Δημόσια επίπληξη.

 

Υπάρχει κάποια κατάλληλη στιγμή για να επιπληχθεί κάποιος δημόσια;

Γενικά το καλύτερο είναι να διδάσκει κανείς τους ανθρώπους συλλογικά, απ’ τον άμβωνα ή να χειρίζεται τα προβλήματα, ιδιωτικά, σε προσωπική βάση.

Ο Χριστιανός και η Μετάνοια.

Αν μετά που θα αναγεννηθούμε αμαρτήσουμε, υπάρχει ακόμα μια λεωφόρος συγχώρεσης όταν ομολογούμε τις αμαρτίες μας στον Ιησού:

Α’ Ιωάν.α:8,9 Εάν είπωμεν ότι αμαρτίαν δεν έχομεν, εαυτούς πλανώμεν και η αλήθεια δεν είναι εν ημίν. Εάν ομολογώμεν τας αμαρτίας ημών, είναι πιστός και δίκαιος, ώστε να συγχωρήση εις ημάς τας αμαρτίας και καθαρίση ημάς από πάσης αδικίας.

Α’ Ιωάν.β:1 Τεκνία μου, ταύτα σας γράφω διά να μη αμαρτήσητε. Και εάν τις αμαρτήση, έχομεν παράκλητον προς τον Πατέρα, τον Ιησούν Χριστόν τον δίκαιον·

Δεν χρειάζεται να ξαναβαπτιστούμε, γιατί υπάρχει μόνο ένα βάπτισμα, το οποίο είναι αποτελεσματικό για όλες τις αμαρτίες που έχουν ομολογηθεί, όποτε κι αν έγιναν, πριν ή μετά το βάπτισμα. Δεν υπάρχουν όρια στη συγχωρητικότητα του Θεού σ’ αυτή τη ζωή, εφόσον μετανοούμε γνήσια.

Έλεγχος στις σκέψεις μας

Το λοιπόν, αδελφοί, όσα είναι αληθή, όσα σεμνά, όσα δίκαια, όσα καθαρά, όσα προσφιλή, όσα εύφημα, αν υπάρχη τις αρετή, και εάν τις έπαινος, ταύτα συλλογίζεσθε. Εκείνα τα οποία και εμάθετε και παρελάβετε, και ηκούσατε, και είδετε εν εμοί, ταύτα πράττετε, και ο Θεός της ειρήνης θέλει είσθαι μεθ’ υμών. (Φιλιπ.δ:8,9)

Ένα λάθος που κάνουμε συχνά γύρω από το μεγάλο και σοβαρό θέμα της σωτηρίας μας, είναι ότι δεν τονίζουμε ότι υπάρχει το μέρος του Θεού, αλλά υπάρχει και το μέρος του ανθρώπου. Οι άνθρωποι μένουν με την εντύπωση ότι οι ίδιοι δεν έχουν να κάνουν τίποτα, ότι δεν έχουν καμία συμμετοχή, «ούτε να κουνήσουν το μικρό τους δαχτυλάκι…», όλα πληρωμένα, όλα τακτοποιημένα από τον Κύριο.

ΔΕΝ ΑΝΟΙΞΑΜΕ ΤΗ ΣΑΚΑ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ.  

Φανταστείτε την εικόνα με ένα μικρό παιδάκι που ξεκινάει το σχολείο και οι γονείς του του λένε πόσο όμορφα θα περνάει και πόσο έχει να ωφεληθεί από το σχολείο που θα πηγαίνει, ότι θα μορφωθεί, θα βρει μια καλή δουλειά, θα φτιάξει μια όμορφη, σωστή οικογένεια. Το παιδάκι πηγαίνει στο σχολείο με χαρά, μέχρι που οι γονείς του, του ζητούν να ανοίξει τη σάκα του, τα τετράδια, τα βιβλία και να στρωθεί να διαβάσει.…

Μα δεν μου είχατε πει ότι θα πρέπει να διαβάσω, να κοπιάσω, να ξενυχτήσω κάποτε, να δίνω εξετάσεις, ίσως διαμαρτυρηθεί ο πιτσιρίκος στο παράδειγμά μας…

Ελέγχοντας την πηγή

Ας προσέχουμε τους ανθρώπους που περιγράφονται σ’ αυτό το μήνυμα και να ξέρουμε ότι ερμηνεύουν λάθος τον λόγο του Θεού.

