ΤΥΧΗ Ή ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ;

ΕΛΚΥΣΤΙΚΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΣΤΗ ΣΙΩΠΗ ΠΟΥ ΚΟΧΛΑΖΕΙ!

Ο κόσμος των ήχων...

Τις τελευταίες δεκαετίες οι ειδικοί στον τομέα της υποβρυχίου ακουστικής χρησιμοποιούν το λεγόμενο σύστημα «σονάρ ή ηχοβόλιση», για να προσδιοριστεί η θέση αντικειμένων και η διαμόρφωση της επιφάνειας των βυθών της θάλασσας. Αυτό το σύστημα βασίζεται στα υπερηχητικά κύματα, δηλαδή στα κύματα που παράγουν οι υπέρηχοι.

Πιο συγκεκριμένα: Όταν ένα σώμα υποστεί παλμική δόνηση, παράγει ήχο. Ο αριθμός των δονήσεων σ’ ένα δευτερόλεπτο ονομάζεται συχνότητα. Και όταν η συχνότητα είναι υψηλή, τότε μιλάμε για υπερήχους, οι οποίοι δεν ακούγονται από το ανθρώπινο αυτί, όταν ξεπερνούν τις 20.000(!)  δονήσεις στο δευτερόλεπτο. Οι επιστήμονες λοιπόν χρησιμοποιώντας τη μέθοδο εκπομπής υπερηχητικών κυμάτων και μελετώντας το χρόνο και το είδος της ανακλάσεώς τους, ανιχνεύουν στους βυθούς τα υπάρχοντα υποβρύχια, ναυάγια, ψάρια, κοράλλια, υφάλους κλπ.

Αλλά στην περίπτωση αυτή πάλι την προτεραιότητα έχει η φύση. Έτσι βλέπουμε τα χαριτωμένα δελφίνια να χρησιμοποιούν την ίδια μέθοδο των υπερηχητικών κυμάτων. Εκπέμπουν μια σειρά από πολύ ψηλές κραυγές, που είναι υπερηχητικά κύματα με συχνότητα 200.000! δονήσεις το δευτερόλεπτο για σκοπό ανιχνεύσεως και προσανατολισμού. Οι κραυγές αυτές είναι άπιαστες από το ανθρώπινο αυτί, καταγράφονται όμως από ειδικές ανιχνευτικές συσκευές, οι οποίες μετατρέπουν τους υπερήχους σε ήχους.

Κάποιες φωνές... μέσα στη νύχτα:

Αυτό που θαυμάζουμε στο δελφίνι, το συναντούμε και στη νυχτερίδα, η οποία παρ’ όλη την ασθενική της όραση πετάει άνετα στη βαθιά νύχτα και πιάνει πολυάριθμα έντομα, χωρίς ποτέ να σκοντάψει σε κολώνες, σύρματα, κλαδιά ή τοίχους. Η νυχτερίδα έχει εφοδιασθεί με συσκευή, που λειτουργεί όπως το ραντάρ. Εκπέμπονται δηλαδή υπερηχητικά κύματα από το λάρυγγά της, διοχετεύονται προς τα έξω, ανακλώνται, συλλαμβάνονται από τα αυτιά της και φυσικά από τον εγκέφαλο. Τέλειο ραντάρ κατασκευασμένο σε τόσο ασύλληπτα μικροσκοπική διάσταση!

Το πιο συγκλονιστικό: «Ο μηχανισμός τους, αναφέρει ο Γάλλος επιστήμονας Ζαν Μοντορσιέ, είναι πολύ τελειότερος από τα καλύτερα ραντάρ μας. Τα σήματα της νυχτερίδας διανύουν 30 χιλιόμετρα, ενώ τα δικά μας μόλις τα προσεγγίζουν στο ίδιο χρονικό διάστημα (1975).

Κρυφά μηνύματα...

Η νυχτερίδα χρησιμοποιεί τη γλώσσα της, για να διαμορφώνει ήχους. Μερικές νυχτερίδες παράγουν ήχους με ρυθμό 800, 1000 ή 1200 κλικ (συχνότητα) το δευτερόλεπτο!

