Εδάφια που αποκαλύπτουν ότι ο ΙΗΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗ
ΘΕΟΤΗΤΑ ΤΟΥ:
Ανέστησε το Χριστό εκ νεκρών
Ιωάν.β:19-21 «..χαλάσατε τον ναόν τούτον, και δια τριών ημερών θέλω ΕΓΕΙΡΕΙ
αυτόν...Εκείνος όμως έλεγε περί ΤΟΥ ΝΑΟΥ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΑΥΤΟΥ».
Γαλ.α:1 «Παύλος
απόστολος, ουχί από ανθρώπων, ουδέ δι’ ανθρώπου, αλλά δια ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ και
ΘΕΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΤΟΥ ΑΝΑΣΤΗΣΑΝΤΟΣ ΑΥΤΟΝ ΕΚ ΝΕΚΡΩΝ».
Άρα, ο Χριστός στο Ιωάν.β:19, μιλούσε σαν Πατέρας Θεός.
Ελκύει προς τον ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ
Ιωάν.ιβ:32 «Και
εγώ εάν υψωθώ εκ της γης, ΘΕΛΩ ΕΛΚΥΣΕΙ ΠΑΝΤΑΣ ΥΜΑΣ ΠΡΟΣ ΕΜΑΥΤΟΝ».
Ιωάν.ς:44 «Ουδείς
δύναται να έλθει προς εμέ, ΕΑΝ ΔΕΝ ΕΛΚΥΣΕΙ ΑΥΤΟΝ Ο ΠΑΤΗΡ Ο ΠΕΜΨΑΣ ΜΕ και εγώ
θέλω αναστήσει αυτόν εν τη εσχάτη ημέρα».
Ο κρατών ημάς εις την χείραν Του
Ιωάν.ι:28 «Εγώ
δίδω εις αυτά ζωήν αιώνιον και δεν θέλουσιν απωλεσθεί εις τον αιώνα, και ΟΥΔΕΙΣ
ΘΕΛΕΙ ΑΡΠΑΣΕΙ ΑΥΤΑ ΕΚ ΤΗΣ ΧΕΙΡΟΣ ΜΟΥ».
Ιωάν.ι:29-30 «Ο
Πατήρ όστις μοι έδωκεν αυτά, είναι μεγαλύτερος πάντων και ΟΥΔΕΙΣ ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ
ΑΡΠΑΣΗ ΕΚ ΤΗΣ ΧΕΙΡΟΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΜΟΥ. ΕΓΩ ΚΑΙ Ο ΠΑΤΗΡ ΕΝ ΕΙΜΕΘΑ».
Ο ΙΗΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟ ΑΓΙΟΝ
1. Πράξ.ις:6-7 Διῆλθον
δὲ τὴν Φρυγίαν καὶ Γαλατικὴν χώραν κωλυθέντες ὑπὸ τοῦ ἁγίου πνεύματος λαλῆσαι τὸν
λόγον ἐν τῇ Ἀσίᾳ· ἐλθόντες δὲ κατὰ τὴν Μυσίαν ἐπείραζον εἰς τὴν Βιθυνίαν πορευθῆναι,
ΚΑΙ ΟΥΚ ΕΙΑΣΕΝ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΙΗΣΟΥ.
Εδώ βλέπουμε καθαρότατα τον παραλληλισμό που ζητάμε. Το εδάφιο 6
λέει ότι εμποδίστηκαν από το Άγιο Πνεύμα που η θεωρία της Τριάδας απαιτεί να
είναι το τρίτο πρόσωπο της θεότητας (σαν να μην είναι ο Πατέρας το Άγιο Πνεύμα
αφού ο ίδιος μας λέει ότι είναι Πνεύμα και μάλιστα Άγιο, και υπάρχει μόνο ΕΝΑ
ΠΝΕΥΜΑ και όχι ΤΡΙΑ).
