Η παραπάνω επικεφαλίδα ίσως είναι λίγο παραπλανητική, επειδή είναι σαν να λέει ότι ορισμένες σύζυγοι εργάζονται, ενώ άλλες δεν εργάζονται. Η κάθε σύζυγος που έχει κάποια αξία είναι μια “εργαζόμενη” σύζυγος.
Στη σημερινή οικονομία οι περισσότερες
νεαρές σύζυγοι βρίσκουν ωφέλιμο το να εργαστούν ένα ή δύο χρόνια πριν να
ξεκινήσουν να δημιουργήσουν την οικογένειά τους. Σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα
γίνεται τελείως αναγκαίο, προκειμένου το νεαρό ζευγάρι ν’ αντιμετωπίσει τα
έξοδα του σπιτιού. Ωστόσο, είναι πολύ σοφό για τα ζευγάρια να προσαρμοστούν όσο
γίνεται πιο γρήγορα, ώστε να βασίζονται μόνο στο εισόδημα του συζύγου. Τα
χρήματα που κερδίζει η σύζυγος είναι “επί πλέον” χρήματα που πρέπει να
χρησιμοποιηθούν για ένα συγκεκριμένο σκοπό. Θα πρέπει να φροντίσουν, ώστε να
μην εξαρτώνται απ’ αυτά για τα μηνιαία έξοδά τους, ή να παρασυρθούν από την
πολυτέλεια των δύο εισοδημάτων. Είναι ακριβώς σε τούτο το στρατηγικό σημείο που
πολλά ζευγάρια αποφασίζουν ότι τα παιδιά είναι μια πολύ δαπανηρή υπόθεση και
καταλήγουν στην απόφαση της ατεκνίας.