Από την 5^η κιόλας μέρα της Δημιουργίας- όταν δημιουργήθηκαν τα πτηνά και τα άλλα ζώα- οι νυχτερίδες χρησιμοποιούν υπερήχους για να «βλέπουν» στο σκοτάδι. Μπορούν να αποφύγουν και τον ιστό μιας αράχνης, ακόμα και αν τους κλείσει κανείς τα μάτια. Αν όμως τους κλείσει τα αυτιά, οι νυχτερίδες θα αρχίσουν να προσκρούουν ακόμα και σε ογκώδη αντικείμενα που θα τύχουν στο δρόμο τους.

Η νυχτερίδα εκπέμπει μια λεπτή δέσμη υπερήχων που, όταν κτυπάνε σε διάφορα σώματα, αντανακλώνται και συλλέγονται από το αυτί της.

Από τον περασμένο αιώνα, οι φυσικοί άρχισαν να ασχολούνται με τους ήχους και τους υπερήχους. Στην αρχή του αιώνα μας, οι υπέρηχοι χρησιμοποιήθηκαν για πρακτικούς σκοπούς. Για τι άλλο; Για να σκοτώνουμε τον συνάνθρωπό μας με λίγο πιο επιστημονικό τρόπο. Με το όνομα «Σόναρ» χρησιμοποιήθηκαν κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο μηχανήματα υπερηχοβολιστικής για την ανίχνευση υποβρυχίων. Σήμερα οι υπέρηχοι χρησιμοποιούνται στην Ιατρική ως διαγνωστικό μέσο μεγάλης ακριβείας.

Μια και μιλήσαμε για υπερήχους, ας σημειώσουμε την επίθεση ποντικών εναντίον κομπιούτερ. Στα μεγάλα κτίρια όπου στεγάζονται ηλεκτρονικοί υπολογιστές (Τόκιο της Ιαπωνίας) έκαναν εισβολή στα εύθραυστα ηλεκτρονικά κυκλώματα σμήνη ποντικών με συνέπεια να επιφέρουν δυσλειτουργία και βλάβες. Τα τρωκτικά αυτά δεν πήγαν βέβαια για εξεύρεση τροφής, τα τράβηξαν οι υπέρηχοι που εκπέμπονται από τα μηχανήματα δημιουργώντας έτσι σ\ αυτά την εντύπωση, ότι κάποιοι συνάδελφοί τους βρίσκονται ήδη επί τόπου.

Μπροστά σ’ αυτό το απρόσμενο εμπόδιο, οι τεχνολόγοι επινόησαν αντεπίθεση μέσω μιας τρομερής παγίδας που κατασκεύασε η μεγαλύτερη εταιρεία καταπολέμησης ποντικών στην Ιαπωνία: Η παγίδα αυτή εκπέμπει έντονου υπέρηχους που παρασύρουν τους ποντικούς στην είσοδο του μηχανήματος, εκεί δημιουργείται ένα κενό που απορροφάει τα μικρά αυτά ζώα σ’ ένα θάλαμο, όπου δηλητηριάζονται, απολυμαίνονται και πακετάρονται για τα σκουπίδια!

Εξάλλου υπάρχουν πελώρια σπήλαια, στα οποία ζουν εκατομμύρια νυχτερίδες, και παρά ταύτα η κάθε μια ξεχωρίζει τις δικές της υπερηχητικές εκπομπές, διότι έχει δικό της μήκος κύματος, ώστε να μη μπερδεύεται το δικό της ραντάρ με εκείνο των άλλων! Οι τεχνικοί από την περίπτωση της νυχτερίδας, επινόησαν και κατασκεύασαν ακουστικές συσκευές χρήσιμες για τους τυφλούς. Έτσι το λευκό μπαστούνι των τυφλών, αντικαθίσταται με συσκευή, η οποία εξαποστέλλει υπερηχητικά κύματα στα αντικείμενα που βρίσκονται στο δρόμο. Αυτά ανακλώνται, μετατρέπονται σε ακουστό ήχο, και έτσι πληροφορείται ο τυφλός σε ποια απόσταση βρίσκεται το εμπόδιο. Και από αυτή την πλευρά βλέπουμε, ότι προηγείται  χρονικά ή σοφία του Δημιουργού από την επιστημονική σοφία του σύγχρονου ανθρώπου.