Συνεχίζει όμως στο αμέσως επόμενο εδάφιο (7) και λέει αντί για
Πνεύμα Άγιο, το ΠΝΕΥΜΑ ΙΗΣΟΥ. Το ίδιο Πνεύμα που εμπόδισε τη μια φορά, είναι το
ίδιο Πνεύμα που εμπόδισε και την άλλη φορά, άρα το Άγιο Πνεύμα είναι το Πνεύμα
του Ιησού δηλαδή το Πνεύμα του ΓΙΑΧΟΥΕ-ΟΣΗΑ του Πατέρα μας που είναι ο ΙΗΣΟΥΣ Ο
ΜΕΓΑΣ ΘΕΟΣ, Ο ΑΙΩΝΙΟΣ ΠΑΤΗΡ, Ο ΜΕΓΑΣ ΣΩΤΗΡΑΣ, Ο ΘΕΟΣ ΜΕΘ’ ΗΜΩΝ, Ο ΩΝ ΕΠΙ ΠΑΝΤΩΝ
ΘΕΟΣ ΕΥΛΟΓΗΤΟΣ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΑΣ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ.
2. Α’
Ιωάν.γ:23-24 καὶ αὕτη ἐστὶν ἡ ἐντολὴ αὐτοῦ, ἵνα
πιστεύσωμεν τῷ ὀνόματι τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ ἀγαπῶμεν ἀλλήλους, καθὼς
ἔδωκεν ἐντολὴν ἡμῖν. καὶ ὁ τηρῶν τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ ἐν αὐτῷ μένει καὶ ΑΥΤΟΣ ΕΝ
ΑΥΤΩ· καὶ ἐν τούτῳ γινώσκομεν ὅτι ΜΕΝΕΙ ΕΝ ΗΜΙΝ, ΕΚ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΟΥ ΗΜΙΝ
ΕΔΩΚΕΝ.
Άρα λοιπόν το ότι ο Ιησούς κατοικεί μέσα μας, το γνωρίζουμε από το
Πνεύμα που μας έδωσε. Δηλαδή το Πνεύμα που έλαβαν οι απόστολοι την ημέρα της
Πεντηκοστής, όπως και το Πνεύμα που εμείς λαμβάνουμε σήμερα, φανερώνει την
κατοίκηση του Ιησού Χριστού (σαν θεϊκή φύση) μέσα μας.
3. Ματθ.κη:20 διδάσκοντες αὐτοὺς τηρεῖν πάντα ὅσα ἐνετειλάμην
ὑμῖν· καὶ ἰδοὺ ΕΓΩ ΜΕΘ’ ΥΜΩΝ ΕΙΜΙ ΠΑΣΑΣ ΤΑΣ ΗΜΕΡΑΣ, ΕΩΣ ΤΗΣ ΣΥΝΤΕΛΕΙΑΣ ΤΟΥ
ΑΙΩΝΟΣ".
Πώς είναι «μεθ’ ημών» ο Ιησούς αυτή τη στιγμή; Διά του Πνεύματός
Του του Αγίου. Πώς είναι «μεθ’ ημών ο Θεός» (ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ) τώρα στην εκκλησία; Δια
του Πνεύματος. Ο ίδιος ο Θεός, η μια και μοναδική θεότητα εν Χριστώ Ιησού, η
οποία κατοικεί στο σώμα της εκκλησίας.
4. Ιωάν.ιδ:16-18 Και
εγώ θέλω παρακαλέσει τον Πατέρα, και θέλει σας δώσει άλλον Παράκλητον, ΔΙΑ ΝΑ
ΜΕΝΕΙ ΜΕΘ’ ΥΜΩΝ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΙΩΝΑ, ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ, το οποίον ο κόσμος δεν δύναται να λάβη, διότι
δεν βλέπει αυτό ουδέ γνωρίζει αυτό· ΣΕΙΣ ΟΜΩΣ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΑΥΤΟ, ΔΙΟΤΙ ΜΕΝΕΙ ΜΕΘ’
ΥΜΩΝ, ΚΑΙ ΕΝ ΥΜΙΝ ΘΕΛΕΙ ΕΙΣΘΑΙ. ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΣΑΣ ΑΦΗΣΕΙ ΟΡΦΑΝΟΥΣ ΕΡΧΟΜΑΙ ΠΡΟΣ ΕΣΑΣ.
