Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Τρίτη 11 Φεβρουαρίου 2014

Η οικογένεια κατά το Βιβλικό πρότυπο - Είμαστε φτιαγμένοι από το Θεό διαφορετικοί


Δεν υπάρχουν δύο άνθρωποι που να είναι ίδιοι και ποτέ δεν θα υπάρξουν. Ο άντρας και η γυναίκα δεν φτιάχτηκαν απ’ το Θεό να είναι ίδιοι και δεν θα πρέπει να προσπαθούν να γίνουν.

Ο Θεός δεν δημιούργησε το unisex, αυτή η λέξη είναι απ’ το διάβολο. Αυτό δεν σημαίνει ότι ο ένας είναι καλύτερος, αλλά απλά ότι είναι διαφορετικοί για να συμπληρώνει ο ένας τον άλλο.

Η αγάπη είναι ένα απαραίτητο συστατικό σε κάθε γάμο. Υπάρχουν τρία είδη αγάπης που ένας γάμος χρειάζεται.


Το πρώτο είδος που θα μπορούσαμε να σκεφτούμε είναι ο ΕΡΩΤΑΣ. Είναι η φυσική σεξουαλική αγάπη και είναι μέρος κάθε ευτυχισμένου γάμου. Ο άνδρας και η γυναίκα σ’ ένα ευτυχισμένο γάμο, πρέπει να αγαπάνε ρομαντικά ο ένας τον άλλο κι αυτό είναι ένα δώρο του Θεού στο γάμο. Όμως αυτό είναι το πιο εύκολο μέρος του γάμου. Είναι μέσα στη φύση μας και δεν χρειάζεται κάποια εκπαίδευση. Ο κόσμος δίνει έμφαση σ’ αυτό το μέρος αγνοώντας τα πιο σημαντικά.

Το δεύτερο είδος αγάπης μέσα στο γάμο είναι η ΦΙΛΙΑ. Οι σύζυγοι πρέπει να είναι και καλοί φίλοι. Να αγαπάνε ο ένας τον άλλο σαν φίλοι και θα πρέπει να είναι οι καλύτεροι φίλοι. Αυτό σημαίνει συντροφικότητα, επικοινωνία, συνεργασία, συμφωνία, ενότητα, κατανόηση, κοινός σκοπός, να μοιράζεσαι το κάθε τι. Στο γάμο δεν ισχύει: τα δικά μου τα δικά σου. Είναι όλα δικά μου και όλα δικά σου, είναι δικά μας. Όχι δύο λογαριασμοί τράπεζας. Οι γονείς πρέπει να μεγαλώνουν μαζί τα παιδιά τους. Δεν πρέπει να χρησιμοποιούν διαφορετικές τακτικές ή διαφορετικά πρότυπα. Το παιδί δεν θ’ αργήσει να καταλάβει πού να καταφεύγει όταν οι γονείς δεν συμφωνούν. Το αποτέλεσμα: Διαιρεμένη οικογένεια.

Μπορεί να ξέρεις ν’ αγαπάς το ταίρι σου φυσικά, ρομαντικά, αλλά αν δεν είσαι φίλος δεν έχεις σωστό γάμο. Έτσι ζουν αυτοί που δεν είναι παντρεμένοι. Χρησιμοποιούν μόνο το φυσικό μέρος. Οι σύζυγοι πρέπει να έχουν την ικανότητα να συνομιλούν με ειλικρίνεια ο ένας στον άλλο και να συμπεριφέρονται σαν οι καλύτεροι φίλοι. Ο καθένας θέλει τα αισθήματά του, οι ανάγκες του, και οι γνώμες του ν’ αποτελούν αντικείμενο προσοχής κι ενδιαφέροντος. Το ίδιο όμως επιθυμεί και το ταίρι σου. Η φιλία είναι ένα προνόμιο - όχι μια αδυναμία για εκμετάλλευση. Ο φίλος θέλει να κάνει το καλύτερο για το φίλο του και βρίσκεται πάντοτε στο πλευρό του όταν τον χρειάζεται. Το ίδιο πρέπει να κάνουν και οι σύζυγοι. Ο φίλος ξέρει να κρατάει τα μυστικά του φίλου του κι αν υπάρχει ένα πρόσωπο στον κόσμο που θα μπορεί κάποιος να εμπιστευτεί, αυτό πρέπει να είναι ο σύζυγος ή η σύζυγος. Ο φίλος δείχνει κατανόηση και συμπάθεια και κάνει ό,τι μπορεί για να βοηθήσει και να φανεί χρήσιμος στο φίλο του.

