ΜΕΛΕΤΗ ΣΤΗ ΣΚΗΝΗ ΤΟΥ ΜΑΡΤΥΡΙΟΥ (32)

 

ΤΟ ΚΑΤΑΠΕΤΑΣΜΑ

 

Το εσωτερικό καταπέτασμα (Έξ. λς:35,36)

 

Το εσωτερικό καταπέτασμα ήταν ένα από τα πιο σημαντικά αντικείμενα της Σκηνής εξαιτίας της θέσης, του σκοπού, και της σημασίας του. Ήταν μια κουρτίνα από φίνο στριφτό λινό, «κεκλωσμένη βύσσο», κεντημένο με χερουβείμ σε μπλε (κυανούν), πορφυρούν και κόκκινο. Ήταν τόσο όμορφο όσο το παραπέτασμα από φίνο λινό της Σκηνής που σχημάτιζε την οροφή από πάνω του.

ΕΞΟΔΟΣ - Μελέτη στη Σκηνή του Μαρτυρίου (18)

Η ΑΦΙΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΙΕΡΕΩΝ

Το όγδοο κεφάλαιο του Λευιτικού αναφέρει τον τρόπο με τον οποίο αφιερώνονταν οι ιερείς ή γινόταν έτοιμοι για υπηρεσία. Στο Λευιτ.η:6 διαβάζουμε: «Καί έφερεν ο Μωυσής τόν  Ααρών καί τούς υιούς αυτού καί έλουσεν αυτούς μέ ύδωρ». Το πρώτο πράγμα που μπορούμε να προσέξουμε εδώ, είναι ότι δεν αφιέρωναν οι ίδιοι οι ιερείς τους εαυτούς τους, αλλά ο Μωυσής. Κατά τον ίδιο τρόπο, όποιος θέλει να γίνει «ιερέας του Κυρίου» δεν μπορεί να καθαγιαστεί από μόνος του. Εμείς δεν μπορούμε ν’ αλλάξουμε τις καρδιές μας ή να γίνουμε κατάλληλοι για το έργο του Θεού. Αυτό που έπρεπε να κάνουν ήταν να παρουσιαστούν μπροστά στο Μωυσή.

ΕΞΟΔΟΣ - Μελέτη στη Σκηνή του Μαρτυρίου (17)

ΤΟ ΣΧΙΣΙΜΟ ΤΟΥ ΚΑΤΑΠΕΤΑΣΜΑΤΟΣ

Όπως είδαμε, το καταπέτασμα ήταν ένα εμπόδιο που κρατούσε τον άνθρωπο μακριά από την παρουσία του Θεού, όπως η αναμάρτητη ανθρώπινη φύση του Χριστού απλά φανέρωνε την τεράστια διαφορά ανάμεσα στον Άγιο Θεό και τον αμαρτωλό άνθρωπο. Δεν μπορούμε να πλησιάσουμε το Θεό, απλά επειδή ο Χριστός έζησε τέλεια και αναμάρτητα εδώ στη γη. Η προσέγγιση της δόξας του Θεού είναι δυνατή επειδή το καταπέτασμα της σάρκας του Ιησού σχίστηκε, όπως το καταπέτασμα του Ναού. Το σώμα του Χριστού σχίστηκε όταν πέθανε πάνω στο σταυρό του Γολγοθά. Εφόσον το καταπέτασμα ήταν τόσο γερό που τα βόδια δεν μπορούσαν να το χωρίσουν, παράλληλα με το γεγονός ότι σχίστηκε από πάνω προς τα κάτω, μας δίνει το δικαίωμα να πιστεύουμε ότι ήταν μια καθαρή ενέργεια του Θεού.

ΕΞΟΔΟΣ - Μελέτη στη Σκηνή του Μαρτυρίου (16)

ΤΟ ΚΑΤΑΠΕΤΑΣΜΑ

Το καταπέτασμα όπως κρεμόταν χώριζε τα Άγια των αγίων από τα Άγια (Έξ.κς:31-33). Ήταν φτιαγμένο από «κεκλωσμένη βύσσο». Τα κεντημένα Χερουβείμ πάνω σ’ αυτό, ήταν σε χρώμα κυανό, πορφυρό και κόκκινο. Δεν ήταν μόνο μεγαλοπρεπές στην όψη, αλλά και καταπληκτικά ανθεκτικό. Λέγεται, ότι δύο ομάδες βοδιών, τραβώντας σε αντίθετες κατευθύνσεις δεν μπορούσαν να το σχίσουν.