ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΟΥ ΜΗΝΥΜΑΤΟΣ ΤΟΥ
1. Κυρίως να διεγείρει τους ανθρώπους κατά της
αμαρτίας και να τους καλέσει σε αληθινή μετάνοια. Μετά απαιτούσε υπακοή και
υποταγή στο Θεό δια της υποταγής στο βάπτισμα μετανοίας.
2. Ματθ.γ:6-8, Μάρκ.α:2-5 Γινόταν λοιπόν μια σωστή
δουλειά από τον Ιωάννη! Πιθανόν να αποστήθισε το Ησ.νε:6-7.
Απαιτούσε φανερή δημόσια ομολογία των αμαρτιών
Ματθ.γ:6. Κοιτούσε να εξάρει και να βρει την κατά Θεό λύπη (Β’ Κορ.ζ:10-11).
3. Καλούσε το λαό σε πρακτικό αγιασμό Λουκ.γ:7-14
& 19-20
ΤΟ ΒΑΠΤΙΣΜΑ
1. Τους διέταζε να το κάνουν
Ιωάν.α:33
2. Ήταν συνηθισμένο σε
ορισμένες ομάδες στην Ιουδαία. Μάρκ.ζ:3-4 Εβρ.θ:10. Οι βαπτισμοί είχαν να
κάνουν με καθαρισμό. Oι ιερείς το πρώτο πράγμα που έκαναν κάθε μέρα πριν
αρχίσουν να υπηρετούν το Θεό ήταν να λουστούν.
3. Το βάπτισμα γινόταν με
κατάδυση στο νερό. Το ρήμα βαπτίζω είναι από το βάπτω που σημαίνει βυθίζω. Όχι
ράντισμα, αλλά βάπτισμα.
Ιωάν.γ:23 Υπήρχε πολύ
νερό στη Σαλήμ.
Μάρκ.α:9,10 εις = μέσα στον Ιορδάνη.
Πράξ.η:36 Ο Ευνούχος
στην έρημο.
Πράξ.κβ:16 απολούσθητι
των αμαρτιών Α’ Πέτρ.γ:21
Ρωμ.ς:4 συνετάφημεν μετά του Χριστού δια του
βαπτίσματος.
4. Συμβόλιζε καθαρισμό,
εξαγνισμό - φανέρωνε την ανταπόκριση του Θεού στο δόσιμο της καρδιάς.
Αναφερόταν στον καθαρισμό των
εξομολογούμενων αμαρτιών
5. Χρησιμοποιείτο συχνά από
τους ιερείς - βάπτισμα πριν φέξει η η μέρα. Τα χέρια και τα πόδια πλενόταν όλη
τη μέρα.
6. Το έκαναν και οι λεπροί, οι
ακάθαρτοι και όλοι πριν από μεγάλες γιορτές για καθαρισμό.
Πνευματικά αντιπροσώπευε Ησ.α:
16
Όλα αυτά τα έκανε ο Θεός για να
διδάξει και αυτούς με τύπους αλλά κι εμάς με την ουσία ότι πρέπει συνεχώς να
φροντίζουμε να είμαστε καθαροί από αμαρτία.
7. Ήταν ένα απτό σημείο που
χρησιμοποιείτο για να φανερώσει την αποδοχή κάποιου για την ερχόμενη βασιλεία
που κήρυττε ο Ιωάννης.
Ακόμη και οι Φαρισαίοι πίστεψαν
και εξήλθαν στον Ιωάννη Ματθ.γ:7,8
Παρόλο που πολλοί τον αρνήθηκαν
Λουκ.ζ:29,30
8. Ο κύριος σκοπός του βαπτίσματος
του Ιωάννη ήταν να αναδείξει το Χριστό στο έθνος Ιωάν.α:31 & α:6.
9. Ο Ιωάννης και ο Χριστός
βάπτιζαν ταυτόχρονα για λίγο Ιωάν.γ:22 & Ιωάν.δ:1
Ο Ιωάννης αιχμαλωτίστηκε λίγο
μετά την αρχή της διακονίας του Χριστού Μάρκ.α:9 περίπου 6 μήνες μετά, που
σημαίνει ότι η συνολική διάρκεια της διακονίας του Ιωάννη ήταν ένας χρόνος.
Τελειώνοντας λοιπόν ο Ιωάννης
τη διακονία του, ο Θεός επέτρεψε αυτή τη φυλάκιση για να τραβηχτεί από το
προσκήνιο και να μείνει ο Ιησούς.
Εύλογα ίσως κάποιος αναρωτηθεί,
μα ήταν ανάγκη να μαρτυρήσει έτσι; Να του κόψουν το κεφάλι; Γιατί ο Θεός το
επέτρεψε;
Αυτή είναι μια μεγάλη ερώτηση,
γιατί τότε πρέπει να απαντήσουμε και γιατί έπρεπε να σφαχτούν τα 2.000 παιδιά
στη Βηθλεέμ, γιατί τόσοι χριστιανοί να γίνουν τροφή των θηρίων.
