«Κακοπαθεί τίς άς προσεύχεται. Ευθυμεί τίς άς ψάλλει».
Πόσο δυνατό,
και αληθινό.
Είναι ώρες που κακοπαθώ. Μα είναι
και ώρες που αυτό δεν συμβαίνει. Είμαι καλά. Κανένας δεν με πλήγωσε. Κανείς δεν
με ταπείνωσε. Κανένας δεν με έφτυσε.
Παλιότερα, όλα αυτά τα δέχτηκα.
Είναι αλήθεια. Είναι πραγματικότητα. Μα πέρασε καιρός και ξεχάστηκαν. Οι πληγές
επουλώθηκαν. Εξωτερικά τουλάχιστον. Τα τραύματα κλείσανε. Έμεινε μια ουλή που
δεν φαίνεται. Και το ξένο σάλιο που με φτύσανε στέγνωσε.
Μα ο Κύριος, μέσα στη σκληρή
καρδιά μου, έβαλε αγάπη. Και η αγάπη αυτή είναι ζωντανή. Και βλέπει. Και
ακούει. Και πονάει. Είναι γέφυρα που με δένει με τους άλλους.
Και γύρω μου είναι τόσοι
πληγωμένοι, τόσα σπίτια, που ο διάβολος μπήκε κι έφερε αναστάτωση. Τόσα άτομα
σκορπισμένα σε σκληρή απομόνωση, σε νοσοκομεία, και σε φυλακές ακόμα. Και
υπάρχουν οικογενειακά δράματα που κάνουν τα σπίτια χειρότερα από φυλακές.
Και τα ξέρω όλα αυτά. Δεν είναι
δικά μου, μα και είναι δικά μου. Αφού είναι του αδελφού μου. Το Πνεύμα του
Κυρίου μας ενώνει. Και είμαστε τόσο μακριά.
Να τον βλέπω, που έχει σκυμμένο
το κεφάλι. Είναι τόσο δύσκολη η περίπτωση του. Και τί άλλο να κάνει;
Προσεύχεται. Κι εγώ προσεύχομαι. Θα μπορούσα να ψάλλω. Μα δεν μπορώ. Το θεωρώ
αδιαφορία. Σκληρότητα. Αναισθησία. Όχι. Με καταδικάζει να μείνω.
Κύριε αξίωσέ με να σταθώ κοντά
στον αδελφό μου που πονά. Να πονώ κι εγώ μαζί του. Είμαι βέβαιος πως πονάς και
Συ. Μα εγώ δεν είμαι σαν και Σένα, Κύριε.
Η ζωή είναι αγάπη. Χωρίς αγάπη
δεν είναι ζωή. Τί είναι; Μια παρά φύσιν κατάσταση. Είναι μια διαστρέβλωση. Και
μέσα στη σωτηρία του Χριστού είναι η αγάπη.
Αλίμονο μου, αν την αδιαφορία την
μεταγλωττίσω και την βαφτίσω αγάπη. Είναι μια τρομερή παγίδα, που πολλοί
πέφτουν, μα δεν θάθελα να πέσω εγώ.
Πολλοί κρίνουν και κατακρίνουν
και λένε πως το κάνουν από αγάπη για τον Θεό, για την εκκλησία, για την
αλήθεια. Είναι αξιολύπητοι. Κρίνω και αγαπώ είναι δυο αντίθετοι, τόσο
διαφορετικοί πόλοι. Φύλαξέ με Κύριέ μου και από αυτή τη διαβολοπαγίδα.
Είναι κακός. Σύμφωνοι Μα είναι ο
αδελφός μου. Είναι υποκριτής. Μπορεί. Μα είναι ο αδελφός μου. Δεν με αγαπά.
Φαίνεται αυτό. Μα είναι αδελφός μου. Και μήπως εγώ τους αγαπώ όλους όπως πρέπει;
Λοιπόν; Χρειάζεται προσοχή το
θέμα αυτό. Αναθεώρηση από την αρχή. Πέταμα όλα όσα δεν είναι του Κυρίου Είναι ο
αδελφός μου πολύτιμος. Γιατί τον έβαλε ο Κύριος δίπλα μου για να ασκηθώ στην αγάπη.
Χωρίς αυτόν δεν μπορώ να μάθω την αγάπη.
