Ψαράδες - Η προσωπική ομολογία του ψαρά

Το να μοιράζεσαι με τους άλλους, τί ο Θεός έχει κάνει σ` εσένα, είναι μια απ` τις πιο συναρπαστικές και αποτελεσματικές μεθόδους να κερδίσεις κάποιον στο Χριστό.

Αυτό πρέπει να γίνεται: 1. Χωρίς λόγια
                                            2. Με λόγια

ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ - Α' Πέτρου (1)

Α. Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

Το πραγματικό όνομα του αποστόλου Πέτρου ήταν «Σίμων». Στην πρώτη καταγραμμένη συνάντηση με τον Κύριο μας, ο Ιησούς τον ονόμασε «Κηφά» (Ιωάν.α:40-43). Το νέο του όνομα ήταν «Πέτρος» (Ελληνικά) ή «Κηφάς» (Αραμαϊκά), που σημαίνει «βράχος».

Τρία χρόνια αργότερα ο Ιησούς το επαναβεβαίωσε αυτό (Ματθ.ις:18). Εδώ, ο Ιησούς χρησιμοποίησε δύο λέξεις, “Πέτρος” και “Πέτρα”. “Πέτρος”, ένα απλό κομμάτι του βράχου, ήταν ο Πέτρος. “Πέτρα”, ένα μεγάλο κομμάτι του βράχου, ήταν η ομολογία του Πέτρου, ή η αλήθεια της Θεότητας του Ιησού, πάνω στην οποία θα χτιζόταν η Εκκλησία.

Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ - Τα εφτά τελευταία λόγια του Κυρίου

Τα λόγια που είπε ο Ιησούς πάνω στο σταυρό ήταν πολύ σημαντικά κι είχαν βαθύ νόημα. Γι’ αυτό το λόγο, θα αναφερθούμε σ’ αυτό το μάθημα και θα μελετήσουμε προσεκτικά αυτά τα τελευταία λόγια του Κυρίου μας, ενώ γευόταν την αγωνία του θανάτου.

Τα χαρίσματα του Πνεύματος (3)

Τα πνευματικά χαρίσματα μέσα στο λόγο του Θεού

Η Βίβλος διδάσκει ότι κάθε πιστός είναι, και πρέπει να λειτουργεί σαν ένα ζωτικής σημασίας μέλος του σώματος Χριστού. Ο Θεός έχει δώσει πολλά χαρίσματα στην εκκλησία Του. Έχει προικίσει τα μέλη με ειδικές δυνατότητες και διακονίες για το καλό του σώματος σαν σύνολο, τοπικά και παγκόσμια.

Καθήκοντα Διακονίας

ΘΕΟΚΡΑΤΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ.

Το σύστημα, ο τύπος της εκκλησιαστικής κυβέρνησης που δίδεται στο λόγο του Θεού είναι Θεοκρατικό. Είναι ο Θεός αυτός που κυβερνά το λαό Του μέσα από τους κεκλιμένους δια του Αγίου Πνεύματος εργάτες.

Υπάρχουν δύο άκρα στην κυβέρνηση της εκκλησίας που είναι και τα δύο λάθος:

ΕΞΟΔΟΣ - Μελέτη στη Σκηνή του Μαρτυρίου (18)

Η ΑΦΙΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΙΕΡΕΩΝ

Το όγδοο κεφάλαιο του Λευιτικού αναφέρει τον τρόπο με τον οποίο αφιερώνονταν οι ιερείς ή γινόταν έτοιμοι για υπηρεσία. Στο Λευιτ.η:6 διαβάζουμε: «Καί έφερεν ο Μωυσής τόν  Ααρών καί τούς υιούς αυτού καί έλουσεν αυτούς μέ ύδωρ». Το πρώτο πράγμα που μπορούμε να προσέξουμε εδώ, είναι ότι δεν αφιέρωναν οι ίδιοι οι ιερείς τους εαυτούς τους, αλλά ο Μωυσής. Κατά τον ίδιο τρόπο, όποιος θέλει να γίνει «ιερέας του Κυρίου» δεν μπορεί να καθαγιαστεί από μόνος του. Εμείς δεν μπορούμε ν’ αλλάξουμε τις καρδιές μας ή να γίνουμε κατάλληλοι για το έργο του Θεού. Αυτό που έπρεπε να κάνουν ήταν να παρουσιαστούν μπροστά στο Μωυσή.

