Μπορούμε να κατατάξουμε τα κριτήρια του αγιασμού σε δύο κατηγορίες:
1. Κάνε σαφείς τις διδασκαλίες της Βίβλου. Παραδείγματα είναι η
διδασκαλία κατά της πορνείας, του ψεύδους και της μέθης. Οι πιστοί της Βίβλου
πρέπει να συμφωνήσουν μ’ αυτά τα κριτήρια και οι καινούριοι πιστοί πρέπει να
αρχίσουν αμέσως να τα εφαρμόζουν. Ο ποιμένας πρέπει να αρνηθεί να βαπτίσει
κάποιον, ο οποίος δεν εκδηλώνει την επιθυμία και την προθυμία να υπακούσει στις
Βιβλικές αυτές προσταγές.
2. Πρακτική εφαρμογή των Βιβλικών αρχών στις σύγχρονες καταστάσεις.
Παραδείγματα είναι οι συνήθειες σχετικά με το στολισμό, την ενδυμασία, τις
διασκεδάσεις. Οι νέοι πιστοί συνήθως καταλαβαίνουν και θέτουν σε εφαρμογή τις
διδασκαλίες αυτές βαθμηδόν καθώς αυξάνουν σε χάρη και σε γνώση. Οι Χριστιανοί
μπορεί να έχουν εύλογες διαφορές απόψεων, όχι όμως πάνω σε βασικές αρχές, αλλά
σχετικά με την ακριβή εφαρμογή τους σε μία ορισμένη κατάσταση. Για χάρη της
ενότητας και της καλής μαρτυρίας της εκκλησίας όμως, πρέπει να ακολουθούν τη
διδασκαλία του ποιμένα τους πάνω σ’ αυτά τα ζητήματα, γιατί ο Θεός του έχει
εμπιστευτεί την εποπτεία και τη φροντίδα της τοπικής εκκλησίας. Οι καινούριοι
πιστοί μπορεί να μην συμμορφωθούν αμέσως, ιδιαίτερα εάν δεν έχουν δυνατή
Βιβλική κατάρτιση. Ο ποιμένας, πρέπει να τους οδηγήσει υπομονετικά σε
περισσότερες αλήθειες, βασιζόμενος στη διδασκαλία της Βίβλου, στο Χριστιανικό
παράδειγμα, και στο έργο του Πνεύματος. Ο Θεός τους έχει δικαιώσει δια της
πίστεως, αλλά πρέπει να υποταχθούν στο προοδευτικό έργο του καθαρισμού. Ο
ποιμένας δεν πρέπει να τους χρησιμοποιήσει για να οδηγήσουν ή να εκπροσωπήσουν
την τοπική εκκλησία μέχρις ότου θέσουν σε εφαρμογή τις διδαχές αυτές.
Θα αναφέρουμε σημαντικούς τομείς στους οποίους πρέπει να εφαρμόζονται
οι Βιβλικές, και κατά συνέπεια παγκόσμιες και ανάλλαχτες αρχές του αγιασμού.
1. Στάση και συμπεριφορά. (Γαλάτ.ε:19-23,
Εφεσ.δ:23-32). Πρέπει να απορρίψουμε κάθε κακή στάση και διαγωγή μας όπως
μίσος, οργή, πικρία, φθόνος, ζήλια, απληστία πλεονεξία, (αρπακτικότητα), έχθρα,
μνησικακία, υπερηφάνεια, προκατάληψη, εκδίκηση, και κάθε διχόνοια και λογομαχία
(έριδες κραυγές, εγωιστικές φιλοδοξίες, φιλονικίες, διαπληκτισμούς,
μεμψιμοιρίες, γογγυσμούς, επαναστατικότητα, συγκρούσεις, διαμάχες και κριτικό
πνεύμα ). Η ουσία του αγιασμού είναι να παράγουμε τον καρπό του Πνεύματος -
αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία (υπομονή), χρηστότητα (καλοσύνη), αγαθοσύνη,
πίστη (πιστότης), πραότητα (ευγένεια), και εγκράτεια (αυτοέλεγχο). Πρέπει να
μάθουμε να συγχωρούμε, να είμαστε υπάκουοι στην εξουσία, να είμαστε ευγνώμονες,
να μην αφήνουμε κανένα να μας περιφρονεί, και να μην περιεργαζόμαστε τα
αλλότρια.
