Όταν κάποιος πρωτογεννιέται στην οικογένεια του Θεού, είναι
ένα νήπιο εν Χριστώ (Εβρ.ε:11-14 & ς:1-3). Πρέπει να ακολουθήσει μια
περίοδος αύξησης κι ανάπτυξης, η οποία θα συνεχιστεί μέχρι το τέλος της ζωής
του. Ο Κύριος έχει φροντίσει γι’ αυτή την συνεχή αύξηση των παιδιών Του
τοποθετώντας αποστόλους, προφήτες, ευαγγελιστές, ποιμένες και δασκάλους
(Εφεσ.δ:12-15).
Ο Παύλος δίδασκε τους νέους χριστιανούς ότι πρέπει να
απεκδυθούν τον παλαιό άνθρωπο (τον παλιό εαυτό) με την διεφθαρμένη ομιλία και
τις μάταιες επιθυμίες και να ενδυθούν τον νέον άνθρωπο, τον κτισθέντα κατά Θεόν
εν δικαιοσύνη και αληθινό αγιασμό.
Δίδασκε ακόμα ότι δεν πρέπει να λυπούν το Πνεύμα το Άγιο με
παλιές αμαρτωλές επιθυμίες της σάρκας κι ότι σαν νέο κτίσμα εν Χριστώ πρέπει να
είναι ευγενικοί, συμπονετικοί και συγχωρητικοί, όπως ο Θεός μας συγχώρεσε
(Εφεσ.δ:17-22 & ε:1-9).
Οι περισσότεροι άγιοι στην εκκλησία της Εφέσου ήταν εθνικοί
ειδωλολάτρες που είχαν ανάγκη να μάθουν τις αρχές της άγιας ζωής. Με το Πνεύμα
το Άγιο, όμως, μέσα τους αυτοί οι νέοι χριστιανοί μεταμορφώνονταν με χαρά κι
ευκολία σε νέα κτίσματα εν Χριστώ.
Μόνο μια εκκλησία που είναι καθαρή από εσωτερική ρύπανση
μπορεί να κερδίσει το σεβασμό και την προσοχή του κόσμου, καθώς και την εύνοια
και την δύναμη του Θεού.
Εβρ.ιβ:14 Ζητείτε ειρήνην μετά πάντων, και τον
αγιασμόν, χωρίς του οποίου ουδείς θέλει ιδεί τον Κύριον,
Ματθ.γ:8-10 Κάμετε λοιπόν καρπούς αξίους της μετανοίας,
και μη φαντασθήτε να λέγητε καθ' εαυτούς, Πατέρα έχομεν τον Αβραάμ· διότι σας
λέγω ότι δύναται ο Θεός εκ των λίθων τούτων να αναστήση τέκνα εις τον Αβραάμ.
Ήδη δε και η αξίνη κείται προς την ρίζαν των δένδρων· παν λοιπόν δένδρον μη
κάμνον καρπόν καλόν εκκόπτεται και εις πυρ βάλλεται.
Β’ Τιμ.β:19 Το στερεόν όμως θεμέλιον του Θεού μένει,
έχον την σφραγίδα ταύτην· Γνωρίζει ο Κύριος τους όντας αυτού, καί· Ας
απομακρυνθή από της αδικίας πας όστις ονομάζει το όνομα του Κυρίου.
Ζούμε σε έναν κόσμο που στους ανθρώπους αρέσει το φανταστικό
και το προσποιητό. Είναι ένας κόσμος που πολλά πράγματα είναι τεχνητά, συνθετικά
και πλαστικά σχεδόν σε κάθε πτυχή της ανθρώπινης ζωής. Ο σημερινός κόσμος έχει ψεύτικα
λουλούδια, συνθετικά λιπαντικά, τεχνητά υφάσματα, και πολύ συχνά, ψεύτικο τρόπο
ζωής.
Είναι δυνατόν αυτές τις μέρες της προσποίησης και του
μιμητισμού, ανάμεσα σε κάποιους ανειλικρινείς ανθρώπους, να ξεκινήσει ένα
«χριστιανικό» σόου μέσα στην εκκλησία και να περάσει απαρατήρητο, εκτός εάν η
εκκλησία είναι γεμάτη με τη δύναμη του Πνεύματος και έχει λεπτομερή γνώση του
λόγου της αλήθειας.