Το τρίτο είδος της αγάπης είναι Η ΑΓΑΠΗ αυτή καθ’ αυτή. Η ανιδιοτελής αγάπη του Θεού. Αυτή η αγάπη έχει σαν χαρακτηριστικό το δόσιμο. Στην έκφρασή της είναι τελείως αφιλοκερδής. Είναι η κίνηση του Θεού μέσα από μένα προς το σύντροφό μου. Είναι το μέρος του Θεού μέσα στο γάμο. Δεν είναι κάτι που γίνεται μηχανικά ή αυτόματα, αλλά εμείς το κάνουμε να γίνεται γιατί απαιτεί προσωπική θυσία. Είναι προσωπική ενέργεια και ενδιαφέρον. Δεν βασίζεται στη φυσική εμφάνιση, στην προσωπικότητα, αλλά στην ολοκληρωτική παράδοση σ’ αυτόν/η που έχω παντρευτεί για το καλό του/της.

Οι Χριστιανοί που αναγνωρίζουν ότι ο Κύριος πρέπει να έχει απόλυτη προτεραιότητα σε κάθε σχέση, παραδέχονται ότι ένας πραγματικά πετυχημένος γάμος απαιτεί ολοκληρωτική ταύτιση. Δεν θα έχεις ευτυχισμένη οικογένεια αν δεν προσπαθήσεις να το πετύχεις. Όλοι μας έχουμε ασχολίες και ενδιαφέροντα που μας απασχολούν πολλές ώρες, αλλά αυτό δεν μας περιορίζει για να δίνουμε ολόκληρο το είναι μας στο σύντροφο της ζωής μας. Η αρχή της ολοκληρωτικής ταύτισης αναφέρεται στο Εφεσ.ε:25.

Εκείνο που οι περισσότερες γυναίκες και άντρες δεν ξέρουν είναι ότι αγάπη δεν σημαίνει έρωτας. Οι δύο αυτές λέξεις έχουν διαφορετική έννοια. Όπως είδαμε, έρωτας είναι το συναίσθημα εκείνο που δημιουργείται μέσα σ’ ένα νέο ή νέα για κάποιο άτομο του άλλου φύλου, που τον ωθεί να αναπτύξει στενό δεσμό μαζί του.

Ο ερωτευμένος θέλει τον άλλο για τον εαυτό του. Αντίθετα η αγάπη είναι μια ενέργεια της θέλησης του ανθρώπου και έχει μέσα το στοιχείο της προτίμησης. Ενώ ο ερωτευμένος βλέπει την κοπέλα που έχει ερωτευτεί σαν, ίσως, την καταπληκτικότερη γυναίκα που μπορεί να αποκτήσει, αυτός που αγαπά μπορεί να έχει τη συναίσθηση ότι ο άλλος δεν αξίζει κι όμως συνεχίζει να τον αγαπά και θέλει να του συμπαρασταθεί και να τον βοηθήσει.

Για να μπορέσουμε να καταλάβουμε τι ακριβώς σημαίνει ο όρος αγάπη πρέπει να στρέψουμε τη σκέψη μας στο Θεό και στις ενέργειές Του, γιατί βασικό στοιχείο του χαρακτήρα του Θεού είναι η αγάπη (Α’ Ιωάν.δ:8). Μπορούμε ακόμα να ανατρέξουμε στην Α’ Κορ.ιγ:4-8 για να δούμε τα χαρακτηριστικά της πραγματικής αγάπης και πώς αυτά εφαρμόζονται στη συζυγική ζωή.

