Ο ΙΗΣΟΥΣ = ΠΑΤΗΡ = ΠΝΕΥΜΑ ΑΓΙΟ
1.
Ποιός
ανέστησε το Χριστό εκ νεκρών;
Ο ΙΗΣΟΥΣ (Ιωάν.β:19-21).
Ο ΠΑΤΕΡΑΣ (Πράξ.ιγ:30, Γαλ.α:1, Ρωμ.ς:4).
ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ (Ρωμ.η:11).
2.
Ποιός
δίνει σοφία για το πώς θα μιλήσουμε;
Ο ΙΗΣΟΥΣ (Λουκ.κα:12-15).
Ο ΠΑΤΕΡΑΣ (Ματθ.ι:19-20).
ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ (Μάρκ.ιγ:11, Λουκ.ι:11-12).
3.
Ποιος
είναι εν ημίν;
Ο ΙΗΣΟΥΣ (Β' Κορ.ιγ: 5, Ιωάν.ιδ:17-18).
Ο ΠΑΤΕΡΑΣ (Εφεσ.δ:6).
ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ (Α' Κορ.ς:19).
4.
Ποιος
είναι ο Πατέρας;
Ο ΙΗΣΟΥΣ (Ησ.θ:6), Εβραϊκά = ο Αιώνιος Πατήρ
ΑΒΙ ΑΔ.
Ο ΠΑΤΕΡΑΣ (Ρωμ.ιε:6).
ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ (Ματθ.α:18) «ευρέθη
εν γαστρί έχουσα ΕΚ Πνεύματος Αγίου». Όχι δια Πνεύματος Αγίου, αλλά ΕΚ που
δηλώνει ότι ο γεννήσας είναι το ΠΝΕΥΜΑ ΤΟ ΑΓΙΟ άρα και ΠΑΤΕΡΑΣ. (Λουκ.α:35).
5.
Ποιος
είναι ο συγγραφέας της Αποκάλυψης;
Ο ΙΗΣΟΥΣ (Αποκ.α:12-19).
Ο ΠΑΤΕΡΑΣ (Δαν.ζ:9,13,14).
ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ (Αποκ.β:7,11).
6.
Ποιος
είναι το Πνεύμα;
Ο ΙΗΣΟΥΣ (Πράξ.ις:7) «Πνεύμα
Ιησού ουκ είασεν αυτούς». (Α' Κορ.ιε:45) Ο έσχατος Αδάμ (έγινεν) εις Πνεύμα ζωοποιούν.
Ο ΠΑΤΕΡΑΣ (Ματθ.ι:19-20).
ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ (Ιωάν.δ:24).
Ο ΙΗΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ
Ησ.θ:6 «Διότι παιδίον
εγεννήθη εις ημάς, υιός εδόθη εις ημάς και η εξουσία θέλει είσθαι επί τον ώμον
αυτού, και το όνομα αυτού θέλει καλεσθεί, ΘΑΥΜΑΣΤΟΣ, ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ, ΘΕΟΣ ΙΣΧΥΡΟΣ,
ΠΑΤΗΡ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ ΑΙΩΝΟΣ (η λέξη ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ έχει προστεθεί ), ΑΡΧΩΝ ΕΙΡΗΝΗΣ».
Σ’ αυτό το εδάφιο βλέπουμε καθαρά τη διπλή φύση του Ιησού Χριστού.
Είναι μια προφητεία για την έλευση και τον τόπο της διακονίας Του.
Μας λέει ότι Αυτός είναι παιδίον και υιός, χαρακτηριστικά στοιχεία
της ανθρώπινης φύσης Του.
Συνεχίζει όμως και μας δίνει στοιχεία της θεϊκής Του φύσης:
α. ΘΑΥΜΑΣΤΟΣ
Αυτός είναι ο Κύριος μας και ο Θεός μας.
β. ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ
Αυτός είναι το Πνεύμα το Άγιο, ο Παράκλητος. Αυτός που βοηθάει,
παρηγορεί, συμβουλεύει και προτρέπει, ο συνήγορος.
