Ποιος άλλαξε το ζωντανό πνεύμα,
τη δύναμη και την απόφαση ζωής και θανάτου, της πίστης της Καινής Διαθήκης με
τη σημερινή άβουλη θρησκεία του πρωινού της Κυριακής (όποτε μπορώ, αν μπορώ, αν
ξυπνήσω, αν δεν έχω κάτι άλλο να κάνω…. Θα πάω εκκλησία);
Ποιος άλλαξε το «Αφήστε τα πάντα
και ακολούθησέ με» (Λουκ.ιδ:33) με το «Κάνε αυτή τη σύντομη προσευχή και θα
είσαι έτοιμος για τη Βασιλεία των ουρανών, για την αιωνιότητα»;
Ποιος άλλαξε το «Και πάντες δε οι θέλοντες να ζώσιν ευσεβώς
εν Χριστώ Ιησού θέλουσι διωχθή» (Β’ Τιμ.γ:12) με το «Ζήτα τον Ιησού να
έρθει στην καρδιά σου και απόλαυσε μια άνετη ζωή»;
Ποιος άλλαξε την ατρόμητη
διακήρυξη της αλήθειας, με όποιο κι αν ήταν το κόστος ή οι συνέπειες, με τα
νερωμένα, συμβιβασμένα κηρύγματα που φοβούνται μη τυχόν και προσβάλουν κανένα;
Με ποια εξουσία, ποιος το αποφάσισε,
βάσει ποιας νέας αποκάλυψης έχουμε απομακρυνθεί τόσο απροκάλυπτα από την πίστη
των αποστόλων; Ποιος άλλαξε τα πράγματα;
Ποιος άλλαξε τα πράγματα από την
πίστη της Καινής Διαθήκης, όπου ακόμη και οι απόστολοι δεν μπορούσαν να
διακονήσουν χωρίς τη δύναμη της παρουσίας του Αγίου Πνεύματος, στη σημερινή
έκδοση, όπου ολόκληρες διακονίες ενεργούνται με μετά βίας υποψία παρουσίας του
Πνεύματος του Θεού;
Αν το Άγιο Πνεύμα σήμερα
αναχωρήσει από την εκκλησία, το 95% των όσων γίνονται, θα συνεχίσει να γίνεται
και κανείς δεν θα καταλάβει τη διαφορά!. Αν το Άγιο Πνεύμα αναχωρούσε από την
πρώτη εκκλησία, το 95% των όσων έκαναν θα σταματούσε να γίνεται, γιατί όλοι θα καταλάβαιναν
τη διαφορά.
Αυτό εξακολουθεί να ισχύει για το
μεγαλύτερο μέρος των σύγχρονων εκκλησιών.
Ποιος άλλαξε τα πράγματα, από μια
Θεοκεντρική πίστη σε μια πίστη με επίκεντρο τον άνθρωπο; Ποιος άλλαξε το «ας απαρνηθή εαυτόν και ας σηκώση τον σταυρόν
αυτού καθ' ημέραν και ας με ακολουθή» με το «Παράκαμψε το σταυρό και
προσπάθησε να ενδυναμωθείς»;
Ποιος άλλαξε τα πράγματα, ώστε ο
αγιασμός από όμορφη φυσιολογική ζωή, να θεωρείται σκλαβιά; Ποιος άλλαξε τα
πράγματα, και ενώ η πρώτη εκκλησία ήταν γνωστή για τις υψηλές απαιτήσεις άγιας
ζωής, φτάσαμε στη σύγχρονη εκκλησία, που είναι γεμάτη από σκάνδαλα;
Ποιος άλλαξε τα πράγματα, και ο
λαός του Θεού αντί να αποτελεί απειλή για τις δυνάμεις του σκότους, συμμετέχει
ενεργά στο σκοτάδι;
Στην πρώτη εκκλησία, ο απόστολος
Παύλος προέτρεπε τους Κορίνθιους: «να μη
συναναστρέφησθε, εάν τις αδελφός ονομαζόμενος ήναι πόρνος ή πλεονέκτης ή
ειδωλολάτρης ή λοίδορος ή μέθυσος ή άρπαξ· με τον τοιούτον μηδέ να συντρώγητε»
(Α’ Κορ.ε:11). Σήμερα, ορισμένοι από αυτούς τους ανθρώπους οδηγούν εκκλησίες
