Η ΠΗΓΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ
Α’ Ιωάν.γ:14 Ημείς εξεύρομεν ότι μετέβημεν εκ του θανάτου
εις την ζωήν, διότι αγαπώμεν τους αδελφούς· όστις δεν αγαπά τον αδελφόν μένει
εν τω θανάτω.
Η αγάπη είναι η απόδειξη της νέας γέννησης. Όπως ακριβώς το
πονηρό πνεύμα ενεργεί μέσα στον άπιστο (Εφεσ.β:2) έτσι το Άγιο Πνεύμα υποκινεί
τον πιστό (Ρωμ.η:4). Το Άγιο Πνεύμα είναι το Πνεύμα της αγάπης.
Ρωμ.ε:5 η δε ελπίς δεν καταισχύνει, διότι αγάπη του
Θεού είναι εκκεχυμένη εν ταις καρδίαις ημών διά Πνεύματος Αγίου του δοθέντος
εις ημάς.
Δεχτήκαμε την αγάπη του Θεού με την νέα γέννηση. Δεν είναι
από εμάς. Είναι ολοκληρωτικά από τον Θεό, ένα θαύμα της Νέας Δημιουργίας. Αυτή
η αγάπη που δεχτήκαμε στην καινούρια γέννηση πλημμυρίζει την ύπαρξή μας όταν
βαφτιστούμε με το Άγιο Πνεύμα. Ίσως να μην πρόσεξες ποτέ αυτό το γεγονός: Την
ημέρα της Πεντηκοστής, μετά την έκχυση του Αγίου Πνεύματος, ένα πλήθος (περίπου
3.000 άτομα) ήρθε στον Κύριο. Παρατηρήθηκαν θαύματα, όπως ο ήχος ορμητικού
δυνατού ανέμου, γλώσσες φωτιάς και η ομιλία σε άγνωστες γλώσσες όπως το Πνεύμα
έδιδε.
Αλλά το μεγαλύτερο θαύμα αναφέρεται στις Πράξ.β:44-45 Και πάντες οι πιστεύοντες ήσαν ομού και είχον τα πάντα κοινά, και τα
κτήματα και τα υπάρχοντα αυτών επώλουν και διεμοίραζον αυτά εις πάντας, καθ' ην
έκαστος είχε χρείαν.
Θυμηθείτε ότι στην γιορτή ήταν παρόντες «ευβλαβείς Ιουδαίοι από παντός έθνους».
Χωρίς αμφιβολία, θα ήταν εκεί μερικοί Φαρισαίοι και μερικοί Σαδδουκαίοι. Μέχρι
τότε δεν είχαν τίποτα κοινό. Ο ένας ήταν αντίθετος απ’ τον άλλον στην
διδασκαλία και την πρακτική. Παρόλα αυτά η Γραφή μας λέει ότι έγιναν ένα.
Πώς εξηγείται αυτή η μεγάλη αλλαγή; Η αγάπη του Θεού που εισβάλλει στο ανθρώπινο
πνεύμα με την καινούρια γέννηση ήταν «εκεχυμένη εν ταις καρδίαις αυτών» δια του
Αγίου Πνεύματος που τους είχε δοθεί. Γέμισαν με αγάπη! Οι διαφορές τους έλιωσαν
στην φωτιά της θείας αγάπης. Έγιναν ένα Πνεύμα. Αν θέλουμε να φανερώσουμε την
αγάπη του Θεού στον κόσμο πρέπει να γεννηθούμε από την αγάπη και να γεμίσουμε
με αγάπη. Δεν υπάρχει κανένα υποκατάστατο για το αυθεντικό αντικείμενο. Πρέπει
να έχουμε πραγματικότητα και όχι τυπικότητα.
ΠΩΣ ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΑΜΕ ΜΕΣΑ
ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗ
Ιούδ.α:20,21 Σεις όμως, αγαπητοί, εποικοδομούντες εαυτούς
επί την αγιωτάτην πίστιν σας, προσευχόμενοι εν Πνεύματι Αγίω, φυλάξατε εαυτούς
εις την αγάπην του Θεού, προσμένοντες το έλεος του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού
εις ζωήν αιώνιον.
Αυτά τα εδάφια μας δίνουν το κλειδί πώς να περπατάμε μέσα
στην αγάπη: προσευχόμενοι εν πνεύματι Αγίω. Το Άγιο Πνεύμα είναι η πηγή της
αγάπης (Ρωμ.ε:5). Δεν πρέπει να μας φαίνεται παράξενο ότι το ίδιο Πνεύμα που
μας μεταδίδει την αγάπη του Θεού, θα μας ικανώσει να κρατηθούμε κάτω από τον
έλεγχο της. Θυμηθείτε ότι η αγάπη του Θεού είναι μια ζωή που πρέπει να ζούμε
και συγχρόνως μια εντολή που πρέπει να υπακούμε. Η φύση και η αρχή της αγάπης
κατοικεί μέσα στις καρδιές μας.
Μάθαμε από τον Ιάκ.α:21 ότι πρέπει να παραμερίσουμε
(απορρίψουμε) κάθε ακαθαρσία και περίσσεια κακία και να δεχθούμε με πραότητα
τον εμφυτευμένο λόγο (τον νόμο της αγάπης) που μπορεί να σώσει (θεραπεύσει,
αποκαταστήσει) την ψυχή μας (ψυχή, ενσυνείδητη προσωπικότητα).
Είναι σαν να έχει φυτευτεί ο σπόρος της αγάπης μέσα στις
καρδιές μας (Α’ Πέτρ.α:23-24). Το Άγιο Πνεύμα, το «νερό της ζωής» είναι κι αυτό
μέσα μας, κι έτσι καθώς ο σπόρος αυξάνει, το αποτέλεσμα θα είναι ο «καρπός του
Πνεύματος» (Γαλ.ε:22).
