Εισαγωγή
Μπορεί κανείς να σκεφτεί μια πιο σημαντική
ερώτηση; Όλοι μας – μέχρι τη στιγμή της αρπαγής -περνάμε μέσα από το στενό
πέρασμα που οδηγεί από αυτή τη ζωή στην επόμενη. Το πέρασμα αυτό το ονομάζουμε
θάνατο. Όλοι θα δοκιμάσουμε τη μετάβαση σε μια νέα σφαίρα, μια άλλη ζωή πέρα απ’
αυτή τη ζωή και τον κόσμο που ξέρουμε σήμερα.
Για μια στιγμή ας συλλογιστούμε την
προσωπική εμπειρία που θα έχουμε με το θάνατο. Μια μέρα τα χέρια μας θα
διπλωθούν πάνω στο άψυχο στήθος μας και τα μάτια μας θα κλείσουν καθώς το σώμα
μας θα κάνει το τελευταίο του ταξίδι προς το νεκροταφείο. Ο θάνατος δεν κάνει
διάκριση σε πρόσωπα.
Μετά τη ζωή... τι;
Μπορούμε να κάνουμε μόνο υποθέσεις για ορισμένες
πτυχές του μέλλοντος, αφού δεν ξέρουμε σίγουρα πράγματα, αλλά ξέρουμε Αυτόν που
κρατά το μέλλον στα χέρια του. Και είναι Αυτός που έχει αποκαλύψει ένα μεγάλο
μέρος του μέλλοντος σε μας.
Αυτός που ξέρει το τέλος από την αρχή,
το μέλλον όπως και το παρελθόν, αποκαλύπτει στο λόγο Του ότι με το θάνατο το
σώμα επιστρέφει στη γη, ενώ η ψυχή πηγαίνει σε έναν προσωρινό τόπο όπου
περιμένει την τελική κρίση. Καθένας από μας καθορίζει σ’ αυτή τη ζωή ποιο θα
είναι το πεπρωμένο του, κάτι που εξαρτάται από την ανταπόκρισή του στο λυτρωτικό σχέδιο που ο
Θεός σχεδίασε για την απελευθέρωση του αμαρτωλού από την αιώνια κρίση.
Μπορούμε να βρεθούμε σε μια θέση
ειρήνης στην παρουσία του Θεού, όπως ο Παύλος έγραψε στην Β΄Κορ.ε:8. Είναι
δυνατό να κατοικήσουμε αιώνια σ’ ένα τόπο ευτυχίας, ευδαιμονίας, και απόλαυσης,
ξέροντας ότι η απολύτρωσή μας έχει ολοκληρωθεί, ότι έχουμε τελειώσει τη σειρά
μαθημάτων της πίστης, και ότι δεν μένει παρά το στεφάνι της νίκης. Ή μπορούμε
να κατεβούμε σ’ ένα τόπο βασάνου, όπου θα κρατηθούμε μέχρι την τελική κρίση,
για να καταδικαστούμε στη αιώνια τιμωρία της λίμνης του πυρός. (Ματθ.κε:46,
Λουκ.ις:22-26, Αποκ.κ:11-15.)
Και οι δύο τόποι είναι, από μία άποψη,
προσωρινοί, γιατί θα περιμένουμε μέχρι οι ψυχές μας επανασυνδεθούν με τα σώματά
μας κατά την ανάσταση. Ο Ιησούς περιέγραψε την ανάσταση στον Ιωάνε:28-29, και ο
Παύλος μίλησε λεπτομερώς για την πρώτη ανάσταση στην Α’ Θες.δ:16-17.
Η ανάσταση του δίκαιου και η ανάσταση του
άδικου χωρίζονται από χίλια χρόνια ειρήνης στη γη (Αποκ.κ:27). Δίκαιος στην
εποχή μας λογίζεται αυτός που έχει εξαγοραστεί με το αίμα του αμνού – έχει βαπτιστεί
στο όνομα του Ιησού και έχει πληρωθεί με το πνεύμα Του. Άπιστος είναι αυτός που
αρνείται να παραδοθεί στους όρους του Ευαγγελίου.
Το τελικό βραβείο
του δίκαιου
Για τους σωσμένους, θα υπάρξει μια αχειροποίητη
πόλη – η νέα Ιερουσαλήμ. Αυτή η πόλη περιγράφεται στην Αποκ.κα σαν το αιώνιο
σπίτι των λυτρωμένων.
Αυτά που θα λείπουν απ’ αυτή την πόλη,
θα είναι όλα τα κακά πράγματα που βρίσκονται σε κάθε γήινη μεγαλούπολη. Δεν θα
υπάρχει έγκλημα και η βία. Οι άνθρωποι του Θεού θα περπατούν στους χρυσούς
δρόμους χωρίς το φόβο οποιασδήποτε παρενόχλησης.
Η Αποκ.κα:18 περιγράφει το τοίχος αυτής
της πόλης σαν Ίασπη και την ίδια την πόλη σαν καθαρό χρυσάφι. Δεν θα υπάρχει
ανάγκη για ήλιο ή φεγγάρι εκεί, γιατί το Αρνίο (ο Ιησούς) θα είναι το φως της πόλης
(Αποκ.κα:23).
Και, το θαύμα των θαυμάτων, οι
λυτρωμένοι θα απολαμβάνουν τις ευλογίες αυτής της πόλης αιώνια.
Η μοίρα του άπιστου
Αντίθετα, για τους άπιστους, υπάρχει «η
λίμνη που καίει με φωτιά και θειάφι» (Αποκ.κα:8). Τα μοναδικά συναισθήματα εκεί
θα είναι αγωνία και λύπη για κάθε παράλειψη, και από κει κανείς δεν μπορεί να
ξεφύγει.
Το παρόν καθορίζει
το μέλλον
Αιωνιότητα-τότε που δεν τελειώνουν οι
αιώνες! Η κατάσταση που θα βρεθεί κάθε άνθρωπος, εξαρτάται απόλυτα από το παρών-από
το τι έχει κάνει όσο ζούσε. Το αιώνιο πεπρωμένο του θα αποφασιστεί από το κατά
πόσο εμπιστεύτηκε ή όχι το λυτρωτικό αίμα του Ιησού Χριστού και ωφελήθηκε απ’ αυτό, μέσω της πίστης και της υπακοής.
Ας συλλογιστούμε σήμερα πότε είναι το
ραντεβού μας με το θάνατο. Ο Δαβίδ δήλωσε επισήμως, «δεν είναι παρά εν βήμα μεταξύ εμού και του θανάτου» (Α’ Σαμ.κ:3). Ο
θάνατος είναι ένα σίγουρο βήμα, και όμως είναι αβέβαιο βήμα ως προς το χρόνο, τον
τόπο, και τον τρόπο. Είναι, ακόμα, ένα μοναχικό βήμα όσον αφορά άλλους ανθρώπους.
Μόνο Χριστός μπορεί να περάσει μαζί μας από εκείνη τη σκοτεινή κοιλάδα.
Είσαι έτοιμος για εκείνη τη στιγμή και
για την αιωνιότητα που ακολουθεί;
Η Βίβλος διακηρύττει πώς μπορεί κανείς να
προετοιμαστεί για την αιωνιότητα και να απολαύσει την αιώνια ζωή με το Χριστό: «Μετανοήσατε, και ας βαπτισθή έκαστος υμών
εις το όνομα του Ιησού Χριστού εις άφεσιν αμαρτιών, και θέλετε λάβει την δωρεάν
του Αγίου Πνεύματος» (Πράξ.β:38).