Είναι το πνεύμα του σκότους ο
διάβολος και τα παιδιά του που σαν λέοντες ωρυόμενοι περιέρχονται ζητούντες να
καταφάγουν καθένα που θέλει να ζήσει ευσεβώς εν Χριστώ Ιησού. Γι’ αυτό υπάρχουν
οι διωγμοί, οι συκοφαντίες ... Αυτοί σκότωσαν και τον Ιωάννη, και ο Ιωάννης
έπρεπε να σταθεί για τη μαρτυρία του μέχρι τέλους για να πάει στον ουρανό.
Αν ξέρεις ότι πρέπει να
περάσεις από μια τέτοια κατάσταση για να πάς στον ουρανό, τι θα κάνεις; Ίσως
αναρωτηθείς, Κύριε, γιατί το επιτρέπεις αυτό; Και ο Θεός απαντά: Για να δοξαστώ!
Αν μ’ αγαπάς και είσαι δοσμένος σ’ εμένα πρέπει να ξέρεις ότι η ζωή σου είναι
φυλαγμένη σ’ εμένα! (Α’ Κορ.ς:20, Αποκ.ιβ:11).
10. Όλοι έπρεπε να
ξαναβαπτιστούν αργότερα στο Χριστό Πράξ.ιθ:1-6 & ιη:25. Όμως ορισμένες από
τις διδαχές του Ιωάννη συνεχίστηκαν για αιώνες αργότερα.
Το βάπτισμα του Ιωάννη ήταν μεν
βάπτισμα μετάνοιας, αλλά δεν βαπτιζόταν στο θάνατο του Ιησού, ήταν
προπαρασκευαστικό για να δεχτούν το Χριστό.
ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΑΝΤΙΚΤΥΠΟΣ ΤΟΥ ΚΗΡΥΓΜΑΤΟΣ ΤΟΥ;
1. Προσήλθαν πολλοί.
Ματθ.γ:5 ήταν αποτέλεσμα α) της προσωπικότητας και της συμπεριφοράς του Ιωάννη
(ήταν ένας δυναμικός και φλογερός κήρυκας). β) Το μήνυμά του ήταν ευθύ και
έλεγχε την αμαρτία με σκοπό ο άνθρωπος να έρχεται σε μετάνοια αφού η καρδιά
ερχόταν σε κατάνυξη, γ) Η ατμόσφαιρα της αναμονής του Μεσσία (Μεσσιαμσμός).
2. Λουκ.γ:15 «επρόσμενεν ο λαός» - το Μεσσία - ήταν
δηλαδή σε καραδοκία και αναμονή «διελογίζοντο»
3. Ιωάν.α:19 Όπως είδαμε
ο λαός διελογίζετο αν ο Ιωάννης είναι ο Χριστός, ή κάποιον άλλο έπρεπε να
περιμένουν, και γι’ αυτό έστειλαν υπεύθυνους να ρωτήσουν για να πάρουν υπεύθυνη
απόφαση. Το κήρυγμα του Ιωάννη δεν ήταν κάτι που το άκουγε κανείς κάθε μέρα,
αλλά ήταν κάτι πολύ ξεχωριστό.
4. Ματθ.ια:12 Ο Κύριος
αναφέρεται στον αντίκτυπο που είχε το κήρυγμα του Ιωάννη και λέει ότι η
βασιλεία των ουρανών βιάζεται, όπως οι στρατοί πιέζουν για να καταλάβουν μια
πόλη. Και αυτό γιατί υπήρχε δίψα στον κόσμο και προσμονή για κάτι καλύτερο.
Πλήθη μαζεύονταν ν’ ακούσουν
τον Ιωάννη και να βαπτιστούν
Πλήθη αναζωπυρωνόταν και πίεζαν
για να μπουν στη βασιλεία του Θεού δια μέσου της άφεσης των αμαρτιών.
Τα πλήθη ήταν ειλικρινή.
Ζητούσαν την ευλογία του Θεού, τόσο που θα έλεγε κανείς ότι θα χρησιμοποιούσαν
βία για να το κατορθώσουν.
Κάθε τάξης αμαρτωλοί
συνωστιζόταν, πολιορκούσαν και ήθελαν ν ‘αρπάξουν τον Ιωάννη & το Χριστό
για να αποκτήσουν συγχώρηση, αλήθεια, ειρήνη, θεραπεία σαν λάφυρο.
Και ο Ιησούς και ο Ιωάννης ήσαν
δυναμικοί κήρυκες!
5. Πράξ.ι.:37 & ιγ:24,25
Ο Πέτρος μιλάει για τον Ιωάννη στην Καισάρεια και ο Παύλος στην Αντιόχεια, που
σημαίνει ότι είχε εξαπλωθεί η φήμη του Ιωάννη και σ’ αυτά τα μέρη.