Απασχολούμενοι με τους αμαρτωλούς, οι Χριστιανοί πρέπει να δείχνουν
και να ασκούν μεγάλη φροντίδα και συμπόνια. Όταν έρχονται στην εκκλησία μας,
θέλουμε να δουν τις ενέργειες του Αγίου Πνεύματος και θέλουμε ο Θεός να
ασχοληθεί μαζί τους. Θέλουμε να υπάρχει μια κίνηση του Πνεύματος που θα τους οδηγήσει
σε μετάνοια. Αλλά πρέπει να προσέξουμε και να τους δείξουμε ένα καλό παράδειγμα
της δύναμης της καθαρής χριστιανικής ζωής. Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι οι
καρδιές μας είναι αγνές, καθαρές, χωρίς πνευματική ρύπανση — υπολείμματα από
μίσος, φθόνο, ηδονές και χλιαρότητα. Η παρουσία τέτοιας υποκρισίας μπορεί να
παρακωλύσει τις πνευματικά πεινασμένες και διψασμένες ψυχές που θέλουν να ξεδιψάσουν
από την πηγή των ζώντων υδάτων.
Είμαστε σε μια εποχή που είναι έτοιμη για κάθε είδους υποκρισία.
Αλλά, όταν η εκκλησία είναι γεμάτη με το πνεύμα του Θεού και «ντυμένη» με το
πνεύμα της αγιότητας, υπάρχει μια δύναμη που διακρίνει τους υποκριτές. Στη
συνέχεια, μπορεί να καθαριστεί η εκκλησία και να γίνει κέντρο ευαγγελισμού όπως
ο Θεός θέλει.
Όταν μαθεύτηκε ότι η μοιχεία ήταν μια πολύ μεγάλη αμαρτία
στην Κορινθιακή εκκλησία, ο απόστολος Παύλος έδωσε οδηγίες στο σώμα των πιστών σχετικά
με την εκκλησιαστική πειθαρχία.
Α’ Κορ.ε:7-8 Καθαρίσθητε λοιπόν από της παλαιάς ζύμης, διά
να ήσθε νέον φύραμα, καθώς είσθε άζυμοι. Διότι το πάσχα ημών εθυσιάσθη υπέρ
ημών, ο Χριστός· ώστε ας εορτάζωμεν ουχί με ζύμην παλαιάν, ουδέ με ζύμην κακίας
και πονηρίας, αλλά με άζυμα ειλικρινείας και αληθείας.
Κύριος ο Θεός, σκοπεύει για το σώμα Του - την εκκλησία - να
είναι καθαρό, αγνό και άγιο.
Η πρώτη εκκλησία, στο βιβλίο των Πράξεων, λειτούργησε όμορφα
σε ενότητα, σε διδασκαλία, σε κοινωνία, και σε δύναμη, μαζί με μια δεσπόζουσα στάση
αυτοθυσίας. Αυτή η ενότητα είναι προφανής στα τέσσερα πρώτα κεφάλαια των
Πράξεων. Ωστόσο, ένας άνδρας και η σύζυγός του, των οποίων οι καρδιές δεν χτυπούσαν
με τον ίδιο ρυθμό της πρώτης εκκλησίας, προσποιήθηκαν ότι το χωράφι που
πούλησαν απέδωσε λιγότερα χρήματα από την πραγματική τιμή. Όταν ο Ανανίας έφερε
τα χρήματα, σαν να ήταν το ποσό της πώλησης, ο απόστολος Πέτρος είπε σ’ αυτόν,
«διά τι εγέμισεν ο Σατανάς την καρδίαν
σου, ώστε να ψευσθής εις το Πνεύμα το Άγιον και να κρατήσης από της τιμής του
αγρού;» (Πράξ.ε:3).
Ενώ όλα τα άλλα μέλη της Εκκλησίας ήταν αρμονικά δεμένα
μεταξύ τους, ο Ανανίας και η Σαπφείρα επέτρεψαν στον Σατανά να σπείρει τους
σπόρους της πονηριάς και του εαυτουλισμού μέσα στις καρδιές τους.
Το αμάρτημα της πορνείας στην Κορινθιακή εκκλησία ήταν «ένα
συχνά αναφερόμενο» θέμα. Σε μια αληθινά αποστολική ατμόσφαιρα, ο υποκριτής δεν
μπορεί να αποφύγει τον εντοπισμό του για πάρα πολύ καιρό. Η αμαρτία θα αναδυθεί
στην επιφάνεια και αυτό που είναι καταστροφικό και λάθος θα έρθει στο φως.
Ο λόγος του Θεού όταν κηρύττεται, εκθέτει την αμαρτία. Ο Παύλος
σημειώνει την οξεία δύναμη του λόγου του Θεού:
Εβρ.δ:12 Διότι ο λόγος του Θεού είναι ζων και ενεργός
και κοπτερώτερος υπέρ πάσαν δίστομον μάχαιραν και διέρχεται μέχρι διαιρέσεως
ψυχής τε και πνεύματος, αρμών τε και μυελών, και διερευνά τους διαλογισμούς και
τας εννοίας της καρδίας·
Ένα υγιές σώμα θα αντισταθεί και γενικά θα απορρίψει την
ασθένεια. Τρώγοντας σωστά, έχοντας σωστές ώρες ύπνου και καλές σκέψεις, το σώμα
μπορεί να είναι δυνατό και υγιές, τόσο σωματικά όσο και ψυχικά.
