«Τις σκανδαλίζεται κι’
εγώ δεν φλέγομαι;» Έτσι έγραφε ο Παύλος. Έτσι ζούσε ο Παύλος. Έτσι
καιγότανε ο Παύλος. Για τον καθένα χωριστά. Πονούσε, υπέφερε, ζούσε μέσα σ' ένα
μαρτύριο. Μα γιατί αγαπούσε. Αυτό ήτανε όλο.
Ναι, αγαπούσε. Τους αγαπούσε όλους. Χωρίς διάκριση. Χωρίς
ταξινόμηση κατά κατηγορίες. Άσπρους, μαύρους, καλούς, κακούς, δυνατούς,
αδύνατους, φίλους του και εχθρούς. Τους αγαπούσε και τους πονούσε και
προσευχότανε γι’ αυτούς. Μετά δακρύων. Ένα έκαστον.
Όταν άκουγε κάτι γι' αυτούς, για όλους για οποιονδήποτε,
όταν μάλιστα ήτανε θέμα σκανδαλισμού, άρχιζε μια φλόγα να τον ζώνει. Και η
φλόγα αυτή τον τύλιγε, ξεκινώντας από την καρδιά του. Και δεν ησύχαζε ποτέ,
παρά μόνο όταν το Πνεύμα του Θεού του έδινε ανάπαυση, πως το αίτημά του έγινε
δεκτό.
Και δεν γνώριζε λίγους. Τόσες εκκλησίες. Τόσοι πιστοί. Τόσα
άτομα. «Τις εξ’ υμών». Χωρίς διάκριση. Για όλους. Η ίδια αγάπη. Η ίδια
συμπεριφορά. Το ίδιο κάψιμο. Προσευχότανε και καιγότανε. Αυτό είναι.
Κάπου έλεγε πως «αναλίσκεται», πως «δαπανιέται». Ξόδευε
αλογάριαστα τον εαυτό του. Όποιος λογαριάζει στην αγάπη δεν αγαπά. Την κάθε
ψυχούλα και για την κάθε ψυχούλα, ένας Παύλος καιγότανε, σιγόλυωνε,
αναλισκότανε.
Τέτοιους ανθρώπους έχουν ανάγκη οι εκκλησίες μας. Τέτοιοι
άνθρωποι είναι ελεύθεροι αγωγοί της δύναμης του Θεού. Με αυτούς, μπορεί να
κάνει θαύματα. Και κάνει. Τέλειες καρδιές. Απόλυτα παραδομένες καρδιές. Που
δέχθηκαν να «μη ζητούν τα εαυτών». Που το πήραν απόφαση, και προσφέρουν τον
εαυτό τους ανάλωμα.
Όταν με τέτοιες σκέψεις αφιερώσεις τον εαυτό σου στον Κύριο,
θα σου χτυπούν αδιάκοπα την πόρτα. Θα δέχεσαι παρακλήσεις. Θα παίρνεις
γράμματα. Από ψυχούλες που θα ζητούν την αγάπη σου, την προσευχή σου. Την
συμβουλή σου. Να μοιραστείς μαζί του τον πόνο του.
Μα βέβαια. Δεν ήλθε μόνος του. Ο Θεός τον έστειλε. Τον
έστειλε συστημένο σε σένα. Να τον αγαπήσεις και ν' αρχίσεις αμέσως την
προσευχή. Μα αυτό είναι το έργο σου. Αυτή είναι η αποστολή σου. Αυτός είναι ο
σκοπός της ζωής σου.
Είναι φυσικό να είχες κάποιες φιλοδοξίες. Μετά που πίστεψες,
ντυθήκανε ένα πνευματικό μανδύα. Ο Θεός ξέρει. Τώρα να, ο Θεός σου πρόσφερε, αν
το θελήσεις, την μεγαλύτερη ευκαιρία της ζωής σου. Να μοιάσεις του Χριστού. Να
καίγεσαι για τους άλλους και κάποτε ολοκληρωτικά ν’ αναλωθείς.
Βέβαια. Κάτι τέτοιο χρειάζεται μια απόφαση. Μια για πάντα.
Κύριε όλα στα χέρια Σου. Κύριε γενηθήτω το θέλημά Σου. Κύριε να δοξαστείς στην
ζωή μου. Κύριε, λάλησον και ο δούλος σου ακούει. Όταν με αυτόν τον τρόπο
λειτουργήσεις θα σου κάνει την μεγάλη τιμή να καίγεσαι γι' αυτόν. Σε ρωτώ. Τί άλλο
μπορεί να θέλεις;
