Όταν μένεις ενωμένος με τον Κύριο, τότε, διαρκώς ακούς τη
φωνή Του, και αυτό για σένα προκαλεί μια τόσο μεγάλη χαρά, η πιο μεγάλη χαρά, η
μοναδική χαρά ίσως μέσα στην ταλαίπωρη και άθλια ζωή μας.
Όταν μένεις ενωμένος με τον Κύριο δεν θέλεις να μιλάς. Σαν
τί να πεις; Τί νόημα έχουν τότε τα λόγια; Σαν τί μπορούν να πουν; Όταν έχεις το
πλήρωμα, σαν τί να ζητήσεις; Μονάχα ζεις, και η ζωή αυτή είναι γεμάτη από ανείπωτη
χαρά.
Όταν μένεις ενωμένος με τον Κύριο, τότε καταλαβαίνεις τί
είναι ζωή. Ζωή για την οποία είναι πλασμένος ο άνθρωπος. Τα λόγια και οι
περιγραφές δεν μπορούν ν' αποδώσουν το νόημα της ζωής.
Όταν μένεις ενωμένος με τον Κύριο, χάνεις τη συνείδηση του εαυτού
σου. Παύεις να συλλαμβάνεις το εγώ σου. Μιλά ο Κύριος και το ξέρεις. Λυπείται ο
Κύριος. Και το αισθάνεσαι.
Όταν μένεις ενωμένος με τον Κύριο, μια χαρά σαν καυτή λάβα
βγαίνει από μέσα σου. Είναι φωτιά ο Κύριος. Το πρόσωπο αδιάκοπα έχει την
έκφραση της χαράς. Που, δεν έχει σχέση με κάποια εξωτερικά γεγονότα.
Όταν μένεις ενωμένος με τον Κύριο, δεν ανησυχείς. Δεν πονάς.
Δεν επηρεάζεσαι από τα όσα συμβαίνουν γύρω σου. Είσαι κάτω από άλλη εξουσία και
κυριαρχία. Τα αισθητήριά σου από αλλού ελέγχονται.
Όταν μένεις ενωμένος με τον Κύριον μπορείς να λες πως είσαι εσύ,
μα στην πραγματικότητα είναι Αυτός. Απόλυτος χορηγός και κυρίαρχος. Και είναι ακριβώς
αυτό που τόσο επιθυμούμε. Ο Κύριος τα πάντα εν πάσει.
Όταν μένεις ενωμένος με τον Κύριο, και η συνείδησή σου
μεταβάλλεται. Δεν χάνεις την προσωπικότητά σου μα έχεις διαρκώς τη συνείδηση, πως
κάποιος άλλος, ο παντοδύναμος Κύριος που αγαπάς και λατρεύεις, Αυτός κυριαρχεί
στην ύπαρξή σου.
Όταν μένεις ενωμένος με τον Κύριο σου υπαγορεύει Αυτός τις
προσευχές σου που εσύ τις επιστρέφεις με την καρδιά σου, σαν δικές σου σ' Αυτόν
και, όταν αυτό γίνεται συνεχώς και αδιάκοπα είναι αδύνατο να ξεχωρίσεις τί
είναι δικό σου και τί δικό Του.
Όταν μένεις ενωμένος με τον Κύριο, ολοκληρώθηκε πάνω σου ο
προγραμματισμός του Κυρίου και τα σχέδια Του για σένα. Είσαι απόλυτα δικός Του.