Ερμηνευτικά - 15

ΣΧΗΜΑΤΑ ΛΟΓΟΥ

Εδώ θα εξετάσουμε διάφορες μεταφορικές εκφράσεις που συναντάμε στη Βίβλο για να εξοικειωθούμε μ’ αυτές και να μάθουμε πώς θα μπορέσουμε να κατανοήσουμε σωστά καθένα απ’ αυτά τα σχήματα λόγου. Το κυριότερο πράγμα που πρέπει να θυμόμαστε ως προς τον σκοπό της μελέτης αυτής είναι ότι υπάρχουν εδάφια μέσα στη Γραφής τα οποία δεν ερμηνεύονται πεζά.

   

Θα εξετάσουμε σχήματα λόγου όπως μεταφορές, προσωποποιήσεις, ειρωνείες, υπερβολές, αλληγορίες, αινίγματα, τύπους, σύμβολα, παραβολές, παρομοιώσεις, αποστροφές, αντιθέσεις, παροιμίες κι Εβραϊσμούς.

Πολλά απ’ αυτά τα σχήματα συναντώνται παράλληλα, έτσι ώστε, π.χ. μία ιστορία να είναι αλληγορία μαζί και τύπος ή μπορεί να περιλαμβάνει ακόμη ειρωνεία, υπερβολή κι αντίθεση. 

Η οικογένεια κατά το Βιβλικό πρότυπο - Τα χαρακτηριστικά της ενάρετης συζύγου

(Παρ.λα:10-31)

·     Δεν είναι μια συνηθισμένη γυναίκα (εδ.10).

·     Ο άντρας της δεν χρειάζεται να εξαγοράζει την αγάπη της (εδ.11).

·     Ο άντρας της μπορεί να μένει ήσυχος (εδ.12).

·     Είναι εργατική (εδ.13).

·     Φροντίζει για το φαγητό της οικογένειάς της (εδ.14).

Τα χαρίσματα του Πνεύματος (2)

Ένα από τα χαρακτηριστικά της Πεντηκοστιανής κίνησης σήμερα, είναι η έμφαση που δίνει στα υπερφυσικά χαρίσματα του Πνεύματος μέσα στην εκκλησία. Στο τελευταίο μισό του 20^ου αιώνα, πολλοί άνθρωποι από κάθε δόγμα «αγκάλιασαν» αυτά τα χαρίσματα, βάζοντας έτσι την αρχή της χαρισματικής κίνησης και έπειτα το «τρίτο κύμα» (τους Ευαγγελικούς που δεν θέλουν να ονομάζονται Πεντηκοστιανοί ή Χαρισματικοί αλλά υποστηρίζουν τα σημεία και τα τεράστια). 

Διάφορες θεωρίες και οι πρακτικές, συμπεριλαμβανομένων κάποιων κακομεταχειρίσεων και καταχρήσεων, έχουν συνοδεύσει αυτή την ανανέωση των πνευματικών χαρισμάτων.

Να περιπατήσητε αξίως της προσκλήσεως, καθ' ην προσεκλήθητε

Να ενδυθήτε τον νέον άνθρωπον, τον κτισθέντα κατά Θεόν εν δικαιοσύνη και οσιότητι της αληθείας.Όθεν απορρίψαντες το ψεύδος, λαλείτε αλήθειαν έκαστος μετά του πλησίον αυτού· διότι είμεθα μέλη αλλήλων.

Οργίζεσθε και μη αμαρτάνετε· ο ήλιος ας μη δύη επί τον παροργισμόν σας, μήτε δίδετε τόπον εις τον διάβολον. Ο κλέπτων ας μη κλέπτη πλέον, μάλλον δε ας κοπιάζη εργαζόμενος το καλόν με τας χείρας αυτού, διά να έχη να μεταδίδη εις τον χρείαν έχοντα.