Ενώ μας λέει για άλλον Παράκλητο, που ξέρουμε ότι είναι το Πνεύμα
το Άγιο, στο τέλος του εδ.18 λέει: «ΕΡΧΟΜΑΙ
ΠΡΟΣ ΕΣΑΣ». Πώς ήρθε προς αυτούς και προς εμάς; Σαν Πνεύμα Άγιο, σαν Παράκλητος! Όχι σαν ο
άνθρωπος από τη Ναζαρέτ, ο ταπεινός και ταλαιπωρημένος, δεσμευμένος από το χρόνο,
το χώρο και το σχήμα, γιατί αυτά είναι στοιχεία του Χριστού του κατά σάρκα, που
έπαθε για μας. Σαν άνθρωπος, ήταν Παράκλητος, δηλαδή μεσίτης, παρήγορος,
σύμβουλος, αλλά μόνο σε ένα ορισμένο μέρος την ίδια χρονική στιγμή. Δεν
μπορούσε να είναι πανταχού παρών. Όταν όμως ανελήφθη, ελευθερώθηκε από τα γήινα
δεσμά. Τώρα είναι αφομοιωμένος με τον Πατέρα και μπορεί να είναι πάλι
Παράκλητος, όχι όμως όπως πρώτα (ο Απ. Παύλος λέει ότι δεν Τον γνωρίζουμε πλέον
κατά σάρκα), αλλά τώρα πανταχού παρόντα σαν Πνεύμα ζωοποιούν.
Τώρα μπορεί να ακούει τους πιστούς Του σε όλα τα μέρη της γης, να
τους βοηθάει, να είναι μαζί τους, και παράλληλα να μεσιτεύει γι’ αυτούς. Γι’
αυτό είπε για ΑΛΛΟΝ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟ. Δηλαδή διαφορετική φανέρωση του ίδιου Θεού.
5. Στα
πρώτα δύο κεφάλαια της Αποκάλυψης, βλέπουμε τον Κύριο Ιησού να αποκαλύπτεται
στον Ιωάννη. Χωρίς αμφιβολία, ο Ιησούς μιλά και προειδοποιεί τις εκκλησίες:
Αποκ.β:1 Προς τον άγγελον της εκκλησίας της Εφέσου
γράψον. Ταύτα λέγει ο κρατών τους επτά αστέρας εν τη δεξιά αυτού, ο περιπατών
εν μέσω των επτά λυχνιών των χρυσών·
Αποκ.β:7 Όστις έχει ωτίον ας ακούση ΤΙ ΛΕΓΕΙ ΤΟ
ΠΝΕΥΜΑ ΠΡΟΣ ΤΑΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ. Εις τον νικώντα θέλω δώσει εις αυτόν να φάγη εκ του
ξύλου της ζωής, το οποίον είναι εν μέσω του παραδείσου του Θεού.
Αυτός που είναι το Πνεύμα, ο οποίος μιλά προς τις εκκλησίες είναι
ο Ιησούς Χριστός, ο Παράκλητος της αληθείας. Αυτός είναι το Άγιο Πνεύμα (η
θεϊκή φύση αφομοιωμένη με την ανθρώπινη).
6. Α’
Ιωάν.β:1 Τεκνία μου, ταύτα σας γράφω διά να μη
αμαρτήσητε. Και εάν τις αμαρτήση, έχομεν ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΝ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥΝ
ΧΡΙΣΤΟΝ ΤΟΝ ΔΙΚΑΙΟΝ.
