Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Πέμπτη 31 Μαΐου 2018

Γένεση (020)


Γέν.α:28 και ευλόγησεν αυτούς ο Θεός· και είπε προς αυτούς ο Θεός, Αυξάνεσθε και πληθύνεσθε και γεμίσατε την γην και κυριεύσατε αυτήν, και εξουσιάζετε επί των ιχθύων της θαλάσσης και επί των πετεινών του ουρανού και επί παντός ζώου κινουμένου επί της γης.

Είναι θέλημα Θεού να αποκτούν παιδιά τα ζευγάρια (A’Tιμ.ε:14). Η έκτρωση δεν είναι στο θέλημα του Θεού. Ο Θεός ήθελε ο άνθρωπος να αυξηθεί και να κυριεύσει τη γη. Ποτέ δεν ήθελε ο Θεός να δημιουργηθούν πόλεις με τη σημερινή τους μορφή. Άλλωστε η πρώτη πόλη, έγινε από άνθρωπο που είχε απομακρυνθεί από το Θεό, τον Ενώχ το γιο του Κάιν. Και μετά τον κατακλυσμό ο πρώτος που έκτισε πάλι πόλη ήταν ο Νεμβρώδ.


Μετά την αμαρτία του Αδάμ, ο άνθρωπος έχασε ένα μεγάλο μέρος της εξουσίας του πάνω στα ζώα. Πολλοί έχουν πετύχει να σκοτώσουν τίγρεις, όμως πολλοί περισσότεροι έχουν κατασπαραχτεί απ’ αυτές.

Γέν.α:29 Και είπεν ο Θεός, Ιδού, σας έδωκα πάντα χόρτον κάμνοντα σπόρον, όστις είναι επί του προσώπου πάσης της γης, και παν δένδρον, το οποίον έχει εν εαυτώ καρπόν δένδρου κάμνοντος σπόρον· ταύτα θέλουσιν είσθαι εις εσάς προς τροφήν·

Βλέπουμε ότι αρχικά η τροφή του ανθρώπου ήταν χόρτο. Μετά τον κατακλυσμό ο Θεός έδωσε στον άνθρωπο να τρώει και ζώα.

Γέν.α:30 και εις πάντα τα ζώα της γης και εις πάντα τα πετεινά του ουρανού και εις παν ερπετόν έρπον επί της γης και έχον εν εαυτώ ψυχήν ζώσαν, έδωκα πάντα χλωρόν χόρτον εις τροφήν. Και έγεινεν ούτω.

Όταν ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο, κάθε πτηνό και ζώο της ξηράς ήταν φυτοφάγο (τα ψάρια δεν αναφέρονται κι έτσι δεν είμαστε σίγουροι γι’ αυτά). Αυτό είναι δυνατόν αν λάβουμε υπ’ όψιν μας ότι: Οι μεγαλύτεροι δεινόσαυροι ήταν χορτοφάγοι καθώς και οι ελέφαντες είναι. Τα λιοντάρια που τρέφονται κάτω από περιορισμό αναπτύσσονται με φυτικές τροφές. Σκύλοι, γάτες, αρκούδες και άλλα σαρκοφάγα, μπορούν να συνεχίζουν να ζουν πολύ καλά και χωρίς κρέας.

Γέν.α:31 Και είδεν ο Θεός πάντα όσα εποίησε· και ιδού, ήσαν καλά λίαν. Και έγεινεν εσπέρα και έγεινε πρωΐ, ημέρα έκτη.

Οι λέξεις «καλά λίαν» τραβάνε την προσοχή μας στην τελειότητα του ολοκληρωμένου έργου του Θεού, σαν σύνολο.

Στα εδάφια 4,10,12,18,21,25 ο Θεός βλέπει ότι “ήτο καλόν”. Μόνο στο εδάφιο 31 αφού ο Θεός δημιούργησε και τον άνθρωπο λέγει ότι είναι “καλά λίαν”.

Ο Θεός τώρα έχει ένα πλάσμα πάνω στον πλανήτη με τον οποίο ασχολήθηκε, με το οποίο μπορεί να επικοινωνήσει, μπορούσε να βλέπει να μορφώνεται ο Εαυτός Του μέσα σ’ αυτό το πλάσμα, όλη η ομοίωσή Του, και αυτό είναι που έδενε την πλάση με τον πλάστη. Όταν εμείς βλέπουμε πίσω, σ’ αυτά που έχουμε κάνει, το μόνο που μπορούμε να πούμε είναι: Κύριε, κάνε έλεος. Όμως όταν ο Θεός κοιτάζει πίσω σε ότι έχει κάνει, Αυτός μπορεί να λέει πάντοτε: Είναι καλόν λίαν! Και τώρα Αυτός που εργάζεται στη ζωή μας είναι που θα κάνει έργο τέλειο.

