Α΄ Κορ.ι:14 «Διά τούτο, αγαπητοί μου, φεύγετε από
της ειδωλολατρείας».
Τι είναι τα Χριστούγεννα;
Όλα αυτά που γράφουμε μέσα από το λόγο του Θεού θα πρέπει να είναι φοβερά
αναπάντεχα για όποιον έχει τη συνήθεια να γιορτάζει τα
Χριστούγεννα. Πρέπει όμως ν’ αφήσουμε την αλήθεια να ελέγξει το βάθος της
συνείδησης κάθε Χριστιανού που έχει δραστηριοποιηθεί με οποιονδήποτε τρόπο,
στις γιορτές αυτές.
Από τα λόγια του Αγίου Πνεύματος, θα πρέπει να μη δυσκολευτούμε να
καταλάβουμε πως ό,τι είναι πολύ δημοφιλές για τον κόσμο δεν είναι του
Θεού.
Λουκ. 16:15 Και είπε προς αυτούς· Σεις είσθε οι
δικαιόνοντες εαυτούς ενώπιον των ανθρώπων, ο Θεός όμως γνωρίζει τας καρδίας
σας· διότι εκείνο, το οποίον μεταξύ των ανθρώπων είναι υψηλόν, βδέλυγμα είναι
ενώπιον του Θεού.
Οι άνθρωποι δεν είναι πάντα στην καρδιά ό,τι δείχνουν εξωτερικά. Και
οι άγιοι του Χριστού, συχνά, ακόμη και ασυναίσθητα, οδηγούνται μέσα από τις
παραδόσεις των ανθρώπων στην ειδωλολατρία, πράγμα που μισεί ο Θεός.
Όλοι γνωρίζουμε ότι αυτή η περίοδος των εορτών είναι πολύ δημοφιλής κι
ότι έχει μεγάλη συναισθηματική αξία στις καρδιές των περισσότερων
ανθρώπων. Προσθέστε σ’ αυτό τη συναισθηματική προσδοκία, το σύμπλεγμα αυτό
της συνείδησης που εξαναγκάζει σ’ ένα αόριστο σεβασμό στην ημέρα που υποτίθεται
ότι γεννήθηκε ο Χριστός και έχουμε - το πνεύμα των Χριστουγέννων.
Καμιά άλλη ημερομηνία στο ημερολόγιο δεν είναι τόσο
ευπρόσδεκτη. Γέροι και νέοι - πλούσιοι και φτωχοί - ευσεβείς και χυδαίοι,
άγιοι και αμαρτωλοί, με ασυλλόγιστη φρενίτιδα, τρέχουν όπως τα νερά ενός
ποταμού που έχει πλημμυρίσει και σκεπάζει τα πάντα στο πέρασμά του, προς τις
μέρες των Χριστουγέννων.
Τα Χριστούγεννα είναι η μέρα κατά την οποία η κινητήρια δύναμη αυτής της
γιορτής, η αγάπη, φτάνει στο αποκορύφωμά της. Καμία άλλη μέρα, δεν μπορεί
να συγκριθεί μ’ αυτήν σε σαρκικά γλέντια και ακολασίες σε συνδυασμό με την
ειδωλολατρική παραποίηση του Χριστού.
Όχι – τα Χριστούγεννα ΔΕΝ είναι από το Θεό. Είναι βδέλυγμα γι’
Αυτόν. ΔΕΝ τιμούν τον Ιησού Χριστό. Καλούν μόνο τους απερίσκεπτους
ανθρώπους σ’ ένα συναισθηματισμό και μια ψεύτικη λατρεία. Οι εορτές των
Χριστουγέννων δεν είναι σε καμία περίπτωση εμπνευσμένες από το Άγιο
Πνεύμα. Το πνεύμα των Χριστουγέννων είναι μόνο ένας τρομερός εμπαιγμός
προς το Θεό.
Χιλιάδες «πιστών» που θα τρόμαζαν και θα ενοχλούντο αν έβλεπαν ένα αδελφό
τους να καπνίζει, να μεθάει ή να χορεύει, ήρεμα και σκόπιμα εντρυφούν στις
παγανιστικές συνήθειες την περίοδο των Χριστουγέννων. Και εκείνοι που
γνωρίζουν και αγαπούν την αλήθεια θεωρούνται στενόμυαλοι και ιερόσυλοι, αν
διαμαρτυρηθούν για όλα αυτά.
Έτσι, οι ειλικρινείς ψυχές αναγκάζονται να μένουν στο περιθώριο και να
μαρτυρούν κάθε χρόνο ότι αυτό το αστραφτερό σύννεφο των εορταστικών εκδηλώσεων
είναι λάθος, μήπως κάποιοι αφυπνιστούν.
Και καθώς βλέπουμε κάποιους γονείς, οι οποίοι έντονα διακηρύττουν ότι η
αλήθεια πρέπει να λέγεται στα παιδιά, ότι πρέπει να γίνουν κοινωνικές
μεταρρυθμίσεις και οι οποίοι παραπονούνται για την παιδική εγκληματικότητα,
σκόπιμα να διδάσκουν τα ανυποψίαστα μικρά τους τα τερατώδη ψέματα του Άγιου
Βασίλη, μπορούμε μόνο να θαυμάσουμε με τον απόστολο Ιωάννη «εθαύμασα θαυμασμόν μέγαν» (Αποκ.ιζ:6).
Έκπληξις και φρίκη έγειναν εν τη γη. Οι
προφήται προφητεύουσι ψευδώς και οι ιερείς δεσπόζουσι διά μέσου αυτών· και ο
λαός μου αγαπά ούτω· και τι θέλετε κάμει εις το μετά ταύτα; (Ιερεμ.ε:30,31).