και κηρύττουν από τους άμβωνες. Ποιος άλλαξε τα
πράγματα;
Ποιος άλλαξε τα πράγματα από μια
πίστη που ήταν τόσο επικεντρωμένη στη ζωή του Ιησού και ήταν τόσο εμποτισμένη
από την πραγματικότητα του θανάτου και της ανάστασής Του, ώστε καμιά θυσία και
καμία υπηρεσία δεν θεωρείτο τόσο μεγάλη - αντίθετα, το να υποφέρουν για το
Χριστό το θεωρούσαν προνόμιο (Ματθ.ε:10-12, Πράξ.ε:41, Φιλιπ.α:29) – στο
σημερινό Χριστιανικό ψιλικατζίδικο, όπου θα πρέπει να «πουληθεί» η σωτηρία στον
αμαρτωλό, ρίχνοντας αρκετά καρυκεύματα προνομίων στη συμφωνία, για να τον
πείσουμε!;
Από πότε ο Ιησούς σταμάτησε να
είναι αρκετός;
Από πότε η υπακοή έγινε επιλογή;
Από πότε αυτός που θέλει να
τηρήσει τις εντολές του Θεού, από αγάπη γι’ Αυτόν, ονομάζεται «θρήσκος» (με την
αρνητική έννοια της λέξης); Δεν είπε ο Ιησούς ότι: «Εάν με αγαπάτε, τας εντολάς μου φυλάξατε» (Ιωάν.ιδ:15, 21);
Ποιος άλλαξε τα πράγματα;
Αν ανήκαμε σε μια άλλη θρησκεία,
που ισχυρίζεται ότι έχει άλλα βιβλία που συμπληρώνουν την Αγία Γραφή ή
παραδόσεις που είναι ανώτερες από το λόγο του Θεού, θα έλεγε κανείς, εντάξει.
Αλλά δεν είμαστε τέτοιοι.
Πιστεύουμε ότι μόνο η Αγία Γραφή είναι ο λόγος του Θεού και τίποτα άλλο — είτε
παράδοση, είτε υποτιθέμενη αποκάλυψη, είτε πλειοψηφούσα γνώμη — δεν μπορεί να
υπονομεύσει ή να ανακαλέσει το γραπτό λόγο του Θεού.
Ποιος λοιπόν άλλαξε τα πράγματα
από τη Βιβλική έκδοση της πίστης που παραδόθηκε μια φορά στους αγίους, στη
σύγχρονη έκδοση;
Μπορούμε ν’ αρχίσουμε να συζητάμε
για την ιστορία της εκκλησίας και να κατηγορούμε τη μια ή την άλλη ομάδα, να
επισημαίνουμε τα λάθη της μιας ή της άλλης ομολογίας.
Αλλά, αν δεν γυρίσουμε πίσω, και
αρχίσουμε να πιστεύουμε μόνο ό,τι είναι
γραμμένο και να κάνουμε μόνο ό,τι είναι γραμμένο, θα συνεχίσουμε να διαιωνίζουμε
ένα Χριστιανικό φαύλο κύκλο με πολύ θόρυβο, δράση, κουδούνια και σφυρίχτρες,
αλλά με μικρή εξουσία, καθαρότητα και επιρροή (αν υπάρχει).
Πραγματικά, τώρα, από πότε ο Κύριος
μας διέταξε να διαμορφώνουμε το κήρυγμα μας, τον τρόπο λατρείας και ακόμη τον
τρόπο που βλέπουμε τα πράγματα με βάση τι είναι μοντέρνο και κοινά αποδεκτό;
Αν κάποιοι εκκλησιαστικοί ηγέτες
επιλέγουν να εμπιστεύονται τα κοσμικά επιχειρηματικά μοντέλα και τις εταιρείες
συμβούλων επιχειρήσεων, αυτό είναι δική τους επιλογή. Εγώ πιστεύω ότι πρέπει να
βαδίζουμε με τη δύναμη του ονόματος του Ιησού, με τη σοφία του λόγου του Θεού
και την πληρότητα του πνεύματος. Πιστεύω ότι υπάρχει ένα μοντέλο, αυτό της
Καινής Διαθήκης, που μπορεί να εφαρμοστεί δυναμικά αλλά και με συμπάθια στις
σημερινές ανάγκες.
