Ο λόγος του Θεού (2)

Η μοναδικότητα της Αγίας Γραφής.

Είναι μοναδική σαν σύγγραμμα, γιατί ενώ είναι ένα βιβλίο, αποτελείται από πολλά.

Είναι κάτι παραπάνω από μια ιστορική αφήγηση, επιστολές ή ποιήματα. Είναι η συνεχής αποκάλυψη της αλήθειας, η οποία με τέλεια αρμονία ακολουθεί τα χνάρια της λύτρωσης, από την Γένεση μέχρι την Αποκάλυψη. Είναι ένας τέλειος πίνακας ζωγραφικής που επικεντρώνει όλη του την έμφαση στο πρόσωπο και το έργο του Κυρίου Ιησού Χριστού.

Το αξιοσημείωτο είναι ότι η Βίβλος άρχισε να γράφεται από το 1500 π.Χ. και τελείωσε το 100 μ.Χ. Τα βιβλία της τα έγραψαν 36-40 διαφορετικοί συγγραφείς οδηγούμενοι από το Άγιο Πνεύμα. Από αιώνα σε αιώνα οι άγιοι άνθρωποι του Θεού έγραφαν τις σκέψεις Του στο Βιβλίο Του, και πολλές φορές χωρίς και οι ίδιοι να καταλαβαίνουν αυτά που το Πνεύμα τους υπαγόρευε. Το έκαναν όμως με πίστη στον Θεό (Α’ Πέτρ.α:10-12).

Όσο δε για τους συγγραφείς, δεν μπορούσε να είναι πιο ποικίλη και πιο αντίθετη η καταγωγή τους και ο τρόπος της ζωής του ενός με τον άλλο. Ο Σαμουήλ ήταν κριτής, ο Αμώς βοσκός, ο Έσδρα ήταν ιερέας και γραμματέας, ο Νεεμία πολιτικός άνδρας, άλλοι ήταν προφήτες, άλλοι βασιλιάδες, άλλοι ποιητές, μουσικοί, φιλόσοφοι, γεωργοί και άλλοι διδάσκαλοι. Τα βιβλία της Καινής Διαθήκης γράφτηκαν από ανθρώπους σαν τον Ματθαίο που ήταν εφοριακός, τον Λουκά που ήταν γιατρός, τον Παύλο που ήταν Φαρισαίος γραμματέας και σκηνοποιός, τον Πέτρο και τον Ιωάννη που ήταν ψαράδες, ή τον Ιάκωβο και τον Ιούδα που ήταν ξυλουργοί. Άλλοι, όπως ο Μωυσής, ο Ησαΐας ή ο Παύλος, ήταν άνδρες σπουδαγμένοι ή επιστήμονες, ενώ αντίθετα ο Πέτρος ο Ιωάννης, ή ο Αμώς ήταν αναλφάβητοι.

Τα κεφάλαια της Βίβλου γράφτηκαν μέσα σε παλάτια και φυλακές, σε πόλεις και ερήμους, σε καιρό ειρήνης ή καιρό πολέμου, παντού και κάτω από όλες τις περιστάσεις.

Αυτή η ουράνια βιβλιοθήκη περιέχει προφητεία, νόμο, ποίηση, ύμνους, σοφία, πεζά διηγήματα, ιστορίες, βιογραφίες, επιστολές, ρητορική, παραβολές, φιλοσοφία, δράμα, προτροπές και κηρύγματα. Το στυλ και τα θέματά της είναι διάφορα, όλα όμως πλεγμένα τέλεια το ένα με το άλλο, έτσι ώστε να δημιουργούν ένα τέλειο σύνολο.

Η θεοπνευστία της. Η Αγία Γραφή είναι το μήνυμα του Θεού στον άνθρωπο. Στην Β’ Tιμ.γ:16 λέει: «... πᾶσα γραφὴ θεόπνευστος καὶ ὠφέλιμος πρὸς διδασκαλίαν, πρὸς ἐλεγμόν πρὸς ἐπανόρθωσιν, πρὸς παιδείαν τὴν ἐν δικαιοσύνῃ». Όλη η Γραφή λοιπόν είναι θεόπνευστη, εμπνευσμένη από το Πνεύμα του Θεού. Ο απ. Πέτρος λέει στην Β’ Πέτρ.α:20,21 ότι «...πᾶσα προφητεία γραφῆς ἰδίας ἐπιλύσεως οὐ γίνεται· οὐ γὰρ θελήματι ἀνθρώπου ἠνέχθη προφητεία ποτε ἀλλὰ ὑπὸ πνεύματος ἁγίου φερόμενοι ἐλάλησαν ἀπὸ θεοῦ ἄνθρωποι..».