Α' Ιωάν.β:1 «..και
εάν τις αμαρτήσει, έχομεν Παράκλητον προς τον Πατέρα τον Ιησούν Χριστόν τον
Δίκαιον».
Ιωάν.ιδ:16-18 «..και εγώ θέλω παρακαλέσει τον Πατέρα και
θέλει σας δώσει άλλον Παράκλητον δια να μένει μεθ’ υμών εις τον αιώνα, το
Πνεύμα της αληθείας το οποίον ο κόσμος δεν δύναται να λάβει, διότι δεν βλέπει
αυτό, ουδέ γνωρίζει αυτό, σείς όμως γνωρίζετε αυτό, διότι μένει μεθ’ υμών και
εν υμίν θέλει είσθαι. ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΣΑΣ ΑΦΗΣΕΙ ΟΡΦΑΝΟΥΣ ΕΡΧΟΜΑΙ ΠΡΟΣ ΕΣΑΣ».
Αυτός που έμενε με τους μαθητές ήταν ο Ιησούς, τους είπε όμως ότι
«εν υμίν θέλει είσθαι» δηλ. ότι
επρόκειτο να κατοικήσει μέσα τους σαν Πνεύμα Άγιο πλέον, σαν Παράκλητος. Και
συνεχίζει «..δεν θέλω σας αφήσει
ορφανούς., έρχομαι προς εσάς». Ορφανούς αφήνει ο Πατέρας και όχι ο υιός,
άρα εδώ μιλά σαν Πατέρας, και ήρθε προς αυτούς σαν Πνεύμα δυνάμεως την ημέρα
της Πεντηκοστής (Πράξ:ις:7 μελέτησε καλά το κριτικό κείμενο).
γ. ΘΕΟΣ ΙΣΧΥΡΟΣ
Στον Ιερεμ.λβ:18 διαβάζουμε «Κάμνεις
έλεος εις χιλιάδας και ανταποδίδεις την ανομίαν των πατέρων εις τον κόλπον των
τέκνων αυτών μετ’ αυτούς. Ο ΘΕΟΣ Ο ΜΕΓΑΣ, Ο ΙΣΧΥΡΟΣ, ΓΙΑΧΟΥΕ ΣΑΒΑΩΘ το όνομα
ΑΥΤΟΥ».
Είναι ονομασία που αναφέρεται αποκλειστικά για τον Πατέρα Θεό,
όμως βλέπουμε να ονομάζεται έτσι το παιδίον, ο Υιός που εδόθη εις ημάς. Άρα ο
Ιησούς ως προς τη θεότητά Του, είναι ο Πατέρας ο ΓΙΑΧΟΥΕ..
Τίτ.β:13 «..Προσμένοντες την μακαρίαν ελπίδα και
επιφάνειαν της δόξης του ΜΕΓΑΛΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ». Ο
Μέγας Θεός ο Παντοκράτωρ, ο καθήμενος επί του θρόνου είναι ΕΝΑΣ, ο Πατέρας, ο
οποίος φανέρωσε τον εαυτόν Του διά Ιησού Χριστού. Δε βλέπουμε πουθενά θεό Υιό
παρά μόνο μια, και μοναδική θεότητα μονοπρόσωπη, συνυφασμένη στο μυστήριο της
ευσέβειας με τον άνθρωπο Χριστό Ιησού κατά τρόπο αδιάσπαστο και αχώριστο.
δ. ΠΑΤΗΡ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ ΑΙΩΝΟΣ
Εδώ πρόκειται για παράφραση μεγάλου μεγέθους. Τα Εβραϊκά
καθαρότατα λένε "Αβί αδ" που σημαίνει ΑΙΩΝΙΟΣ ΠATΕΡΑΣ. Το ίδιο
βλέπουμε και στην Αγγλική μετάφραση K.J.V. να λέει: «THE EVERLASTING FATHER».
