Η αγάπη είναι μέθοδος ωριμότητας και συγχρόνως
κίνητρο για διακονία. Καθώς αυξανόμαστε στην αγάπη φτάνουμε σ’ ένα μεγάλο βαθμό
τελειότητας και στο προσωπικό μας περπάτημα με τον Θεό και στην διακονία μας προς
τους άλλους στο όνομά Του.
Και εν πάσι τούτοις,
ενδύθητε την αγάπην, ήτις είναι σύνδεσμος της τελειότητος (Κολ.γ:14)
Η αγάπη είναι η κορυφή της χριστιανικής εμπειρίας. Από την
στιγμή που ανακαλύπτουμε τον δρόμο της αγάπης έχουμε φτάσει στην κορυφή. Από
κείνο το σημείο και μετά θα αυξάνουμε στην επίγνωση της αγάπης και στην
εκδήλωση της αγάπης μας προς τα έξω.
- Η αγάπη είναι το πάν.
- Αν περπατάμε με αγάπη περπατάμε με τον Θεό, γιατί ο Θεός είναι αγάπη.
- Δεν μπορεί να υπάρξει διακονία χωρίς αγάπη, γιατί η διακονία βασίζεται στη πίστη, και η πίστη εργάζεται μέσω της αγάπης (Γαλ.ε:6).
Η ζωή της αγάπης ήταν μέσα στην σκέψη του Θεού για τον άνθρωπο
από την αρχή. Αυτό φαίνεται και στον νόμο και στους προφήτες.
Λευιτ.ιθ:18 Δεν θέλεις εκδικείσθαι ουδέ θέλεις
μνησικακεί κατά των υιών του λαού σου· αλλά θέλεις αγαπά τον πλησίον σου ως
σεαυτόν. Εγώ είμαι ο Κύριος.
Μιχ.ς:8 Αυτός σοι έδειξεν, άνθρωπε, τι το καλόν και
τι ζητεί ο Κύριος παρά σου, ειμή να πράττης το δίκαιον και να αγαπάς έλεος και
να περιπατής ταπεινώς μετά του Θεού σου;
Και ο Κύριος Ιησούς το επανέλαβε στην Καινή Διαθήκη στον
Χρυσό Κανόνα:
Ματθ.ζ:12 Λοιπόν πάντα όσα αν θέλητε να κάμνωσιν εις
εσάς οι άνθρωποι, ούτω και σεις κάμνετε εις αυτούς· διότι ούτος είναι ο νόμος
και οι προφήται.
Μπορούμε άραγε να καταλάβουμε την σπουδαιότητα της αγάπης;
Σύμφωνα με τον Κύριο, αυτή η αρχή της θείας αγάπης ήταν η επιτομή όλων όσα ο
Θεός προσπαθούσε να μεταδώσει την εποχή της Παλιάς οικονομίας. Κι όμως φαίνεται
ότι πολλοί από τους ακόλουθούς Του ενδιαφέρονται για οτιδήποτε άλλο εκτός από
αυτό.
Αυτή είναι η «ευθεία» και «στενή» οδός. Αλλά είναι η αγάπη
που θα μας φέρει στην τελειότητα.
Ματθ.ε:48 ἔσεσθε οὖν ὑμεῖς τέλειοι ὡς ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος
τέλειος ἐστιν.
Αυτή η τελειότητα δεν είναι απ’ την δύναμη ή τη γνώση αλλά
από την αγάπη, όπως φαίνεται καθαρά στο Ματθ.ε:43-48 Όταν μπορέσουμε ν’
αγαπήσουμε τους εχθρούς μας, δεν θα βρούμε καμμιά δυσκολία ν’ αγαπάμε τους
φίλους μας. Αυτή η αγάπη είναι και ζωή που πρέπει να ζούμε, και εντολή που
πρέπει να υπακούμε.
Ιωάν.ιγ:34 Εντολήν καινήν σας δίδω, Να αγαπάτε
αλλήλους, καθώς εγώ σας ηγάπησα και σεις να αγαπάτε αλλήλους.
Αυτή η εντολή της αγάπης ήταν η διδασκαλία της πρώτης
εκκλησίας:
Ρωμ.ιγ:8-10 Εις μηδένα μη οφείλετε μηδέν ειμή το να
αγαπάτε αλλήλους· διότι ο αγαπών τον άλλον εκπληροί τον νόμον. Επειδή το, Μη
μοιχεύσης, μη φονεύσης, μη κλέψης, μη ψευδομαρτυρήσης, μη επιθυμήσης, και πάσα
άλλη εντολή, εν τούτω τω λόγω συμπεριλαμβάνεται, εν τώ· Θέλεις αγαπά τον
πλησίον σου ως σεαυτόν. Η αγάπη κακόν δεν κάμνει εις τον πλησίον· είναι λοιπόν
εκπλήρωσις του νόμου η αγάπη.
Προσέξτε σ' αυτά τα εδάφια ότι η εντολή της αγάπης
αποκαλείται «ο λόγος».
Γαλ.ε:14 Διότι όλος ο νόμος εις ένα λόγον
συμπληρούται, εις τον, Θέλεις αγαπά τον πλησίον σου ως σεαυτόν.
Αυτός ο «λόγος» είναι ο νόμος του Χριστού για μας:
Γαλ.ς:2 Αλλήλων τα βάρη βαστάζετε και ούτως εκπληρώσατε
τον νόμον του Χριστού.
Αν εμείς αγαπάμε τους άλλους ΟΠΩΣ ΑΥΤΟΣ αγάπησε εμάς, πρέπει,
όπως ακριβώς ο Κύριος μας ανέχεται με τις ατέλειές μας, με τον ίδιο τρόπο να
φερόμαστε κι εμείς στους άλλους.
Πρέπει να μοιάσουμε στον Πατέρα μας δια
Πνεύματος Αγίου.
Εφεσ.ε:1,2 Γίνεσθε λοιπόν μιμηταί του Θεού ως τέκνα
αγαπητά, και περιπατείτε εν αγάπη, καθώς και ο Χριστός ηγάπησεν ημάς και
παρέδωκεν εαυτόν υπέρ ημών προσφοράν και θυσίαν εις τον Θεόν εις οσμήν ευωδίας.
Όπως ήδη έχουμε δει, η αγάπη είναι ο σύνδεσμος της
τελειότητας (Ματθ.ε:48 & Κολ.γ:14). Αυτή η ζωή της αγάπης είναι κάτι σαν
μια δεύτερη φύση του χριστιανού που είναι γεμάτος με Πνεύμα Άγιο.