Η αληθινή αγάπη έχει υπομονή και ακόμα περισσότερο, μακροθυμία. Αυτό σημαίνει ότι παραβλέπει με αγάπη χωρίς την τάση να αντεκδικείται.

Για τη γυναίκα η καλύτερη έκφραση αγάπης είναι η ευγένεια. Η αγάπη εκφράζεται με πολλούς ευγενικούς τρόπους-δώρα, λουλούδια, ανάμνηση διαφόρων επετείων κι ένα σωρό άλλες ευγενικές χειρονομίες που είναι πολύ σημαντικές. Ψάξε να βρεις τι είναι αυτό που είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τον σύντροφό σου και δείξε την αγάπη σου χειροπιαστά.

Η αληθινή αγάπη είναι τόσο γενναιόδωρη, που δοκιμάζει πραγματική αγαλλίαση με τις επιτυχίες του άλλου συζύγου.

Η ζήλια είναι κάτι τελείως άχρηστο στο χριστιανικό ζευγάρι. Συνήθως πηγάζει από την ανασφάλεια του ενός των συζύγων παρά από συγκεκριμένες πράξεις του άλλου. Η αληθινή αγάπη εμπιστεύεται και «δεν διαλογίζεται το κακόν». Ο λόγος του Θεού μας προειδοποιεί για «υπόνοιες πονηρές». Αν είσαι άτομο που εύκολα παραδίνεται σε τέτοιες σκέψεις, καλύτερα είναι να αξιολογείς τα γεγονότα με το φακό της αγάπης. Ένα πνεύμα αγάπης, όχι μόνο έχει τη διάθεση ν’ αφήσει κάτι κατά μέρος και να κάνει παραχωρήσεις, αλλά είναι γρήγορο και στο να συγχωρήσει, ενώ η φιλαυτία είναι γρήγορη στο να καταδικάζει.

Η αληθινή αγάπη όχι μόνο είναι ειλικρινής, αλλά προχωράει ακόμα περισσότερο με το να είναι τίμια σε λόγια και έργα! Αυτό μπορεί να το διακρίνει κανείς μετά από ένα καβγά, που κάποιος φτάνει στο συμπέρασμα ότι έκανε λάθος, ή ότι αντέδρασε άσχημα και οφείλει να ζητήσει συγνώμη. Τι πρέπει να κάνει; Κανονικά πρέπει να σπεύσει στο αντικείμενο της αγάπης και να προσπαθήσει να επανορθώσει όλες τις παρεξηγήσεις. Η αγάπη δεν κρατάει χρεόγραφα. Ο Θεός μέσα στο έλεός Του, μας έχει δώσει ένα καταπληκτικό τρόπο για ν’ απαλείφουμε αμαρτίες και πληγές μέσω μιας ειλικρινούς αλληλοεξομολόγησης. Η αγάπη είναι μια ζωντανή οντότητα που χρειάζεται τροφή, νερό και φροντίδα!
           
Χωρίς αμφιβολία, η αγάπη για τον άνθρωπο ήταν και είναι το κύριο κίνητρο του Θεού στις ενέργειές Του, όπως έχουν αποκαλυφθεί μέσα απ’ τους αιώνες και όπως αποκαλύπτονται στην καθημερινή μας ζωή (Ρωμ.ε:7-8).

