Καμιά κοινωνική τάξη δεν είναι απαλλαγμένη
από το μικρόβιο που προκαλεί την οικογενειακή αποσύνθεση.
Η κοινωνία μας βομβαρδίζεται σε καθημερινή
βάση με χίλιους δυο τρόπους σε μια προσπάθεια οριστικού θαψίματος του σεβασμού
προς ένα προσωπικό Θεό, που δημιούργησε το σύμπαν και ο Οποίος καθιστά τον
άνθρωπο υπεύθυνο και υπόλογο για τη διαγωγή του.
Με την έλλειψη σεβασμού στο
Θεό, δεν μπορεί να υπάρξει γνήσια υποταγή στη διδασκαλία της Αγίας Γραφής, που
αποτελεί την αποκάλυψη του θελήματος του Θεού στον άνθρωπο. Αφαίρεσε από την
ανθρώπινη ζωή το νόμο του Θεού, και το θεμέλιο της οικογένειας θα αποσυντεθεί
στα σίγουρα. Η Βίβλος διατυπώνει με απόλυτα σαφείς όρους τόσο την ύπαρξη όσο
και την ανάγκη της εξουσίας, αν θέλουμε η οικογένεια να λειτουργεί σωστά, να
εκπληρώνει το σκοπό της και να παρέχει την ευτυχία στον άνθρωπο.
Με το χάσιμο του σεβασμού προς το Θεό και
το λόγο Του, ο άνθρωπος αναζητά να γεμίσει το κενό που δημιουργείται
προσφεύγοντας σε ανθρώπινες φιλοσοφίες, πράγμα που με τη σειρά του, συντελεί
στη φθορά και την αποσύνθεση της οικογένειας.
Με την μη παραδοχή ενός απόλυτου κανόνα
ζωής και τη μη υποταγή σε μια εξουσία για τη σωστή διακυβέρνηση της
οικογένειας, θα επικρατεί πλήρης σύγχυση, γιατί μέσα σε μια οικογένεια υπάρχουν
περισσότερες από μια θελήσεις, που πρέπει να ληφθούν υπόψη για οποιαδήποτε απόφαση
ή ενέργεια. Η οικογένεια θα μετατραπεί
σ’ ένα διαρκές πεδίο μάχης μέχρι να επικρατήσει η θέληση κάποιου και θα
γίνει ο κανόνας στον οποίο θα πειθαρχήσουν οι υπόλοιποι. Αυτός ο κάποιος μπορεί
να είναι ένα πολύ αυταρχικό, απαιτητικό πρόσωπο, εξαιτίας του οποίου να υποφέρουν
όλα τα άλλα μέλη της οικογένειας και το πρόσωπο αυτό μπορεί να μην ανήκει
απαραίτητα στο αντρικό φύλο.
Η οικογένεια χρειάζεται την κατάλληλη επιστασία,
διοίκηση, προστασία και καθοδήγηση (Α’ Κορ.ια:3
Κολ.γ:18-21), αλλά πολλές οικογένειες δεν έχουν τις βασικές εκείνες
αρχές, για να διοικούνται. Χωρίς το Θεό, που είναι όλος αγάπη, που είναι
γεμάτος ευσπλαχνία, που είναι ο Πάνσοφος και ο Οποίος έχει δώσει στο κάθε μέλος
της οικογένειας τις ανάλογες αρμοδιότητες και τους σωστούς ρόλους για την ομαλή
λειτουργία των σχέσεών τους, δεν μπορεί παρά να διαβρωθεί και να διαλυθεί
οποιαδήποτε οικογένεια.
Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς την
αστάθεια μιας οικογένειας ακούγοντας τις χωρίς σημασία φρασεολογίες που
ακούονται στις περισσότερες συζητήσεις τους. Όροι που κάποτε είχαν σημασία,
έχουν ουσιαστικά χάσει τη σημασία τους σήμερα.
Για να απολαύσουμε ορισμένα προνόμια και
αγαθά, θα πρέπει να είμαστε πρόθυμοι να στερηθούμε ορισμένα άλλα “δικαιώματα”.
Οι γονείς δεν μπορούν να φέρουν παιδιά στον κόσμο και κατόπιν να θέλουν να
είναι παράλληλα και γονείς και ελεύθεροι από υποχρεώσεις απέναντι στα παιδιά
τους. Όταν ένας άντρας και μια γυναίκα ενώσουν τις ζωές τους με το δεσμό του
γάμου, δεν μπορούν να είναι ταυτόχρονα και παντρεμένοι και ελεύθεροι. Θα πρέπει
να δεχτούν τη στέρηση ορισμένων ελευθεριών για να απολαύσουν τις γαμήλιες
σχέσεις τους. Το πρόβλημα αυτό δεν είναι καθόλου ασήμαντο γιατί αυτά είναι που
συντελούν στην αποσύνθεση της οικογένειας