καλημέρα

Σήμερον, εάν ακούσητε της φωνής αυτού, μη σκληρύνητε τας καρδίας σας

Τα χαρίσματα του Πνεύματος (1)

Τάξη στα χαρίσματα

Πολλοί είναι αντίθετοι με την ελεύθερη λειτουργία των χαρισμάτων μέσα στην εκκλησία, εξαιτίας αυτών που γράφει ο Παύλος στην εκκλησία της Κορίνθου.

Όμως αυτές οι αυστηρές παρατηρήσεις του Παύλου δεν έγιναν για να εναντιωθεί στη λειτουργία των χαρισμάτων ή στη σπουδαιότητά τους, αλλά για να βοηθήσει να ενεργηθούν με σοφία για το καλό του σώματος του Χριστού.

Ερμηνευτικά - 14

ΠΕΜΤΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ

Παραλληλισμοί μεταφορικού λόγου

Ορισμένες φορές είναι ανάγκη να καταφεύγουμε σε παραλληλισμούς για να καταλάβουμε αν ένα κείμενο πρέπει να το πάρουμε με την πεζή ή την μεταφορική του έννοια.

Για παράδειγμα, μερικές φορές, βλέπουμε το Θεό να παρουσιάζεται απ’ τους προφήτες σαν κάποιος που κρατάει ένα ποτήρι κρασί στο χέρι, από το οποίο θέλει να δώσει να πιουν αυτοί που σκοπεύει να τιμωρήσει, ώστε να πέσουν κάτω μεθυσμένοι και ζαλισμένοι (Ναούμ γ:11, Αββ.β:16, Ψαλμ.οε:8). Αυτή η εικόνα του Θεού την οποία συναντάμε περιληπτικά και χωρίς πολλές εξηγήσεις σε ορισμένα κείμενα, σκιαγραφείται με σαφήνεια στις παράλληλες Γραφές, στον Ησ.να:17, 22, 23 όπου βλέπουμε ότι το ποτήρι είναι η οργή, ο θυμός κι η δίκαιη αγανάκτηση του Κυρίου. Εκεί βλέπουμε ακόμη ότι η μέθη κι η ζάλη συμβολίζουν την καταστροφή και την αβάσταχτη τιμωρία. 

γη θέλει κλονισθή εδώ και εκεί ως ο μεθύων και θέλει μετακινηθή ως καλύβη

Η γη πενθεί, μαραίνεται, ο κόσμος ατονεί, μαραίνεται, οι υψηλοί εκ των λαών της γης είναι ητονημένοι. 

Και η γη εμολύνθη υποκάτω των κατοίκων αυτής· διότι παρέβησαν τους νόμους, ήλλαξαν το διάταγμα, ηθέτησαν διαθήκην αιώνιον.

καλημέρα

Καθήκοντα Διακονίας

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΕΧΕΙ ΟΡΙΣΤΕΙ ΑΠ’ ΤΟ ΘΕΟ

Α’ ΚΟΡ.ιβ:28 Και άλλους μεν έθεσεν ο Θεός εν τη εκκλησία πρώτον αποστόλους, δεύτερον προφήτας, τρίτον διδασκάλους, έπειτα θαύματα, έπειτα χαρίσματα ιαμάτων, βοηθείας, κυβερνήσεις, είδη γλωσσών.

Μερικές φορές γίνεται άσοφη κριτική και επίκριση στα θέματα οργάνωσης. Αυτή η άσοφη και άδικη κριτική προέρχεται κυρίως από τις παρακάτω δύο πηγές.

1.  Από ένα άτομο που έχει σωθεί απ’ το χώρο της δογματικής εκκλησίας, θέλει να αισθανθεί ελεύθερο από τη δουλεία των σχημάτων της παραδοσιακής εκκλησίας, κι έτσι πετιέται στο άλλο άκρο, του να απορρίπτει κάθε εκκλησιαστική κυβέρνηση.

