Όταν οι Χριστιανοί αναφέρονται στις αμαρτίες του
κουτσομπολιού, της αδικίας ή του εγωισμού, κανείς δεν μας κατηγορεί ότι είμαστε
κουτσομπολιοφοβικοί, αδικοφοβικοί, ή ναρκισσοφοβικοί.
Ούτε μας κατηγορούν ότι μισούμε τα κουτσομπολιά, τα ψέματα ή
τον ναρκισσισμό.
Αλλά όταν οι Χριστιανοί αναφέρονται στις αμαρτίες της
ομοφυλοφιλίας και των παρόμοιων αυτής, άσχετα με το πόσο στοργικά γίνεται, μας
ονομάζουν ομοφοβικούς και λένε ότι μισούμε τους ανθρώπους.
Γιατί;
Επειδή η κουλτούρα μας εξακολουθεί να αποδοκιμάζει τα κουτσομπολιά,
τα ψέματα, και τον εγωισμό, αλλά θεωρεί την ομοφυλοφιλία και όλα τα σχετικά
νόμιμα, υγιή τρόπο ζωής.
Δυστυχώς, πολλοί Χριστιανοί λυγίζουν κάτω από την πίεση και συμμορφώνονται,
φοβούμενοι να καταδικάσουν αυτές τις αμαρτίες και να ομολογήσουν ότι ντρέπονται
για εκείνους που τις κάνουν.
Η Γραφή διδάσκει ότι οι σεξουαλικές αμαρτίες είναι πιο
επιζήμιες για τα άτομα και τις κοινότητες, από ό, τι άλλες αμαρτίες, αλλά η κουλτούρα
μας νομίζει ότι ο άνθρωπος μπορεί να αποφασίζει τι είναι σωστό και τι λάθος.
Αυτή η στάση προκάλεσε εθνική συμφορά και πολλά δεινά στους
Ισραηλίτες την περίοδο των Κριτών (Κριτ.ιζ:6).
Αγαπητοί Χριστιανοί, μπορούμε να αγαπάμε τον Θεό και τους
ανθρώπους αρκετά, ώστε χωρίς ντροπή να μοιραζόμαστε μαζί τους ολόκληρο το Ευαγγέλιο;
Ρωμ.α:16 Διότι δεν αισχύνομαι το ευαγγέλιον του
Χριστού· επειδή είναι δύναμις Θεού προς σωτηρίαν εις πάντα τον πιστεύοντα
Ιουδαίόν τε, πρώτον και Έλληνα.