2. Σκέψεις. (Ματθ.ε:18-20, Β’Κορ.ι:5, Φιλιπ.δ:8). (Ένα άτομο
είναι ότι σκέφτεται, και γίνεται ότι επιτρέπει να κατοικήσει στο νου του).
Πρέπει να σκεφτόμαστε και να πράττουμε όσα είναι αληθή, σεμνά (έντιμα), δίκαια
(σωστά), αγνά, προσφιλή, εύφημα, αρετές (τα άριστα), και επαίνους. Πρέπει ν’
απορρίψουμε κάθε κακή σκέψη, “να
αιχμαλωτίζουμε παν νόημα εις την υπακοήν του Χριστού”. (Ο πειρασμός δεν
είναι αμαρτία, αλλά το να δεχθεί κανείς και να φιλοξενήσει κακές σκέψεις, είναι
αμαρτία ).
3. H γλώσσα. (Ιάκωβος α:26, γ:1-12, δ:1, ε:12). Πρέπει να
αποφεύγουμε το κουτσομπολιό, την κακολογία, τη συκοφαντία, τη δυσφήμιση, να
σπέρνουμε διχόνοιες και έριδες, να χρησιμοποιούμε το όνομα του Κυρίου επί
ματαίω, να προφέρουμε κατάρες, να βλασφημούμε, να ψευδόμαστε, να εξυβρίζουμε,
ματαιολογίες και λόγια με υπαινιγμούς, λόγια απρεπή και αισχρολογίες.
4. Ο οφθαλμός. (Ψαλμός 101:3, 119:37, Ματθ.ς:22 -23). Ο
οφθαλμός είναι η πύλη της ψυχής και η πρωταρχική πηγή εισόδου για το νου. Δεν
πρέπει να διαβάζουμε βιβλία και περιοδικά εμποτισμένα με χυδαιότητα και
αισθησιασμό. Γιατί η βία, το παράνομο σεξ, η σαρκικότητα, κακολογία,
αισχρολογία, ηδονισμός και ματαιότητα κυριαρχούν στην τηλεόραση, και τον
κινηματογράφο (στο θέατρο ή στο βίντεο). Αυτά τα μέσα με πονηριά υποσκάπτουν
πνευματικές αξίες και προτεραιότητες και τρέφουν σαρκικές επιθυμίες.
5. Εμφάνιση (στολισμός, ενδυμασία, μαλλιά). (Δευτ.κβ:5, Α’
Κορ.ια:1-16, Α’ Τιμ.β:8-10, A’ Πέτρ.γ:1-5). H εμφάνιση αντανακλά το εσωτερικό
του ανθρώπου και προς το Θεό και προς τους άλλους. Μία κοσμική εμφάνιση προάγει
τη σαρκική επιθυμία των οφθαλμών και την αλαζονεία του βίου, την προσποίηση,
ψεύτικες αξίες, και διαπλάθει το άτομο σύμφωνα με τις αρχές της ασεβούς
κοινωνίας.
Σημαντικές βιβλικές αρχές στον τομέα αυτό είναι:
· σεμνότητα,
· απόρριψη του στολισμού,
· μετριότητα στις σπατάλες,
· διαχωρισμός μεταξύ άρρενος και θήλεος
· αποχωρισμός από την κοσμική ζωή.
Κατά συνέπεια, θα πρέπει να αποφεύγουμε κάθε ενδυμασία που κατά τρόπο
άσεμνο εκθέτει το σώμα, κοσμήματα, καλλυντικά και βάψιμο, πολύ δαπανηρή,
υπερβολική ή επιδεικτική ενδυμασία, φορέματα ή φούστες στους άνδρες, παντελόνια
στις γυναίκες, μακριά μαλλιά στους άνδρες, και τη μόδα με επίδειξη
σαρκικότητας. Είναι ζωτικής σημασίας να διδάξουμε αρχές, όχι μόνον κανόνες, για
να αποφύγουμε αντιφάσεις πάνω στα θέματα αυτά. Οι άνδρες πρέπει να είναι
προσεκτικοί να αποφεύγουν το θηλυπρεπές στυλ και οι γυναίκες το αρρενοπρεπές
στυλ. Εφ’ όσον ο Θεός ζητά από τη γυναίκα να έχει μακριά μαλλιά, δεν πρέπει να τα
κόβει κοντά.