2.  Από ένα άτομο που αρνείται να υποταχθεί, να πειθαρχήσει, υιοθετόντας μια ανεξάρτητη θέση και στάση, κι ένα ανεξάρτητο πνεύμα, κι έτσι προάγει την αποκαλούμενη «ελεύθερη» εκκλησία.

Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΛΕΞΗΣ «ΕΛΟΧΙΜ» ΚΑΙ Η ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΓΡΑΦΗ.

Για να μπορέσει ο αναγνώστης να καταλάβει περί τίνος πρόκειται και να εκτιμήσει ανάλογα τα επιχειρήματα που θα ακολουθήσουν, θα δώσουμε πρώτα τον ορισμό αυτής της λέξης.

Η λέξη «ΕΛΟΧΙΜ» είναι Εβραϊκή και είναι η αντίστοιχη της λέξης «ΘΕΟΣ». Είναι στον πληθυντικό αριθμό, και προέρχεται από τη ρίζα «OΥΛ», που σημαίνει «το να είναι κανείς ΠΡΩΤΟΣ, ΑΡΧΗΓΟΣ, ή ΙΣΧΥΡΟΣ, ΔΥΝΑΤΟΣ». 

O ενικός αριθμός του Ελοχίμ, είναι «ΕΛ». Σημαίνει το πλήθος της ισχύος και της δύναμης, που φανερώνεται στη θεότητα. Όταν το Ελοχίμ, ή το Ελ, αναφέρονται στον αληθινό Θεό, τότε μεταφράζονται και τα δύο στον ενικό αριθμό.

Πάντες οι θέλοντες να ζώσιν ευσεβώς εν Χριστώ Ιησού θέλουσι διωχθή.(2Τιμ. 3:12)

Γίνωσκε δε τούτο, ότι εν ταις εσχάταις ημέραις θέλουσιν ελθεί καιροί κακοί· διότι θέλουσιν είσθαι οι άνθρωποι φίλαυτοι, φιλάργυροι, αλαζόνες, υπερήφανοι, βλάσφημοι, απειθείς εις τους γονείς, αχάριστοι, ανόσιοι, άσπλαγχνοι, αδιάλλακτοι, συκοφάνται, ακρατείς, ανήμεροι, αφιλάγαθοι, προδόται, προπετείς, τετυφωμένοι, φιλήδονοι μάλλον παρά φιλόθεοι, έχοντες μεν μορφήν ευσεβείας, ηρνημένοι δε την δύναμιν αυτής. Και τούτους φεύγε. Διότι εκ τούτων είναι εκείνοι, οίτινες εισχωρούσιν εις τας οικίας και αιχμαλωτίζουσι τα γυναικάρια τα πεφορτισμένα αμαρτίας, συρόμενα υπό διαφόρων επιθυμιών, τα οποία πάντοτε μανθάνουσι και ποτέ δεν δύνανται να έλθωσιν εις την γνώσιν της αληθείας. 
                                                                                                                                                                                         2Τιμ. 3:1-7

καλημέρα

εκείνος θέλει ελέγξει τον κόσμον περί αμαρτίας

Δεν είναι εκπληκτικό ότι ο Παύλος αφιερώνει τα τρία πρώτα κεφάλαια της επιστολής προς Ρωμαίους ζητώντας να φέρει όλους τους ανθρώπους σε κατάκριση;

Δεν είναι όμως η κατάκριση το πιο σημαντικό στη θεολογία του. Δεν είναι ο σκοπός ή ο τελικός στόχος του. Είναι ένα μέσο να φέρει σωτηρία στους αναγνώστες του, διότι οι άνθρωποι πρέπει να έρθουν σε αυτογνωσία πριν αφιερωθούν στο Θεό.

Τα 4 κεριά!

Κλικ εδώ!

