Ο λόγος του Θεού (1)

Η Αγία γραφή έχει τρείς ονομασίες με τις οποίες είναι γνωστή σ’ όλο τον κόσμο.

1. ΒIΒΛΟΣ. Προέρχεται από το ομώνυμο λιμάνι της Φοινίκης, από το οποίο γινόταν εισαγωγή και εξαγωγή του παπύρου. Ο πάπυρος ήταν ένα φυτό από το οποίο έβγαζαν τον φλοιό σε λεπτές λουρίδες, τις οποίες κολλούσαν σταυρωτά και έκαναν το χαρτί για να γράφουν τα βιβλία. Επειδή λοιπόν οι Φοίνικες το έκαναν γνωστό στον υπόλοιπο κόσμο, γι’ αυτό και τα βιβλία ονομάστηκαν έτσι από το λιμάνι αυτό της Φοινίκης.

2. ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ. Ο ίδιος ο Κύριος Ιησούς αναφέρθηκε στον λόγο του Θεού και τον ονόμασε «γραφές» (Ματθ.κα:42, Ιωάν.ε:39). Ο απόστολος Παύλος αποκαλεί τις γραφές αυτές «άγιες» στην προς Ρωμ.α:2 .

3. ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. Ο όρος αυτός χρησιμοποιείται πάλι από τον Κύριο στο Μάρκ.ζ:13, και από τον απ. Παύλο στην προς Eβρ.δ:12. Ο λόγος του Θεού αποτελείται φυσικά από λέξεις, και οι λέξεις αυτές είναι αγωγοί δια μέσου των οποίων ο Θεός μεταδίδει τις σκέψεις Του στον άνθρωπο. Όπως εμείς εκφράζουμε τις σκέψεις μας με λέξεις, έτσι και ο Θεός μεταφέρει τις δικές Του σκέψεις σ’ εμάς, δια μέσου των λόγων Του. Αυτοί οι λόγοι είναι ο λόγος του Θεού (Ρωμ.γ:2).

Ο λόγος του Θεού χωρίζεται σε δύο κύρια μέρη, την ΠΑΛΑΙΑ και την ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ. Η Παλαιά Διαθήκη αποτελείται από 39 βιβλία, ενώ η Καινή από 27.

Οι όροι «Παλαιά» και «Καινή Διαθήκη» άρχισαν να χρησιμοποιούνται από το τέλος του 2^ου μ. Χ. αιώνα, με σκοπό να διαχωρίσουν τα Ιουδαϊκά, από τα Χριστιανικά γραπτά. Η έννοιά τους όμως είναι διαφορετική. Η «Παλαιά» αναφέρεται στην Διαθήκη που έκανε ο Θεός με τους Ισραηλίτες δια μέσου του Μωυσή πάνω στο όρος Σινά, ενώ η «Καινή Διαθήκη» αναφέρεται στην καινούρια Διαθήκη που έκανε ο Θεός πάνω στον λόφο του Γολγοθά, δια μέσου του Κυρίου Ιησού Χριστού.

Ο διαχωρισμός λοιπόν των βιβλίων της Αγίας Γραφής σε Παλαιά και Καινή δεν είναι σωστός, διότι τα τέσσερα Ευαγγέλια υπάγονται στις συνθήκες της Παλαιάς Διαθήκης. Ο Κύριος Ιησούς έζησε κάτω από τον Μωσαϊκό Νόμο, όπως και όλοι οι Ιουδαίοι, τον τήρησε άψογα, η διακονία Του διαδραματίστηκε κάτω από τον Νόμο, ακόμη θανατώθηκε κάτω από τον Νόμο, συνεπώς, τα ευαγγέλια που είναι η εξιστόρηση της ζωής του Χριστού, υπάγονται στην Παλαιά Διαθήκη.

Η Καινή Διαθήκη μαρτυρεί για την νέα σχέση του Θεού με τον άνθρωπο δια μέσω του Ιησού Χριστού. Σαν βάθρο, αυτή η σχέση έχει τον λυτρωτικό θάνατό Του (Ιερεμ.λα:31-34, Β’ Κορ.γ:6,14, Εβρ.ζ:22, η:16, θ:15 & ι:16).

Στην Παλαιά Διαθήκη βλέπουμε την Διαθήκη του Νόμου, ενώ στην Καινή βλέπουμε την Διαθήκη της χάρης, η οποία ήρθε δια μέσου του Ιησού Χριστού. Η μία Διαθήκη οδήγησε στην άλλη Γαλ.γ:17-25. Η Καινή αρχίζει αυτό που η Παλαιά τελειώνει, η πρώτη συγκεντρώνεται γύρω από το όρος Σινά ενώ η δεύτερη γύρω από τον Γολγοθά. Η μία σχετίζεται με τον Μωυσή ενώ η άλλη με τον Κύριο Ιησού Χριστό. Στην συνέχεια θα δούμε και άλλες συγκρίσεις μεταξύ των δύο Διαθηκών.

Σύγκριση Παλαιάς και Καινής Διαθήκης.

ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ	ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ
Υπόσχεται και προφητεύει απολύτρωση.	Η απολύτρωση τελειοποιήθηκε.
Πολλές θυσίες ζώων που δεν μπορούσαν να εξαλείψουν την αμαρτία για πάντα.	Μία αιώνια, μοναδική θυσία που εξιλεώνει για πάντα, κάθε αμαρτία.
Πολλοί ατελείς άνθρωποι ιερείς.	Ένας τέλειος αρχιερέας, ο άνθρωπος Ιησούς Χριστός.
Υπόσχεται Νέα Διαθήκη.	Η Νέα Διαθήκη θεσπίστηκε.
Προλέγει τον ερχομό της Βασιλείας του Θεού.	Ο Θεός βασιλεύει μέσα στον λαό Του που είναι η εκκλησία των αγίων.
Προλέγει τον ερχομό του Βασιλιά και Μεσσία στον κόσμο.	Εξιστορεί την γέννηση, την διακονία, τον θάνατο και την ανάσταση καθώς και το πως κατοικεί μέσα μας.