Άκουσε τη χορωδία των πουλιών κάποιο πρωινό της Άνοιξης και αναρωτήσου: Μοιάζει αυτό το άκουσμα σαν πάλη για επιβίωση ή σαν ύμνος και δοξολογία; Χωρίς αμφιβολία, η μεγάλη πλειονότητα των δημιουργημάτων του Θεού απολαμβάνει τη ζωή, ακόμα και μέσα σ’ ένα κόσμο που περιβάλλεται από την αμαρτία. Ψαλμ.ρμε:16 Είναι λοιπόν εύκολο να καταλάβει κανείς ότι πριν από την αμαρτία του Αδάμ, όλα τα πλάσματα απολάμβαναν τη ζωή, πάντοτε!

Η Βίβλος μας φέρνει αντιμέτωπους με την εικόνα μιας σχεδιασμένης τελειότητας-γη, ουρανός, θάλασσα, φυτά, ήλιος, φεγγάρι, άστρα, ψάρια, πουλιά, ζώα, Άνδρας και Γυναίκα.

Ο κόσμος, ένα τέλειο περιβάλλον για τον άνθρωπο, κι ο άνθρωπος, απόλυτα εξοπλισμένος για να κυβερνήσει τον κόσμο για λογαριασμό του Θεού. Ένας κόσμος άπειρης ποικιλίας, ομορφιάς, αρμονίας. Ένας κόσμος με ζεστές μέρες, ποτέ όμως καυτές, με ψυχρές νύχτες, ποτέ όμως υπερβολικά ψυχρές. Ένας κόσμος δουλειάς χωρίς κούραση, όπου η τροφή μαζευόταν χωρίς μόχθο.

Πάνω απ’ όλα, ένας κόσμος χωρίς απληστία, χωρίς ένοχους πόθους, ζήλια, μίσος ή φόβο. Ένας κόσμος ειρήνης, αγάπης και φιλίας μεταξύ Θεού και ανθρώπου. Έτσι ήταν η λαμπρή τελειότητα του κόσμου μας, όπως αρχικά σχεδιάστηκε και δημιουργήθηκε.

Σίγουρα το πιο σπουδαίο μήνυμα στο πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου της Γένεσης είναι τούτο: Μας αναφέρει ΠΟΙΟΣ δημιούργησε τον κόσμο μάλλον, παρά ΠΩΣ τον δημιούργησε. Σε κάθε βιβλίο, καθώς και σε κάθε μάθημα, μπορούμε να καταλάβουμε τη σοβαρότητα κάποιου πράγματος από το πόσες φορές επαναλαμβάνεται. Αν το εφαρμόσουμε αυτό στο κεφάλαιο που μελετήσαμε βλέπουμε:

· 10 φορές <Και είπεν ο Θεός...> Το πιο σπουδαίο μάθημα είναι πως ο Θεός δημιούργησε τα πάντα εκ του μηδενός. Κι αυτό έρχεται σε αντίθεση με την ιδέα πως η ύλη είναι αιώνια.

· 7 φορές <και είδεν ο Θεός ότι ήτο καλόν> Το δεύτερο σπουδαίο μάθημα είναι η τελειότητα της αρχικής δημιουργίας του Θεού. Αυτό αντικρούει την “επιστημονική” ιστορία πως προηγήθηκαν εκατομμύρια χρόνια αφανισμού των ζώων, πειραματισμού, απώλειας, αρρώστιας και θανάτου.

· 6 φορές <Και έγεινεν εσπέρα και έγεινεν πρωί> Το τρίτο σημαντικό μάθημα είναι ότι όλη αυτή η θαυμαστή δουλειά έγινε σε έξι μέρες μόνο. Για να δώσει έμφαση σ’ αυτό το σημείο, ο Θεός συμπεριέλαβε τις λέξεις αυτές στο μοναδικό, άμεσα από τον Ίδιο, σταλμένο μήνυμα στον άνθρωπο Εξ.κ:11.