Βολταϊκή στήλη ισχυρής εντάσεως υπάρχει και στη ηλεκτρικό γατόψαρο, που έχει την ικανότητα να δώσει ρεύμα με τάση 300 βολτ! Όποιος ψαράς το αγγίξει πάει χαμένος, γι’ αυτό πριν το πιάσει, ελέγχει εάν είναι νεκρό. Ένα είδος σαλαχιού η κυματοειδής νάρκη έχει στο κεφάλι όργανα, που μπορούν να κάνουν ηλεκτρικές εκκενώσεις από 45 έως 220 βολτ! Μ’ αυτόν τον τρόπο θανατώνει τα υποψήφια θύματά της.

Αυτό συμβαίνει, διότι το ρεύμα παράγεται από ηλεκτρικές συστοιχίες, για την ακρίβεια από βολταϊκά κύτταρα. Κάθε συστοιχία έχει ένα ατομικό ηλεκτροχημικό κύτταρο, που παράγει ένα κλάσμα του βολτ. Αλλά όταν χιλιάδες απ’ αυτά και καμιά φορά εκατομμύρια, συνδέονται σε σειρά, το αποτέλεσμα είναι μια φυσική ηλεκτρική μπαταρία.

Άλλο γιγάντιο ψάρι του ωκεανού (Ηλιόψαρο) έχει μέγεθος τετράγωνο (3½ Χ 3½) μέτρα, ζυγίζει πάνω από 900 κιλά και γεννά κάθε φορά γύρω στα 300 εκατομμύρια αυγά! Άλλο ψάρι με φωτεινές κεραίες επενεργεί σαν δαυλός με δύο φώτα και προσελκύει έτσι τη λεία του.

Ακόμα υπάρχουν μαχητικά είδη ψαριών που διεκδικούν για τον εαυτό τους μια τοποθεσία: εφορμούν εναντίον του παρείσακτου και τον πολεμούν χωρίς να τον αγγίζουν. Στην πραγματικότητα ο μαχητής κατευθύνει ηλεκτρικούς σπινθήρες ή κύματα νερού στην ευαίσθητη πλευρική ζώνη του εχθρού, στην οποία οι κρούσεις είναι εξαιρετικά επώδυνες.

Στην περιοχή των Φιλιππίνων όπου το βάθος της θάλασσας φθάνει τα 10.800 μέτρα, υπάρχει αιώνιο σκοτάδι, το οποίο αντιμετωπίζεται επιτυχώς από τα βαθύβια ψάρια από την αρχή της δημιουργίας με παρόμοιες ηλεκτρικές εκπομπές.

 Ορισμένα ψάρια «βλέπουν» και με το δέρμα. Έχουν μάτια στο δέρμα τους. Ακόμα πιο εκπληκτικό, υπάρχουν πουλιά, μ’ ένα «μάτι» βαθιά μέσα στον εγκέφαλό τους. Δεν πρόκειται φυσικά, για πραγματικά μάτια, αλλά μπορούν να ανιχνεύσουν το φως χάρις στην ίδια χημική ουσία, που χρησιμοποιεί και το πραγματικό μάτι τη ροδοψίνη.

Η ανακάλυψη έγινε στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ, όπου παρατήρησαν ότι ένα ψάρι που άλλαζε χρώματα ανάλογα με το φως, εξακολουθούσε να αλλάζει χρώμα ακόμα και νεκρό με βγαλμένο το κεφάλι. Οι ερευνητές συμπέραναν, ότι τα πραγματικά μάτια δεν έχουν καμιά ανάμιξη σ’ αυτή την αντίδραση και τελικά ανακάλυψαν τη ροδοψίνη μέσα στο δέρμα του ψαριού. Η ίδια ουσία βρέθηκε και στον εγκέφαλο ορισμένων πουλιών.

Το ψάρι «φωτοβλέφαρο» στην Ερυθρά θάλασσα, κάτω από το μάτι του διαθέτει ένα όργανο, που περιέχει συμβιούντα φωσφορίζοντα βακτήρια. Ανοιγοκλείνει όποτε θέλει το βλέφαρό του και φωτίζει το γύρω του υπάρχον νερό.