Το σώμα του Χριστού σ’ αυτό τον κόσμο και σε κάθε τοπική
εκκλησία μπορεί επίσης να είναι ένα δυνατό, υγιές σώμα που προλαμβάνει και
αποκρούει τις ξένες επιρροές από την αμαρτία και την αδικία που ανακύπτουν κατά
καιρούς.
Έχουμε μια θεία εντολή πάνω σ’ αυτό το θέμα:
Β’ Κορ.ς:14-18 Μη ομοζυγείτε με τους απίστους· διότι τίνα
μετοχήν έχει η δικαιοσύνη με την ανομίαν; τίνα δε κοινωνίαν το φως προς το
σκότος; Τίνα δε συμφωνίαν ο Χριστός με τον Βελίαλ; ή τίνα μερίδα ο πιστός με
τον άπιστον; Τίνα δε συμβίβασιν ο ναός του Θεού με τα είδωλα; διότι σεις είσθε
ναός Θεού ζώντος, καθώς είπεν ο Θεός ότι θέλω κατοικεί εν αυτοίς και περιπατεί,
και θέλω είσθαι Θεός αυτών, και αυτοί θέλουσιν είσθαι λαός μου. Διά τούτο.
Εξέλθετε εκ μέσου αυτών και αποχωρίσθητε, λέγει Κύριος, και μη εγγίσητε
ακάθαρτον, και εγώ θέλω σας δεχθή, και θέλω είσθαι Πατήρ σας, και σεις θέλετε
είσθαι υιοί μου και θυγατέρες, λέγει Κύριος παντοκράτωρ.
Β’ Κορ.ζ:1 Έχοντες λοιπόν, αγαπητοί, ταύτας τας
επαγγελίας, ας καθαρίσωμεν εαυτούς από παντός μολυσμού σαρκός και πνεύματος,
εκπληρούντες αγιωσύνην εν φόβω Θεού.
Για να έχουμε μια δυνατή εκκλησία, οι πιστοί πρέπει να
αποφύγουν τον πειρασμό να συμβιβαστούν με τον κόσμο, πρέπει να επιδιώξουν να
βαδίζουν κατά το Πνεύμα. Ενώ η σαρκικότητα έχει σαν αποτέλεσμα τον πνευματικό
θάνατο, το βάδισμα με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος, φέρνει μια ένδοξη ζωή εν Χριστώ
(Ρωμ.η:6).
Πράξ.β:41-47 Εκείνοι λοιπόν μετά χαράς δεχθέντες τον
λόγον αυτού εβαπτίσθησαν, και προσετέθησαν εν εκείνη τη ημέρα έως τρεις
χιλιάδες ψυχαί. Και ενέμενον εν τη διδαχή των αποστόλων και εν τη κοινωνία και
εν τη κλάσει του άρτου και εν ταις προσευχαίς. Κατέλαβε δε πάσαν ψυχήν φόβος,
και πολλά τεράστια και σημεία εγίνοντο διά των αποστόλων. Και πάντες οι
πιστεύοντες ήσαν ομού και είχον τα πάντα κοινά, και τα κτήματα και τα υπάρχοντα
αυτών επώλουν και διεμοίραζον αυτά εις πάντας, καθ' ην έκαστος είχε χρείαν. Και
καθ' ημέραν εμμένοντες ομοθυμαδόν εν τω ιερώ και κόπτοντες τον άρτον κατ'
οίκους, μετελάμβανον την τροφήν εν αγαλλιάσει και απλότητι καρδίας, δοξολογούντες
τον Θεόν και ευρίσκοντες χάριν ενώπιον όλου του λαού. Ο δε Κύριος προσέθετε
καθ' ημέραν εις την εκκλησίαν τους σωζομένους.
Η πρώτη εκκλησία ζούσε σ’ ένα περιβάλλον που ευνοούσε τη φανέρωση
της δύναμης του Θεού.