Να η μαρτυρία του Ιωάννη, μας εξηγεί ο ίδιος το Ιωάν.ιδ:15-18. Ο
Παράκλητος προς τον Πατέρα δεν είναι άλλος παρά ο Κύριος Ιησούς, και ο άλλος
Παράκλητος είναι ο Ιησούς μέσα μας, σε αντίθεση με το γεγονός ότι όταν ο Ιησούς
ήταν στη γη, δεν μπορούσε να είναι εντός μας. Μάλιστα είπε στους μαθητές:
7. Ιωάν.ις:7 Εγώ
όμως την αλήθειαν σας λέγω· συμφέρει εις εσάς να απέλθω εγώ. Διότι εάν δεν
απέλθω, ο Παράκλητος δεν θέλει ελθεί προς εσάς· αλλ' αφού απέλθω, θέλω πέμψει
αυτόν προς εσάς·
Βλέπουμε την άμεση σύνδεση του προσώπου του Ιησού με τον
Παράκλητο. Ας μη ξεχνάμε ότι ο Ιησούς εδώ μιλούσε αινιγματικά, δεν φανερώνει
την αλήθεια απλά και καθαρά, το λέει άλλωστε στο παρακάτω εδάφιο :
8. Ιωάν.ις:25 Ταύτα
διά παροιμιών ελάλησα προς εσάς· αλλ' έρχεται ώρα, ότε δεν θέλω σας λαλήσει
πλέον διά παροιμιών, αλλά παρρησία θέλω σας αναγγείλει περί του Πατρός.
Αυτό έγινε από την ημέρα της Πεντηκοστής και μετά. Αυτός μας δίνει
τώρα αποκαλύψεις, γνώση, χάρη και έλεος. Τότε ανήγγειλε παρρησία περί του
Πατρός, σαν Πνεύμα Άγιο. Το βλέπουμε στη ζωή του Παύλου ο οποίος δι’
αποκαλύψεως του Αγίου Πνεύματος, του Ιησού, έλαβε γνώση και μάλιστα επίγνωση
του Πατέρα Θεού (Εφεσ.α:17).
9. Ιωάν.ις:16 Ολίγον
έτι και δεν με βλέπετε, και πάλιν ολίγον και θέλετε με ιδεί, διότι εγώ υπάγω
προς τον Πατέρα.
Επειδή είδαμε ότι ο Χριστός μιλούσε στους μαθητές Του αινιγματικά,
μπορούμε να καταλάβουμε τί τους έλεγε σ’ αυτό το εδάφιο. Τον είδαν για λίγο,
μετά σταυρώθηκε, πέθανε, αναστήθηκε και αναλήφθηκε.
Όμως λέει: «και πάλιν ολίγον
και θέλετε με ιδεί διότι υπάγω προς τον Πατέρα». Δηλαδή η δεύτερη φορά που
θα τον έβλεπαν οι μαθητές Του, θα ήταν αφού πήγαινε προς τον Πατέρα και μετά. Ο
Ιησούς πήγε προς τον Πατέρα μετά την ανάληψή Του. Άρα το «πάλιν ολίγον και θέλετε με ιδεί», πρέπει οπωσδήποτε να αναφέρεται
σε κάποιο χρόνο μετά την ανάληψή Του, Τον είδαν την ημέρα της Πεντηκοστής. Ένα
μικρό διάστημα μεσολάβησε από τότε που:
10. Ιωάν.κ:22 Και
τούτο ειπών, ενεφύσησε και λέγει προς αυτούς· ΛΑΒΕΤΕ ΠΝΕΥΜΑ ΑΓΙΟΝ….
μέχρι την ημέρα που ακούστηκε η βοή, ο ήχος εκ του ουρανού ως
ΑΝΕΜΟΥ ΒΙΑΙΩΣ ΦΕΡΟΜΕΝΟΥ την ημέρα της Πεντηκοστής. Τότε Τον γνώρισαν σαν
Πνεύμα, διότι τότε επλήσθησαν άπαντες Πνεύματος Αγίου, τότε εκπληρώθηκε το
«διότι μένει μεθ’ υμών και ΕΝ ΗΜΙΝ ΘΕΛΕΙ ΕΙΣΘΑΙ, ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΣΑΣ ΑΦΗΣΕΙ ΟΡΦΑΝΟΥΣ,
ΕΡΧΟΜΑΙ ΠΡΟΣ ΕΣΑΣ" (Ιωάν.ιδ:17-18). Τότε, Αυτός που έβλεπαν και έμενε μαζί
τους ήρθε και κατοίκησε μέσα τους, ήρθε προς αυτούς κατά το λόγο Του, ήρθε στην
εκκλησία Του για να κατοικήσει εντός της για πάντα.