Αυτό το παιδίον λοιπόν ήταν όσον αφορά στη θεότητα Του ο ΑΙΩΝΙΟΣ
ΠΑΤΗΡ και όχι ο αιώνιος Θεός Υιός, διότι δεν υπάρχει τέτοιος όρος στη Γραφή όσο
και στον νου των τότε και των τωρινών Εβραίων, γιατί είναι καθαρός πολυθεϊσμός.
ε. ΑΡΧΩΝ ΕΙΡΗΝΗΣ
Αναφέρεται πάλι στη θεϊκή Του φύση που είναι του Πατέρα.
Ιωάν.ι:30-31 «ΕΓΩ ΚΑΙ Ο ΠΑΤΗΡ ΕΝ ΕΙΜΕΘΑ». Επίασαν λοιπόν
πάλιν οι Ιουδαίοι λίθους δια να λιθοβολήσωσιν Αυτόν».
Οι Ιουδαίοι κατάλαβαν πολύ καλά τί ήθελε να πει ο Κύριος μας, γι’
αυτό και σήκωσαν λίθους. Αυτό ήταν συνέχεια από το Ιωάν.η:58-59, όπου καθαρά
τους είπε ότι είναι ο ΕΧΓΙΕ, ο Πατέρας. Άλλωστε οι ίδιοι λένε παρακάτω στο
Ιωάν.ι:33 «...περί καλού έργου δεν σε
λιθοβολούμεν αλλά περί βλασφημίας, και διότι συ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΩΝ, ΚΑΜΝΕΙΣ ΣΕΑΥΤΟΝ
ΘΕΟΝ», και δεν υπήρχε άλλος Θεός για τους Εβραίους ούτε υπάρχει, παρά ο
Πατέρας.
Άρα ο Ιησούς τους είπε ότι, ΕΓΩ και ο ΠΑΤΗΡ είμεθα ΕΝ. Δηλαδή από
τα συμφραζόμενα βλέπουμε ότι δεν τους έλεγε ΕΝΑ ως προς τη βούληση και θέληση
(παρόλο που αυτό υπάρχει στη σχέση του ανθρώπου Χριστού Ιησού με τον Πατέρα
Του), αλλά ΕΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΥΤΟ. Μεγαλύτερη ακόμη απόδειξη γι’ αυτό το επιχείρημα
βλέπουμε παρακάτω:
Ιωάν.ιδ:7-10 «Εάν εγνωρίζετε εμέ, και τον Πατέρα μου ηθέλετε
γνωρίσει. Και από του νυν γνωρίζετε αυτόν και είδετε αυτόν. Λέγει προς αυτόν ο
Φίλιππος· Κύριε, δείξον εις ημάς τον Πατέρα και αρκεί εις ημάς. Λέγει προς
αυτόν ο Ιησούς· Τόσον καιρόν είμαι μεθ' υμών, και δεν με εγνώρισας, Φίλιππε;
όστις είδεν εμέ είδε τον Πατέρα· και πως συ λέγεις, Δείξον εις ημάς τον Πατέρα;
Δεν πιστεύεις ότι εγώ είμαι εν τω Πατρί και ο Πατήρ είναι εν εμοί; τους λόγους,
τους οποίους εγώ λαλώ προς υμάς, απ' εμαυτού δεν λαλώ· αλλ' ο Πατήρ ο μένων εν
εμοί αυτός εκτελεί τα έργα.
Γι’ αυτό τους έλεγε λίγο πριν, που διαβάσαμε, στο Ιωάν.ι:30 ότι
«ΈΓΩ ΚΑΙ Ο ΠΑΤΗΡ ΕΝ ΕΙΜΕΘΑ», βλέπουμε τι εννοούσε, ότι ήταν ο ίδιος ο Πατέρας
ως προς τη θεότητά Του και όχι θεός Υιός. Περαιτέρω σχόλια είναι περιττά γιατί
η Γραφή μιλά μόνη της.
