα Εβραϊκά είναι “Ταμίμ” και σημαίνει ολοκληρωμένος, πλήρης.
Είναι τύπος του Χριστού που ήταν ο πρώτος με απόλυτη τελειότητα άνθρωπος πάνω
στο πρόσωπο της γης. Ο Νώε ήταν τέλειος μεταξύ των συγχρόνων του, ανάλογα με το
φως, τη γνώση και την αποκάλυψη που υπήρχε στη γενιά του. Σχετική τελειότητα εν
σχέση με την απόλυτη τελειότητα του Ιησού. Ο Νώε ακόμα είναι τύπος του “Υιού
Άρσεν” που θα είναι τέλειος μεταξύ των συγχρόνων του (Εφεσ.δ:13 ε:27
Φιλ.α:6).
Αν και
«μετά του Θεού περιεπάτησεν ο Νώε»
όπως ο Ενώχ, όμως ο Θεός δεν τον μετέθεσε, γιατί είχε άλλο σχέδιο γι’ αυτόν,
ήθελε να δείξει διαφορετικά πράγματα με το Νώε. Ο Θεός χρησιμοποιεί διαφορετικά
κάθε αγγείο Του.
Ο Νώε σαν
τύπος του Χριστού
1) Το όνομά του σημαίνει “ανάπαυση” (Ησ.ια:10 Ματθ.ια:28)
2) Ο Νώε είναι ανακούφιση, ο παράκλητος (Γέν.ε:29 Ιωάν.ιδ:18,26)
3) Ελευθέρωσε τον οίκο του από την κρίση, ο Χριστός
σαν υιός στον οίκο του Πατέρα (Εβρ.γ:6).
4) Βρήκε χάρη και λυτρώθηκε. Εβρ.ε:7, ο Χριστός βρήκε
χάρη και εισακούσθηκε.
5) Γέν.ς:9 άνθρωπος δίκαιος - Πράξ.γ:14 Χριστός ο
δίκαιος.
6) Τέλειος μεταξύ των συγχρόνων του Γέν.ς:9 -
Εβρ.ζ:26.
7) Περπάτησε μετά του Θεού Γέν.ς:9 - Ιωάν.η:29 έκανε
τα αρεστά στον Πατέρα.
8) Έσωσε 7 άτομα (τέλειος αριθμός) που αντιπροσωπεύουν
όλους αυτούς που θα προσέλθουν στον Ιησού, που σώζει τον καθένα που επιστρέφει
σ’ Αυτόν.
9) Ο Θεός εμπιστεύθηκε μόνο στο Νώε το έργο της
σωτηρίας του κόσμου, όπως και στο Χριστό (Ρωμ.ε:18).
10) Ο Νώε τέθηκε πάνω σ’ όλο το έργο του Θεού σαν
κληρονόμος (Γέν.θ:2,3), το ίδιο και ο Χριστός (Εβρ.β:8,9).
11) Στο Νώε δόθηκαν τα πάντα μετά τον κατακλυσμό
(Γέν.θ:3), ο Χριστός είναι κληρονόμος πάντων (Εβρ.α:2).
12) Προμηθευτής τροφής (Γέν.ς:21), ο Χριστός ο άρτος
της ζωής (Ιωάν.ς:48).
13) Υπάκουσε κατά πάντα Γέν.ς:22 - Ιωάν.ιε:10
14) Έκτισε θυσιαστήριο (Γέν.η:20), ο Χριστός έδωσε τον
Εαυτό Του θυσία (Εφεσ.ε:2).
15) Ο Νώε κι οι γιοι του ευλογήθηκαν απ’ το Θεό
(Γέν.θ:1) και ο Χριστός (Εφεσ.α:3).
16) Ο Νώε κι οι γιοι του έκαναν διαθήκη με το Θεό
(Γέν.θ:8,9,16) - το αίμα της διαθήκης εν Χριστώ (Εβρ.ιγ:20).
17) Ο Νώε κήρυκας της δικαιοσύνης Β’ Πέτρ.β:5 -
Λουκ.δ:43
Η κιβωτός σαν τύπος του
Χριστού στη σωτηρία.
1) Θεία πρόνοια.
2) Έγινε από ξύλο Γόφερ που δεν φθείρεται, και ο
Ιησούς δεν αφέθη να ίδη διαφθοράν (Πράξ.β:27). Δένδρα έπρεπε να κοπούν για να γίνει
η κιβωτός, η ανθρώπινη φύση του Χριστού κόπηκε για να σωθεί ο άνθρωπος.
3) Η κιβωτός ήταν το καταφύγιο του ανθρώπου από την
οργή του Θεού, ο Κύριος Ιησούς είναι η καταφυγή μας.
4) Οι άνθρωποι προσκαλούνταν να μπουν στην κιβωτό για
να σωθούν, όλοι καλούνται σήμερα εν Χριστώ.
5) Υπήρχε μια θύρα στην πλευρά της κιβωτού - ο Χριστός
είναι η θύρα και πρέπει να περάσουμε από την κεντημένη πλευρά του για να
σωθούμε.
6) Η κιβωτός είχε 3 πατώματα που μπορεί να συμβολίσουν
την ολοκληρωτική λύτρωση που ο Κύριος προμηθεύει στον άνθρωπο - ο Κύριος είχε
πνεύμα, ψυχή και σώμα (Α’ Θεσ.ε:23).
7) Γέν.ς:14 η κιβωτός
αλείφθηκε μέσα και έξω με πίσσα. Το Εβραϊκό ρήμα και όνομα για την πίσσα
προέρχονται από τη ρίζα “καφάρ”. Η κανονική λέξη για την πίσσα είναι “ζέφεθ”
που σημαίνει άσφαλτος, πίσσα. Το Άγιο Πνεύμα διάλεξε όμως τη λέξη “κοφέρ” που
σημαίνει ιλασμός, εξιλέωση, σκέπασμα και ερμηνεύεται έτσι 70 φορές μέσα στο
λόγο του Θεού (π.χ. Εξ.λ:10). Αναφέρεται στο σκέπασμα του αίματος του Χριστού
όσον αφορά τις αμαρτίες μας. Η Εβραϊκή λέξη για το καπάκι της κιβωτού είναι
“καφορέθ” (από την ίδια ρίζα) και σημαίνει σκεπάζω, Ιλαστήριο. Το αίμα του
Χριστού μας σκέπασε και μας δικαίωσε απέναντι στο Νόμο. Στην Κ.Δ. ονομάζεται
“Ιλαστήριο” (Εβρ.θ:5 Ρωμ.γ:25)
8) Η κιβωτός πέρασε τρομερές καταιγίδες και κύματα,
αλλά βγήκε νικητής - Ψαλμ.μβ:7
9) Η κιβωτός αναπαύθηκε σε ψηλό όρος μετά την
καταιγίδα. Ο Χριστός αναπαύθηκε στους ουρανούς μετά τη δοκιμασία Του, το ίδιο
κι εμείς (Β’ Τιμ.δ:6,8).