Σαν σύζυγοι, η υποχρέωσή μας είναι σαφής: Εφεσ.ε:25. Σαν άντρες έχουμε την υποχρέωση να αγαπάμε τις γυναίκες μας όχι μόνο όταν αυτές είναι ευχάριστες σε μας, όταν μας χαρίζουν όμορφες στιγμές αλλά και όταν μας στενοχωρούν ή μας λυπούν. Αγάπη σημαίνει ότι αποφασίζω να έχω ψηλά στη συνείδησή μου τον άλλο και θέλω το καλό του, άσχετα με τη δική του καλή ή κακή συμπεριφορά. Βλέπω στον άλλο τα καλά στοιχεία του και παραβλέπω τα κακά. Βλέπω την αξία του άλλου κι όχι την αδυναμία. Θέλω το καλό του, άσχετα αν εκείνος δεν ενδιαφέρεται για το δικό μου καλό.

Ο Χριστός έδωσε εξ ολοκλήρου τον εαυτό Του για μας και τώρα θέλει να συμμεριστούμε όλη τη ζωή μας μαζί Του. Αυτή η ολοκληρωτική παραχώρηση που έκανε ο Χριστός σε μας πρέπει να γίνεται σε κάθε σχέση άντρα και γυναίκας.

Πολλά σπίτια καταστρέφονται επειδή ο άντρας δεν το θεωρεί ζωτικής σημασίας υπόθεση να γίνει ο γάμος του πραγματικά πετυχημένος. Ξοδεύει σχεδόν όλο τον ελεύθερο χρόνο του σε προσωπικές ικανοποιήσεις και δίνει πολύ λίγο ενδιαφέρον για την ευτυχία της γυναίκας του.

Και οι γυναίκες είναι υπεύθυνες να καταβάλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για να κάνουν το γάμο τους ευτυχισμένο. Καμιά γυναίκα δεν πρέπει να ενδιαφέρεται τόσο για την κοινωνική της ζωή, ούτε ακόμα και για τις δραστηριότητες της εκκλησίας, ώστε να μην μπορεί να κάνει τις δουλειές του σπιτιού, να ετοιμάζει νόστιμα φαγητά, να δείχνει ενδιαφέρον για τη δουλειά του άντρα της και να είναι τρυφερή και στοργική.

Ένας πρακτικός τρόπος για να υπάρχει αρμονία είναι να κάνετε όσο γίνεται πιο πολλά πράγματα μαζί. Μπορείτε να καλλιεργήσετε την πνευματική σας ενότητα μελετώντας τη Βίβλο και προσευχόμενοι μαζί. Μπορείτε να πηγαίνετε για ψώνια μαζί. Βεβαιωθείτε ότι η προσωπική σας κοινωνική ζωή και ευχαρίστηση έχει δεύτερη σχέση μπροστά στην ευχαρίστηση που συμμερίζεστε με το σύντροφό σας.

Ποτέ να μη λέτε: “θα τον ή θα την αφήσω λίγο καιρό και θα φύγω μακριά, έτσι που όταν με χάσει θα καταλάβει την αξία μου και θα με εκτιμήσει περισσότερο”. Ίσως να συμβεί κι αυτό, αλλά το πιθανότερο είναι να συμβεί αυτό που λέει η λαϊκή παροιμία: Μάτια που δεν βλέπονται... Ο αποχωρισμός ποτέ δεν πρέπει να γίνεται εσκεμμένα και σκόπιμα αλλά μόνο αν παραστεί πραγματική ανάγκη.

Η αγάπη σας θα περισσεύει καθώς θα κάνετε υποχωρήσεις και θυσίες ο ένας για τον άλλο. Ο περιποιητικός άντρας που αφήνει κάτι που του αρέσει πολύ για να κάνει κάτι άλλο μαζί με τη γυναίκα του που έχει μεγάλη σημασία γι’ αυτήν, συνεισφέρει ουσιαστικά στη σύσφιγξη των σχέσεών τους. Η γυναίκα που αλλάζει τα σχέδιά της για να συμμετάσχει στις δραστηριότητες του άντρα της συντελεί στη βελτίωση των σχέσεών τους.

Μην ξεχνάτε ότι οι γάμοι μπορεί να ευλογούνται στον ουρανό από τον Κύριο, αλλά είμαστε εμείς υπεύθυνοι για τη διατήρησή τους.

