«Προσέχετε δε από των ψευδοπροφητών, οίτινες έρχονται προς εσάς με ενδύματα προβάτων, έσωθεν όμως είναι λύκοι άρπαγες» (Ματ. ζ:15)
Τι σημαίνει, «με ένδυμα προβάτου»;
Παρουσιάζουν έναν Χριστιανισμό όπου όλα είναι "όμορφα", "φιλικά", "αγαπησιάρικα".
Διακηρύττουν ότι επειδή ο Θεός είναι αγάπη δεν υπάρχει στον χριστιανικό αγώνα τίποτα που να δυσαρεστεί ή να χαλάει τα σχέδια και τις επιθυμίες του ανθρώπου (κάνε ό,τι σου αρέσει κι ο Θεός θα είναι μαζί σου).
Υποκαθιστούν την παρουσία του Θεού με ένα «φιλικό
και ζεστό» κλίμα το οποίο αποκαλούν «ενότητα».
Υποβαθμίζουν το φόβο νόθευσης των
αποστολικών δογμάτων παρουσιάζοντας τους εαυτούς τους «υπεράνω», «ανοιχτούς»
και όχι κολλημένους σε «βαθιές θεολογίες».
Παρουσιάζουν τον αποστολικό τρόπο
λειτουργίας της εκκλησίας «αναγκαίο τύπο» τον οποίο σέβονται μεν αλλά
προκειμένου να κάνουν την εκκλησία πιο «προσβάσιμη» στις ψυχές δεν διστάζουν να
τη μετατρέψουν σε εντευκτήριο ή μπουάτ (ευτυχώς δηλαδή γιατί οι απόστολοι δεν
λάμβαναν υπόψη τους τις ευαισθησίες του ποιμνίου και τις ανάγκες των νέων).
Πως θα τους αναγνωρίζουμε;
«Δεν
δύναται δένδρον καλόν να κάμνη καρπούς κακούς, ουδέ δένδρον σαπρόν να κάμνη
καρπούς καλούς» (Ματθ.ζ:18)
Στο Χριστιανικό περιβάλλον που ζεις έχεις
καρπό; Βλέπεις να αλλάζει η ζωή σου και να μεταμορφώνεσαι; Οι δραστηριότητές
σου σε οδηγούν σε αύξηση του αγιασμού; Ανησυχείς για τη σχέση σου με το Θεό ή
εφησυχάζεις; Μήπως σου σερβίρονται θαυμάσιες δικαιολογίες για τη συνέχιση μιας
κοσμικής ζωής;
Οι καρποί των λύκων έχουν πάντα χριστιανική
όψη. Από την επίδρασή τους όμως πάνω σου καταλαβαίνεις τι καρπός ήταν αυτό που
σου σερβίρανε...
«Μη μας μιλάς όλο για εντολές! Δεν είμαστε
στην εποχή του Μωσαϊκού νόμου. Είμαστε στην Καινή Διαθήκη και δεν
επιβαρυνόμαστε με τέτοια. Γευόμαστε την αγάπη του Θεού!»
Έτσι μιλάει ένας άνθρωπος ο οποίος ΔΕΝ
ΘΕΛΕΙ να γνωρίσει το Χριστό αλλά απλά να φοράει την ΤΑΜΠΕΛΑ του
"Χριστιανού" και κατά τα άλλα να ζει ακριβώς όπως και ο υπόλοιπος
κόσμος.
Στην πραγματικότητα ο Χριστός συσχετίζει
Αγάπη και Εντολές με τον εντελώς αντίθετο τρόπο:
«Εάν
τας εντολάς μου φυλάξητε, θέλετε μείνει εν τη αγάπη μου, καθώς εγώ εφύλαξα τας
εντολάς του Πατρός μου και μένω εν τη αγάπη αυτού» (Ιωάν.ιε:10)
«Μα θέλει ο Χριστός να μας βάλει βάρος;»
«Ταύτα
ελάλησα προς εσάς διά να μείνη εν υμίν η χαρά μου και η χαρά υμών να ήναι
πλήρης» (Ιωάν.ιε:11)
Αγαπητοί, ας μην πλανιόμαστε με τα
νεωτεριστικά σλόγκαν που θέλουν να αποκοιμίζουν.
Τα πράγματα είναι ξεκάθαρα: Όποιος θέλει να
έχει χαρά και μάλιστα ΠΛΗΡΗ εν Χριστώ, να γεύεται ότι ο Θεός είναι αγάπη, ΔΕΝ
ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΟΣ ΤΡΟΠΟΣ παρά να μπει κάτω από τις εντολές του Κυρίου.
Αν οι εντολές ήταν τόσο μεγάλο «βάρος» όσο
θέλουν να το παρουσιάζουν μερικοί, τότε δεν υπήρχε περίπτωση να έχουν ως
αποτέλεσμά τους τη χαρά. Τότε λοιπόν ο Χριστός θα έλεγε αντιφατικά πράγματα.
Στην πραγματικότητα: «Διότι αύτη είναι η αγάπη του Θεού, το να φυλάττωμεν τας εντολάς αυτού·
και αι εντολαί αυτού βαρείαι δεν είναι» (Α' Ιωάν.ε:3).
Το μόνο βάρος είναι η απόφαση να διαφέρεις
από τον υπόλοιπο κόσμο. Ε, αυτό το κόστος δεν μπορούν να το δεχθούν όσοι έχουν
την αφέλεια να μαγεύονται από τις απολαύσεις του κόσμου και ταυτόχρονα θέλουν
να είναι αποδεκτοί από τους άλλους. Είναι λοιπόν καθαρά θέμα χαϊδέματος του
εαυτούλη μας...
