ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΑΓΑΠΗ
Ο Θεός ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΠΗ
(Α' Ιωάν.δ:8)
Η αγάπη είναι η θεία φύση του Ουράνιου Πατέρα. Είναι η κύρια
ουσία της θεότητας. Η αγάπη δεν είναι μόνο μια ιδιότητα του Θεού. Ο Θεός ΕΙΝΑΙ
ΑΓΑΠΗ. Η δική μας αγάπη είναι απλά η παραχώρησή μας και η φανέρωση του Θεού
μέσα μας. Ίσως η πιο σαφής περιγραφή αυτής της αγάπης μας έχει δοθεί στην A’
Κορ.ιγ. Θα μπορούσαμε να την αποκαλέσουμε μελέτη του χαρακτήρα του Θεού.
Η αγάπη μακροθυμεί,
αγαθοποιεί... Θα μπορούσαμε να λέγαμε ότι: Η
αγάπη είναι, υπομονετική και καλοκάγαθη.
Η αγάπη δεν φθονεί, η
αγάπη δεν αυθαδιάζει Η αγάπη ποτέ δεν φουντώνει από ζήλεια, η αγάπη δεν
ξέρει την ζήλεια ούτε κάνει ποτέ επίδειξη. Δεν μπορούμε να δεχτούμε ότι ο Θεός
είναι ζηλότυπος με τον ανθρώπινο, σαρκικό τρόπο. Αφού ο Θεός είναι αγάπη, είναι
ζηλότυπος μόνο για την ευημερία της δημιουργίας Του. Είναι εντελώς αυτάρκης και
γι’ αυτό μας παραχωρείται εντελώς.
Δεν επαίρεται.
Δεν επιδεικνύεται ούτε και αρέσκεται να έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό της.
Δεν ασχημονεί. Η
αγάπη ποτέ δεν είναι αγενής, δεν είναι άσεμνη.
Δεν ζητεί τα εαυτής.
Η αγάπη δεν είναι ισχυρογνώμων, δεν επιμένει για τα δικαιώματά της, δεν
επιδιώκει φίλαυτους σκοπούς.
Αφού ο Θεός είναι αγάπη και είναι πλήρης στον Εαυτό Του,
μπορεί να αφοσιωθεί στην φροντίδα των άλλων που βρίσκονται σε ανάγκη.
Δεν παροξύνεται, δεν
διαλογίζεται το κακόν. Δεν είναι ευερέθιστη, δεν λογαριάζει το κακό. Δεν προσβάλλεται
εύκολα, δεν λογαριάζει καθόλου τα λάθη. Ποτέ δεν προκαλεί ούτε το κρατάει σ’
αυτούς που την έβλαψαν.
Κλείνει τα μάτια και τ’ αυτιά της στα σφάλματα των
άλλων, δεν την νοιάζει για τις αδικίες που γίνονται σε βάρος της.
Μοναδική της
επιθυμία είναι να βοηθήσει, να θεραπεύσει, ν’ αποκαταστήσει.
Δεν χαίρει εις την
αδικίαν. Η αγάπη ποτέ δεν χαίρεται όταν οι άλλοι κάνουν λάθη δεν
ενθουσιάζεται για τις αμαρτίες των άλλων. Η αγάπη δεν έχει επιθυμία να τιμωρήσει,
να καταδικάσει ή να δυσφημήσει. Μοναδικό της κίνητρο είναι η αποκατάσταση.
Συγχαίρει δε εις την
αλήθειαν. Πάντοτε χαίρεται όταν υπερισχύει η αλήθεια.
Πάντα ανέχεται, πάντα
πιστεύει. Μπορεί να παραβλέπει λάθη! Η αγάπη δεν εκθέτει εύκολα, και είναι
πάντα πρόθυμη να πιστέψει το καλύτερο.
Ίσως τώρα μπορούμε να καταλάβουμε αυτό που λέει ο απόστολος
Παύλος στους Γαλ.ς:2 Αλλήλων τα βάρη
βαστάζετε, και ούτως εκπληρώσατε τον νόμον του Χριστού. Να βαστάζετε ο ένας
το βάρος των αποτυχιών του άλλου.
Αυτό είναι το να παραβλέπεις τα λάθη και τις ατέλειες των
άλλων. Είναι ο δρόμος της αγάπης, του ελέους και της μη κριτικής σε αντίθεση με
το δρόμο του Νόμου της επίκρισης και της καταδίκης.
Πάντα ελπίζει.
Ελπίζει κάτω απ’ οποιαδήποτε περίσταση! Εδώ είναι η δύναμη να σπέρνεις και να
μην αποκάμνεις. Η αγάπη θα μας ικανώσει να φυλαχτούμε και να διατηρηθούμε μέσα
στο θέλημα του Θεού. Αν υποκινούμαστε από την αγάπη, υποκινούμαστε από τον Θεό,
γιατί ο Θεός είναι αγάπη.
Η ευσπλαχνία του Χριστού θα μας παρακινήσει να συνεχίσουμε
να υπηρετούμε τους άλλους για τον Κύριο. Θα αιχμαλωτίσει την ψυχή μας και θα
μας κρατήσει σταθερά μέσα στο κέντρο του θελήματος Του.
Αυτή η αγάπη που ο Παύλος περιγράφει στην Α’ Κορ.ιγ είναι
μέσα μας αν είμαστε πραγματικά αναγεννημένοι. Είναι η θεϊκή ζωή που φανερώνεται
στον άνθρωπο.