11. Β’
Κορ.γ:17 Ο δε Κύριος είναι το Πνεύμα· και όπου είναι
το Πνεύμα του Κυρίου, εκεί ελευθερία.
Ο Κύριός μας είναι ο Ιησούς Χριστός, δεν έχουμε πολλούς Κυρίους
παρά μόνον ΕΝΑ. Αυτός λοιπόν ο ΕΝΑΣ είναι το ΠΝΕΥΜΑ ΤΟ ΑΓΙΟ. Λατρεύουμε το Θεό
ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΙΗΣΟΥ. Δηλαδή μία θεϊκή φύση, μία θεότητα, ο Πατέρας, ο Κύριος ο
οποίος είναι το Πνεύμα, ο οποίος ονομάζεται ΓΙΑΧΟΥΕ ΟΣΗΑ δηλ. ΙΗΣΟΥΣ, ο οποίος
ΚΑΤΟΙΚΕΙ ΠΛΗΡΩΣ (Κολ.β:9) ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΧΡΙΣΤΟ ΙΗΣΟΥ, ο οποίος είναι
αφομοιωμένος με τον Πατέρα... Έτσι «ο
Πατήρ εν τω Υιώ», είναι η φανέρωση του Πνεύματος του Αγίου, του Παράκλητου.
Αυτό μας το λέει καθαρά ο Χριστός μας στο παρακάτω εδάφιο:
Ιωάν.ιδ:23 Απεκρίθη ο Ιησούς και είπε προς αυτόν· Εάν
τις με αγαπά, τον λόγον μου θέλει φυλάξει, και ο Πατήρ μου θέλει αγαπήσει
αυτόν, ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΑΥΤΟΝ ΘΕΛΟΜΕΝ ΕΛΘΕΙ, ΚΑΙ ΕΝ ΑΥΤΩ ΘΕΛΟΜΕΝ ΚΑΤΟΙΚΗΣΕΙ.
Άρα, το Πνεύμα της αληθείας, ο Παράκλητος, το Πνεύμα το Άγιο που
ήρθε σ’ εμάς και στους αποστόλους, είναι «ο
Πατήρ εν τω Υιώ» σε μια διαφορετική φανέρωση. Έτσι ο Ιησούς μας μπορεί να
πει ότι ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ, γιατί είναι ταυτισμένος με τον Πατέρα, που είναι
το Πνεύμα (Ιωάν.ς:23-24).
Ως προς τη θεϊκή Του φύση λοιπόν, η οποία είναι του Πατέρα
(Ιωάν.ιδ:8-10) ο Χριστός Ιησούς είναι το Πνεύμα και παράλληλα ο Παράκλητος,
δηλαδή ο σύμβουλος, ο μεσίτης. Δεν έχουμε δύο μεσίτες, αλλά ένα μεσίτη ο οποίος
πέθανε για να μπορεί να γίνει μεσίτης τέλειος εις τον αιώνα.
Αν πούμε ότι το Πνεύμα το Άγιο είναι το τρίτο πρόσωπο της Τριάδας,
τότε πώς μπορεί να είναι Παράκλητος, δηλ. μεσίτης, εφ’ όσον δεν έχει στοιχεία
ανθρώπινης φύσης για να μεσιτεύσει και να παρακαλέσει; Ο μεσίτης είναι ιερέας
και μάλιστα Αρχιερέας. Πώς λοιπόν το τρίτο πρόσωπο μπορεί να ονομαστεί
Παράκλητος, ή Αρχιερέας ή μεσίτης, εφόσον δεν μετέχει σαρκός και αίματος;
Ο Χριστός όμως όπως είδαμε είναι το Πνεύμα ως προς τη θεϊκή Του
φύση και ταυτόχρονα Παράκλητος γιατί Αυτός είναι ο μόνος ΜΕΣΙΤΗΣ, ΑΡΧΙΕΡΕΑΣ,
ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ, ΠΑΡΗΓΟΡΟΣ, σαν άνθρωπος Χριστός Ιησούς.