Ο Ανανίας και η Σαπφείρα είχαν κάποιο κτήμα που το πούλησαν
και κέρδισαν κάποια χρήματα. Ωστόσο, όταν ήρθε η σειρά τους να φέρουν τα
χρήματα και να τα βάλουν στα πόδια των αποστόλων, έφεραν μόνο ένα μέρος,
κάνοντας να φαίνεται στους άλλους ότι είχαν δώσει όλα τα χρήματα. Έτσι, η υποκρισία
μπήκε στο αποστολικό κλίμα. Ωστόσο, λόγω της αποστολικής ατμόσφαιρας, οι συνθήκες
ήταν ώριμες για μια δυναμική φανέρωση του χαρίσματος του Πνεύματος μέσα από
άγιες ζωές.
Με το χάρισμα της διάκρισης των πνευμάτων, ο απόστολος
Πέτρος γνώριζε την προσποίηση και τον μιμητισμό του Ανανία και της Σαπφείρας.
Μέσω του Αγίου Πνεύματος, αποκαλύφθηκε στον άνθρωπο του Θεού τι πνεύμα δούλευε
στη ζωή των δύο υποκριτών συζύγων – καθώς φόρεσαν τα πνευματικά τους ρούχα και πήγαν ευλαβικά στους
αποστόλους για να δώσουν την προσφορά τους. Στη συνέχεια, με το χάρισμα του
λόγου γνώσεως, ο Πέτρος αποκάλυψε ότι έλεγαν ψέματα στο Άγιο Πνεύμα με την πράξη
τους αυτή, να κρατήσουν ένα μέρος της τιμής.
Η εκκλησία του Ιησού Χριστού χρειάζεται τη λειτουργία των
χαρισμάτων του Πνεύματος τώρα όσο ποτέ πριν, και πιθανώς περισσότερο.
Μετά τα ευλογημένα λόγια του Πέτρου, ο Ανανίας έπεσε νεκρός.
Είναι απόλυτα αλήθεια, ότι η αμαρτία και η υποκρισία δεν
μπορεί να σταθούν για πολύ στην παρουσία
ανθρώπων του Θεού, στο σώμα των πιστών που έχουν μία καρδιά και μία ψυχή και είναι
αποχωρισμένοι από την κοσμικότητα. Η εκκλησία ήταν και είναι ένα εργοστάσιο
παραγωγής ενέργειας για το Θεό. Η εκκλησία είναι η επίγεια κατοικία του Θεού που
θέλει να εργαστεί μεταξύ των μελών της.
Μετά που Ανανίας έπεσε νεκρός, νεαροί άνδρες τον πήραν έξω
και τον έθαψαν. Σοκαριστικό συμβάν για την εκκλησία! Μεγάλος φόβος έπεσε σε
όλους όσους άκουσαν ή ήταν μάρτυρες αυτών των γεγονότων.
Η Σαπφείρα, δεν συνειδητοποίησε ότι ο Ανανίας είχε πέσει
νεκρός από το χέρι του Θεού, ήρθε λοιπόν κι αυτή στους αποστόλους περίπου τρεις
ώρες αργότερα.
Ο απόστολος Πέτρος δοκίμασε το πνεύμα της, ρωτώντας την σχετικά
με τα χρήματα. Αμέσως διέκρινε ότι είχαν συμφωνήσει με τον σύζυγό της,, να τους
εξαπατήσουν. Άρα, ήταν κι αυτή υποκρίτρια. Όταν αντιλήφθηκε ότι κι αυτή έλεγε
ψέματα, της είπε δια Πνεύματος Αγίου «ένα λόγο σοφίας»: «Διά τι συνεφωνήσατε να πειράζητε το Πνεύμα του Κυρίου; ιδού, εις την
θύραν οι πόδες των θαψάντων τον άνδρα σου και θέλουσιν εκβάλει και σε» (Πράξ.ε:9).
Ακούγοντας τα λόγια του Πέτρου, η Σαπφείρα έπεσε νεκρή. Ο
Θεός την απομάκρυνε από τη συνάθροιση των δικαίων. Η ίδιοι νέοι που θάψανε τον
σύζυγό της την πήραν και την έθαψαν δίπλα του.
Όταν ο Αχάν αμάρτησε παίρνοντας το ανάθεμα και κρύβοντάς το στο
δάπεδο της σκηνής του, η αμαρτία του ανακαλύφθηκε και κρίθηκε να πεθάνει
μαζί με την οικογένειά του. Αυτό έφερε μεγάλη απελευθέρωση στον Ισραήλ. Ο
άνθρωπος του Θεού, ο Ιησούς, υψώθηκε και η συναγωγή ενώθηκε σε ένα δεσμό
ευθύτητας και της ενότητας.
Όταν η κρίση έπεσε πάνω στον Ανανία και τη Σαπφείρα, μεγάλος
φόβος έπεσε στην εκκλησία. Αυτός ο φόβος προκάλεσε τρομερή ενότητα και λύτρωση
μεταξύ των ανθρώπων μέσα στην εκκλησία.
