αλλά
τούτο έχεις, ότι μισείς τα έργα των Νικολαϊτών α καγώ μισώ.
Εδώ ο Χριστός
επευφημεί την εκκλησία Του γιατί μισεί τα έργα των Νικολαϊτών.
Ποιοι είναι
αυτοί;
·
Νικολαίτης
σημαίνει «αυτός που νικά τον λαό» ή «αυτός που έχει εξουσία επί του λαού».
·
Αυτή
η πλάνη αναφέρεται περισσότερο για την εκκλησία της Περγάμου (β:14,15) που
έφτασε στο σημείο να έχει τους Νικολαίτες ανάμεσά της. Στην Έφεσο όμως ο Κύριος
επευφημεί την εκκλησία Του γιατί μισεί τα έργα τους, που σημαίνει ότι η
εκκλησία ήταν ακόμη καθαρή.
·
Δια
μέσου αυτών των ανθρώπων ο Σατανάς προσπαθούσε να νικήσει το λαό. Δια μέσου
αυτής της απάτης και του ψεύδους που αυτοί οι άνθρωποι έφεραν, η εκκλησία
άρχισε να διαβρώνεται, όμως οι πιστοί της Εφέσου κράτησαν σταθερή γραμμή εναντίον
τους.
·
Δεν
υπήρχε τότε αίρεση με το όνομα Νικολαίτες, αλλά ο Ιησούς ονομάζει έτσι την
πλάνη και το ψεύδος με το οποίο ο διάβολος επιτεθόταν εναντίον της εκκλησίας,
πράγμα που κάνει μέχρι τώρα, με σκοπό να νικήσει και να καθηλώσει το λαό του
Θεού.
·
Η
διδασκαλία τους έλεγε: «αδελφοί ξέρετε είμαστε ελεύθεροι στο πνεύμα. Δεν
είμαστε δεσμευμένοι πλέον με τον ηθικό νόμο του Μωυσή και δεν χρεωστούμε να τον
υπακούμε». Δίδασκαν ότι οι Χριστιανοί είχαν
αναχθεί σ’ ένα υψηλό πνευματικό επίπεδο, πάνω από την επήρεια του κόσμου και
της σάρκας κι έτσι μπορούσαν να αμαρτήσουν χωρίς να τους βλάψει τίποτα. Ακόμη
δίδασκαν ότι δεν είναι πια αναγκασμένοι να υπακούν στον ηθικό νόμο της Π.Δ.
αλλά αφού τον γευόταν, μπορούσαν μετά ν’ αφήνουν τη σάρκα τους στις επιθυμίες
της, γιατί έλεγαν ότι το πνεύμα του ανθρώπου ήταν πια ελεύθερο και δεν μπορούσε
να αγγιχτεί απ’ αυτά. Αυτό βασικά
προήλθε από την ψευδοδιδασκαλία του Γνωστικισμού που έλεγε ότι το πνεύμα είναι
αγαθό ενώ η ύλη είναι πονηρή.
Γραφές που
ασχολούνται μ’ αυτή την φιλοσοφία είναι καυστικές όχι εναντίον των ανθρώπων
αλλά ενάντια στο ψέμα και στην απάτη αυτής της διδασκαλίας.
α) Ιουδ.3,4 Λέει
ότι οι τοιούτοι αρνούνται τον μόνο Δεσπότη Θεό και Κύριο ημών Ιησού Χριστό.
Έβγαζαν τους εαυτούς τους έξω από την σκέπη και την εξουσία του Κυρίου Ιησού με
σκοπό να κάνουν ότι θέλουν και να απολαύσουν την αμαρτία κάτω από την
δικαιολογία ότι είχαν υψηλή πνευματικότητα κι ότι δεν τους πείραζαν οι αμαρτίες
της σάρκας που έκαναν.
β) Ιουδ.8
καταφρονούν την εξουσία και βλασφημούν τα αξιώματα. Με άλλα λόγια, λένε
ότι είναι Χριστιανοί, αλλά δεν θέλουν την εξουσία του Ιησού πάνω τους. Μπορούν
να κάνουν ότι θέλουν και να είναι πνευματικοί. Βέβαια δεν το έλεγαν έτσι, αλλά
αυτό εννοούσαν.
Το κείμενο λέει: «δόξας βλασφημούσι» και υπάρχουν πολλές
δόξες στην χριστιανική ζωή. Η δόξα του αγιασμού, της υπακοής, του αποχωρισμού
από τον κόσμο και τα στοιχεία του κόσμου, όπως ο ίδιος ο Ιησούς δίδαξε, τις
οποίες όμως αυτοί οι Νικολαίτες βλασφημούσαν με τη διδαχή τους και τα έργα
τους. Βλασφημούσαν τη δύναμη του Θεού και την ικανότητά Του να δημιουργήσει μια
νύμφη αμόλυντη και καθαρή.
γ) Ιουδ.11-13 μια ζωντανή περιγραφή των Νικολαϊτών.
δ) Β’ Πετρ.β:1-3 Μια πλήρης περιγραφή για το ποιοι είναι,
τί κάνουν και που θα καταντήσουν.
ε) Β’ Πετρ.β:3-10 συνέχεια του παραπάνω.
ζ) Β’ Πετρ.β:17-19
Ο Θεός λέει ότι,
τα έργα τον Νικολαϊτών «καγώ μισώ».
Αυτό φανερώνει την καρδιά του Θεού. Μισεί τα έργα τους, όχι τους ανθρώπους, την
αμαρτία και όχι τον αμαρτωλό. Μισεί αυτό που γίνεται στην εκκλησία Του και ο
λαός Του απατάται.