13. Αποκ.β:8,11 Και
προς τον άγγελον της εκκλησίας των Σμυρναίων γράψον· Ταύτα λέγει ο πρώτος και ο
έσχατος, όστις έγεινε νεκρός και έζησεν·……Όστις έχει ωτίον ας ακούση τι λέγει
το Πνεύμα προς τας εκκλησίας. Ο νικών δεν θέλει αδικηθή εκ του θανάτου του
δευτέρου.
Όλα αυτά τα λέει το ίδιο πρόσωπο, ο Ιησούς Χριστός. Αυτός έγινε
νεκρός και έζησε και αυτός είναι το Πνεύμα που μιλά στις εκκλησίες.
Το ίδιο γεγονός παρατηρούμε και στα εδάφια:
Αποκ.β:12,17,18,29 γ:1,6,7,13,14,22.
Ο ΙΗΣΟΥΣ ΛΟΙΠΟΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ, ΚΑΙ ΟΣΤΙΣ ΕΧΕΙ ΩΤΙΟΝ ΑΣ ΑΚΟΥΣΕΙ
ΤΙ ΛΕΓΕΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΠΡΟΣ ΤΑΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ.
Δεν έχουμε πολλά Πνεύματα παρά μόνον ένα Πνεύμα Άγιο. Αυτό είναι ο
Ιησούς ο ΜΟΝΟΣ ΚΥΡΙΟΣ όπως αποδείξαμε προηγούμενα. Στο πρόσωπό Του βλέπουμε τον
Πατέρα, τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα, γι’ αυτό και οι μαθητές βάπτιζαν πάντοτε
στο όνομα του Ιησού Χριστού γιατί αυτός είναι ο Πατέρας, ο Υιός (θεϊκή και
ανθρώπινη φύση ταυτισμένες) και Αυτός είναι ο Παράκλητος το Πνεύμα το Άγιο.
Ο ΙΗΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΤΗΣ Π.Δ. ΠΟΥ ΦΑΝΕΡΩΘΗΚΕ ΣΤΗΝ Κ.Δ.
1. Ο
Ιησούς είναι ο ΓΙΑΧΟΥΕ, και ο ΓΙΑΧΟΥΕ είναι ο Θεός της Π.Δ.
2. Ο
Ιησούς είναι ο ΗΛ (ή ΕΛ) της Π.Δ. (Ματθ.α:23).
3. Ο
Ιησούς είναι ο Θεός (Ιωάν.κ:28) και ο Θεός είναι ΕΙΣ και όχι ΤΡΕΙΣ. Αυτός είναι
που φανερώθηκε ΕΝ ΣΑΡΚΙ.
Ο ΙΗΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΝΑΣ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ
1. Υπάρχει
μόνον ένας θρόνος στον ουρανό και ονομάζεται: «Ο ΘΡΟΝΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΡΝΙΟΥ» (Αποκ.κβ:3).
Ένας θρόνος, του Θεού (θεϊκή φύση) και του Αρνίου (ανθρώπινη
φύση).
2. Θα
δούμε τον Ιησού πρόσωπο προς πρόσωπο:
Α’ Ιωάν.γ:2 Αγαπητοί, τώρα είμεθα τέκνα Θεού, και έτι
δεν εφανερώθη τι θέλομεν είσθαι· εξεύρομεν όμως ότι όταν φανερωθή, θέλομεν
είσθαι ΟΜΟΙΟΙ ΜΕ ΑΥΤΟΝ, ΔΙΟΤΙ ΘΕΛΟΜΕΝ ΙΔΕΙ ΑΥΤΟΝ ΚΑΘΩΣ ΕΙΝΑΙ.
Η εκπλήρωση του εδαφίου αυτού βρίσκεται στην Αποκ.κβ:3,4 Και ουδέν ανάθεμα θέλει είσθαι πλέον· και ο
θρόνος του Θεού και του Αρνίου θέλει είσθαι εν αυτή, και οι δούλοι αυτού
θέλουσι λατρεύσει αυτόν και θέλουσιν ιδεί το πρόσωπον αυτού, και
το όνομα αυτού θέλει είσθαι επί των μετώπων αυτών.
