Μία από τις πιο δύσκολες ερωτήσεις για όσους πιστεύουν στη Βίβλο, η οποία ωστόσο απαιτεί ικανοποιητική απάντηση, είναι η ακόλουθη:
«Εάν ο Θεός της αγάπης υπάρχει, τότε γιατί το κακό κυριαρχεί στον κόσμο μας;»
Με την πρώτη ματιά, φαίνεται λογικό να πιστέψει κανείς πως εφόσον ο Θεός δημιούργησε τα πάντα, και εφόσον το κακό όντως υπάρχει, τότε δεν είναι παρά ο ίδιος ο Θεός που δημιούργησε το κακό. Από την άλλη όμως, γνωρίζουμε από τη Βίβλο πως ο Θεός είναι αγαθός και δεν μπορεί να είναι Αυτός ο δημιουργός του κακού. Αν όμως ο Θεός υπάρχει, και είναι ένας Θεός αγάπης, τότε πως ερμηνεύεται η ύπαρξη του κακού; Πώς είναι δυνατό ένας Θεός αγάπης να επιτρέπει στο κακό να υπάρχει, ενώ γνωρίζει πως η ανθρωπότητα, κάτω από την επιρροή του κακού, θα προκαλούσε στον εαυτό της τόσο πόνο και αδικία.
Με την πρώτη ματιά, φαίνεται λογικό να πιστέψει κανείς πως εφόσον ο Θεός δημιούργησε τα πάντα, και εφόσον το κακό όντως υπάρχει, τότε δεν είναι παρά ο ίδιος ο Θεός που δημιούργησε το κακό. Από την άλλη όμως, γνωρίζουμε από τη Βίβλο πως ο Θεός είναι αγαθός και δεν μπορεί να είναι Αυτός ο δημιουργός του κακού. Αν όμως ο Θεός υπάρχει, και είναι ένας Θεός αγάπης, τότε πως ερμηνεύεται η ύπαρξη του κακού; Πώς είναι δυνατό ένας Θεός αγάπης να επιτρέπει στο κακό να υπάρχει, ενώ γνωρίζει πως η ανθρωπότητα, κάτω από την επιρροή του κακού, θα προκαλούσε στον εαυτό της τόσο πόνο και αδικία.