ΤΥΧΗ Ή ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ;

Ένας άνθρωπος αποτελείται από 10²⁸ άτομα. Δηλαδή το σώμα του απαρτίζεται από 10 οκτάκις εκατομμύρια άτομα (10²⁸=10.000.000.000.000.000.000.000.000.000).

Έχει στο δέρμα τρία εκατομμύρια ιδρωτοποιούς αδένες δια των οποίων ρυθμίζεται αυτομάτως η θερμοκρασία του σώματος ενώ συγχρόνως απομακρύνονται άχρηστες ουσίες.

Το σώμα του ανθρώπου μέσα σε μια ημέρα παράγει 1.700.000 θερμίδες! Απίστευτο, όμως αληθινό. Ο οργανισμός μας εφόσον παίρνει τροφές οι οποίες περιέχουν άνθρακα με διάφορες μορφές παράγει διαρκώς θερμότητα, όπως ακριβώς συμβαίνει στη σόμπα όταν τροφοδοτείται με ξύλα ή κάρβουνα. Η καύση μέσα στη θερμάστρα γίνεται με τη βοήθεια του οξυγόνου της ατμόσφαιρας, εις δε τον οργανισμό γίνεται κατά την ένωση των τροφών με το οξυγόνο που εισάγεται στους πνεύμονες. Μ’ αυτές τις 1.700.000 θερμίδες έπειτα από μερικές ώρες η θερμοκρασία του σώματός μας θα ανέβαινε τόσο, ώστε θα καιγόμαστε από μεγάλο πυρετό.

Και όμως ούτε καιγόμαστε ούτε καταστρεφόμαστε, γιατί υπάρχει αυτός ο σκόπιμος μηχανισμός: η εξάτμιση χάρις στην οποία η θερμότητα που πλεονάζει μέσα μας να φεύγει και να διατηρείται η κανονική θερμοκρασία του σώματος. Με τον αέρα που εκπνέουμε, με την ακτινοβολία που βγαίνει διαρκώς από ολόκληρο το σώμα.

Για δείτε, όταν σπάσει ένα κόκαλο το μόνο που μπορεί να κάνει ο ιατρός είναι να το βάλει στη θέση του και τίποτα άλλο.

Τη συγκόλληση, την επούλωση, θα την κάνει το σώμα εκ των έσω, από μοναχό του. Το ίδιο συμβαίνει και στην περίπτωση τραύματος. Το μόνο που θα κάνει ο ιατρός είναι να καθαρίσει το τραύμα και να φέρει μαζί τα χείλη του με ραφή ή χωρίς ραφή. Την επούλωση θα την κάνει το σώμα εκ των έσω και μόνον το σώμα από μοναχό του. Δεν βλέπετε την έμφυτη «σοφία»; Παίρνει τροφή νεκρή, που τρώμε και την κάνει ζωντανή:

αίμα, και με το αίμα φτιάχνει σάρκα, κόκαλα, όργανα, χωρίς εμείς να έχουμε διόλου είδηση και συνείδηση του τι γίνεται μέσα στον οργανισμό μας, χωρίς την εντολή μας, χωρίς την έγκρισή μας, χωρίς να μας ρωτήσουν, ακόμα και εναντίον της γνώμης μας και της θελήσεώς μας. Αν οι θαυμαστές λειτουργίες του Αυτόνομου Νευρικού Συστήματος αφήνονταν στη δική μας διάθεση και διάκριση, στο δικό μας έλεγχο, στη διάκριση του μυαλού μας δεν θα μπορούσαμε να ζήσουμε ίσως περισσότερο από μερικά λεπτά της ώρας.

Έργο αποκλειστικό της «σοφίας» αυτής που βρίσκεται πίσω από κάθε όργανο μικροσκοπικό κύτταρο, έργο των έμφυτων δυνάμεων του οργανισμού για να συντηρείται η ζωή του.

   

ΕΝΑ ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΙΚΟ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ...

Εάν ένας μηχανικός μπορούσε μέσα σ’ ένα χώρο 16 περίπου κυβικών εκατοστών (είναι ο χώρος που καταλαμβάνουν 16 γραμμάρια νερού) να κατασκευάσει ένα ηχητικό σύστημα που θα περιλάμβανε:

·      ένα συντονιστή σύνθετης αντίστασης

·      ένα μηχανικό αναλυτή μεγάλης κλίμακας

·      μία κινητή μονάδα αυτόματης ρύθμισης και ενίσχυσης

·   ένα πολυαγωγικό μεταβιβαστή για τη μετατροπή μηχανικής ενέργειας σε ηλεκτρική

·      ένα σύστημα για να διατηρεί μία λεπτή υδραυλική ισορροπία

·      και ένα εσωτερικό αμφίδρομο σύστημα επικοινωνιών

·      και αν ακόμα κατόρθωνε να επιτελέσει αυτό το θαύμα της σμίκρυνσης, ίσως και πάλι, δεν θα έφθανε στην απόδοση και αντιγραφή της λειτουργίας του ανθρώπινου αυτιού.

Το αυτί μας βομβαρδίζεται από ερεθίσματα, που έρχονται απ’ όλες τις κατευθύνσεις, ακούει ήχους που ένα παλλόμενο αντικείμενο ωθεί μόρια αέρος με συχνότητα ανάμεσα στις 15-15000 δονήσεις ανά δευτερόλεπτο. Το αυτί μπορεί να κάνει το λεπτό διαχωρισμό μεταξύ της μουσικής που παίζουν τα βιολιά και οι βιόλες μιας συγκεντρωμένης ορχήστρας. Μπορεί να αγνοήσει τη βουή μιας κοσμοπλημμύρας και να ξεχωρίσει μια μοναχική γνώριμη φωνή. Ακόμα κατά τη διάρκεια του ύπνου λειτουργεί. Έτσι ενώ στο θόρυβο μεγάλης κυκλοφορίας μπορεί να κοιμάται ο άνθρωπος, όμως μπορεί να ξυπνήσει απότομα με την απαλή μελωδία ενός μουσικού ξυπνητηριού.

Τα ηχητικά κύματα μπαίνουν στον ακουστικό πόρο και πλήττουν το τύμπανο. Οι δονήσεις του τύμπανου μεταδίδονται στο μέσον ους κατά μήκος ενός μοχλού από τρία οστάρια, ο οποίος πολλαπλασιάζει την ισχύ τους κατά 10-15 φορές. Τα οστάρια τις μεταβιβάζουν σε μία μεμβράνη, την ωοειδή θυρίδα, πίσω από το τρίτο οστάριο. Η θυρίδα τις στέλνει δια μέσου του υγρού κοχλία που έχει σχήμα σαλιγκαριού τα κύματα αυτά ερεθίζουν παλλόμενες τρίχες που μεταδίδουν σήματα στον εγκέφαλο μέσω του ακουστικού νεύρου. Στο σημείο αυτό, το ερέθισμα στο άκρο της αλυσίδας ακούγεται σαν ήχος ορισμένου ύψους.

ΛΟΙΠΟΝ: Το πολυπλοκώτατο αυτό μηχανολογικό αριστούργημα έγινε μόνο του;