Πρόσφατα διάβασα ένα άρθρο γεμάτο από ιστορικές ανακρίβειες και αβάσιμους ισχυρισμούς, αλλά κάποιοι το ανέβασαν στο Facebook.

Αναρωτήθηκα, πώς είναι δυνατόν, έξυπνοι άνθρωποι να πιστέψουν κάτι, χωρίς να ελέγξουν την πηγή.

Έλεγχος, νουθεσία και μετάνοια

Οι τρεις προϋποθέσεις της εξομολόγησης.

Οι τρεις λέξεις του άρθρου αυτού, - έλεγχος, νουθεσία, μετάνοια - αποτελούν τις προϋποθέσεις της εξομολόγησης. Για να γίνει αποδεκτή από το Θεό αλλά και από τους ανθρώπους μια πνευματική εξομολόγηση, χρειάζεται πρώτ' απ' όλα ειλικρινή μετάνοια. Αλλά και η μετάνοια προϋποθέτει τον έλεγχο περί αμαρτίας και την πνευματική νουθεσία.

Η πνευματική μετάνοια δεν είναι απλά μεταμέλεια για κάποια κακή μας πράξη που έφερε άσχημα αποτελέσματα στη ζωή μας ή στη ζωή των άλλων. Η πνευματική μετάνοια είναι μια βαθιά συναίσθηση της αμαρτωλότητάς μας και συγχρόνως μια αλλαγή της ζωής μας ώστε να μην επαναλάβουμε την ίδια αμαρτία. Αυτό άλλωστε εννοεί και η λέξη "μετάνοια". Αλλαγή του νου μας, (μετα-νοώ).

5 σημάδια μιας κακής, πονηρής και μοχθηρής καρδιάς

Σαν ποιμένες, βρισκόμαστε συχνά μπροστά σε δύσκολες περιπτώσεις ανθρώπων με μια κακή καρδιά, ή μπροστά σε ένα συνηθισμένο αμαρτωλό που δεν είναι εντάξει, γεμάτος προβλήματα και αμαρτίες.

Νομίζω ότι ένας από τους λόγους που κάποιες φορές δεν «βλέπουμε» το κακό είναι επειδή δυσκολευόμαστε να πιστέψουμε ότι υπάρχουν πραγματικά τόσο κακοί άνθρωποι. Δεν μπορούμε να φανταστούμε κάποιον να μας εξαπατά τόσο ασυνείδητα, να πληγώνει χωρίς τύψεις, να επινοείται εξωφρενικά πράγματα για να καταστρέψει την υπόληψη κάποιου, ή να προσποιείται ότι είναι πνευματικός/η, ενώ δεν έχει κανέναν φόβο Θεού.

Η έλλειψη πειθαρχίας στην Εκκλησία.

Οι περισσότεροι ποιμένες σήμερα, πρέπει να πάρουν το Ματθ.ιη και να το σκίσουν από τη Γραφή τους.

Δυστυχώς γι’ αυτούς, αυτό δεν γίνεται!

Λένε: «Αγαπάω τους αδελφούς. Δεν μπορώ να ασκήσω πειθαρχία. Ο Θεός είναι αγάπη. Πρέπει να αγαπάμε τους αδελφούς. Δεν έχω αυτό το δικαίωμα».

Το ερώτημα είναι: Είσαι πιο στοργικός από τον Ιησού; Εκείνος το διέταξε αυτό. Ναι, σωστά, θα προξενήσει πολλά προβλήματα.

εκείνος θέλει ελέγξει τον κόσμον περί αμαρτίας

Δεν είναι εκπληκτικό ότι ο Παύλος αφιερώνει τα τρία πρώτα κεφάλαια της επιστολής προς Ρωμαίους ζητώντας να φέρει όλους τους ανθρώπους σε κατάκριση;

Δεν είναι όμως η κατάκριση το πιο σημαντικό στη θεολογία του. Δεν είναι ο σκοπός ή ο τελικός στόχος του. Είναι ένα μέσο να φέρει σωτηρία στους αναγνώστες του, διότι οι άνθρωποι πρέπει να έρθουν σε αυτογνωσία πριν αφιερωθούν στο Θεό.

