Μετά το θάνατο, ταυτιζόμαστε με την ταφή του Χριστού. Ο
απόστολος Παύλος έγραψε: «Ή αγνοείτε ότι
όσοι εβαπτίσθημεν εις Χριστόν Ιησούν, εις τον θάνατον αυτού εβαπτίσθημεν;
Συνετάφημεν λοιπόν μετ’ αυτού δια του βαπτίσματος εις τον θάνατον…»
(Ρωμ.ς:3-4) και επανέλαβε αυτή την αλήθεια, ότι οι Χριστιανοί θάβονται μαζί με
το Χριστό στο βάπτισμα, στους Κολ.β:12. Όπως όταν πέθανε ο Χριστός, τοποθέτησαν
το σώμα Του στον τάφο, έτσι κι εμείς αφού μετανοήσουμε πρέπει να βαπτιστούμε
στο νερό γιατί έτσι ταυτιζόμαστε μαζί Του.
Καθώς μελετάμε το θέμα αυτό, θα δούμε ότι το
βάπτισμα στο νερό είναι ουσιαστικό, μόνο όταν ακολουθεί τη μετάνοια, ότι η
καταβύθιση είναι ο Βιβλικός τρόπος και το όνομα του Ιησού είναι αυτό στο οποίο
πρέπει να βαπτιστούμε, σύμφωνα πάντα με το λόγο του Θεού. Εφόσον το βάπτισμα
ακολουθεί τη μετάνοια, αυτό στην πραγματικότητα σημαίνει ότι το άτομο που
βαπτίζεται ταυτίζεται με το θάνατο του ανθρώπου Χριστού κι αφού γίνεται με
πλήρη κατάδυση του σώματος του βαπτιζόμενου, αυτό είναι ταύτιση με την ταφή του
Χριστού. Τέλος, αφού γίνεται στο όνομα του Ιησού, αυτό είναι ταύτιση με Αυτόν.
Όταν κάποιος βαπτίζεται στο νερό, αυτό δηλώνει ότι έχει πεθάνει ως προς την
αμαρτία και θάβει αυτό το νεκρό αμαρτωλό σώμα. Όταν σηκώνεται απ’ το νερό, ο παλιός
τρόπος ζωής και οι παλιές αμαρτίες έχουν για πάντα θαφτεί και ξεχαστεί. Έτσι,
με το βάπτισμα στο νερό εφαρμόζουμε την ταφή του Χριστού στη ζωή μας.
Ο Παύλος εξήγησε ακόμα πως ταυτιζόμαστε με
την ανάσταση του Χριστού: «ίνα καθώς ο Χριστός ανέστη εκ νεκρών δια της
δόξης του Πατρός, ούτω και ημείς περιπατήσωμεν εις νέαν ζωήν. Διότι εάν
εγείναμεν σύμφυτοι με αυτόν κατά την ομοιότητα του θανάτου αυτού, θέλομεν
είσθαι και κατά την ομοιότητα της αναστάσεως» (Ρωμ.ς:4-5). Μερικοί
περιορίζουν αυτό το γεγονός στη μελλοντική ανάσταση των σωμάτων και την
μετέπειτα αιώνια ζωή, αλλά το κεντρικό σημείο είναι η νέα ζωή στον παρόντα
κόσμο. Ο Παύλος έγραψε: «Ούτω και σεις φρονείτε εαυτούς ότι είσθε νεκροί μεν
κατά την αμαρτίαν, ζώντες δε εις τον Θεόν, δια Ιησού Χριστού του Κυρίου ημών»
(Ρωμ.ς:11).
Το Άγιο Πνεύμα είναι το Πνεύμα του Χριστού
(Ρωμ.η:9), έτσι όταν λαμβάνουμε το Άγιο Πνεύμα, τότε κυριολεκτικά ο Χριστός
έρχεται να κατοικήσει μέσα μας. Το Άγιο Πνεύμα φέρνει στη ζωή μας την ίδια
δύναμη που ανέστησε το Χριστό απ’ τους νεκρούς (Ρωμ.η:11). Όσοι περπατούν κατά
το Πνεύμα έχουν ζωή εν Χριστώ (Ρωμ.η:2). Η «νέα ζωή» που αναφέρει στους
Ρωμ.ς:4 δεν είναι τίποτε άλλο από το «νέο πνεύμα» στους Ρωμ.ζ:6. Αυτό το
«νέο πνεύμα» δεν είναι κάποια ανανέωση του ανθρώπινου πνεύματος, αλλά η
κατοίκηση του Πνεύματος του Θεού. Το Πνεύμα φέρνει τη νέα γέννηση (Ιωάν.γ:5)
και δίνει νέα ζωή (Β’ Κορ.γ:6). Έτσι, η ανάσταση του Χριστού γίνεται ουσιαστική
και μας δίνει νέα ζωή όταν λαμβάνουμε το Άγιο Πνεύμα.