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ - β:11

ο έχων ούς ακουσάτω τι το πνεύμα λέγει ταις εκκλησίαις, ο νικών ου μη αδικηθή εκ του θανάτου του δευτέρου

Α. ο νικών ου μη αδικηθή εκ του θανάτου του δευτέρου

Η νίκη αυτή δεν είναι όπως πολλοί νομίζουν εναντίον πολιτικών συστημάτων, γιατί οι Χριστιανοί δεν πρέπει να εμπλέκονται σε βιοτικά τέτοιου είδους. Η νίκη αυτή είναι πνευματική και επιτυγχάνεται με το να κηρύττει ο πιστός το λόγο του Θεού όχι μόνο με τα χείλη αλλά και με τη ζωή του. Αυτό έκανε ο Ιησούς εδώ στη γη. Δεν ανακατεύτηκε με τα πολιτικά της εποχής Του, αλλά παρέμενε ενωμένος με τον Πατέρα Του, κήρυττε το λόγο και φανέρωνε τη δύναμη του Πατέρα. Αυτή ήταν η νίκη Του στον κόσμο αυτό (Α’ Ιωαν.ε:4).

Η θεωρία της εξέλιξης

Κλίκ εδώ! (Από Α. Παπαφραγκάκης)

Η καθημερινότητα των ανθρώπων στην Ελλάδα το 1950-1965

Ας ξαναδιαβάσουμε την ιστορία μέσα από τις φωτογραφίες[1].

 

Ο Εμφύλιος μόλις έχει τελειώσει. Οι άνθρωποι, μέσα σ’ αυτή τη χαώδη κατάσταση, προσπαθούσαν να οργανώσουν τη ζωή τους.

 

Ο αγώνας γινόταν για ένα πιάτο φαΐ, για ένα τρύπιο παντελόνι ή φουστάνι, για ένα ζευγάρι παπούτσια, που είχαν βαρεθεί να πηγαινοέρχονται στον τσαγκάρη.

 

Για να βρεθούν όμως κι αυτά, ο αγώνας γινόταν κυρίως για τη δουλειά, για το μεροκάματο.

Αποφάσεις

ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ - Ιακώβου (3)

Α. ΚΟΣΜΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΘΕΟΣΕΒΕΙΑ

Ιάκωβος δ:1-10

Αφού ο Ιάκωβος έκανε τη δήλωση του ως προς την ειρήνη, εξήγησε τους λόγους, στους οποίους οφείλονται οι μάχες και οι πόλεμοι - είναι αποτέλεσμα των ηδονών. Ο Ιάκωβος είπε στους Ιουδαίους Χριστιανούς, ότι επιθυμούν αυτό, που δεν μπορούν να έχουν, γι’ αυτό μισούν και είναι έτοιμοι για φόνο. Δεν αποκτούν αυτά που επιθυμούν επειδή δεν προσεύχονται,  Και όταν προσεύχονται, οι προσευχές τους δεν απαντώνται, γιατί παρακινούνται από λάθος επιθυμίες.

Ψαράδες - Ο σκοπός του ψαρά

Ο ΣΚΟΠΟΣ ΜΑΣ σαν εκκλησία πρέπει πάντοτε να είναι ο ίδιος μ' αυτόν του Κυρίου μας Ιησού Χριστού:

Το δόγμα της τριάδας και η Αγία Γραφή

Η σχέση Θεού και ανθρώπου Χριστού

Ποιος λοιπόν είναι ο Θεός; Οι τριαδικοί πιστεύουν ότι ο Θεός είναι σύνθετος και αποτελείται από τον Πατέρα, τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα. Είναι έτσι; Ασφαλώς όχι. Η Αγία Γραφή είναι ξεκάθαρη πάνω στο ζήτημα αυτό. Δεν μας αφήνει να κάνουμε τριαδικές υποθέσεις και συνθέσεις.

Καλημέρα

Η οικογένεια κατά το Βιβλικό πρότυπο - Εργαζόμενες σύζυγοι

Η παραπάνω επικεφαλίδα ίσως είναι λίγο παραπλανητική, επειδή είναι σαν να λέει ότι ορισμένες σύζυγοι εργάζονται, ενώ άλλες δεν εργάζονται. Η κάθε σύζυγος που έχει κάποια αξία είναι μια “εργαζόμενη” σύζυγος.