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ - β:2

οίδα τα έργα σου και τον κόπον σου και την υπομονή σου, και ότι ου δύνη βαστάσαι κακούς, και επείρασας τους λέγοντας εαυτούς αποστόλους και ουκ εισίν, και εύρες αυτούς ψευδείς

Το έργο του Θεού θέλει κόπο και υπομονή πολύ. Ορισμένοι, πολλές φορές ανυπομονούν γιατί κάτι αργεί, ίσως γιατί δεν έχουν καταλάβει ότι σ’ όλη μας τη ζωή θα εργαζόμαστε για τον Κύριο. Το έργο του Θεού δεν είναι κάτι που τελειώνει σε 2, 3 μέρες και μετά ησυχάζεις. Δεν είμαστε εμείς που θα τελειώσουμε, το δικό μας το μέρος είναι να μας βρει ο Κύριος όταν έρθει εργαζόμενους!!

Ποιος ελέγχει την ζωή σου;

·        Είσαι υπεύθυνος/η για τη ζωή σου;

·        Μήπως ο Διάβολος σου τη γεμίζει προβλήματα;

·        Μήπως είσαι έρμαιο των περιστάσεων;

Συχνά οι άνθρωποι λένε: "ο διάβολος μ' έβαλε να το κάνω". Πολλοί Χριστιανοί προσεύχονται για ν' απομακρυνθεί ο Πονηρός από τις συναθροίσεις τους, ζητώντας από το Θεό "να επιτιμήσει τα πονηρά πνεύματα".

Η εντύπωση που μένει από τα παραπάνω είναι πως οι άνθρωποι παίζουν συνεχώς με τον Σατανά το παιχνίδι του ποντικού με τη γάτα.

Έλεγχος - Νουθεσία - Μετάνοια

Οι τρεις προϋποθέσεις της εξομολόγησης

Οι τρεις λέξεις του άρθρου αυτού, - έλεγχος, νουθεσία, μετάνοια - αποτελούν τις προϋποθέσεις της εξομολόγησης. Για να γίνει αποδεκτή από το Θεό αλλά και από τους ανθρώπους μια πνευματική εξομολόγηση, χρειάζεται πρώτ' απ' όλα ειλικρινή μετάνοια. Αλλά και η μετάνοια προϋποθέτει τον έλεγχο περί αμαρτίας και την πνευματική νουθεσία.

Η πνευματική μετάνοια δεν είναι απλά μεταμέλεια για κάποια κακή μας πράξη που έφερε άσχημα αποτελέσματα στη ζωή μας ή στη ζωή των άλλων. Η πνευματική μετάνοια είναι μια βαθιά συναίσθηση της αμαρτωλότητάς μας και συγχρόνως μια αλλαγή της ζωής μας ώστε να μην επαναλάβουμε την ίδια αμαρτία. Αυτό άλλωστε εννοεί και η λέξη "μετάνοια". Αλλαγή του νου μας, (μετα-νοώ).

Το "πώς" της Χριστιανικής Ζωής

Ιωάννης ις

 Τις περισσότερες φορές το πρόβλημα με τη Χριστιανική Ζωή δεν είναι το «τι» αλλά το «πώς»! Δηλαδή, δεν είναι το «τι» πρέπει να κάνω αλλά το «πώς» θα το κάνω. Που θα βρω τη δύναμη, το κίνητρο, τη διάθεση να το κάνω.

Σε μια τέτοια κατάσταση βρίσκονται οι μαθητές του Χριστού. Ο Ιησούς τους έχει διδάξει πολλά πράγματα. Τους λέει επίσης στο Ιωάν.ιε:5β ότι «χωρίς εμού δεν δύνασθε να κάμητε ουδέν».