Και πάλι βλέπουμε ένα μόνο θρόνο, το πρόσωπο του Θεού και το
πρόσωπο του Αρνίου, που όπως αποδείξαμε αναφέρεται στην ταύτιση και αφομοίωση
της θεϊκής φύσης του Πατέρα Θεού με την ανθρώπινη φύση του Υιού Ιησού Χριστού.
Παρόλο όμως που έχουμε δύο πρόσωπα, η Γραφή δεν λέει ΑΥΤΟΥΣ, πληθυντικό, αλλά
ΑΥΤΟΝ ενικό αριθμό, ούτε λέει ότι θα δούμε τα πρόσωπα ΑΥΤΩΝ ή τα πρόσωπα ΑΥΤΟΥ,
όπως κόπτονται και ισχυρίζονται οι υποστηρικτές της λανθασμένης διδασκαλίας της
Τριάδας, αλλά λέει «ΘΕΛΟΥΣΙΝ ΙΔΕΙ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟΝ ΑΥΤΟΥ», ΕΝΑ πρόσωπο και όχι ΤΡΙΑ,
ΕΝΑ όνομα και όχι ΤΡΙΑ, ΕΙΣ ΚΥΡΙΟΣ και όχι ΤΡΕΙΣ.
Ο Θεός μας είναι ο ΙΗΣΟΥΣ Χριστός, δηλ. ο ΓΙΑΧΟΥΕ ΟΣΗΑ, ο
Κεχρισμένος, η Αρχή και το Τέλος, το Α και το Ω, ο ΩΝ ο ΗΝ και ο ΕΡΧΟΜΕΝΟΣ,
Αυτός που έγινε νεκρός και τώρα ΖΕΙ... Αυτόν προσκυνούμε λατρεύουμε και
δοξάζουμε, ευλογούμε και αγιάζουμε εις τους αιώνας των αιώνων.
3. Θα
δούμε το Θεό στο πρόσωπο του ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ:
Β’ Κορ.δ:6 Διότι ο Θεός ο ειπών να λάμψη φως εκ του
σκότους, είναι όστις έλαμψεν εν ταις καρδίαις ημών προς φωτισμόν ΤΗΣ ΓΝΩΣΕΩΣ
ΤΗΣ ΔΟΞΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΔΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.
Βλέπουμε λοιπόν τη δόξα του Θεού διά του προσώπου του Ιησού
Χριστού.
Αποκ.κα:22-23 Και ναόν δεν
είδον εν αυτή· διότι ναός αυτής είναι Ο ΚΥΡΙΟΣ Ο ΘΕΟΣ Ο ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΩΡ ΚΑΙ ΤΟ
ΑΡΝΙΟΝ. Και η πόλις δεν έχει χρείαν του ηλίου ουδέ της σελήνης, διά να φέγγωσιν
εν αυτή· διότι η δόξα ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΦΩΤΙΖΕΝ ΑΥΤΗΝ ΚΑΙ Ο ΛΥΧΝΟΣ ΑΥΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ
ΑΡΝΙΟΝ.
Ο λύχνος είναι το ανθρώπινο σκεύος, η ανθρώπινη φύση δηλ. το
πρόσωπο του ανθρώπου Χριστού Ιησού, διά μέσου του οποίου θα βλέπουμε στην
αιωνιότητα να φανερώνεται και να φωτίζει η δόξα του Θεού.
Ο Θεός λοιπόν εν Χριστώ, ο λύχνος ο Χριστός, και η φλόγα η δόξα
του Θεού, η οποία θα φανερώνεται διά μέσου του λύχνου.
Ζαχ.ιδ:9 Και ο Κύριος θέλει είσθαι βασιλεύς εφ' όλην
την γήν· εν τη ημέρα εκείνη θέλει είσθαι Κύριος εις και το όνομα αυτού εν.