Πολλά ζευγάρια παντρεύονται με την εντύπωση ότι το άλλο μέρος είναι υπεύθυνο για την ευτυχία του/της. Αυτό το είδος της αγάπης επικεντρώνεται στο άλλο μέρος, στο σύντροφο.

Κάποιος όμως μπορεί να πει: Πολύ σωστά όλα αυτά, αλλά τι γίνεται μ’ εμένα που είμαι πιστός ενώ ο σύντροφός μου δεν είναι;

Βέβαια, σ’ ένα τέτοιο σπίτι η μελέτη της Αγίας Γραφής και η προσευχή δεν είναι δυνατόν να γίνονται κι απ’ τους δύο. Ακόμα σε μερικές ακραίες περιπτώσεις, ο χωρισμός μπορεί να είναι απαραίτητος εξαιτίας κακής μεταχείρισης. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι το διαζύγιο είναι αναπόφευκτο.

Αν είσαι πιστός πρέπει να καταβάλεις κάθε δυνατή προσπάθεια για να διατηρήσεις την επιτυχία του γάμου σου. Δεν πρέπει να σκέφτεσαι το διαζύγιο σαν φυγή από τη δύσκολη κατάστασή σου (Α’ Κορ.ζ:13,14).

Έχεις την υποχρέωση να δείχνεις πνεύμα Χριστού, να είσαι χριστιανός “του δευτέρου μιλίου” και κάθε μέρα να ζεις με ταπείνωση και καθαρότητα όπως ταιριάζει σ’ όσους γνωρίζουν το Χριστό (Α’ Πέτρ.γ:1).

Μην ξεχνάτε, εσείς που ήδη είστε παντρεμένοι με κάποιον που δεν είναι πιστός, ο Θεός σας καλεί να διατηρήσετε το σπίτι σας ακέραιο και να κερδίσετε το σύντροφό σας στο Χριστό. Ίσως να μην είχατε σωθεί όταν παντρευτήκατε, ή να βρισκόσασταν σε κάποια πτώση. Μπορεί να πιστεύεις ότι δεν ήξερες τί σημαίνει πραγματική αγάπη και να νομίζεις ότι έκανες λάθος. Το γεγονός όμως είναι ότι τώρα είσαι παντρεμένος και ο Θεός σε βλέπει μέσα σε μια ισόβια σχέση. Αν περιμένεις βοήθεια από τον Κύριο, ζήσε μια πιστή, αφιερωμένη ζωή, να συμπεριφέρεσαι στο σύντροφό σου με καλοσύνη και φροντίδα και τότες όχι μόνο υπάρχουν ελπίδες να διατηρήσεις το γάμο σου αλλά και να φέρεις το σύντροφό σου στο Χριστό. Ο Ιησούς Χριστός διακρίνεται πιο εύκολα μέσα από μια αλλαγμένη ζωή, παρά μέσα από μια ρητορική ομιλία. Αν, λοιπόν, οι γυναίκες θέλουν να κερδίσουν τους άντρες τους και να τους φέρουν στο Χριστό πρέπει να ρίξουν όλη την προσοχή τους στην προσωπική τους σχέση με το Χριστό και την υποταγή στους συζύγους τους, παρά στις δραστηριότητες της εκκλησίας και σε μια πολυάσχολη χριστιανική κοινωνική ζωή. Η προσευχή τους θα πρέπει να είναι: “Κύριε, άλλαξε εμένα” πριν ζητήσουν: “Κύριε, σώσε τον άντρα μου”. Υποταγή είναι η λέξη κλειδί. Η μόνη εξαίρεση σε τούτο τον απόλυτο κανόνα είναι στην περίπτωση που ο σύζυγος θα της ζητήσει να κάνει κάτι αντίθετο προς τη διδασκαλία της Βίβλου (Πράξ.ε:29).