Βλέπουμε λοιπόν ότι οι άγιοι άνθρωποι κινήθηκαν από το Πνεύμα του Θεού, δεν είπαν λόγια δικά τους, αλλά Εκείνου. Αυτό σημαίνει ότι κάθε λόγος και κάθε λέξη της Αγίας Γραφής είναι εμπνευσμένος από το Πνεύμα του Θεού. Αυτά τα εδάφια και άλλα πολλά μας διαβεβαιώνουν για την θεοπνευστία και το αλάνθαστο κάθε αλήθειας που εκφράζει ο λόγος του Θεού. Στην ενέργειά Του αυτή ο Κύριος δεν εξάλειψε την προσωπικότητα και το ύφος του κάθε συγγραφέα, αντίθετα αφήνει τέλεια ελευθερία στην έκφραση του χαρακτήρα και στο ύφος του κάθε άγιου ανθρώπου που χρησιμοποίησε.

Η Αγία Γραφή είναι μοναδική στο ότι διατηρήθηκε άψογη δια μέσου των αιώνων, παρά τις μεγάλες κακουχίες, διωγμούς, διαστροφές και κριτική που υπέστη. Είναι το αμόνι που έχει διαλύσει όλα τα σφυριά που χτύπησαν και που ακόμη και σήμερα χτυπούν πάνω του!!!!

Δεν υπάρχει άλλο αρχαίο έγγραφο που να έχει τέτοια υποστήριξη από στοιχεία και ντοκουμέντα, όπως ευρήματα, χειρόγραφα κ.τ.λ. όπως η Καινή Διαθήκη. Οι Γραφές του Θεού είναι μοναδικές στην ποσότητα, ποιότητα, αλλά και αρχαιότητα των χειρογράφων τους.

Πολλοί είναι αυτοί σήμερα που αμφισβητούν την ακεραιότητα των κειμένων της Βίβλου. Εδώ όμως έχουμε τα στοιχεία για να τους αλλάξουμε την γνώμη.

Ο συνολικός αριθμός των διαφορών των κειμένων είναι περίπου 1.200, και καμία από αυτές τις διαφορές δεν αλλοιώνει την έννοια του κειμένου μέσα στο οποίο βρίσκεται.

Στην Καινή Διαθήκη, μόνον μία λέξη στις χίλιες απαιτεί κριτική έρευνα για τον σωστό καθορισμό της έννοιάς της και όλες αυτές οι λέξεις μπορούν να χωρέσουν σε μισή σελίδα, των ίδιων διαστάσεων με τις αρχέτυπες. Κάποιος διάσημος ερευνητής της Γραφής, λέει τα εξής: «Κανένα από τα άρθρα της πίστης, και καμιά ηθική έννοια δεν αλλοιώνεται ή χάνεται μέσα από την Αγία Γραφή εξ αιτίας των διαφορών αυτών έστω και αν εσκεμμένα διαλέξουμε την χειρότερη έννοια που μπορούμε».

Πολλοί προσπάθησαν να εξαλείψουν και να καταστρέψουν την Αγία Γραφή απ’ το πρόσωπο της οικουμένης χωρίς βέβαια κανένα αποτέλεσμα.          

Το 303 μ.Χ. ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Διοκλητιανός κατάστρεψε σχεδόν κάθε αντίγραφο της Γραφής που υπήρχε. Πάραυτα όμως μόλις μετά από λίγα χρόνια ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος το 325 μ.Χ. έκανε τον λόγο του Θεού να είναι το ένδοξο και τιμημένο Βιβλίο στον τότε κόσμο.

Τον 18^ο αιώνα ο Βολταίρος επιτέθηκε εναντίον της καθολικής εκκλησίας και πρόβλεψε ότι μετά από 50 χρόνια η εκκλησία θα εξαφανιζόταν, και ότι τα μόνα αντίγραφα της Βίβλου που θα υπήρχαν, θα ήταν εκείνα που φυλούσαν μέσα στα μουσεία. Λίγο αργότερα ο Βολταίρος πέθανε απελπισμένος και πολύ οδυνηρά. Το σπίτι του στο Φερνέ έγινε η πρώτη αποθήκη της Βιβλικής εταιρίας της Γενεύης, και το πιεστήριό του χρησιμοποιήθηκε στην εκτύπωση των Γραφών. Σήμερα, κάθε χρόνο τυπώνονται περίπου 30.000.000 Γραφές σ’ όλο τον κόσμο.