Όμως, επίσης τους λέει στο Ιωάν.ιγ:33, «Τεκνία, έτι ολίγον είμαι μεθ’ υμών. Θέλετε με ζητήσει και καθώς είπον προς τους Ιουδαίους, ότι όπου υπάγω εγώ σεις δεν δύνασθε να έλθητε και προς εσάς λέγω τώρα».

Βάλτε όλα αυτά μαζί και θα καταλάβετε την ερώτηση του Πέτρου στο ιγ:36, «Λέγει προς αυτόν ο Σίμων Πέτρος, Κύριε που υπάγεις;». Το ίδιο ρωτά λίγο μετά και ο Θωμάς, στο ιδ:5.

Έλεγχος στις σκέψεις μας

Το λοιπόν, αδελφοί, όσα είναι αληθή, όσα σεμνά, όσα δίκαια, όσα καθαρά, όσα προσφιλή, όσα εύφημα, αν υπάρχη τις αρετή, και εάν τις έπαινος, ταύτα συλλογίζεσθε. Εκείνα τα οποία και εμάθετε και παρελάβετε, και ηκούσατε, και είδετε εν εμοί, ταύτα πράττετε, και ο Θεός της ειρήνης θέλει είσθαι μεθ’ υμών. (Φιλιπ.δ:8,9)

Ένα λάθος που κάνουμε συχνά γύρω από το μεγάλο και σοβαρό θέμα της σωτηρίας μας, είναι ότι δεν τονίζουμε ότι υπάρχει το μέρος του Θεού, αλλά υπάρχει και το μέρος του ανθρώπου. Οι άνθρωποι μένουν με την εντύπωση ότι οι ίδιοι δεν έχουν να κάνουν τίποτα, ότι δεν έχουν καμία συμμετοχή, «ούτε να κουνήσουν το μικρό τους δαχτυλάκι…», όλα πληρωμένα, όλα τακτοποιημένα από τον Κύριο.

ΔΕΝ ΑΝΟΙΞΑΜΕ ΤΗ ΣΑΚΑ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ.  

Φανταστείτε την εικόνα με ένα μικρό παιδάκι που ξεκινάει το σχολείο και οι γονείς του τού λένε πόσο όμορφα θα περνάει και πόσο έχει να ωφεληθεί από το σχολείο που θα πηγαίνει, ότι θα μορφωθεί, θα βρει μια καλή δουλειά, θα φτιάξει μια όμορφη, σωστή οικογένεια. Το παιδάκι πηγαίνει στο σχολείο με χαρά, μέχρι που οι γονείς του τού ζητούν να ανοίξει τη σάκα του, τα τετράδια, τα βιβλία και να στρωθεί να διαβάσει.…

Αυταπάτη

Λουκ.ιγ:24-30 «Αγωνίζεσθε να εισέλθητε διά της στενής πύλης διότι πολλοί, σας λέγω, θέλουσι ζητήσει να εισέλθωσι και δεν θέλουσι δυνηθή. Αφού σηκωθή ο οικοδεσπότης και αποκλείση την θύραν, και αρχίσητε να στέκησθε έξω και να κρούητε την θύραν, λέγοντες Κύριε, Κύριε, άνοιξον εις ημάς και εκείνος αποκριθείς σας είπη, δεν σας εξεύρω πόθεν είσθε τότε θέλετε αρχίσει να λέγητε Εφάγομεν έμπροσθέν σου και επίομεν, και εν ταις πλατείαις ημών εδίδαξας. Και θέλει ειπεί Σας λέγω, δεν σας εξεύρω πόθεν είσθε φύγετε απ' εμού πάντες οι εργάται της αδικίας. Εκεί θέλει είσθαι ο κλαυθμός και ο τριγμός των οδόντων, όταν ίδητε τον Αβραάμ και Ισαάκ και Ιακώβ και πάντας τους προφήτας εν τη βασιλεία του Θεού, εαυτούς δε εκβαλλομένους έξω. Και θέλουσιν ελθεί από ανατολών και δυσμών και από βορρά και νότου και θέλουσι καθήσει εν τη βασιλεία του Θεού. Και ιδού, είναι έσχατοι, οίτινες θέλουσιν είσθαι πρώτοι, και είναι πρώτοι, οίτινες θέλουσιν είσθαι έσχατοι.