Στη σημερινή οικονομία οι περισσότερες νεαρές σύζυγοι βρίσκουν ωφέλιμο το να εργαστούν ένα ή δύο χρόνια πριν να ξεκινήσουν να δημιουργήσουν την οικογένειά τους. Σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα γίνεται τελείως αναγκαίο, προκειμένου το νεαρό ζευγάρι ν’ αντιμετωπίσει τα έξοδα του σπιτιού. Ωστόσο, είναι πολύ σοφό για τα ζευγάρια να προσαρμοστούν όσο γίνεται πιο γρήγορα, ώστε να βασίζονται μόνο στο εισόδημα του συζύγου. Τα χρήματα που κερδίζει η σύζυγος είναι “επί πλέον” χρήματα που πρέπει να χρησιμοποιηθούν για ένα συγκεκριμένο σκοπό. Θα πρέπει να φροντίσουν, ώστε να μην εξαρτώνται απ’ αυτά για τα μηνιαία έξοδά τους, ή να παρασυρθούν από την πολυτέλεια των δύο εισοδημάτων. Είναι ακριβώς σε τούτο το στρατηγικό σημείο που πολλά ζευγάρια αποφασίζουν ότι τα παιδιά είναι μια πολύ δαπανηρή υπόθεση και καταλήγουν στην απόφαση της ατεκνίας.

ΠΟΙΗΤΙΚΑ - Το βιβλίο του Ιώβ

Πρώτη Σκηνή - Η ευημερία του Ιώβ (α:1-5)

Α. Ο τόπος διαμονής του Ιώβ (α:1α)

Ο Ιώβ ζούσε στη γη της Αυσίτιδας, η οποία βρισκόταν ανατολικά, Βα ή Να της Παλαιστίνης.

Β. Ο χαρακτήρας του Ιώβ (α:1β)

1.  Ήταν άμεμπτος

2.  Ήταν ευθύς

3.  Φοβόταν τον Θεό

4.  Άπεχε από καθετί κακό

Γ. Η ευημερία του Ιώβ (α:2,3)

1.  Είχε πολλούς γιούς και θυγατέρες (7 γιους και 3 θυγατέρες).

2.  Είχε πολλά ζώα (7.000 πρόβατα, 3.000 καμήλες, 1.000 βόδια και 500 γαϊδούρες).

3.  Είχε πολλούς υπηρέτες.

Δ. Η ευσέβεια του Ιώβ (α:4,5)

Όταν τελείωναν οι ημέρες που έκαναν συμπόσιο οι γιοι και οι θυγατέρες του, ο Ιώβ, επειδή φοβόταν ότι τα παιδιά του μπορεί να είχαν αμαρτήσει με το να βλασφημήσουν τον Θεό στην καρδιά τους, ενεργούσε σαν ιερέας και πρόσφερε θυσίες, ολοκαυτώματα, για κάθε παιδί του χωριστά.

ΦΥΛΛΑΔΙΑ - Τι ήταν δυνατόν να κάμω έτι;

Αυτή η φράση βρίσκεται στο βιβλίο του προφήτη Ησαΐα (ε:4).

Μιλάει ο Θεός σε πρώτο πρόσωπο, σε σένα και σε μένα.

Το ερώτημα είναι: Τι άλλο μπορούσα να κάνω και δεν το έκανα;

Και πρέπει εγώ και συ ν’ απαντήσουμε. Τι απάντηση θα δώσουμε;

 

Ερμηνευτικά - 13

ΠΕΜΤΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ

Παραλληλισμοί γενικών διδασκαλιών

Για την κατανόηση και τη σωστή ερμηνεία ορισμένων κειμένων, όπου δεν αρκούν οι παραλληλισμοί λέξεων και ιδεών, είναι αναγκαίο να ανατρέξουμε στο γενικό πνεύμα ή τη γενική διδασκαλία των Γραφών. Ο ερμηνευτής του λόγου του Θεού πρέπει πάντοτε να είναι σίγουρος ότι δεν παραβαίνει τον γενικό ειρμό, το πνεύμα της διδασκαλίας της Γραφής.

