Είμαι φύλακας του αδελφού μου;
Ο ποντικός κοίταξε μέσα από τη χαραμάδα του τοίχου, για να δει τον αγρότη και τη σύζυγό του που άνοιγαν ένα πακέτο.
Τι τρόφιμα να περιέχει; σκέφτηκε, αλλά πόσο απογοητεύτηκε όταν είδε ότι μέσα στο χαρτί υπήρχε μια ποντικοπαγίδα.
Τρέχοντας στην αυλή, το ποντίκι ειδοποίησε για τον κίνδυνο: «Υπάρχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι, υπάρχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι». Η κότα κακάρισε, έξυσε το κεφάλι της και είπε, «Κυρ Ποντικέ, μπορώ να πω ότι αυτό είναι μια σοβαρή απειλή για σένα, αλλά δεν έχει συνέπειας σε μένα. Δεν μπορείνα μου κάνει κακό».
Το ποντίκι στράφηκε τότε στο γουρούνι και είπε, «Υπάρχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι». Το γουρούνι έκφρασε τη συμπάθειά του και είπε, «Λυπάμαι τόσο πολύ κυρ Ποντικέ, αλλά δεν υπάρχει τίποτα που μπορώ να κάνω γι’ αυτό, εκτός από το να προσεύχομαι. Να είσαι βέβαιος ότι θα είσαι στις προσευχές μου».
Το ποντίκι στράφηκε στην αγελάδα. Εκείνη είπε, «Αλίμονο, κυρ Ποντικέ. Πόσο λυπάμαι για σένα. Αλλά δεν είναι κάτι που με αφορά».
Έτσι ο ποντικός επέστρεψε στην τρύπα του αποκαρδιωμένος με το κεφάλι σκυμμένο και έχοντας να αντιμετωπίσει μόνος την ποντικοπαγίδα του αγρότη. Εκείνη την ίδια νύχτα ένας ήχος ακούστηκε σε όλο το σπίτι, όπως κάνει μια ποντικοπαγίδα όταν πιάνει το θύμα της. Η σύζυγος του αγρότη έτρεξε βιαστικά για να δει τι πιάστηκε. Στο σκοτάδι, δεν πρόσεξε πως εκείνο που είχε πιαστεί στην ποντικοπαγίδα ήταν η ουρά ενός δηλητηριώδους φιδιού. Έτσι το φίδι δάγκωσε τη σύζυγο του αγρότη.
Ο αγρότης την πήγε στο νοσοκομείο. Όταν γύρισαν σπίτι, εκείνη είχε πυρετό. Βέβαια, όπως όλοι γνωρίζουν, όταν κάποιος έχει πυρετό μια ζεστή κοτόσούπα κάνει καλό. Έτσι ο αγρότης πήρε το τσεκούρι του και βγήκε στην αυλή για το κύριο συστατικό της σούπας...
Αλλά η ασθένεια της συζύγου συνεχίστηκε, έτσι οι φίλοι και οι γείτονες ήρθαν και έμεναν μαζί της ολόκληρο το εικοσιτετράωρο. Για να τους ταΐσει, ο αγρότης έσφαξε το γουρούνι. Όμως η σύζυγος του αγρότη δεν έγινε καλά. Πέθανε και στην κηδεία της ήρθαν πολλοί άνθρωποι, που ο αγρότης έσφαξε την αγελάδα για να τους ταΐσει με το κρέας της.
Έτσι, την επόμενη φορά που ακούτε ότι κάποιος αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα, και σκέφτεστε ότι δεν σας αφορά, να θυμάστε πως ακόμη και όταν κινδυνεύει ο πιο ασήμαντος από μας, όλοι βρισκόμαστε σε κίνδυνο. Στο βιβλίο της Γένεσης, ο Κάιν είπε για τον Άβελ στον Θεό: «Μήπως είμαι φύλακας του αδελφού μου;» Όλοι συνταξιδεύουμε σε αυτό το ταξίδι που λέγεται ζωή. Πρέπει να φροντίζουμε ο ένας για τον άλλο και να είμαστε πρόθυμοι να καταβάλουμε εκείνη την πρόσθετη προσπάθεια για να ενθαρρύνουμε ο ένας τον άλλο.|