Παραδείγματα

Η Γραφή λέει: “ο άνθρωπος δικαιούται δια πίστεως χωρίς τα έργα του Νόμου”.  Αν, τώρα, κάποιος διαβάζοντάς το καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ο άνθρωπος που πιστεύει είναι ελεύθερος απ’ την υποχρέωση που έχει απέναντι στον άγιο νόμο του Θεού να ζει μία  ζωή σύμφωνη μ’ αυτόν και να εκτελεί τις εντολές, τότε ο άνθρωπος αυτός διδάσκει μία τραγική πλάνη, έστω κι αν καταφεύγει σε ορισμένους παραλληλισμούς του κειμένου.

Μελχισεδέκ

«Διότι ούτος ο Μελχισεδέκ……» (Εβρ.ζ:1-3).

Σχετικά με το πρόσωπο του Μελχισεδέκ, ορισμένοι υποστηρίζουν ότι είναι ο Υιός του Θεού, ο Κύριος Ιησούς Χριστός που φανερώθηκε πριν τη γέννηση Του στη γη, και το χρησιμοποιούν σαν απόδειξη ότι ο Χριστός προϋπήρχε σαν «θεός Υιός».

Ο Μελχισεδέκ, ο ιερέας της πόλης Σαλήμ, ήταν κάποιο φυσικό πρόσωπο που ζούσε τότε, γεννήθηκε από κάποιους γονείς, ήταν απλός άνθρωπος, όπως όλοι, με τη διαφορά ότι ήταν ιερέας του Θεού του Ύψιστου. Τότε που ο Νόμος δεν είχε δοθεί ακόμη, υπήρχαν άνθρωποι, που ήταν ιερείς του Θεού, με κατευθείαν κλήση από το Θεό.

πατέρας κουβαλάει καθημερινά τον ανάπηρο γιο του 30χλμ μέχρι το σχολείο του

Ο Yu Xukang από την Κίνα, πατέρας ενός ανάπηρου αγοριού, καθημερινά διανύει μία απόσταση περίπου 30 χιλιομέτρων προκειμένου να μεταφέρει στους ώμους του, τον γιο του που αντιμετωπίζει σοβαρά κινητικά προβλήματα και να τον οδηγήσει στο σχολείο του.

Οι δυο τους, μένουν σε ένα μικρό σπίτι στην επαρχία Fengyi, στην νοτιοδυτική Κίνα. Ωστόσο, η μητέρα του αγοριού τους εγκατέλειψε. Ο 12χρονος Xiao Qiang, εξαιτίας της αναπηρίας του, δεν έγινε δεκτός σε κανένα από τα σχολεία που βρίσκονται κοντά στο σπίτι τους.

καλημέρα

Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ - Ο Γολγοθάς

Γραφικές αναφορές: Ματθ.κζ:32-61   Μάρκ.ιε:21-47   Λουκ.κγ:26-49   Ιωάν.ιθ:16-42

Α.  Η ΜΑΣΤΙΓΩΣΗ

Η μαστίγωση λάμβανε χώρα πριν απ’ τη σταύρωση. Ήταν μία τιμωρία τόσο φριχτή που το μυαλό μουδιάζει και μόνο στη σκέψη της. Το θύμα γυμνωνόταν δημόσια, δενόταν απ’ τα χέρια σε κυρτή στάση πάνω σ’ ένα πάσσαλο κι ύστερα, στα τεντωμένα νεύρα της γυμνής πλάτης που συσπόνταν, έριχναν χτυπήματα με δερμάτινα λουριά, τα οποία κατέληγαν σε βαριές, οδοντωτές άκρες από κόκαλο και μολύβι. Με κάθε χτύπημα σκιζόταν το δέρμα μέχρι που φαίνονταν οι φλέβες. Συχνά, το μαστίγιο έπεφτε πάνω στο πρόσωπο κι “έβγαζε” τα μάτια και τα δόντια. Το θύμα, τις περισσότερες φορές, λιποθυμούσε και συχνά πέθαινε.  Οταν μαθαίνουμε πόσο φριχτό ήταν το μαστίγωμα των Ρωμαίων, τα λόγια του Πέτρου, “Με του οποίου την πληγήν ιατρεύθητε” (Α’ Πέτρ. β 24) αποκτούν καινούριο νόημα.